28 - Οἱ δύο ὄχθες τῆς νοσταλγίας

28 - Οἱ δύο ὄχθες τῆς νοσταλγίας

Αὐτὸ ἦταν τὸ θέμα τῶν ἐκδηλώσεων ποὺ ἔλαβαν χώρα στὶς 30 Ἰανουαρίου 2013, ἀποφρὰς ἡμέρα τῆς συμβάσεως τῆς Λωζάννης ποὺ τὸ 1923 ὑπεχρέωσε Τούρκους καὶ Ἕλληνες νὰ ἐγκαταλείψουν τὰ σπίτια καὶ τὰ χωράφια τους, ἀπὸ τὶς δύο ὄχθες τοῦ Αἰγαίου. Ὁ Καζαντζάκης εἶχε γράψει: "Ὅλοι οἱ Ἕλληνες στὴν Ἑλλάδα, ὅλοι οἱ Τοῦρκοι στὴν Τουρκία! Θρῆνος σηκώθηκε μέσα στὸ χωριό...Ἀνάθεμα στοὺς αἴτιους!" Στὴν ἀποβάθρα τῆς Σμύρνης προχθές, οἱ Τοῦρκοι κάτοικοι, μὲ τὴν ὑποστήριξη τῆς τουρκικῆς κυβερνήσεως, συνεκεντρώθησαν καὶ ἔριξαν λουλούδια στὴν θάλασσα, εἰς μνήμην τῶν θυμάτων, παρουσίᾳ μου ἀλλὰ ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ ἕλληνος γενικοῦ προξένου στὴν Σμύρνη κυρίου Θεοδώρου Τσακίρη, ὁ ὁποῖος πληρώνεται ἀκόμη ἀπὸ τὸν καπετάνιο τοῦ βυθιζομένου Τιτανικοῦ ποὺ λέγεται Ἑλλὰς γιὰ νὰ χάσκῃ ὡς παράσιτο στὴν πληγωμένη ἀπὸ ἀναμνήσεις πόλη τῶν Ῥωμηῶν. Εὐτυχῶς ποὺ στὸ πλευρό μου ηὑρίσκετο ὁ Ἕλλην ἀξιωματικός, ἀντιπρόσωπος τοῦ στρατοῦ μας στὸ ΝΑΤΟ καὶ ἔτσι ἐσώθη κάπως ἡ ἑλληνικὴ τιμὴ ποὺ καθημερινὰ κουρελιάζεται ἀπὸ τοὺς ὑπαλλήλους τοῦ κρατιδίου τὸ ὁποῖο κάποτε ἔφερε τὸ τιμημένο ἑλληνικὸ ὄνομα. Ἐνῷ στὴν Ἀθήνα σέρνεται ὡς θλιβερὸ φάντασμα τυλιγμένο στὴν σημαία τοῦ Δ΄ Ῥάιχ, ὁ Κουβελοβενιζελοσαμαρᾶς ποὺ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἐκουράσθη πλέον νὰ μουτζώνῃ ἐνώπιον τοῦ κοινοβουλίου τῆς κλεπτοκρατίας, στὸ ἐξωτερικό, οἱ διπλωμάτες συνεχίζουν νὰ ἀπομυζοῦν ὡς τελείως ἄχρηστοι καὶ τὶς τελευταῖες στάλες αἵματος τοῦ ἐξουθενωμένου ἀπὸ τὴν πεῖνα λαοῦ μας. Ὅταν μὲ τὸ καλὸ ἀναλάβῃ τὴν ἐξουσία ὁ στρατὸς στὴν Ἀθήνα, πρῶτο του καθῆκον πρέπει νὰ εἶναι νὰ στείλῃ στὸ πεζοδρόμιο ζητιανεύοντας τὸ σύνολο τοῦ ΥΠΕΞ, γιὰ νὰ τὸ ἀντικαταστήσῃ μὲ ἐπιτρόπους τοῦ λαοῦ, ὅπως κάποτε τὸ εἶχε πράξει γιὰ τοὺς ἀντιπροσώπους τῆς χώρας του ὁ συνταγματάρχης Καντάφι.

            Δημήτρης Κιτσίκης                                 1η Φεβρουαρίου 2013