291 - Ἡ Κύπρος δίδει τὸ παράδειγμα

Δεκέμβριος 2010-Καντώνα-  Δημήτρης Κιτσίκης, γεν. πρόξενος Κακιούσης,μητροπολίτης Χόνγκ Κόνγκ, μητροπολίτης Σιγκαπούρης

291 - Ἡ Κύπρος δίδει τὸ παράδειγμα

Ἡ ἑλληνικὴ διαλεκτικὴ σκέψη εἶναι θεϊκή. Οἱοσδήποτε τὴν ἀγνοήσει θὰ χάσῃ. Θέση, ἀντίθεση σύνθεση. Τόσο ἁπλὸ ἀλλὰ καὶ τόσο συμπαντικό. Σὰν τὸν Θεό. Ἄνδρας(θέση), γυναῖκα (ἀντίθεση), παιδί(συνθεση, ζωή). Ὅταν ἀγνοεῖται μὲ τὴν ὁμοφυλοφιλία, τὴν ἔλλειψη γάμου καὶ οἰκογενείας, τὶς ἐκτρώσεις, τὸν φεμινισμό, τὴν ἀθεΐα, ἐπέρχεται ἡ συρρίκνωση καὶ ὁ θάνατος.

Ὁ ἐθνικισμὸς καὶ ὁ διεθνισμὸς εἶναι ἀντιδιαλεκτικὲς ἰδεολογίες καὶ ἀναποφεύκτως μὲ τὸν καιρὸ ὁδηγοῦν στὴν ἀποτυχία. Καμμία ἀπὸ αὐτὲς δὲν προτείνει σύνθεση.Ἡ Ἑλλὰς κατεστράφη διότι ἐκκινήθη μεταξὺ ἐθνικισμοῦ καὶ διεθνισμοῦ.

Ἐπὶ δυόμισυ χιλιάδες χρόνια ὁ χῶρος τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς ἐστερεώνετο στὴν Αὐτοκρατορία, δηλαδὴ στὴν διαλεκτικὴ σύνθεση, στὴν ποιοιτικὴ καὶ ὄχι τὴν ποσοτικὴ ὑπέρβαση τῶν ἀντιθέσεων, στὸν Σωκράτη. Τὸ 1821, οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἄρχισαν τὸ ξεχείλωμα τοῦ πουλόβερ τῆς Οἰκουμενικῆς Αὐτοκρατορίας τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς, τὴν Βυζαντινωθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, χάρι στὸν ἐθνικισμὸ τῆς μασονικῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας, Αὐτοκρατορία ποὺ εἶχαν ἀποτύχει νὰ ξηλώσουν τὸ 1453, χάρι στὸν Γεννάδιο.

Τὸ 1908 ἡ νεοτουρκικὴ μασονικὴ ἐπανάσταση καὶ τὸ 1909 τὸ Γουδί, ἔφεραν  τὸν ἀποσυνθετικὸ ἐθνικισμὸ στὴν καρδιὰ τῆς Αὐτοκρατορίας, καὶ στὴν Ἀθήνα τὸν μεγαλοφυῆ μασόνο ἐθνικιστὴ Ἐλευθέριο Βενιζέλο. Καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς τοῦ Αἰγαίου τὸ σκηνικὸ τῶν Μεγάλων Δυνάμεων εἶχε στηθῆ γιὰ τὴν κατακρήμνιση τῆς Αὐτοκρατορίας. Τραγικὸ τὸ διχασμένο πρόσωπο τοῦ Ἴωνος Δραγούμη μεταξὺ ἐθνικισμοῦ καὶ αὐτοκρατορίας, ἐνώπιον τῆς καταρρεύσεως τοῦ διαλεκτικοῦ συνόλου, ποὺ ἐπλήρωσε μὲ τὴν ζωή του τὸν θάνατο τῆς αὐτοκρατορικῆς διαλεκτικῆς.

Ὁ μεγαλοφυὴς Βενιζέλος ἐδιπλασίασε τὸ κρατίδιο ὑπὸ τὶς εὐλογίες τοῦ Λόϋδ Τζώρζ, ἐπέτυχε νὰ διαλύσῃ τὴν Αὐτοκρατορία πρὸς ὄφελος τῆς Ἀγγλίας καὶ τὸ 1922 ἐξηφάνισε τὴν ἑνότητα τοῦ ἑλληνισμοῦ στὸ Αἰγαῖο ποὺ ἐπὶ τρεῖς χιλιάδες χρόνια ἐδέσποζε στὶς δύο ὄχθες του. Εἶχε μεταφράσει τὸ ἔργο τοῦ  Θουκυδίδη ἀντὶ τοῦ Πλάτωνος.

Τώρα ὁ Ν. Ἀναστασιάδης ἐτοιμάζεται νὰ πάῃ προσκεκλημένος στὴ Τουρκία ὡς πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Ὁ ἐθνικιστὴς Τάσσος Παπαδόπουλος ἔχει πεθάνει. Οἱ σχέσεις μεταξὺ τῶν δύο κοινοτήτων ἔχουν βελτιωθῆ. Κάλλιο τώρα παρὰ ποτὲ ὁ ἐκατέρωθεν ἐθνικισμὸς ἀπεδείχθη ἐπιζήμιος. Τώρα ἦλθε ἡ στιγμὴ οἰκοδομήσεως μίας ἐλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας στὴν Κύπρο, πυρὴν μίας πιὸ εὐρείας Ἐλληνοτουρκικῆς συνομοσποδίας στὸ Αἰγαῖο μεταξὺ Ἀθηνῶν καὶ Ἀγκύρας γιὰ ἐπανασύσταση τῆς Βυζαντινωθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀποικιοκρατικὴ Εὐρώπη.

Ναί, τὰ ἀνατολικὰ κουρδικὰ ἐδάφη τῆς Αὐτοκρατορίας  θὰ ἀποσχισθοῦν ἀλλὰ θὰ ἐπανέλθουν ὑπὸ μορφὴν αὐτονόμου κράτους στὰ πλαίσια τῆς ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας. Τὰ πρώην δυτικὰ ἐδάφη τῆς Αὐτοκρατορίας, ἡ Ῥούμελη, θὰ ἐπαναφέρουν τὴν ἑνότητα τοῦ Αἰγαίου. Τὰ ὅμορα κράτη τῶν Βαλκανίων, ὅπως καὶ τὸ Κουρδιστὰν καὶ ἡ Ἀρμενία στὴν Ἀνατολή, θὰ προσδεθοῦν στὴν ἑλληνοτουρκικὴ αὐτοκρατορία ὡς αὐτόνομα καὶ ἡ Πόλη (Εἰς-τήν-Πόλη-Κωνσταντινούπολη) θὰ ξαναγίνῃ ἡ αὐτοκρατορικὴ πρωτεύουσα ὑπὸ τὴν ὀμπρέλλα τῶν δύο ἀντιμαχομένων Μεγάλων Δυνάμεων στὸ Αἰγαῖο, τὶς ΗΠΑ καὶ τὴν Ῥωσία ὑπὸ νέα Γιάλτα.

Ὁ αὐτοκράτωρ-καίσαρ-Κάϋσαρ, βασιλεύς-σουλτάνι ῥούμ, θὰ βασιλεύσῃ καὶ πάλι στὸν Βόσπορο, μὲ Ὀρθοδοξία καὶ Ἰσλάμ, μὲ οἰκουμενικὸ πατριάρχη ποὺ θὰ ἐπιβλέπη ὁλοκλήρου τῆς πλανητικῆς Χριστιανοσύνης καὶ τὸν χαλίφη ποὺ θὰ ἐπιβλέπη ὁλοκλήρου τοῦ πλανητικοῦ Ἰσλάμ. Ἡ παλαιὰ διαμάχη Γκυλέν-Ἔρντογαν θὰ ξεπερασθῇ μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῶν σουφήδων. Ἡ ἐπέκταση τοῦ τεραστίου πολιτισμοῦ τῆς Κίνας στὴν Εὐρώπη μέσῳ τῆς Ὁδοῦ τῆς Μετάξης καὶ τοῦ λιμένος Πειραιῶς θὰ ἀντιμετωπισθῇ ἀπὸ τὴν συμμαχία ΗΠΑ-Ῥωσίας καὶ τὸ φράγμα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς αὐτοκρατορίας, καὶ ἡ Εὐρώπη θὰ συγκυβερνηθῇ ἀπὸ τὸ Ἰσλὰμ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, μετὰ τὴν πτώση τοῦ Βατικανοῦ.

Τὰ ἐθνικιστικὰ φασιστικὰ κόμματα στὴν Εὐρώπη θὰ ὁλοκληρώσουν τὸν διαμελισμὸ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καὶ ὁ ἄθεος κομμουνιστικὸς διεθνισμὸς θὰ ἀντικατασταθῇ ἀπὸ τὸν θρησκευτικὸ ὀρθοδοξοϊσλαμιστικὸ κοινοτισμὸ ποὺ ἀποδέχεται μὲν τὸν παραγωγικὸ βιομηχανικὸ καπιταλισμό, ἀλλὰ ἐχθρεύεται τὸν ἄθεο τραπεζικὸ τοκογλυφικὸ καπιταλισμό.

Καὶ γιὰ τοὺς ῥεαλιστὲς μία παρατήρηση:  Μόνον ἡ οὐτοπία γίνεται πραγματικότης. Ὁ ῥεαλισμὸς καταλήγει σὲ σκουπιδότοπο ψυχῶν.

Δημήτρης Κιτσίκης                         9 Ἀπριλίου 2016