261 -Ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς σὲ πράξη: Τὸ ΚΚ τῆς Ῥωσίας καὶ ἡ Ῥωσικὴ Δούμα καλοῦν τὴν Τουρκία νὰ ἐπιστρέψῃ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ στὸ Πατριαρχεῖο

261 -Ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς σὲ πράξη: Τὸ ΚΚ τῆς Ῥωσίας καὶ ἡ Ῥωσικὴ Δούμα καλοῦν τὴν Τουρκία νὰ ἐπιστρέψῃ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ στὸ Πατριαρχεῖο

Ἡ ῥωσικὴ Δούμα ὑποστηρίζει τὴν θέση τοῦ Κομμουνιστικού Κόμματος τῆς Ῥωσίας ποὺ ζητεῖ τὴν ἐπιστροφή τῆς Ἁγίας Σοφίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὸ Πατριαρχεῖο:

«Ἀναμένουμε ἀπό τὴν τουρκικὴ πλευρὰ μία φιλικὴ κίνηση – τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Ἁγίας Σοφίας στὴν χριστιανικὴ ἐκκλησία. Ἡ ῥωσικὴ πλευρὰ εἶναι ἔτοιμη νὰ συνδράμῃ ὑλικά, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς καλύτερους Ῥώσους συντηρητὲς καὶ ἐπιστήμονες γιὰ τὴν ἀποκατάσταση ἑνὸς μνημείου γιὰ τὴν παγκόσμια Χριστιανοσύνη. Ἡ κίνηση αὐτὴ θὰ βοηθήσῃ τὴν Τουρκία καὶ τὸ Ἰσλὰμ νὰ ἀποδείξουν ὅτι τὸ καλὸ ὑπερβαίνει τὴν πολιτική»

Αὐτὰ ἐδήλωσε ὁ Σεργκέι Γκαβρίλοφ, μέλος τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος τῆς Ῥωσίας καὶ συντονιστὴς τῆς κοινοβουλευτικῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν προστασία τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν τῆς Ῥωσικῆς Δούμας.

Μὲ τὴν ἀπόφαση αὐτὴ τῆς Δούμας ἐδόθη ἕνα τρανὸ παράδειγμα ὅτι ἡ συνεργασία τῶν δύο ἐπαναστατικῶν ἄκρων, τοῦ φασισμοῦ καὶ τοῦ κομμουνισμοῦ, ὑπὸ τὴν μορφὴ τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, δύναται νὰ κατατροπώσῃ τὸν καπιταλιστικὸ ἰμπεριαλισμὸ καὶ τὴν ἰδεολογία του τοῦ φιλελευθερισμοῦ. Ἄς τὸ καταλάβουν αὐτὸ στὴν Ἑλλάδα τὸ ΚΚΕ καὶ ἡ Χρυσῆ Αὐγή καὶ ἄς σταματήσουν τὶς ἑκατέρωθεν ὕβρεις.

Δημήτρης Κιτσίκης                       28 Νοεμβρίου 2015

Βίντεο: Ἡ Ἁγιὰ Σοφιὰ ἐπιστρέφει στὴν Ὀρθοδοξία

245- Τὸ Ξανθὸ Γένος τοῦ Βορρᾶ καὶ ἡ ῥωσικὴ ἀχαριστία

245- Τὸ Ξανθὸ Γένος τοῦ Βορρᾶ καὶ ἡ ῥωσικὴ ἀχαριστία

Ἐξ ὁρισμοῦ ἡ Μεγάλη Δύναμις δὲν δύναται νὰ ἔχῃ φίλους παρὰ μόνον συμφέροντα. Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἡ Ῥωσία τοῦ Λένιν καὶ ἡ Κίνα τοῦ Μάο διεξήγαγαν ἐπαναστατικὸ ἀγῶνα ὑπῆρχε τοὐλάχιστον γνησία ἀλληλεγγύη μὲ τοὺς κομμουνιστὲς συντρόφους τῆς ὑφηλίου. Σήμερα οἱ δύο αὐτὲς χῶρες ἀκολουθοῦν ὅπως καὶ οἱ ἄλλες Μεγάλες Δυνάμεις τὴν ἰμπεριαλιστικὴ ὁδό. Σὲ ὑπολογίζουν ἐὰν ἔχῃς καὶ προσφέρῃς χρήματα. Σοῦ δίδουν ἐὰν δίδῃς.  

Ὅμως, ἡ Ῥωσία, τὸ ξανθὸ γένος τοῦ Βορρᾶ, ἡ μεγάλη κόρη τῆς Ὀρθοδοξίας, εἶναι ἡ ἀπαραίτητη σύμμαχος τοῦ ἑλληνισμοῦ στὴν περικύκλωση τῆς Τουρκίας. Μαζὶ μὲ τοὺς ὑπολοίπους Σλαύους ὀρθοδόξους παρουσιάζεται ὡς τὸ κατ’ ἐξοχὴν δίκοπο μαχαίρι. Ἡ κόρη προσεπάθησε στὸ παρελθὸν καὶ θὰ προσπαθήσῃ στὸ μέλλον νὰ καταβροχθίσῃ τὴν μητέρα.

Γιατί ὅμως χρειάζεται περικύκλωση τῆς Τουρκίας μὲ στόχο τὴν ἀπόσχιση τῶν Κούρδων καὶ τῶν μὴ ἀλεβηδικῶν ἐδαφῶν της; Διότι ἡ σημερινὴ Τουρκία περιλαμβάνει μονίμους ἐχθροὺς τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων καὶ πρωτίστως τῶν σουννιτῶν Ἰσλαμιστῶν.  Ὁ σουννιτικὸς ἰσλαμισμός, ξένος πρὸς τὸν τουρκισμό (παρὰ τὴν συστηματικὴ σύγχυση ποὺ κάνει ὁ Γραικύλος μεταξὺ Τούρκου καὶ ἀκραίου μουσουλμάνου) εἶναι τυπικὸ προϊὸν τῆς καπιταλιστικῆς περιόδου. Γιὰ νὰ τὸν ἀντιστρατευθῇ χρησιμοποιεῖ τὰ ὅπλα του. Μετατρέπει τὸ Ἰσλὰμ σὲ πολιτικὴ ἰδεολογία. Οἱ μαθητευόμενοι μάγοι τοῦ Βατικανοῦ καὶ τῆς Οὐασιγκτῶνος ἤνοιξαν τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου. Ἐὰν ὁ ἰσλαμισμὸς ἠπείλη μόνον τὴν Δύση, θὰ ἦτο εὐπρόσδεκτος σύμμαχός μας. Ἀλλὰ ἀπειλεῖ πλέον καὶ τὸ Αἰγαῖο.

Ἡ συμμαχία μὲ τοὺς Σλαύους, ὅπως καὶ μὲ τοὺς Κούρδους πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικὴ διότι ἀπὸ φίλους ἐνδέχεται ἀφνιδίως νὰ μετατραποῦν σὲ ἐχθρούς. Κατὰ τὴν περίφημη προφητεία τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στὸν ΙΗ΄ αἰῶνα, οἱ Κοῦρδοι ποὺ ἀντιπροσωπεύουν τὸ ἕν τρίτον περίπου τοῦ πληθυσμοῦ τῆς σημερινῆς Τουρκίας, καὶ δὲν ἔχουν καμμία πολιτιστικὴ συγγένεια μὲ τὸν κόσμο τοῦ Αἰγαίου, θὰ πᾶνε στὴν Κόκκινη Μηλιά, οἱ Ἀλεβῆδες ποὺ ἀντιπροσωπεύουν τὸ δεύτερο τρίτο αὐτοῦ τοῦ πληθυσμοῦ, θὰ βαπτισθοῦν χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι καί, τέλος, μετὰ ἀπὸ ἕναν πόλεμο, τὸ τελευταῖο τρίτο, αὐτὸ τῶν σουννιτῶν Ἰσλαμιστῶν τοῦ Ἔρντογαν, θὰ ἀποδεκατισθῇ.

Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ὑπερισχύσουν μονίμως οἱ  κοινὲς ῥίζες τῆς Ὀρθοδοξίας, εἶναι ἡ Ῥωσία νὰ ἀναγνωρίσῃ μιὰ γιὰ πάντα, τὰ πνευματικὰ πρωτεῖα τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης. Τὰ ἑλληνικὰ πρέπει νὰ διδάσκονται ὑποχρεωτικὰ σὲ ὅλες τὶς ὀρθόδοξες σλαυϊκὲς χῶρες ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ μέχρι τὸ Πανεπιστήμιο σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς κατοίκους. Ὀρθοδοξία χωρὶς τὴν μεγάλη σλαυϊκὴ συμβολὴ γλωσσῶν καὶ κουλτούρας δὲν νοεῖται, ἀλλὰ ὑπὸ τὸν ὅρο νὰ μὴν ἀμφισβητηθῇ ποτὲ πλέον τὸ ἑλληνικὸ πρωτεῖο.

Ἐπειδὴ ὅμως, ὅπως ἐπανειλημμένως ἀπεδείχθη στὸ παρελθόν, καὶ συγκεκριμένα μὲ τὸ σχέδιο ἀναβιώσεως τοῦ Βυζαντίου στὴν Πόλη ἀπὸ τὴν Αἰκατερίνη τὴν Μεγάλη, τυπικὰ ὡς ἑλληνικὸ κράτος, στὴν οὐσία ὅμως ὡς ῥωσικὸ προτεκτορᾶτο, ἤ καὶ σήμερα ὅταν ὁ Πούτιν ἀποφεύγει νὰ κάμη χρήση τῆς προσωπικότητος τοῦ Καποδίστρια γιὰ νὰ ὑπογραμμίσῃ ὅτι μία ἐνδεχομένη ἐπάνοδος τοῦ ῥωσικοῦ κόμματος στὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση θὰ σημάνῃ τὴν ἀναγνώριση ἀπὸ τὴν Μόσχα τῶν πρωτείων τῶν Ἀθηνῶν, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἐπιλέξουμε καὶ πάλι ὡς γεωπολιτικὸ ἑταῖρο τὸν Ἀγγλοσάξωνα ποὺ ναὶ μὲν μᾶς κρατᾷ τὸ κεφάλι κάτω ἀλλὰ τοὐλάχιστον δὲν βάζει σὲ κίνδυνο τὴς ἐπιβίωση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ κρατᾷ σὲ ἀπόσταση τὸ Φανάρι ἀπὸ τὴν Μόσχα, ὡς Τρίτη Ῥώμη.

Ἐμεῖς ὅμως δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευόμεθα. Ὅπως καὶ τὸ μικρὸ Ἰσραὴλ ἐπεβλήθη ἐπὶ τῆς Μεγάλης Δυνάμεως τῶν ΗΠΑ, ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση ἑνὸς Πανέλληνος ἥρωος, ποὺ θὰ ἐπιβληθῇ ὡς μονάρχης ἐπὶ τῶν ἐθνικιστικῶν μύθων τῶν Γραικύλων μὲ μίαν ἄκρως συνθετικὴ καὶ πολύπλευρη πολιτικὴ ποὺ ἀρχικὰ μόνον αὐτὸς θὰ γνωρίζῃ, μὲ τὴν τακτικὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου πού «ἀφοῦ ἐξευτέλισε τοὺς Ἕλληνες, πῆρε τὴν κόρη τοῦ Δαρείου γυναῖκα καὶ κατάχτησε τὴν Ἀνατολή» (Ἴων Δραγούμης, Ὅσοι ζωντανοί, 1911), θὰ ὑποχρεώσουμε τοὺς Ῥώσους μέσῳ ὠσμώσεως, ὅπως ἔγινε καὶ μὲ τοὺς Τούρκους, νὰ ἐξελληνισθοῦν.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 5 Ὀκτωβρίου 2015

179 - Ὁ βασιλιᾶς εἶναι γυμνός: Ὁ Βαρουφάκης ὡς ταχυδακτυλουργός

179 - Ὁ βασιλιᾶς εἶναι γυμνός: Ὁ Βαρουφάκης ὡς  ταχυδακτυλουργός

 Μεταρρύθμιση ἤ ἐπανάσταση;  Αὐτὸ εἶναι τὸ μόνιμο δίλημμα τοῦ σοσιαλισμοῦ ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1890, μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Ἐδουάρδου Μπέρνσταϊν (1850-1932), Γερμανοῦ θεωρητικοῦ τοῦ ἐξελικτικοῦ (ῥεφορμιστικοῦ) σοσιαλισμοῦ ποὺ ἵδρυσε τὴν σημερινὴ σοσιαλδημοκρατία ὡς ἀριστερὸ παρακλάδι τοῦ φιλελευθερισμοῦ-καπιταλισμοῦ, μὲ  τὸ ὁποῖο ἀντετίθετο ὡς ὑπέρμαχος τῆς κοινοβουλευτικῆς ἀστικῆς δημοκρατίας, στὸν ὁλοκληρωτικὸ μονοκομματικὸ σοσιαλισμὸ τῶν δύο τάσεων: φασισμοῦ-ἐθνικοσοσιαλισμοῦ καὶ μαρξισμοῦ-λενινισμοῦ τῆς δικτατορίας τοῦ προλεταριάτου.

Ὁ σοσιαλιστικὸς αὐτὸς ῥεφορμισμὸς διατείνεται ὅτι εἶναι ἐφικτὴ ἡ μετουσίωση τοῦ καπιταλισμοῦ σὲ σοσιαλιστικὴ κοινωνία χωρὶς χρησιμοποίηση βίας, κάτι ἄκρως οὐτοπικό. Οἱοδήποτε κοινωνικὸ σύστημα θὰ ἀμυνθῇ μέχρι θανάτου, μὲ τὴν βία τοῦ χρήματος καὶ τῶν ὅπλων κατὰ οἱασδήποτε προσπαθείας καταλύσεώς του. Οὐδεὶς θὰ περιμένῃ νὰ μαχαιρωθῇ χωρὶς νὰ ἀντιδράσῃ. Τὸ ἐρώτημα ἐὰν εἶναι κανεὶς ὑπὲρ ἤ κατὰ τῆς βίας δὲν ἔχει νόημα. Ἡ βία εἶναι  ὑποχρεωτικὴ γιὰ ἀλλαγὴ συστήματος ἑνῷ ὁ ῥεφορμισμὸς δύναται νὰ ἀποδώσῃ μόνον γιὰ τὴν ἐπίτευξη ἐπιφανειακῶν ἀλλαγῶν ἐντὸς συστήματος. Οἱ δύο συνιστῶσες τοῦ σοσιαλισμοῦ, δηλαδὴ ὁ φασισμός-ἐθνικοσοσιαλισμὸς τῆς μικροαστικῆ τάξεως, βασισμένος στὴν συνεργασία τῶν λαϊκῶν τάξεων κατὰ τῶν ὀλιγαρχῶν καὶ ὁ μαρξισμός-λενινισμὸς βασισμένος στὴν πάλη τῶν τάξεων τῆς ἐργατικῆς τάξεως, χρησιμοποιοῦν ἐξ ὁρισμοῦ τὴν βία γιὰ τὴν ἐπικράτησή τους καὶ ἀλληλοσφάζονται μονίμως ὡς ἀδελφοφάδες, μεταξὺ τῶν μαυροσκούφηδων καὶ τῶν κοκκινοσκούφηδων, ἐνῷ ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς τὸν ὁποῖο ὑπερασπίζομαι ἐγὼ στὴν Ἑλλάδα, προσπαθεῖ νὰ διαμορφώσῃ μία μαυροκόκκινη συμμαχία κατὰ τοῦ φιλελευθερισμοῦ-καπιταλισμοῦ, συνεπῶς καὶ ὑποχρεωτικὰ κατὰ τοῦ ῥεφορμισμοῦ τῆς σοσιαλδημοκρατίας. Δηλαδή, ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς προωθεῖ μία συμμαχία τῶν δύο ἄκρων ἐναντίον τοῦ «δημοκρατικοῦ τόξου», κατὰ τὴν σωστὴ φρασεολογία τοῦ θλιβεροῦ  Γερμανοτσολιᾶ  Εὐαγγέλου Βενιζέλου.

Εἴτε ἡ τετράμηνη ἐκεχειρία ἐφαρμοσθῆ εἴτε ὄχι, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ Ἑλλὰς παραμείνῃ μετέωρη, χωρὶς νὰ ἔχῃ ὀπίσω της οἰκονομικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἰσχὺ ποὺ μόνον μία μεγάλη δύναμη δύναται νὰ τῆς ἐξασφαλίσῃ, ὁ ταχυδακτυλουργὸς Βαρουφάκης θὰ παραμείνῃ γυμνὸς καὶ κάποια στιγμὴ κάποιος ἀπὸ τὸ πλῆθος θὰ ἀναφωνήσῃ ὅτι  ὁ βασιλιᾶς εἶναι γυμνός.

Ἡ Ῥωσία ἐτούτη τὴν στιγμὴ ἔχει μεγάλες οἰκονομικὲς καὶ στρατιωτικὲς δυσκολίες στὴν Συρία καὶ τὴν Οὐκρανία καὶ δύσκολα δύναται νὰ βοηθήσῃ ἀποτελεσματικὰ τὴν χώρα μας. Ἡ Κίνα ποὺ ἐνδιαφέρεται νὰ ἁλώσῃ οἰκονομικὰ τὴν Εὐρώπη ὡς σύνολο καὶ ἔχει ἐπιλέξει τὴν Ἑλλάδα ὡς θύρα εἰσόδου στὴν Εὐρώπη θέλει πάσῃ θυσίᾳ νὰ παραμείνῃ ἡ Ἀθήνα στὴν ΕΕ καὶ στὸ εὐρώ. Μένει ἡ Ἀμερικὴ μὲ τὴν Ἀγγλία ποὺ καὶ αὐτὴ εὑρίσκεται σὲ δεινὴ οἰκονομικὴ κατάσταση καὶ ἄν καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ  βοηθήσῃ τὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀποδυναμώσῃ τὴν Γερμανικὴ Εὐρώπη καὶ νὰ ἀποτρἐψῃ τὴν ῥωσικὴ κάθοδο στὸ Αἰγαῖο, διστάζει νὰ τὴν ἀποκόψῃ τελείως ἀπὸ τὴν Εὐρώπη. Ἐνδεχόμενο ἀμερικανικὸ νέο σχέδιο Μάρσαλ πρὸς ὄφελος τῆς Ἑλλάδος ἀπαιτεῖ μία ἰσχυρὰ δημοσιονομικὴ Ἀμερικὴ ποὺ σήμερα δὲν ὑπάρχει.

Τὸν Νοέμβριο τοῦ 2011 εἶχα δηλώσει στὴν τηλεόραση ὅτι ἠτοιμάζετο στρατιωτικὸ πραξικόπημα, ἀλλὰ τὸ σχετικὸ you tube εἶχε ἀποσυρθῆ, μετὰ ἀπὸ μικρὸ χρονικὸ διάστημα, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι εἶχα πέσει ἔξω στὶς προβλέψεις μου, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα τέτοιο σχέδιο πραξικοπήματος ὑπῆρχε ἀλλὰ εἶχε ματαιωθῆ.

Σήμερα ἡ συγκυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ ἔχει τὶς ἑξῆς δυνατότητες: α) Προσφυγὴ σὲ δημοψήφισμα γιὰ νὰ ἀποφασίσῃ ὁ λαὸς ἐὰν ἐπιθυμῇ τὴν ἐπιστροφή στὴν δραχμή. β) Νὰ κηρύξῃ χρεωκοπία. γ) Νὰ ἐπιστρέψῃ τὸν βασιλέα μὲ δημοψήφισμα ὡς διαιτητὴς τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς ὑπεράνω κομμάτων, μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη τῶν Ἀγγλοσαξώνων Ἄγγλων καὶ Ἀμερικανῶν καὶ τὴν ἀνοχὴ τῆς Ῥωσίας, στὰ πλαίσια μία νέας Γιάλτας στὴν Μαύρη Θάλασσα  καὶ τὸ Αἰγαῖο, ἀλλὰ καὶ συνομοσπονδιοποίηση Ἑλλάδος-Τουρκίας καὶ στρατηγικὴ συμφωνία Ἑλλάδος-Τουρκίας-Ἰσραήλ.

Ἐὰν ἡ συγκυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ ἀποτύχῃ στὴν παροῦσα συγκυρία ἀλλὰ καὶ δὲν δυνηθῇ νὰ πραγματοποιήσῃ κανένα ἀπὸ τὰ ἄνω σενάρια, ἀπομένει ἡ δυνατότητα «ἰσραηλοποιήσεως» τῆς Ἑλλάδος. Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι τὸ 1948 τὸ Ἰσραὴλ ἱδρύθη ὡς σοσιαλιστικὸ κράτος καὶ ἐξειλίχθη σὲ καπιταλιστικὴ κοινωνία γιὰ νὰ λάβῃ τὴν ἀπαραίτητη  οἰκονομικὴ ὑποστήριξη τῶν Ἑβραίων καπιταλιστῶν τῆς Δύσεως. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο δύναται ἡ Ἑλλὰς νὰ κυβερνηθῇ ἀπὸ τὴν ἐθνικοσοσιαλιστικὴ Χρυσῆ Αὐγή, μὲ βασιλικὸ πολίτευμα καὶ μὲ τὴν πολιτικὴ ὑποστήριξη, μέσῳ τῆς ἑλληνικῆς δυναστείας, τῶν ἀγγλοσαξωνικῶν Δυνάμεων, ὡς καὶ μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῶν «ἐθνικῶν καπιταλιστῶν» τοῦ ἐφοπλιστικοῦ μας δυναμικοῦ καὶ τῆς διεθνοῦς ἑλληνικῆς ἰντελλιγκέντσιας. Γιὰ νὰ ἔχῃ ὅμως ἡ τελευταία αὐτὴ λύση δυνατότητες ἐπιτυχίας πρέπει νὰ ἀποδεκατισθῇ κυριολεκτικὰ ἡ «κολωνακιώτικη παρασιτικὴ ἀστικὴ τάξη», κάτι ποὺ δὲν ἠδυνήθη νὰ πραγματοποιήσῃ τὸ ΕΛΑΣ τοῦ 1944 οὔτε τὸ καθεστὼς τῆς 21^ης Ἀπριλίου καὶ ποὺ θὰ ἠδύνατο ἐνδεχομένως νὰ πραγματοποιήσῃ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἐὰν στὴν παραστρατιωτική της ὀργάνωση (ἀναγκαία ὡς ἐκτελεστικὸ βραχίωνα γιὰ τὴν πάταξη τοῦ Κολωνακίου) προσετίθετο μία ἀμείλικτη πολιτικὴ κατὰ τῆς λαθρομεταναστεύσεως, βασισμένη στὴν χρησιμοποίηση μίας διεθνοῦς ἑλληνικῆς ἰντελλιγκέντσιας ἑβραϊκοῦ ἐπιπέδου ποὺ θὰ τῆς ἐπέτρεπε νὰ δημιουργήσῃ μία ἑλληνικὴ πνευματικὴ ἡγεσία ἀπηλλαγμένη ἀπὸ ἀντισημιτικὲς  καὶ  ἀντιτουρκικὲς ἀγκυλώσεις.

Τὸ 1922, ἡ Ἑλλὰς στὴν Μικρασία ὑπῆρξε ἕνα ἀποτυχημένο Ἰσραήλ. Ἡ ἑλληνικὴ ἰσχὺς δύναται σήμερα νὰ οἰκοδομηθῇ στὸν λίκνο τοῦ πολιτισμοῦ, τὴν Μικρασία, μόνον μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ συνθήματος ὅτι «οἱ καλύτεροι Ἕλληνες εἶναι οἱ Τοῦρκοι» καὶ ὅτι «οἱ καλύτεροι Σπαρτιᾶτες εἶναι οἱ Ἰσραηλινοί». Ἐπειδὴ δὲ ὁ μέσος Ἕλλην εἶναι ἀπολύτως ἀδύνατον νὰ ἐννοήσῃ τὰ ἀνωτέρω, ὅπως οἱ Μακεδόνες ὁπλῖτες τοῦ Ἀλεξάνδρου ἦταν ἀδύνατον νὰ ἐννοήσουν ὅτι ὁ ἡγέτης τους γιὰ νὰ ἐξαπλώσῃ τὸν ἑλληνισμὸ στὴν Ὑφήλιο ἔπρεπε  νὰ χρισθῇ βασιλεὺς τῶν Περσῶν, ἡ μόνη λύση εἶναι νὰ ἐμφανισθῇ ὁ πολιτικὸς ἥρωας μὲ σιδερένια θέληση γιὰ νὰ κραυγάσῃ ὅπως ὁ Ἀθανάσιος Σουλιώτης πρὸς Ἴωνα Δραγούμη, στὸ «Ὅσοι Ζωντανοί»(1911) : «Ὁ βασιλιᾶς Ἀλἐξαντρος ποῦ εἶναι; Αὐτὸς ἤτανε σωστὸς βασιλιᾶς τῆς Ἀνατολῆς πού, ἀφοῦ ἐξευτέλισε τοὺς Ἕλληνες, πῆρε τὴν κόρη τοῦ Δαρείου γυναῖκα καὶ κατάχτησε τὴν Ἀνατολή»!

Δημήτρης Κιτσίκης                                 22 Φεβρουαρίου 2015  

137 – Τὸ μεσογειακὸ τρίγωνο ὑπὸ ῥωσικὴ προστασία

137 – Τὸ μεσογειακὸ τρίγωνο ὑπὸ ῥωσικὴ προστασία

Ὅσοι παρακολουθοῦν τὴν γεωπολιτική μου γνωρίζουν πὼς τὴν βασίζω στὸ συμμαχικὸ τρίγωνο Ἑλλάδος-Τουρκίας-Ἰσραήλ μὲ κεντρικὸν ἀστέρα τὴν Κύπρο. Εἶναι τὸ μοναδικὸ σχῆμα ποὺ δύναται νὰ ἐξασφαλίσῃ τὴν ἐπιβίωση τῆς χώρας μας. Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνῃ ἐφικτὸ ἕνα τέτοιο γεωπολιτικὸ σχῆμα χρειάζεται ἀπαραιτήτως μία προστατευτικὴ ὀμπρέλλα μεγάλης δυνάμεως: ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα ἤ Ῥωσία. Οἱ δύο πρῶτες εὑρίσκονται σὲ πλήρη παρακμή. Ἡ τρίτη εἶναι ἀκόμα μακριά. Παραμένει ἡ Ῥωσία.

Τὰ τελευταῖα χρόνια, ἡ ἀσυνάρτητη ἀμερικανικὴ πολιτικὴ ἡ ὁποία ὅλο καὶ περισσότερο ὑποστηρίζει τὰ πλέον φανατικὰ ἰσλαμιστικὰ σουννιτικὰ καθεστῶτα ποὺ περιτριγυρίζουν ἀπειλητικὰ τὸ Ἰσραήλ, ὑπεχρέωσε τὸ Ἰσραὴλ νὰ ἐρευνήσῃ τὴν δυνατότητα νὰ τοποθετηθῇ ὑπὸ τὴν ῥωσικὴ ὀμπρέλλα, παρὰ τὶς σημαντικὲς διαφορὲς ποὺ παραμένουν μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν ὡς πρὸς τὴν Συρία, τὸ Ἰρὰν καὶ γενικὰ τὸ σιϊτικὸ στοιχεῖο ποὺ ὑποστηρίζεται σταθερὰ ἀπὸ τὴν Ῥωσία.

Ἕνα πολὺ σημαντικὸ στοιχεῖο εἶναι ὅτι περίπου ἕνα ἑκατομμύριο ῥωσογενοῦς ἰσραηλινοῦ πληθυσμοῦ διατηρεῖ τὴν διπλὴ ῥωσοϊσραηλινὴ ὑπηκοότητα (τὸ ἕνα ἕβδομο τοῦ συνολικοῦ ἰσραηλινοῦ πληθυσμοῦ) καὶ ἀπὸ τότε ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Ῥωσία ὡς ἑβραϊκὸ γιὰ νὰ ἐγκατασταθῇ στὸ Ἰσραήλ, πηγαινοέρχεται μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν σὲ σημεῖο ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Πούτιν νὰ ἀποκαλῇ τὸ Ἰσραὴλ ῥωσόφωνη χώρα. Ὁ ῥωσόφωνος αὐτὸς πληθυσμὸς δρᾷ αὐτόνομα ἐντὸς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀντιπροσωπεύει ἕνα δυνατὸ ῥωσόφιλο λόμπυ. Ἐπιπλέον, τὸ ἔντονο ἀντιφασιστικὸ παρελθὸν τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως ὡς θῦμα τοῦ χιτλερικοῦ ἀντισημιτικοῦ ἐπεκτατισμοῦ καὶ ἡ πρόσφατη ἐγκατάσταση στὸ Κίεβο καθαρῶς ἀντισημιτικοῦ καθεστῶτος, ἔχει ἐνδυναμώσει τὶς ῥωσοϊσραηλινὲς σχέσεις. Αὐτὸ ἐξηγεῖ ἐπίσης τὴν πρόσφατη ἀπομάκρυνση τοῦ γεωπολιτικοῦ Ἀλεξάνδρου Ντούγκιν τοῦ ὁποίου ὁ ἀντισημιτισμὸς καὶ ὁ πανσλαυϊστικὸς ἐξτρεμισμὸς ἐνοχλοῦσαν σφόδρα τὸν Πούτιν. Αὐτὸ ἐπίσης ἐξηγεῖ τὴν ἀναποτελεσματικότητα τῶν φιλορωσικῶν προσπαθειῶν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, γνωστῆς γιὰ τὸν ἀντισημιτισμό της. Ὅσο ἡ τελευταία ἐμείνη στὴν ἀντισημιτική της θέση ἡ συνεργασία της μὲ τὴν Μόσχα θὰ καθίσταται πολὺ προβληματική.

Ἐνδεικτικὸ τοῦ νέου κλίματος εἶναι ἡ στάση ποὺ ἐπῆρε τὸ Ἰσραὴλ σὲ πρόσφατη ψηφοφορία στὴν γενικὴ σύνοδο τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, στὶς 27 Μαρτίου 2014, ποὺ εἶχε ὡς στόχο νὰ καταδικάσῃ τὴν προσάρτηση τῆς Κριμαίας ἀπὸ τὴν Ῥωσία καὶ νὰ μὴν ἀναγνωρίση τὸ γεγονός. Οἱ ΗΠΑ δὲν ἐπίστευαν τὰ μάτια τους: Τὸ Ἰσραὴλ ἀπέσχε! Ὁ ῥωσοϊσραηλινὸς διάλογος εἶχε ξεκινήσει γιὰ τὰ καλά. Σὲ πρόσφατη συνάντηση στὴν Ἁγία Πετρούπολη, τῆς 30 Μαρτίου 2014, στὴν ὁποία ἤμουν καλεσμένος, ποὺ εἶχε ὡς στόχο τὴν καταδίκη τοῦ ἀντισημιτικοῦ ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ καθεστῶτος τοῦ Κιέβου, μὲ βασικὸ σύνθημα: «70 χρόνια μετά, ποτὲ πιὰ φασισμός!» ἡ ἀφρόκρεμα τοῦ διεθνοῦς ἑβραϊσμοῦ καὶ τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραὴλ ἦταν παροῦσα.

Τὸ Ἰσραὴλ εἶναι σήμερα μία πολιορκημένη ἀκρόπολη, ὅπως ἡ Μασάντα, τὸ 72-74 μ.Χ. περικυκλωμένη ἀπὸ φανατικοὺς σουννῖτες ἰσλαμιστὲς ποὺ θέλουν νὰ τὸ πετάξουν στὴν θάλασσα. Δὲν αἰσθάνεται πλέον καλυμμένη ἀπὸ τὴν ἀλλοπρόσαλη ἀμερικανικὴ πολιτική. Οἱ συνεχεῖς ἐπιτυχίες τοῦ Πούτιν στὸ Ἰράν, τὴν Συρία καὶ τὴν Οὐκρανία ἔχουν ἐντυπωσιάσει τὴν Ἰερουσαλήμ.

Ἄν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν καὶ τὶς ἐπιτυχίες τῆς Ῥωσίας στὴν Τουρκία, ὡς ἡ πλέον δημοφιλὴς μεγάλη δύναμις ἐν μέσῳ τοῦ τουρκικοῦ πληθυσμοῦ, ὡς καὶ ὁ ἔντονος φιλορωσισμὸς τῆς ἑλληνικῆς κοινῆς γνώμης, ἡ προοπτικὴ πραγματώσεως τοῦ γεωπολιτικοῦ τριγώνου Ἑλλάδος-Τουρκίας-Ἰσραὴλ ὑπὸ ῥωσικὴ ὀμπρέλλα καθίσταται λίαν ἐφικτή. Στὰ πλαίσια μίας τέτοιας προοπτικῆς ζητᾶμε ἀπὸ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ποὺ ἔχει νὰ προσφέρῃ στὴν χώρα μας τὴν ἐποικοδομητική της ἐπαναστατικότητα, νὰ καταλάβῃ ὅτι ὁ ἀντισημιτισμὸς εἶναι μία ἀπολύτως ἄγονη πολιτικὴ πλατφόρμα.

            Δημήτρης Κιτσίκης                                 6 Σεπτεμβρίου 2014

115 - Τὸ παράδειγμα τοῦ Μαϊάμι γιὰ τὸ γκαρσόνι τῆς Εὐρώπης

115 - Τὸ παράδειγμα τοῦ Μαϊάμι γιὰ τὸ γκαρσόνι τῆς Εὐρώπης

Σᾶς γράφω ἀπὸ τὸ Μαϊάμι τῆς Φλόριδας τῶν Ἡνωμένω Πολιτειῶν καὶ ἀπευθύνομαι στὸν σὲφ τῶν γκαρσονιῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως τὸν Ἀντώνη Σαμαρᾶ. (Ἀντώνη ἐλεγαν καὶ τὸν σωφὲρ τοῦ πατέρα μου στὸ ἐξοχικὸ σπίτι τῶν Κιτσίκηδων στὴν Ἐκάλη).

Ὅταν δὲν ἔχεις ἱκανότητες δηλώνεις ὅτι θέλεις νὰ ἀντιγράψῃς τοὺς ἐπιτυχημένους. Ἔτσι οἱ πολιτικοί (ὅλοι τους ἀποτυχημένοι χωρὶς ἐξαίρεση) μᾶς εἶπαν ὅτι θέλουν νὰ κάνουν τὴν Ἑλλάδα, Ἑλβετία, Σουηδία, Δανία, Ἰρλανδία καὶ τί ἄλλο ἀκόμα.

Ὅταν εἶσαι Πολιτεία μίας ἐπιτυχημένης ὁμοσπονδίας ποὺ ὑπάρχει τώρα καὶ 238 χρόνια δὲν συγκρίνεσαι μὲ μία ἀποτυχημένη Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση τῶν τραπεζιτῶν τῆς Γερμανίας. Οἱ τραπεζῖτες τῶν ΗΠΑ δὲν κατεβαίνουν στὸ Μαϊάμι γιὰ νὰ ξεκουράσουν μόνον τὰ κορμιά τους. Γιὰ ἕναν τέτοιο σκοπὸ εἶχαν κάποτε τὴν Κούβα τοῦ Μπατίστα ὡς ἀποικία-πορνεῖο ὅπως ἡ ΕΕ ἔχει σήμερα τὴν Μύκονο. Ἡ ἰσχὺς δίδει ἀρχοντιά καὶ γενναιωδορία. Ἡ περιοχὴ τοῦ Μαϊάμι εἶναι χώρα μεταναστῶν ἀπὸ τὴν Λατινικὴ Ἀμερική. Ὅταν ἔχεις λεφτὰ συχνὰ δὲν χρειάζεται νὰ κατακτήσῃς μὲ πόλεμο. Οἱ Ἑβραῖοι ἀγόρασαν τὴν ἀκτὴ τῆς Παλαιστίνης γιὰ νὰ ἐγκατασταθοῦν ἐκεῖ καὶ οἱ Ἀμερικανοὶ ἀγόρασαν τὴν Φλόριδα γιὰ 5 ἑκατομμύρια δολλάρια τὸ 1819.

Τὸ Μαϊάμι εἶναι ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα παγκόσμια τραπεζικά, οἰκονομικὰ καὶ πολιτιστικἀ κέντρα ποὺ ἐλέγχουν τὴν οἰκονομικὴ δραστηριότητα τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς. Ἐὰν ἡ Ἀθήνα ἦταν τὸ ἀντίστοιχο τοῦ Μαϊάμι στὴν περιοχὴ τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου θὰ ἤλεγχε τὴν οίκονομικὴ δραστηριότητα τῆς Αἰγύπτου καὶ ὁλοκλήρου τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὅταν δὲ συνειδητοποιήσῃ κανεὶς τὴν τεραστία πολιτισμικὴ σημασία τοῦ ἑλληνισμοῦ, μία στενὴ  πολιτιστικὴ συνεργασία μὲ τὸ Ἰσραὴλ θὰ ἔπρεπε νὰ κάνῃ τὰ ἑλληνικὰ πανεπιστήμια τοὐλάχιστον ἐφάμιλλα μὲ τὴν Σορβόννη, τὸ Ὄξφορντ  καὶ τὸ Χάρβαρντ μὲ καθηγητὲς παγκοσμίας ἐμβελείας κατόπιν προσελκύσεως τῶν περιφήμων Ἑλλήνων καθηγητῶν τοῦ Ἐξωτερικοῦ καὶ ἄλλους τόσους Ἑβραίους καθηγητὲς τῶν δυτικῶν χωρῶν. Αὐτὸ δὲν θὰ  ἀπέκλειε καὶ μία τεραστία τουριστικὴ κίνηση σὲ ὑποχρεωτικὴ συνεργασία μὲ τὴν Τουρκία ποὺ κατέχει, μὲ τὴν Ἀνατολία, τὸν ἄλλο πνεύμονα τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ χώρου.

Τὸ Μαϊάμι εἶναι τὸ μεγαλύτερο λιμάνι τοῦ κόσμου γιὰ τὴν κίνηση τῶν κρουαζιεροπλοίων. Ἀλλὰ ὁ τουρισμός, ἄν καὶ σπουδαιότατος καὶ κέντρο τῶν Καναδῶν συνταξιούχων ποὺ τοὺς χειμερινοὺς μῆνες διαμένουν στὸ Μαϊἀμι, ἐφ’ὅσον ἡ θερμοκρασία δὲν κατεβαίνει κάτω τῶν 20 βαθμῶν Κελσίου, πόρρω ἀπέχει ἀπὸ τοῦ νὰ εἶναι ἡ βαρειὰ βιομηχανία της. Κατατάσσεται ὡς «Ἄλφα-παγκόσμια πόλη» ἤ global city,  ἕναν ὅρο ποὺ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὶς κυριώτερες οἰκονομικὲς πόλεις τοῦ πλανήτου, ποὺ θεωροῦνται κόμβοι τοῦ παγκοσμίου οἰκονομικοῦ συστήματος, ὡς τραπεζικὰ καὶ ἐμπορικὰ κέντρα καὶ ποὺ κατέχουν μεγάλη ἰσχὺ στὸν τομέα τῶν διεθνῶν οἰκονομικῶν ἀποφάσεων.

Δύναται τὸ σημερινὸ ἐξευτελισμένο ἀπὸ τοὺς πολιτικούς ἑλληνικὸ κρατίδιο νὰ γίνῃ πραγματικὴ Φλόριδα καὶ Μαϊάμι; Βεβαίως καὶ δύναται, ἀλλὰ γι αὐτὸ χρειάζεται ὄχι ἁπλῶς προσαρμογὴ καὶ μεταρρύθμιση καὶ ἰδίως ὄχι Στουρνάρηδες ἀλλὰ ἐπανάσταση καὶ πάλι ἐπανάσταση, μὲ ἀποχώρηση  ἀπὸ τὴν ΕΕ καὶ τὸ εὐρωνόμισμα καὶ στενὴ συνεργασία μὲ τὶς χῶρες τοῦ ἑλληνικοῦ γεωπολιτικοῦ χώρου, δηλαδὴ τὴν Ῥωσία, τὴν Τουρκία καὶ τὸ Ἰσραήλ, χωρὶς νὰ χαλαρώσῃ τὶς σχέσεις του μὲ τὶς ΗΠΑ. Ἀλλὰ τίποτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ δὲν πραγματώνονται χωρὶς ἡγέτη.

Δημήτρης Κιτσίκης                     8 Ἰουνίου 2014

62 - Τὰ δύο ἄκρα καὶ ἡ ἐπέμβαση τοῦ στρατοῦ

62 - Τὰ δύο ἄκρα καὶ ἡ ἐπέμβαση τοῦ στρατοῦ

Ἐνῷ τὸ μεῖζον θέμα γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ δὲν εἶναι οὔτε ὁ κοινοβουλευτισμός, οὔτε οἱ μισθοί, οὔτε ἡ οἰκονομία, οὔτε κἄν ἡ ἐπιβίωση τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ἀλλὰ νὰ συσπειρωθοῦμε ὅλοι γιὰ νὰ προτείνουμε καὶ νὰ ἐπιτύχουμε στὰ διεθνῇ φόρα, στὶς διεθνεῖς ὀργανώσεις, στὴν ΕΕ καὶ στὸν κόσμο νὰ υἱοθετηθῆ ὡς παγκοσμία γλῶσσα ἡ ἑλληνική, ἐφ’ὅσον οὐδεὶς ἐπὶ τοῦ πλανήτου ἀμφισβητεῖ ὅτι ὁ ἑλληνικὸς πόλιτισμὸς εἶναι ἐμπνευστὴς τῶν πάντων, ἀσχολούμεθα μὲ τὸ ἀπὸ καταβολῆς κόσμου θέμα τῆς βίας.

Μεταξὺ 1975-1980, οἱ τουρκικὲς πόλεις ἦσαν γεμάτες μὲ καθημερινὲς ἐκφράσεις βίας τῶν δύο ἄκρων, συμπεριλαμβανομένων καὶ δολοφονιῶν. Ὅταν ἐρωτοῦσα γιατὶ δὲν ἐπενέβαινε ὁ στρατὸς γιὰ νὰ βάλῃ τέλος στὸ χάος, ἡ ἀπάντηση ἦταν ὅτι ἔπρεπε νὰ πολλαπλασιασθοῦν ἀκόμη οἱ συγκρούσεις, γιὰ νὰ σαπίσῃ σὲ τέτοιο βαθμὸ ἡ κατάσταση ὥστε ὅταν θὰ ἐπενέβαινε ὁ στρατὸς ὁ κόσμος ὅλος νὰ ἐδέχετο ὡς λύτρωση τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔγινε τὸ 1980 μὲ τὸ πραξικόπημα τοῦ στρατηγοῦ Ἐβρέν, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπηγόρευσε ὅλα τὰ κόμματα καὶ ὄχι μόνον τὰ δύο ἄκρα.

Κινδυνεύει λοιπὸν ὁ Σαμαρᾶς νὰ εὑρεθῆ, κατόπιν ἐπεμβάσεως τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, στὸ ἴδιο κελλὶ μὲ τὸν Μιχαλολιάκο, τὸν Κουτσούμπα, τὸν Τσίπρα, τὸν Καμμένο καὶ τὸν Βενιζέλο. Ὁμόνοια, θὰ εἰπῇ ὁ στρατός. Τώρα ἄς ὁδεύσωμε γιὰ τὴν ἐξακτίνωση τοῦ ἑλληνισμοῦ.

Στὸν ΙΘ΄αἰῶνα τὰ ἐγχώρια καὶ διεθνῆ κατεστημένα δὲν ἦσαν άκόμη ἔμπειρα μὲ τὴν χρήση τοῦ ὅπλου τῆς προβοκάτσιας. Σήμερα, ἡ προβοκάτσια εἶναι παντοῦ:μέσα καὶ ἔξω. Οἱ κουκουλοφόροι χωρὶς κουκούλες εὑρίσκονται ἀνάμεσά μας. Γι’αὐτὸ καὶ τὸ ΚΚΕ εἶναι τὸ μόνο κόμμα ποὺ ἐπιτυγχάνει στὶς διαδηλώσεις καὶ στὴν δουλειά του νὰ περιφρουρῇ ἀποτελεσματικὰ τὸ σῶμα του γιὰ νὰ μὴν εἰσχωροῦν οἱ προβοκάτορες. Τὸ 1963, στὴν Θεσσαλονίκη ἔγινε ἡ προβοκάτσια  μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Λαμπράκη ὅπου ἐκατηγορήθη ἀδίκως ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς. Τὸ 2013, ἔγινε ἡ προβοκάτσια στὴν Συρία, μὲ χρήση χημικῶν ὅπλων καὶ έκατηγορήθη ἀδίκως τὸ καθεστὼς τοῦ Ἄσσαντ. Χωρὶς νὰ γνωρίζουμε ἀκόμη τί ἔγινε μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Παύλου Φύσσα στὸ Κερατσίνι, λογικὰ δὲν γίνεται ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ τὴν ἔπραξε (ἄν καὶ ὁ δολοφόνος ἦταν χρυσαυγίτης), τὴν στιγμὴ ποὺ ὑπάρχει γνωστὸ σχέδιο ἀπὸ καιρὸ νὰ ἀπαγορευθῆ αὐτὸ τὸ κόμμα, ὡς προάγγελο γιὰ τὴν ἀπαγόρευση τοῦ ἀκροαριστερισμοῦ, βάσει τῆς θεωρίας τῶν δύο ἄκρων. Γιατί ὁ Ἄσσαντ νὰ ἐχρησιμοποίησε τὰ χημικά ὅπλα ποὺ κατέχει ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ ποὺ ἐκέρδιζε τὸν πόλεμο καὶ ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἐπιθεωρητὲς τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ηὑρίσκοντο ἐπὶ συριακοῦ ἐδάφους, μερικὰ μόνον χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν ῥήψη τῶν χημικῶν; Γιατί ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ χρησιμοποιήσῃ τὴν βία ποὺ κατέχει γιὰ νὰ πράξῃ δολοφονία, τὴν στιγμὴ ποὺ γνωρίζει κάλλιστα ὅτι ὑπάρχει σχέδιο ἀπαγορεύσεώς της καὶ ὅτι οἱ ἀντιπαλοί της ψάχνουν γιὰ δικαιολογία γιὰ νὰ τὴν βγάλουν ἐκτὸς νόμου;

           

Ἡ προβοκάτσια τῶν ἀνοιξιάτικων καὶ ἀραβικῶν ἐξεγέρσεων, τῶν ἐπεμβάσεων στὸ Ἀφγανιστάν, τὸ Ἰράκ, τὴν Λιβύη καὶ τὴν Συρία ὅπως καὶ τῆς δολοφονίας Λαμπράκη στὸ ἐσωτερικό, πρέπει νὰ προβληματίσουν τὰ κόμματα ὥστε νὰ μὴν εὑρεθοῦν ἕνα πρωὶ ἀπαγορευμένα ὅλα καὶ στὸν Κορυδαλλό.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 19 Σεπτεμβρίου 2013

60 - Ἡ κατρακύλα τοῦ Ἔρντογαν

60 - Ἡ κατρακύλα τοῦ Ἔρντογαν

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔπινε νερὸ στὸ ὄνομά του. Ἀλλὰ τελευταῖα κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ τὸν Ἔρντογαν. Ἡ ἐπιμονὴ τῶν κεμαλικῶν νὰ ἰσχυρίζονται ὅτι εἶχε ἐξ ἀρχῆς κρυφὴ ἀντζέντα, ἤδη ἀπὸ τὸ 2002 ὅταν ἀνεδείχθη νικητὴς στὶς ἐκλογές, καὶ ὅτι πρόκειται γιὰ φανατικὸ σουννίτη ποὺ ἔχει ὀρκισθῆ νὰ ἐκδικηθῇ τὸν πρώην ἀρχηγό του τὸν ἰσλαμιστὴ Ἔρμπακαν, φαίνεται ἐφέτος νὰ ἐπιβεβαιώνεται μὲ τὶς παρακάτω του κινήσεις:

α) Δὲν ἠθέλησε ποτὲ νὰ ἀναγνωρίσῃ ὅτι ὁ ἀλεβισμὸς τοῦ ἑνὸς τρίτου τοῦ τουρκικοῦ λαοῦ εἶναι μία ξεχωριστὴ θρησκεία. Ἐπέμενε ὅτι ἦταν ἁπλῶς μία κουλτούρα!

β) Ἔδωσε στὴν ὑπὸ κατασκευὴν τρίτη γέφυρα  ἐπὶ τοῦ Βοσπόρου, τὸ ὄνομα τοῦ σουλτάνου Γιαβούζ (Φοβεροῦ) Σελίμ, ποὺ στὸν ΙΣΤ΄ αἰῶνα ἰδιοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἄραβες τὸν τίτλο τοῦ σουννίτη χαλίφη, ἀραβοποίησε καὶ σουννοποίησε τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία καὶ κατέσφαξε τοὺς Ἀλεβῆδες

γ) Ὡς δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως ἔζησε τὸ πραξικόπημα τοῦ 1997 ποὺ καθήρεσε τὸ ἴνδαλμά του τὸν Ἔρμπακαν καὶ ἀπήγγειλε χαρακτηριστικοὺς στίχους ἑνὸς ποιήματος ποὺ τὸν ξεσκέπασε ὡς φανατικὸ σουννίτη ἰσλαμιστή, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ στρατιωτικοὶ νὰ τὸν κλείσουν στὶς φυλακές. Οἱ στίχοι αὐτοὶ ἔλεγαν:  «Τὰ τζαμιὰ εἶναι οἱ στρατῶνες μας, οἱ τροῦλοι εἶναι τὰ κράνη μας, οἱ μιναρέδες εἶναι οἱ ξιφολόγχες μας καὶ οἱ πιστοὶ εἶναι οἱ ὁπλίτες μας».

δ) Τώρα ἐπανέρχεται στὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τοῦ 1997 καὶ ἐκδικεῖται τὸν Ἔρμπακαν, κλείνοντας στὶς φυλακὲς αὐτοὺς ἐκ τῶν ἀξιωματικῶν ποὺ καθήρεσαν τὸ ἴνδαλμά του ἐκείνη τὴν χρονιά.

ε) Κτίζει ἐπὶ τοῦ λόφου τῆς Τσάμλιτζας, στὴν ἀσιατικὴ πλευρὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸ μεγαλύτερο τζαμὶ τοῦ κόσμου καὶ τὸ ὀνομάζει Γιαβοὺζ Σελίμ, ἐνῷ γνωρίζει κάλλιστα ὅτι  ἀπὸ τὸ 1978 στὰ πάμπολλα γραπτά μου ἔχω ἀναβιβάσει τὴν Τσάμλιτζα σὲ μελλοντικὴ πρωτεύουσα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας τῆς ὁποίας δηλώνει ὅτι εἶναι ὀπαδός. Μὲ τὴν κατασκευὴ αὐτὴ ἐξουδετερώνει «τὸ ὅραμα τῆς Τσάμλιτζας» καὶ τὸ παραδίδει στὸν φανατικὸ σουννισμό.

στ) Γίνεται γεράκι κατὰ τοῦ προέδρου Ἄσσαντ τῆς Συρίας, προστάτη τῶν Σύρων Ἀλαουϊτῶν καὶ τῶν Σύρων χριστιανῶν κατὰ τῆς βαρβαρότητος τῶν σουννιτῶν μισθοφόρων, σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὸν ἀντιϊσραηλισμό του, ἐφ’ὅσον εἶναι γνωστὸ ὅτι τὸ Ἰσραὴλ εἶναι αὐτὸ ποὺ πρωτίστως ἐπιθυμεῖ τὴν πτώση τοῦ Ἄσσαντ. Δηλαδὴ κατεβαίνει στὸ ἐπίπεδο ἑνὸς Βαγγέλη Βενιζέλου!

Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ὁ Ἔρντογαν ξεσκεπάζεται καὶ ἐξωθεῖ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες καὶ τὸν οἰκουμενικό μας πατριάρχη νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴν πολιτική του. Κρῖμα!

Δημήτρης Κιτσίκης                                 10 Σεπτεμβρίου 2013

55 - Τί μᾶς συμφέρει: Ὁ Ἔρντογαν ἤ ὁ Μπασμπούγ;

55 - Τί μᾶς συμφέρει: Ὁ Ἔρντογαν ἤ ὁ Μπασμπούγ;

Τὸ σημερινὸ σουννιτικὸ Ἰσλὰμ δὲν ἔχει τίτοτα τὸ μετριοπαθές. Εἶναι φανατικὸ καὶ ἀναδεικνύεται ὁ μεγαλύτερός μας ἐχθρός, ἀκόμη μεγαλύτερος καὶ ἀπὸς τοὺς διαφόρους ἐθνικισμοὺς τῶν Βαλκανίων καὶ τὸν πανσλαυϊσμὸ τῶν Ῥώσων. Ὁ Ἔρντογαν, ἀπὸ τὸ 2003 ποὺ ἀνέλαβε τὴν ἐξουσία στὴν Τουρκία, ἐπαρουσίασε συστηματικὰ μία εἰκόνα μετριοπαθοῦς Ἰσλὰμ καὶ συνηργάσθη ἐποικοδομητικὰ μὲ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη μας, σὲ σημεῖο νὰ ἐπιτρέψῃ, πέραν τῶν ὅρων τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης, τὸ ἄνοιγμα ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν καὶ τὴν τέλεση ὀρθοδόξων λειτουργειῶν στὴν ὑπόλοιπη χώρα, ἐκεῖ ὅπου δὲν τὸ προέβλεπε ἡ συνθήκη τῆς Λωζάννης ὡς καὶ ἐπιστροφὴ ἀκινήτων στὴν δικαιοδοσία τοῦ πατριαρχείου. Ἀλλά, παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες ὑποσχέσεις του, δὲν ἐπέτρεψε μέχρι στιγμῆς τὴν ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης καὶ ἐβοήθησε τὸν συρφετὸ τῶν σουννιτῶν μουσουλμάνων μισθοφόρων, τῶν αὐτοαποκαλουμένων  μαχητῶν τῆς ἐλευθερίας ποὺ μὲ δυτικὰ ὅπλα καὶ χρήματα σφάζουν συστηματικὰ ἀλαουῗτες καὶ χριστιανούς καὶ κατακαίουν ἐκκλησίες. Εὐρεία εἶναι ἡ ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν φήμη στὴν Τουρκία ὅτι ὁ Ἔρντογαν κρύβει τὸ παιχνίδι του ἕως ὅπου νὰ ἐξαφανίσῃ τοὺς Τούρκους ἀντιπάλους του τοῦ κοσμικοῦ κράτους καὶ ὅταν θὰ τοὺς ἔχῃ ἀνεπιστρεπτεὶ κατατροπώσει, τότε θὰ ἀποκαλύψῃ τὸ πραγματικό του πρόσωπο, αὐτὸ τοῦ σουννιτοῦ φονταμενταλιστοῦ ἰσλαμιστοῦ εἰς βάρος καὶ τῶν χριστιανῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ἀλεβήδων τῆς Τουρκίας. Πράγματι, εἶναι ἀνεξήγητο πῶς ἡ κυβέρνησή του ὐποστηρίζει τὴν σουννιτικὴ μαφία τῶν μισθοφόρων στὴν Συρία, ἀντί νὰ ταχθῇ ἀλληλέγγυος μὲ τὸν ἄκρως μετριοπαθῇ  ἀλαουΐτη πρόεδρο Ἄσσαντ, ὑποστηρικτὴ τῶν χριστιανῶν καὶ τῶν μειονοτήτων τῆς Συρίας, πόσο μᾶλλον ποὺ ὁ πληθυσμὸς τῆς γειτονικῆς τουρκικῆς ἐπαρχίας τοῦ Χατάυ κατοικεῖται ἀπὸ Ἀλαουῗτες, θρησκευτικὰ ἀδέλφια τοῦ προέδρου Μπασὰρ ἄλ Ἄσσαντ. Μία ἐπικράτηση τῶν σουννιτῶν στὴν  Συρία, θὰ καταστῇ κίνδυνος γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῶν Τούρκων ἀλαουϊτῶν. Στὸ Ἰράκ, ἀπὸ τὸ 2003 μέχρι σήμερα, οἱ σουννῖτες σφάζουν συστηματικὰ, ὄχι μόνον τοὺς χριστιανοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς σιῒτες μουσουλμάνους, διότι τὸ χάος εἶναι αὐτὸ ποὺ συμφέρει τὸν δυτικὸ ἰμπεριαλισμό.

Μέχρι στιγμῆς,  ὁ Ἔρντογὰν μᾶς ἐβοήθησε στὴν Τουρκία. Έξήρθρωσε συνωμοσίες τῶν κοσμικῶν κεμαλικῶν ἐθνικιστῶν κατὰ τῆς Ἑλλάδος. Τοῦ εἴμεθα γι’ αὐτὸ εὐγνώμονες. Ἀλλὰ ἤδη τὸ δόγμα Νταβούτογλου μηδὲν προβλημάτων μὲ τοὺς γείτονες τῆς Τουρκίας ποὺ μᾶς συνέφερε, καταστρατηγεῖται. Ὁ Ἔρντογαν ἀρχίζει νὰ φέρεται μὲ ἀλαζονεία. Οἱ κεμαλικοὶ ἀντιθέτως ἀναδεικνύουν τὴν Ἑλλάδα ὡς τὴν χώρα τῆς καρδιᾶς τους καὶ  ἡ ἑλληνομανία σαρώνει τὴν κοσμικὴ τουρκικὴ νεολαία. Ἡ καταδίκη σὲ ἰσόβια τοῦ στρατηγοῦ Ἰλκὲρ Μπασμπούγ,  πρώην ἀρχηγοῦ τοῦ τουρκικοῦ γενικοῦ ἐπιτελείου, μαζὶ μὲ τὴν καταδίκη πληθώρας διανοουμένων, μᾶς ἐνοχλεῖ. Βεβαίως ὁ κεμαλικὸς ἐθνικισμὸς μετατρέπει αὐτομάτως τοὺς ὑποστηρικτὲς τοῦ κοσμικοῦ κράτους σὲ ἐχθροὺς τῆς Ἑλλάδος, ὅπως αὐτὸ γίνεται μὲ τὸν ἑλληνικὸ ἐθνικισμὸ ἔναντι τῶν Τούρκων, ἀλλὰ τὰ πράγματα ἀλλάζουν ἐν ὄψει τῆς ἐντυπωσιακῆς ἑλληνομανίας τῆς τουρκικῆς νεολαίας. Μπρὸς γκρεμὸ καὶ πίσω ῥέμα! Πρὸς τὸ παρὸν παρακολουθοῦμε. Ἴδωμεν!

Δημήτρης Κιτσίκης      7 Αὐγούστου 2013

50 - Ὁ δωδεκάλογος τοῦ Κιτσικισμοῦ

50 - Ὁ δωδεκάλογος τοῦ Κιτσικισμοῦ

Μὲ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ 50στου ἄρθρου τούτου του μπλὸγκ φίλοι μου μὲ παρεκάλεσαν νὰ συνοψίσω σὲ 12 σημεῖα μερικὲς βασικὲς ἀρχὲς τῆς σκέψεώς μου. Ἄς τὸ ἐπιχειρήσουμε λοιπόν:

1 – «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ [ἑλληνικὸς] Λόγος...καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» ἔγραψε στὸ Εὐαγγέλιό του ὁ Ἰωάννης, τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα εἶναι θεόπνευστο καὶ συνεπῶς συμπαντικό. Ἐξ αὐτοῦ ἀπορρέει ὅτι ὁ ἑλληνοκεντρισμὸς ἐπεκτείνει, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν ἐθνικισμὸ ποὺ συρρικνώνει. «Ἡ ἀγάπη ἐπεκτείνει, τὸ μῖσος συρρικνώνει». Ξενοφοβία καὶ ἀντισημιτισμὸς εἶναι ἀδιανόητες ἔννοιες γιὰ τὸν ἑλληνισμό.

2 - Ὁ ἰσοτισμὸς εἶναι μία ἔννοια παρὰ κοινωνίᾳ καὶ παρὰ φύσῃ. Ἀκόμη καὶ ἡ μαρξιστική-λενινιστικὴ κοινωνία θεωρεῖ τὸν ἰσοτισμὸ μαοϊκὴ ῥομαντικὴ οὐτοπία. Ὁ ἰσοτισμὸς πραγματοποιεῖται μόνον ἐν Παραδείσῳ καὶ στὴν ἀταξικὴ κομμουνιστικὴ κοινωνία τοῦ τέλους τῶν καιρῶν. Οἱ ἐκλεκτοί, οἱ ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος πρέπει νὰ κατευθύνουν τὴν κοινωνία καὶ ὄχι ἡ μετριοκρατία τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ καὶ ἡ ὀχλοκρατικὴ δημοκρατία. Καὶ στὴν φύση ὑπερισχύουν τὰ ἀνώτερα εἴδη. Συμπέρασμα: Κάθε ἔθνος, ὅσο βάρβαρο ἤ πρωτόγονο καὶ ἄν εἶναι, ἔχει τὴν ἰδική του κουλτούρα, ἀλλὰ τρεῖς εἶναι οἱ πολιτισμοὶ στὸν πλανήτη: ὁ κινεζικὸς, ὁ ὁποῖος σταδιακὰ τείνει νὰ ὁλοκληρωθῆ μέσα στὸν ἑλληνισμό, ὁ ἑλληνικὸς, ὁ ὁποῖος εἶναι τέλειος καὶ συμπαντικός, καὶ ὁ δυτικὸς ὁ ὁποῖος ὡς σελήνη ἀποσπασμένη ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ γῆ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸν ἑλληνισμὸ ὡς ἀποτυχημένος δορυφόρος.

            Τὸ ἀνώτερο γένος τῆς γῆς εἶναι οἱ Ἄρειοι, οἱ ὁποῖοι κατέκτησαν τὴν κοιλάδα τοῦ Γάγγη χίλια χρόνια πρὸ Χριστοῦ μὲ γλῶσσα τὴν ἰνδοευρωπαϊκή, δηλαδὴ τὴν ἑλληνική, ἀπὸ τὴν ὁποία προέρχονται τὰ σανσκριτικά. Συνεπῶς ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ μόνη παγκόσμια γλῶσσα στὴν ὁποία ὑποτάσσονται καὶ ἡ κινεζική, καὶ ἡ οὐραλοαλταϊκή, καὶ ἡ σημιτική. Ὁ ἑλληνισμὸς εἶναι φυλετικὸς ἐπειδὴ ἀποδεικνύει ὅτι τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων εἶναι  τὸ ἀνώτατο γένος τοῦ Σύμπαντος ποὺ φυσικὰ δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τοὺς σημερινοὺς πολῖτες τοῦ παρηκμασμένου καὶ ἐξευτελισμένου κρατιδίου τῶν Ἀθηνῶν ἀλλὰ ποὺ βασίζεται στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ θρησκεία καὶ τὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας.

3 - Ἡ Ἱστορία κινεῖται ἡρωϊκά, μέσῳ τῆς ἐπεμβάσεως τῶν ἡρώων. Ὁ Θεὸς ἀποφασίζει πότε θὰ φέρῃ ἐπὶ τῆς γῆς, στὴν συγκεκριμένη περίοδο, τὸν ἥρωα ποὺ θὰ ἐπακινήσῃ τὴν Ἱστορία. Ὁ Ἥρως ἐμφανίζεται  ὡς ἐπαναστάτης καὶ ἐξολοθρευτής, ποτὲ ὡς ῥεφορμιστής-μεταρρυθμιστής. Γι’αὐτὸ καὶ ἡ σοσιαλδημοκρατία εἶναι ἡ χειρότερη πολιτικὴ ἔκφραση μίας κοινωνίας.

4 - Ὁ ἑλληνισμὸς εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐκφρασθῆ μέσῳ τοῦ ἐθνοκράτους. Ἐκφράζεται μόνον μέσῳ τῆς αὐτοκρατορίας. Ἡ αὐτοκρατορία αὐτὴ δὲν δύναται νὰ εἶναι ἐπεκτατική, ἰμπεριαλιστική, κατακτητική, ἀποικιακή, ὅπως ὑπῆρξαν οἱ ψευδοαυτοκρατορίες τῆς Δύσεως (πορτογαλική, ἱσπανική, γαλλική, ἀγγλική, γερμανική, ἀμερικανική) διότι ὑποχρεωτικὰ εἶναι οἰκουμενική, ὅπως αὐτὴ τοῦ Βυζαντίου. Οἰκουμενικὴ σημαίνει συμπαντική, πλανητική, παγκοσμία, ἡ χωρὶς σύνορα αὐτοκρατορία ἡ ὁποία συνεχῶς ἀμύνεται κατὰ τῶν Βαρβάρων τῆς περιφερείας, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ εἰσχωρήσουν στὴν καρδιὰ τῆς Οἰκουμένης, δηλαδὴ τῆς Οἰκουμενικῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ αὐτοκρατορία αὐτὴ ὑποχρεωτικὰ διοικεῖται ἀπὸ μοναρχικὸ πολίτευμα, μὲ ἀπόλυτο μονάρχη-ἥρωα καὶ ποτὲ μὲ συνταγματικὴ βασιλεία ἤ ἀβασίλευτη δημοκρατία.

5 - Ἡ σύνθεση τῶν ἀκραίων πολιτικῶν στοιχείων τῆς κοινωνίας εἶναι ἀπαραίτητη. Γιὰ τὴν σημερινὴ ἑλληνικὴ κοινωνία χρειάζεται ἡ σύνθεση τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς μὲ τὸ ΚΚΕ σὲ ἕνα σύνολο ποὺ ἀποκαλῶ ἐθνικομπολσεβικισμό.

6 – Τὸ κράτος καὶ οἱ νόμοι εἶναι οἱ μεγαλύτεροι ἐχθροὶ τοῦ ἑλληνισμοῦ. Στὴν τρομοκρατία τοῦ κράτους καὶ τὴν αὐθαιρεσία τῶν νόμων ποὺ ψηφίζονται ἀπὸ τὴν πλειοψηφία τῶν βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι, ἐξ ὁρισμοῦ, εἶναι  ποντικοί, πρέπει νὰ ἀντιταχθῆ τὸ σύνθημα, «τρομοκρατεῖτε τοὺς τρομοκράτες». Εὐτυχῶς, τὸ ἑλλαδικὸ κράτος ἔχει κατακλυσθῆ ἀπὸ τὶς αὐθαίρετες οἰκοδομὲς οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ πολλαπλασιασθοῦν στὸ ἔπακρον καὶ νὰ κατεδαφισθῆ ἡ μοναδικὴ γνησία αὐθαίρετη οἰκοδομὴ ποὺ εἶναι τὸ ἑλληνικὸ κρατίδιο.

7 – Οἱ λαθρομετανάστες προερχομένοι ἀπὸ χῶρες ἀκραίου ἰσλαμισμοῦ καὶ οἱ ὀπαδοὶ αὐτοῦ τοῦ φανατικοῦ μορφώματος πρέπει νὰ ἐξαφανισθοῦν ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ χῶρο, διότι τὸ ἀκραῖο Ἰσλὰμ εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἐχθρὸς τοῦ ἑλληνισμοῦ.

8 - Ἡ μεγαλύτερη ἐπαναστατικὴ προσπάθεια στὸν χῶρο τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, ἄν καὶ ἀποτυχημένη, ὑπῆρξε ἡ ἐπανάσταση τῆς 21^ης Ἀπριλίου καὶ ἡ μεγαλύτερη προπαγανδιστικὴ ἐπίτευξη, βασισμένη στὸ ἀπόλυτο ψεῦδος ὑπῆρξε ἡ ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου τῆς 17^ης  Νοεμβρίου 1973. Ἀντιθέτως, ἡ μεγαλύτερη πατριωτικὴ ἐξέγερση τῶν νεοελληνικῶν χρόνων ὑπῆρξε ὁ ἀνταρτοπόλεμος τοῦ ΕΛΑΣ ὑπὸ τὸν ἥρωα Ἄρη Βελουχιώτη καὶ ὁ κατοπινὸς ἀγὼν τοῦ Δημοκρατικοῦ Στρατοῦ, τὸ 1946-1949, ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ ἡρωϊκοῦ ΚΚΕ.

9 -Ἡ ἐπέμβαση τοῦ στρατοῦ στὴν σημερινὴ ἑλληνικὴ πολιτικὴ συγκυρία εἶναι ἐπιβεβλημένη.

10 -  Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Ἑλλάδος πρέπει νὰ βασισθῆ στὴν διαμόρφωση τοῦ τριγώνου συνεργασίας Ἑλλάδος-Τουρκίας-Ἰσραὴλ μὲ κέντρο τὴν Κύπρο.

11 -  Ὁ ἀπώτερος στόχος τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ συγκρότηση τῆς ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας.

12 – Τὸ σύμβολο τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς διαφθορᾶς καὶ ἀνυποληψίας ὑπῆρξε ὁ Κώστας Σημίτης καὶ συνεχίζει νὰ εἶναι σήμερα ὁ Εὐάγγελος Τούρκογλου, ὁ ἐπωνομαζόμενος Βενιζέλος. Ἀντιθέτως ὁ πλέον δημιουργικὸς ἕλλην πολιτικὸς τῶν νέων χρόνων εἶναι  ὁ Γιῶργος Παπανδρέου ὁ νεώτερος ποὺ προωθεῖ διακυβέρνηση μέσῳ δημοψηφισμάτων καὶ συμμετοχικῆς δημοκρατίας.

Δημήτρης Κιτσίκης   2 Ἰουλίου 2013

16 - Γιὰ μία ἐρωτικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς γεωπολιτικῆς

16 - Γιὰ μία ἐρωτικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς γεωπολιτικῆς

Προτοῦ γίνω διδάκτωρ τῆς Ἱστορίας στὴν Σορβόννη ἔκαμα δύο χρόνια ἰατρικὴ στὸ Παρίσι καὶ τὴν Γενεύη μὲ σκοπὸ νὰ γίνω ψυχίατρος. Ἀλλὰ ἀνεκάλυψα ὅτι ἕνα σημαντικὸς κλάδος τῆς Ἱστορίας ἦταν ἡ ψυχοϊστορία στὴν ὁποία ἐφηρμόζοντο στὸ ἱστορικὸ γίγνεσθαι οἱ μέθοδοι τῆς ψυχαναλύσεως, ψυχοϊστορία σχεδὸν ἀνύπαρκτη ἀκόμη σήμερα στὸ ἑλληνικὸ κρατίδιο τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέας. Ἔτσι τὸ σύνθημα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς μου γεωπολιτικῆς ὑπῆρξε ἔκτοτε: «Ἡ ἀγάπη ἐπεκτείνει, τὸ μῖσος συρρικνώνει».

Ἑλλάς, Αἰγαῖο, Ἀνατολία, βάσει τῆς διαλεκτικῆς τοῦ Ἡρακλείτου, ὑπῆρξε μία ἀνταγωνιστικὴ σύνθεση ἐρωτικῆς μορφῆς. Ἡ Ἀνατολία (ἡ σημερινὴ Τουρκία) εἶναι ἀνδρικὴ χερσόνησος σχήματος πέους. Τὸ Αἰγαῖο ἀντιπροσωπεύει τὸ σπέρμα. Ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἡ Ἀνατολία ἐδημιούργησε αὐτοκρατορίες μὲ τὴν ἀνδρική της ἱκανότητα νὰ διοικῇ. Ἀντιθέτως, ἡ βαλκανικὴ χερσόνησος ἔχει σχῆμα αἰδοίου καὶ εἶναι εὐγενικῆς θηλυκῆς μορφῆς. Ἡ διαλεκτικὴ ἐπέτρεψε στὸν Μεγαλέξανδρο, ἐρχόμενος ἀπὸ τὴν βαλκανικὴ χερσόνησο νὰ ἀντιστρέψῃ τὴν σχέση αὐτὴ ποὺ ἀντεπροσωπεύετο ἀπὸ τὴν περσικὴ αὐτοκρατορία καὶ νὰ πραγματοποιήσῃ τὴν ἑλληνοτουρκικὴ σύνθεση τῆς ἐποχῆς του. Ἡ ἐρωτικὴ  σχέση συνεχίσθη καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρές, μὲ τὸ Βυζάντιο καὶ τὴν Ὀθωμανία. Σήμερα προσετέθησαν οἱ δύο ὄρχεις: Κύπρος καὶ Ἰσραήλ. Τὸ ἐρωτικὸ αὐτὸ σύνολο, ὅταν πραγματοποιηθῇ ἡ σύνθεσή του θὰ κάνῃ τὸν γεωπολιτικὸ χῶρο τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου ἀκαταμάχητο. Ὅσο γιὰ τὸ ἐσωτερικὸ καθεστὼς τῆς Ἑλλάδος ποὺ θὰ προκαλέσῃ τὴν ἐρωτικὴ ἔνταση, εἶδος φυσικοῦ βιάγκρα, προτιμότερος εἶναι ὁ ἐθνικομπολσεβικισμός, συνθέτoντας τὸ ΚΚΕ  μὲ τὴν Χρυσὴ Αὐγή. Ὅποιος πραγματοποιήσῃ τὴν διπλὴ αὐτὴ σύνθεση, στὸ ἐξωτερικὸ καὶ στὸ ἐσωτερικό θὰ κερδίσῃ. Ὅποιος ἐμμείνῃ στὸν ἀντιτουρκισμὸ καὶ τὸν ἀνθεβραϊσμὸ μακροχρονίως θὰ χάσῃ. Ἔτσι ἁπλά.

Δημήτρης Κιτσίκης                     7 Σεπτεμβρίου 2012 

7 - Ἡ συνάντηση Ντούγκιν-Κιτσίκη στὴν Μόσχα

   7 - Ἡ συνάντηση Ντούγκιν-Κιτσίκη στὴν Μόσχα         

Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2011, ὁ καθηγητὴς τοῦ περιφήμου Πανεπιστημίου Λομονόσοβ τῆς Μόσχας καὶ θεωρητικὸς τοῦ εὐρασιανισμοῦ, Ἀλέξανδρος Ντούγκιν, ἐμπνευστὴς τοῦ Πούτιν, μὲ ἐκάλεσε στὸ Πανεπιστήμιό του γιὰ νὰ δώσω μία σειρὰ διαλέξεων, ὡς θεωρητικὸς τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς καὶ τοῦ ἑλληνοτουρκισμοῦ. Οἱ τιμὲς μὲ τὶς ὁποῖες μὲ περιέβαλε ἔδειχναν καθαρὰ ὅτι ἡ Ῥωσία τοῦ Πούτιν εἶχε μεγάλη ἐπιθυμία νὰ φθάσῃ σὲ μία σύνθεση ντουγκινισμοῦ καὶ κιτσικισμοῦ, πέραν μίας ἐναρμονήσεως τῶν δύο ἀντιθετικῶν θεωρίων, φθάνοντας σὲ μία σύνθεση ποὺ θὰ ἐπέτρεπε στὴν Ῥωσία ἀλλὰ καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Τουρκία νὰ ἐκδιώξουν ἀπὸ τὴν Μέση Ἀνατολὴ τὴν ἀγγλοσαξωνικὴ παρουσία, χωρὶς αὐτὴ νὰ καταληφθῇ ἀπὸ τὸ ἀντίπαλο δέος, τὴν Κίνα. Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ ἀπραγματοποίητο ὄνειρο δύο αἰώνων γιὰ ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὸν δυτικὸ ἰμπεριαλισμὸ ποὺ συνωψίζετο στὸ σύνθημα "τὰ Βαλκάνια στοὺς Βαλκανίους", ἤ "ἡ Τουρκία στοὺς Τούρκους" ἤ "ἡ Ἑλλὰς στοὺς Ἕλληνες"  θὰ ἠδύνατο νὰ γίνῃ πράξη μὲ συντονισμὸ τῶν κρατῶν ὁλοκλήρου τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς καὶ μὲ τὴν ἀναγνώριση ἀπὸ ὅλους ἑνὸς καὶ μόνου πολιτισμικοῦ κέντρου, τὴν πρωτεύουσα Κωνστντινούπολη τῆς μοναδικῆς ῥωμαϊκῆς χριστιανοαλεβιδικῆς αὐτοκρατορίας, τὰ τελευταῖα 1700 χρόνια.

Αὐτὸ ἐσήμαινε ὅτι ὁ Ντούγκιν, καὶ μαζί του ἡ νέα Ῥωσία, ἔπρεπε νὰ ἀποδεχθοῦν τὸν κιτσικικὸ ἰσχυρισμὸ ὅτι: 

1 - Δὲν ὑπάρχει νέα Ῥώμη, οὔτε δεύτερη βυζαντινὴ Ῥώμη, οὔτε τρίτη ῥωσικὴ Ῥώμη. Μία εἶναι ἡ θεόπνευστη ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ Χριστοῦ Ῥώμη, ἡ Βασιλεύουσα. Διότι ἡ Ῥώμη τῶν εἰδωλολατρῶν αὐτοκρατόρων τῆς Ἰταλίας ἦταν ἡ καταραμένη Βαβυλωνία. 

2 - Ἡ Ῥωσία εἶναι ἡ πρωτότοκη κόρη τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ ἑλληνισμοῦ. Οἱ Ῥῶσοι εἶναι οἱ καλύτεροι Ὀρθόδοξοι. Εἶναι τὸ ξανθὸ γένος ἀπὸ βορρᾶ. Ἀποδεχόμεθα νὰ πάρῃ ἡ Ῥωσία τὴν τιμιτικὴ θέση τῆς πρωτοκαθεδρίας, πρώτη μεταξὺ ἴσων, ἐφ' ὅσον ὅμως ἀποδεχθῇ ὅτι ἡ ἑνότητα τοῦ χώρου τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς, ὅπως καὶ αὐτὴν ὁλοκλήρου τοῦ πλανήτου, ἐξασφαλίζεται ἀπὸ τὸν ἑλληνισμό. 

3 - Ὡς παραδοχὴ αὐτή, πρέπει ὁ εὐρασιανισμὸς, ὅπως καὶ ὁ ἑλληνοτουρκισμὸς νὰ ἀναγνωρίσουν ὅτι, παρὰ τὸν ἀφάνταστο πλοῦτο τῆς ῥωσικῆς γλώσσας καὶ τῆς ῥωσικῆς λογοτεχνίας, ὁ κοινὸς παρανομαστὴς τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς εἶναι καὶ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὄχι ἡ δημοτική, ἀλλὰ ἡ διαχρονικὴ παραδοσιακὴ πολυτονικὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὡς σύνθεση τριῶν χιλιάδων ἐτῶν πλανητικῆς πορείας. 

4 - Οἱ Τοῦρκοι εἶναι οἱ καλύτεροι Ἕλληνες,  καὶ οἱ γνήσιοι Τοῦρκοι εἶναι οἱ Μπεκτασῆδες-Ἀλεβῆδες οἱ ὁποῖοι δύνανται νὰ ἀναβιβασθοῦν στὸ ὕψος τῆς Ὀρθοδοξίας. Χωρὶς τοὺς Τούρκους εἶναι ἀδύνατον στὴν πράξη νὰ σταθῇ ἡγεμονικὰ ἡ Ἐνδιάμεση Περιοχή. Εἶναι τὸ συνθετικὸ καὶ ὀργανωτικὸ τσιμέντο χάρη στὸ ὁποῖο θὰ οἰκοδομηθῇ τὸ ἐπιβλητικὸ κτίριο τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς, κάτι ποὺ οἱ ἀναρχικοὶ (Ῥῶσοι καὶ Ἕλληνες) ἀδυνατοῦν νὰ κάνουν. Ὁ Ντούγκιν εἶναι θαυμαστὴς τῶν ὀργανωτικῶν ἱκανοτήτων τῶν Τουρκομογγόλων  ποὺ ἐβοήθησαν στὴν ἀνέγερση τοῦ ῥωσικοῦ κράτους στὸν ΙΓ΄αἰῶνα. Γι' αὐτόν, ἡ σημερινὴ Ῥωσία δὲν δύναται νὰ ὀρθοποδήσῃ χωρὶς τοὺς Τούρκους. Τὸ ἴδιο πιστεύω καὶ ἐγὼ γιὰ τὴν Ἑλλάδα.  

5 - Ὅταν ἡ Ἐνδιάμεση Περιοχὴ ἀνεξαρτητοποιηθῇ θὰ δυνηθῇ νὰ βάλῃ σὲ πράξη τὸν οἰκουμενικό της προορισμὸ ποὺ τὸν χρωστᾷ καὶ μόνον, στὸν ἑλληνισμό. Συνεπῶς ἡ ἑπόμενη κίνηση θὰ εἶναι ἡ προσπάθεια συνθέσως τοῦ ἑλληνισμοῦ μὲ τὸν σινισμό, δηλαδὴ τῶν δύο μεγαλυτέρων πολιτισμῶν τοῦ πλανήτου, κατόπιν ὅμως τῆς ἐξαφανίσεως τῆς αὐτονομίας τοῦ διεστραμένου πολιτισμοῦ τῆς Δύσεως ποὺ θὰ περάσῃ ὑπὸ τὴν  πνευματικὴ κηδεμονία τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς καὶ θὰ ἀναβαπτισθῇ στὸ φῶς τοῦ ἑλληνισμοῦ. 

6 -Ὡς τελευταῖο στάδιο ἑνοποιήσεως τοῦ πλανήτου, πέραν τῆς συνθέσεως ἑλληνισμοῦ καὶ σινισμοῦ, θὰ εἶναι ἡ ἀναγνώριση τῆς μοναδικότητος τοὺ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας σὲ μία πλανητικὴ πολυσύνθετη χρωματικὴ διαφορετικότητα ποὺ θὰ ὀνομασθῇ "πλανήτης Ἑλλάς", κατόπιν ὅμως, ὑποχρεωτικά, τῆς ἐξαφανίσεως τῆς Ἑλλάδος ὡς ἐθνοκράτος. 

7 - Ἐν κατακλεῖδι, ἐγκαθίδρυση τοῦ πλανητικοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ καὶ καταδίκη τοῦ διαιρετικοῦ ἐθνικισμοῦ.

             Δημήτρης Κιτσίκης