104 - Ἀπὸ τὸν κομματισμὸ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων στὸν θρίαμβο τοῦ πνεύματος
τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα
Ὁ λαὸς εἶχε
φανατισθῆ ἀπὸ τοὺς ἐπαγγελματίες πολιτικούς, ἐκείνη τὴν ἡμέρα στὰ Ἱεροσόλυμα
κατὰ τὴν ὁποία οἱ πάντες πολιτικοὶ αὐτοὶ συγχρωτίζονταν μὲ τοὺς τραπεζῖτες ἐνῷ ὁ
λαὸς έφώναζε ὅτι ἦλθε ὁ βασιλεὺς γιὰ νὰ τοῦ έξασφαλίσῃ καλοπέραση καὶ ὄχι γιὰ νὰ βάλῃ τάξη στὰ τοῦ οἴκου
του ποὺ εἶναι καὶ ἡ πραγματικὴ ἔννοια τῆς οἰκονομίας. Ἐνόμιζε ὅτι ὁ ἐρχόμενος ἦταν
λαϊκιστὴς καὶ ὅτι γι'αὐτὸ εἶχε ἐπιλέξει νὰ εἰσέλθῃ στὴν πρωτεύουσα, χάριν
ψήφων, καθήμενος ἐπάνω σὲ ἕνα πουλαράκι, ἕνα ὀνάριο.
Ἀλλὰ ὁ Ἐρχόμενος
δὲν ἦτο Συριζαῖος καὶ δὲν εἶχε ἔλθει ἐν ὀνόματι Εύροῦ, γιὰ νὰ ψηφισθῇ πρόεδρος
τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καὶ νὰ ἀνεβάσῃ τοὺς μισθούς. Εἰσήρχετο στὴν Πόλη γιὰ νὰ
σταματήσῃ τὸ ἐμπόριο, γιὰ νὰ χύσῃ ὁ λαὸς τὸ αἷμα του μέσῳ αὐτοῦ, γιὰ νὰ περάσῃ ἀπὸ
τὴν Κυριακὴ τῆς ὕλης στὴν Κυριακὴ τοῦ αἱματοβαμένου καὶ ἀναστημένου πνεύματος,
μέσα ἀπὸ μία ἑβδομάδα φτώχειας καὶ ὑποχρεωτικῆς νηστείας, κάτι ποὺ δὲν ήδύνατο ὁ
λαὸς νὰ καταλάβῃ συνεχίζοντας ἀκούραστα νὰ διαμαρτύρεται ὅτι ποτὲ δὲν ἔφταιξε αὐτὸς
καὶ ὅτι μόνον οἱ ἄλλοι εἶχαν φάγει τὸ χαβιάρι, ἐνῷ αὐτὸς εἶχε ἀρκεσθῆ στὴν
μπριτζόλα. Καὶ ἔτσι ὁ μαθητής του, ὀνόματι Ἰούδας, ἐν ὀνόματι τοῦ ἀγανακτισμένου
λαοῦ, ἐπῆρε τὰ πολυπόθητα λεφτὰ καὶ ἐκρεμάσθη, ἐνῷ οἱ ἄλλοι ὑπόλοιποι, έκτὸς Ἰωάννου,
τὴν έκοπάνησαν ἐπειδὴ δὲν ἄντεχαν νὰ δοῦν τὸν βασιλέα τους κρεμάμενο ἐπὶ ξύλου ἀντὶ
νὰ κάθεται βολεμένος ἐπὶ θρόνου.
Αὐτὴ εἶναι
ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ποὺ ποτὲ δὲν ἐννόησε ὅτι ἔπρεπε νὰ πεινάσῃ
καὶ νὰ φιλήσῃ τὸ ταλαιπωρημένο ἀπ'αὐτὸν χῶμα τῆς πατρίδος του γιὰ νὰ μετανοήσῃ
γιὰ τὴν πνευματική του παρακμή. Ὁ Βασιλεὺς τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ἦλθε ἐκείνη τὴν
Κυριακὴ τῶν Βαΐων γιὰ νὰ μᾶς θρέψῃ ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς πεινάσῃ καὶ νὰ μᾶς ταπεινώσῃ
ἐπὶ πῶλον ὄνου, ἐπειδὴ ὁ Ἕλλην εἶχε φθαρῆ καὶ μεταμορφωθῆ σὲ Γραικύλο καὶ ἔπρεπε
νὰ ξαναφτιαχτῇ ἀπὸ τὴν ἀρχή.
2014 καὶ
χρόνος ἐκλογῶν γιὰ τὸ κρατίδιο καὶ πεῖτε μου ἔστω καὶ ἕναν πολιτευόμενο ποὺ νὰ ἔχῃ
μιλήσει γιὰ τὴν πλανητικὴ προώθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ὄχι γιὰ τὰ μάρμαρα καὶ
τὸν προσοδοφόρο τουρισμό, ὄχι γιὰ τὶς πόρνες καὶ τὰ καζίνα ποὺ εἰσέφεραν χρῆμα στοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες καὶ τὶς χρυσὲς ἀμμουδιές.
Πεῖτε μου ἔστω καὶ ἕναν πολιτευόμενο ποὺ νὰ ἔχῃ μιλήσει, ὄχι γιὰ τὴν τιμὴ τοῦ
κατσικιοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἐπανόρθωση τοῦ ἐγκλήματος ποὺ διεπράχθη κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας,
πρὶν ἀπὸ 90 χρόνια, μὲ πρόσχημα μὲν τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου ἀλλὰ πραγματικὴ
αἰτία τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ λαοῦ ἀπὸ τὶς παραδόσεις του. Καὶ ἦλθε ἡ κυρία Μέρκελ
γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσῃ ὅτι νηστεύει, ἔστω καὶ μὲ τὸν καθολικοπροτεσταντικὸ
περιορισμένο της τρόπο, ποὺ ἔμαθε ἀπὸ τὸν προτεστάντη πάστορα πατέρα της, έν
μέσῳ καθημερινῶν γραικυλικῶν τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν γιὰ τὴν τιμὴ στὴν κρεαταγορὰ τοῦ ἀρνιοῦ.
Ἕλληνα
κλάψε πικρὰ καὶ ξύπνα! Πέρνα ἀπὸ τὴν προσμονὴ τῆς ἀγορᾶς τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων
στὴν προσμονὴ τοῦ πλατωνικοῦ πνεύματος, τῆς πίστεως καὶ τῆς θυσίας τῆς αἱματοβαμένης
μὲ κόκκινα αὐγὰ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα.
Τότε μόνον θὰ ἀναστηθῇς!
Δημήτρης
Κιτσίκης 16
Ἀπριλίου 2014
Γιατί ο Έλλην ή Ρωμιός ή Χριστιανός ή αυτό τέλος πάντων γονιός δεν ήξερε τι να πει στα παιδιά του ; Υπάρχει ένα διήγημα του Δημήτρη Χατζή, ο Σιούλας ο Ταμπάκος, στο οποίο ο ομώνυμος ήρως δεν καταλαβαίνει πώς ο πατροπαράδοτος κόσμος του άλλαξε και στο τέλος αποφασίζει να πουλήσει το τουφέκι του. Δυο γενιές τώρα τουλάχιστον οι Ρωμιοί μαθαίνανε στα παιδιά τους να είναι τσογλάνια, διότι όπου και να πηγαίνανε μόνον αυτό θα τα έσωζε. Όμως και το τσογλάνι από κάπου πρέπει να κρατηθεί για να δείξει την τσογλανιά του - αλλιώς δεν κοτάει να τη δείξει.
ReplyDeleteΤώρα φαίνεται καταρρέει ο κόσμος της τσογλανιάς.
"Ἀλλὰ ὁ Ἐρχόμενος δὲν ἦτο Συριζαῖος,,,,,"
ReplyDeleteΜηπως ηταν χρυση αυγη?χαχαχαχαχα.Ας σοβαρευτουμε..
Στην πνευματικη παρακμη που αναφερεστε η εκκλησια κι ο χριστιανισμος δεν εχουν ευθυνη??Με τις αντιεπιστημονικες τους αποψεις και την οπισθοδρομικη για τη ζωη σταση τους τι γινεται??Ο ηθικισμος που προβαλλουν ειναι για τα σκουπιδια και ειναι θεοκεντρικος , δεν εχει να κανει με τον ανθρωπο.
Το γεγονος οτι η ορθοδοξια "εισηλθε¨(βιαιως) στον Ελληνισμο πριν απο λιγοτερο απο 1600 χρονια , δεν απαραχαραζει το γεγονος οτι οντως "εισηλθε".Εαν το εξετασουμε ιστορικα , απο αυτη τη σκοπια αδικα μιλατε για παραδοσεις , ηθη κι εθιμα.
"Καὶ ἦλθε ἡ κυρία Μέρκελ γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσῃ ὅτι νηστεύει, ἔστω καὶ μὲ τὸν καθολικοπροτεσταντικὸ περιορισμένο της τρόπο, ποὺ ἔμαθε ἀπὸ τὸν προτεστάντη πάστορα πατέρα της"
Ξερετε , για εσας ο προτεσταντισμος αποτελει αιρεση οπως κι ο καθολικισμος , το ιδιο ομως συμβαινει και τους πιστους των δυο με την ορθοδοξια.Και αυτοι χριστιανοι ειναι.Διαιρεμενη σε πολλα κομματια η "πιστη" σας λοιπον!
"....προσμονὴ τοῦ πλατωνικοῦ πνεύματος, τῆς πίστεως καὶ τῆς θυσίας τῆς αἱματοβαμένης μὲ κόκκινα αὐγὰ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα."
Το Πεσσαχ ειναι εβραικο εθιμο.Δεν εχει σχεση με Ελληνες.Αυτο που λεω δεν ειναι ρατσιστικο.Ειναι ρεαλιστικο.Η συνδεση πλατωνικου πνευματος με το Πεσσαχ ειναι ακυρη κι ατοπη.
Ο Βιλαμόβιτς και άλλοι φιλόλογοι διαχωρίζουν τη θρησκεία από τη μυθολογία. Στη θέση της λέξης μυθολογία βάλτε θεολογία και στη θέση της λέξης θρησκεία βάλτε ολική θέαση του κόσμου.
ReplyDeleteΧτες έμαθα ότι αυτός ο Θοδωράκης διέγραψε ατύπως από το κόμμα του αυτόν τον συγγραφέα τον Δήμου, που εμφανιζόταν ως απόγονος του Ροϊδη, επειδή τόλμησε να πει ή να γράψει ότι είναι μαλακία να αποδίδουμε τιμές κράτους στο Άγιον Φως ή αλλιώς άγιον Αναπτήρα. Μα το πρόβλημα δεν είναι ο πιστός που πιστεύει στο Άγιον Φως, στην Ιερή Σινδόνη και στο δοντάκι του Πατρός Ονούφριου ή στις προφητείες του Γέροντος Παστίτσιου. Το πρόβλημα είναι με αυτούς που δεν πιστεύουνε σε όλα αυτά αλλά κάνουνε ότι σέβονται αυτούς που τα πιστεύουνε. Εν τέλει είναι όλοι εξαρτημένοι από τα λεφτά της Εκκλησίας. Ο Μπαλτάκος τουλάχιστον το λέει ξεκάθαρα, είναι χίλιες φορές πιο τίμιος από τον Θοδωράκη και όλους αυτούς. Αυτό είναι ρε παιδιά το πρόβλημα της Ελλάδας. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι μορφωμένοι που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη της μόρφωσής τους. Γιατί προτιμάνε τα λεφτά. Και τα λεφτά τους ξαναφέρνουν στους κόλπους της Εκκλησίας, η οποία είναι οικονομικός οργανισμός από την εποχή του Αποστόλου Παύλου.
DeleteΓι`αυτό σαςλέω ότι στη θεωρία είναι εύκολο να είσαι άθεος, κομμουνιστής, Δωδεκαθεϊστής, να πιστεύεις στον Διόνυσο ή στον Ζαρατούστρα, όταν όμως σε καταδικάζανε πεντάκις εις θάνατον σε άπταιστη καθαρεύουσα, έβλεπες πάνω από το αποστεωμένο πρόσωπο του Δικαστή, ενός κακομοίρη που στο σπίτι του όταν ήτανε μικρός ίσως παίζανε πιάνο, την εικόνα του Χριστού.
DeleteΌταν ο Τσίπρας ήτανε στο τρία τα εκατό, ο κόσμος που ήτανε κάπως μαζί του δεν πολυσυμπαθούσε το στρατό, την οικονομία και την Εκκλησία, Έγραψα από λάπσους οικονομία αντί αστυνομία, αλλά ίσως δεν είναι τυχαίο. Τώρα μαζί με την οικονομία πρέπει να κυβερνήσει με όλα αυτά. Η Κωνσταντοπούλου να αναλάβει τα Δικαστήρια, αυτή η συμπαθής συνομίληκη νομικός που κόπτεται στις σπουδές της για τα δικαιώματα των κρατουμένων και τώρα θέλει να ηγηθεί του συστήματος που τους βάζει μέσα.
DeleteΕίμαι ακόμα σχεδόν σίγουρος πως δεν θα βγούνε και δεν θα κυβερνήσουνε ούτε δέκα λεπτά.
Δυστυχως ελαχιστοι σημερα μπορουν να πουν χωρις να τους παρουν με τις πετρες και ν ακουσουν χωρις να γελασουν λογια σαν του Σωκρατη
ReplyDeleteΕΟΙΚΑΣ Ω ΑΝΤΙΦΩΝ, ΤΗΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ ΟΙΟΜΕΝΩ ΤΡΥΦΗΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΝ ΕΙΝΑΙ. ΕΓΩ ΔΕ ΕΝΟΜΙΖΟΝ ΤΟ ΜΕΝ ΜΗΔΕΝΟΣ ΔΕΙΣΘΑΙ ΘΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ Δ ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΓΓΥΤΑΤΩ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
Φαινεται Αντιφωντα, νομιζεις την ευδαιμονια οτι ειναι τρυφη και πολυτελεια. Εγω ομως νομιζα οτι το να μην εχεις αναγκη τιποτε οτι ειναι θεικο, το να εχεις δε αναγκη οσο το δυνατον λιγωτερα πολυ κοντα στο θεικο.
ΟΥΚ ΕΚ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΡΕΤΗ ΓΙΓΝΕΤΑΙ, ΑΛΛ ΕΞ ΑΡΕΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ.
Δεν γινεται απο τα χρηματα η αρετη αλλα πο την αρετη τα χρηματα και ολα τ αγαθα στους ανθρωπους και ιδιωτικα και δημοσια
Για την επιβολη του χριστιανισμου στην Ελλαδα νομιζω οτι πρεπει να ακολουθησουμε την συμβουλη του Απολλωνα
Ο ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ ΘΕΟΣ, ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΑΥΤΟΝ ΕΠΕΡΩΤΑ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟΙΣ ΘΕΟΙΣ ΧΑΡΙΖΟΙΤΟ, ΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ. ΝΟΜΩ ΠΟΛΕΩΣ
Ο Δελφικος Θεος, οταν καποιος τον ρωταει πως πρεπει να λατρευει τους Θεους, αποκρινεται. Συμφωνα με τον νομο της Πολης.
Η θρησκεια, ακομη και αυτη, ειναι συνεκτικος κρικος του Εθνους και δεν πρεπει να γινεται αφορμη διχασμου.
Ελπιζω καποτε ολοι μαζι να γυρισουμε, στο πνευματικως χιλια χρονια μπροστα, πισω.
Ολοι μαζι ομως και οχι μισοι εδω και μισοι εκει.
Μεχρι τοτε μπορουμε να γιορταζουμε τα χριστουγεννα την γεννηση του Χριστου η του Ηλιου/Απολλωνος και την επιστροφη του η της Κορης απο τον Αδη καθε Λαμπρη ολοι μαζι γυρω απο τον οβελια.
Πολὺ σωστὲς οἱ ἐπισημάνσεις τοῦ Γιώργου Γιάγκου. Καὶ ὁ χριστιανισμὸς ἔγινε κτῆμα τοῦ ἑλληνισμοῦ γιατί ἦταν πιὸ κοντὰ στὴν ἑλληνικὴ θρησκεία παρὰ στὴν ἑβραϊκή. Οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Χριστοῦ ἔπαυσαν νὰ εἶναι Ἑβραῖοι ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐκατάλαβαν τὸ χριστιανικὸ μήνυμα στὰ πλαίσια τοῦ ἑλληνισμοῦ. Καταπληκτικὴ ὁ ὁμοιότητα Σωκράτους-Χριστοῦ.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης
Στην ιστορία τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα, διότι αυτή είναι δυστυχώς η φύση της ιστορίας. Ο χριστιανισμός ιστορικά διαμορφώθηκε στο πλαίσιο του ελληνορωμαϊκού κόσμου, είναι λοιπόν φυσικό να συνεισέφερε ο ελληνικός κόσμος στη διαμόρφωσή του. Οι Εβραίοι αντιμετωπίζανε το Χριστιανισμό σαν αίρεση και οι πρώτοι Εβραίοι Χριστιανοί υπέστησαν διωγμούς, όπως μαρτυρά η περίπτωση του Αποστόλου Παύλου. Δεν είναι μόνον οι Έλληνες που κατόρθωσαν να οικειοποιηθούν πτυχές του Χριστιανισμού, αλλά όλοι οι λαοί που εκχριστιανίστησαν, διότι αλλιώς δεν θα μπορούσαν να εκχριστιανιστούν. Ο Σωκράτης μοιάζει με το Χριστό αλλά και δεν μοιάζει με το Χριστό. Με το Χριστό θα μπορούσε να μοιάζει και ο Τζιορντάνο Μπρούνο, π.χ., που κάηκε στην πυρά.
ReplyDeleteΟ Σωκράτης μοιάζει με το Χριστό στο βαθμό που μοιάζει με όλους μας. Όμως δεν πρέπει να ανακατεύουμε άγαρμπα την ιστορία με το συναίσθημα, την πίστη και την εκδήλωση της ελπίδας, της ομορφιάς και του θυμικού. Στην επιστήμη αυτό που μετράει είναι η γνώση των πηγών - τελεία και παύλα. Από τον καιρό του Θουκυδίδη η αλήθεια μιας ιστορικής πρότασης είναι άμεση συνάρτηση της εναρμόνισής της με το σώμα των πληροφοριών που υπάρχουν στη διάθεσή μας. Αυτό το ανακάτεμα πίστης και ιστορίας, μυθολογίας και επιστήμης, πρώτοι οι Έλληνες επιχείρησαν να το ξεχωρίσουν προς αιωνία τους δόξα, διότι αυτό το ξεκαθάρισμα είναι ανάγκη του ανθρωπίνου πνεύματος. Πριν από την επιστήμη υπήρχε ο Μύθος, και εδώ θέλει μεγάλη προσοχή. Δεν είναι εύκολο να πάμε πίσω στο μύθο, διότι αν έχουμε περάσει από την επιστήμη, υπάρχει κίνδυνος να γίνουμε υποκριταί. Υποκριτης ειναι εκείνος ο οποίος είτε λέει ψέματα, είτε είναι ηθοποιός. Υπαρχει όμως μια αντίληψη ότι είμαστε όλοι ηθοοιοί, και ο Θεός είναι σκηνοθέτης. Ή μάλλον, θεατής.
Η ομοιότητα του Σωκράτη με τον Ιησού περιορίζεται στο ότι ο θάνατος και των δύο αποτελεί κάποια φιλοσοφική επισήμανση. Η διαφορά είναι πως ο Σωκράτης αυτοκτόνησε προκαλώντας μικρής εκτάσεως προσοχή του πλήθους.
ReplyDeleteH Χριστιανικη θρησκεια ηταν κατα την γνωμη μου μια προσπαθεια εξανθρωπισμου της Ιουδαικης, μπολιαζοντας την με στοιχεια απο την Ελληνικη φιλοσοφια.
ReplyDeleteΑυτο ειναι φανερο απο τα ιδια τα Ευαγγελια.
Απο τον Λουκα μερικα εδαφια που αναφερονται στο σκοπο του Χριστου.
Κατα τον Αγγελο
31 καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. 32 οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, 33 καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος
Κατα τον Ζαχαρια
ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους, 55 καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα
Κατα την Παναγια
68 Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ, 69 καὶ ἤγειρε κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν τῷ οἴκῳ Δαυῒδ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ, 70 καθὼς ἐλάλησε διὰ στόματος τῶν ἁγίων, τῶν ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ, 71 σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς, 72 ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ
Κατα τον Χριστο
29 κἀγὼ διατίθεμαι ὑμῖν καθὼς διέθετό μοι ὁ πατήρ μου βασιλείαν, 30 ἵνα ἐσθίητε καὶ πίνητε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἐν τῇ βασιλείᾳ μου, καὶ καθήσεσθε ἐπὶ θρόνων κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ
Κατα τον Κλεοπα (μετα την ανασταση)
21 ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήλ·
Ειναι νομιζω φανερο για ποιους προοριζοταν ο Χριστιανισμος.
Ο χαρακτηρας της εξ αποκαλυψεως Ιουδαικης θρησκειας ομως δεν αφηνει πολλα περιθωρια για την φιλοσοφια.
Ετσι η "θρησκεια της αγαπης" αλλαξε παραληπτες και χρησιμοποιηθηκε σαν μεσον επιβολης εξουσιας, οπως και η μητρικη της Ιουδαικη και η θυγατρικη της Ισλαμικη.
Οπως ολες δε οι θρησκειες δεν ασχολειται να αποδειξει την χρησιμοτητα της αγαπης της δικαιοσυνης και της ολης αρετης, αλλα απλως μοιραζει τιμωριες και επιβραβευσεις για τους πιστους και τους απιστους.
Πεντε αιωνες πριν ο Σωκρατης και ο Πλατωνας προσπαθουσαν να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ οτι
ReplyDeleteΟΥΔΕΙΣ ΕΚΩΝ ΚΑΚΟΣ
Κανεις δεν ειναι κακος με την θεληση του.
Στην "Πολιτεια" που συνηθως εκλαμβάνεται οτι πραγματευεται καποιο πολιτευμα, στην πραγματικοτητα οριζεται η εννοια της δικαιοσυνης ως ισορροπια των μερων της πολης και της ψυχης (λογιστικου/αρχοντα-θυμοειδους/στρατιωτη-επιθυμητικου/πολιτη).
Καθισταται ετσι φανερο το κερδος που εχει ο δικαιος ανθρωπος με την ισοροπημενη ψυχη.
Επομενως η κακια οφειλεται στην αμαθεια και κανεις δεν θα ηταν κακος αν ειχε σωστη αποψη για τα πραγματα.
Επισης στον "Γοργια" ο Σωκρατης αποδεικνυει το ιδιο και συμπεραινει
ΕΙ Δ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΕΙΗ ΑΔΙΚΕΙΝ Η ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ, ΕΛΟΙΜΗΝ ΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ Η ΑΔΙΚΕΙΝ.
Αν ειναι αναγκαιο να αδικω η να αδικουμαι, θα διαλεγα να αδικουμαι παρα να αδικω.
(Αν αδικουμαι βλαπτεται το σωμα μου ενω αν αδικω βλαπτεται η ανωτερη του σωματος ψυχη μου)
ΤΟΝ ΜΕΝ ΓΑΡ ΚΑΛΟΝ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΝ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΥΔΑΙΜΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΗΜΙ, ΤΟΝ ΔΕ ΑΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΟΝ ΑΘΛΙΟΝ.
Διοτι τον καλο και αγαθο ανδρα και γυναικα τους λεω ευτυχισμενους, τον δε αδικο και πονηρο, δυστυχισμενο.
Ο ΑΔΙΚΟΣ ΠΑΝΤΩΣ ΜΕΝ ΑΘΛΙΟΣ, ΑΘΛΙΩΤΕΡΟΣ ΜΕΝΤΟΙ ΕΑΝ ΜΗ ΔΙΔΩ ΔΙΚΗΝ ΜΗΔΕ ΤΥΓΧΑΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΑΔΙΚΩΝ,
Ο αδικος ειναι οπωσδηποτε δυστυχισμενος, πιο δυστυχισμενος ομως αν δεν δινει δικη ουτε τυγχανει τιμωριας ενω αδικει.
Η αδικια ειναι κακο και βλαπτει τον ανθρωπο που την εχει γι αυτο και στους "Νομους" επισημαινεται
ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΧΡΗ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΟΤΙ ΠΑΣ Ο ΑΔΙΚΟΣ ΟΥΧ ΕΚΩΝ ΑΔΙΚΟΣ. ΤΩΝ ΓΑΡ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΟΥΔΕΙΣ ΟΥΔΑΜΟΥ ΟΥΔΕΝ ΕΚΩΝ ΚΕΚΤΗΤΟ ΑΝ ΠΟΤΕ
Πρεπει να ξερεις πρωτα οτι καθε αδικος δεν ειναι αδικος με την θεληση του. Διοτι απο τα μεγιστα κακα κανεις, πουθενα, κανενα με την θεληση του δεν θα αποκτουσε.
Ετσι στον "Κριτωνα" ο Σωκρατης αποφασιζει να μην αδικησει τους νομους της πατριδας του δραπετευοντας, ακουγοντας τους να του λενε
ΑΛΛ, Ω ΣΩΚΡΑΤΕΣ, ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΣ ΗΜΙΝ ΤΟΙΣ ΣΟΙΣ ΤΡΟΦΕΥΣΙ ΜΗΤΕ ΠΑΙΔΑΣ ΠΕΡΙ ΠΛΕΙΟΝΟΣ ΠΟΙΟΥ ΜΗΤΕ ΤΟ ΖΗΝ ΜΗΤΕ ΑΛΛΟ ΜΗΔΕΝ ΠΡΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Αλλα, Σωκρατη, πειθομενος σε μας τους τροφεις σου, ουτε παιδια να μην βαλεις παραπανω, ουτε την ζωη ουτε αλλο τιποτε μπροστα απο το δικαιο.
Ολ αυτα χωρις να ασχοληθει ακομη με την μετα θανατον ζωη, οπως κανει στον "Φαιδωνα" ουτε με θεικες τιμωριες αλλα μονο με την φυση του ανθρωπου.
Απο αυτο το πνευμα διαπνεονται τα πιο "ανεβασμενα" μερη των Ευαγγελιων και εδωσαν την δυνατοτητα στον Ελληνισμο να εισχωρησει στον Χριστιανισμο δημιουργωντας μια θρησκεια που στις καταλληλες συνθηκες μπορει να παιξει τον ρολο που πρεπει στην ηθικη τελειοποιηση του ανθρωπου.
Πρεπει ομως πρωτα ν αφησει πισω τα τελευταια Ιουδαικα στοιχεια που κουβαλαει.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΝομίζω πως αυτό που θα μπορούσες να ονομάσεις πίστη, θρησκευτικό συναίσθημα, ακόμα και Θεό, μερικές φορές, είναι κάτι άρρητο. Μπορεί να βρίσκεται πίσω από τις λέξεις, αλλά δεν είναι διατυπώσιμο. Επομένως δεν είναι ελληνικό ή ιουδαϊκό, ούτε ανθελληνικό ούτε αντιϊουδαϊκό, Σε μας τους Έλληνες μπορεί να φαίνεται λογικό ο Θεός να είναι Έλληνας, διότι αν το συναίσθημά μας είναι ελληνικιό, δεν μπορούμε παρά να ψάχνουμε το θείο σε αυτό που νιώθουμε σαν φυσικό, οίκειο.
ReplyDeleteΕπομένως η σύγχυση προκαλείται από το φυσικό, το άνετο, το οικείο, και όχι από το ξένο και το ανοίκειο.
Η σύγχυση προκαλείται από την αίσθηση ότι το φυσικό, το οικείο, το δικό μας το πράγμα, απειλείται.
Η οργανωμένη θρησκεία πάνω σε αυτό πατάει. Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα σταθερό περιβάλλον όπου όλα ειναι οικεία, περιλαμβανομένου του ανοίκειου και του οδυνηρού. Γι`αυτό και μια πετυχημένη θρησκεία έχει πάντα ολίγον μαζοχισμό, Το βλέπεις αυτό και στους πρωτόγονους, όπου σσε διάφορες τελετές τους κρεμάνε από γάντζους, τους κόβουνε δάχτυλα, τους χαρακώνουνε με ξυράφια, τους κάνουνε περιτομή, κ.λπ. κ.λπ.
Στο πνευματικό επίπεδο όμως οποιαδήποτε οργανωμένη θρησκεία προσκρούει στο ρητό του Ηράκλειτου, τα πάντα ρει, Ο Παρμενίδης εδώ κάνει κάτι παράξενο. Σου λέει, αν όλα αλλάζουνε, υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει, η αλλαγή. Άρα δεν γίνεται όλα να αλλάζουνε. Αυτό που δεν αλλάζει είναι το ΕΝ,
Οπότε κάθε οργανωμένη θρησκεία ισχυρίζεται ότι εκείνη είναι το Εν, Όμως το Εναν υπάρχει δεν αφορά τη θρησκεία, αλλά εμάς. Εδώ είναι το θέμα,
Μου θυμισες τον Παρμενιδη και το εν και δεν αντιστεκομαι να γραψω την αρχη ενος διαλογου που βασταει πολλες σελιδες στον "Παρμενιδη" του Πλατωνα με τον γερο πια φιλοσοφο να διδασκει τον Σωκρατη την εννοια του ενος.
ReplyDelete-ΕΙ ΕΝ ΕΣΤΙΝ, ΑΛΛΟ ΤΙ ΟΥΚ ΑΝ ΕΙΗ ΠΟΛΛΑ ΤΟ ΕΝ;
-ΠΩΣ ΓΑΡ ΑΝ;
-ΟΥΤΕ ΑΡΑ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΟΥΤΕ ΟΛΟΝ ΑΥΤΟ ΔΕΙ ΕΙΝΑΙ
-ΤΙ ΔΗ
-ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΥ ΜΕΡΟΣ ΕΣΤΙΝ
-ΝΑΙ
-ΤΙ ΔΕ ΤΟ ΟΛΟΝ; ΟΥΧΙ ΟΥ ΑΝ ΜΕΡΟΣ ΜΗΔΕΝ ΑΠΗ ΟΛΟΝ ΑΝ ΕΙΗ;
-ΠΑΝΥ ΓΕ
-ΑΜΦΟΤΕΡΩΣ ΑΡΑ ΤΟ ΕΝ ΕΚ ΜΕΡΩΝ ΑΝ ΕΙΗ, ΟΛΟΝ ΤΕ ΟΝ ΚΑΙ ΜΕΡΗ ΕΧΩΝ
-ΑΝΑΓΚΗ
-ΑΜΦΟΤΕΡΩΣ ΑΝ ΑΡΑ ΟΥΤΩΣ ΤΟ ΕΝ ΠΟΛΛΑ ΕΙΗ ΑΛΛ ΟΥΧ ΕΝ
-ΑΛΗΘΗ
-ΔΕΙ ΔΕ ΓΕ ΜΗ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛ ΕΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ
-ΔΕΙ
-ΟΥΤ ΑΡΑ ΟΛΟΝ ΕΣΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕΡΗ ΕΞΕΙ, ΕΙ ΕΝ ΕΣΤΑΙ ΤΟ ΕΝ
-ΟΥ ΓΑΡ
ΟΥΚΟΥΝ ΕΙ ΜΗΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΡΟς, ΟΥΤ ΑΝ ΑΡΧΗΝ ΟΥΤΕ ΤΕΛΕΥΤΗΝ ΟΥΤΕ ΜΕΣΟΝ ΕΧΟΙ. ΜΕΡΗ ΓΑΡ ΑΝ ΗΔΗ ΑΥΤΟΥ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ ΕΙΗ
-ΟΡΘΩΣ
ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΕΛΕΥΤΗ ΓΕ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΠΕΡΑΣ ΕΚΑΣΤΟΥ
-ΠΩΣ ΔΕ ΟΥ
-ΑΠΕΙΡΟΝ ΑΡΑ ΤΟ ΕΝ, ΕΙ ΜΗΤΕ ΑΡΧΗ ΜΗΤΕ ΤΕΛΕΥΤΗ ΕΧΕΙ
-Αν το ενα υπαρχει θα μπορουσε να σημαινει κατι αλλο εκτος απο το οτι δεν ειναι πολλα;
-Πως θα μπορουσε;
-Ουτε επομενως μερος του ολου ουτε ολον ειναι.
-Τι εννοεις;
-Το μερος βεβαια ειναι μερος του ολου
-Ναι
-Τι λες τωρα για το ολον; Το ολον δεν ειναι αυτο που δεν του λειπει κανενα μερος;
-Βεβαιως
-Αν λοιπον το ενα ηταν ολον και ειχε μερη και στις δυο περιπτωσεις θα αποτελουταν απο μερη.
-Αναγκαστικα
-Και στις δυο περιπτωσεις τοτε το ενα θα ηταν πολλα και οχι ενα
-Αληθεια
-Το ενα ωστοσο δεν πρεπει να ειναι πολλα αλλα ενα
-Δεν πρεπει
-Τοτε ουτε ολον θα ειναι ουτε μερη θα εχει αν το ενα ειναι ενα.
-Βεβαια
-Αν δεν εχει μερη αποκλειεται να εχει αρχη μεση και τελος αφου αυτα θα ηταν μερη του. Η αρχη ομως και το τελος ειναι τα περατα καθε πραγματος.
-Ναι
-Αν δεν εχει λοιπον αρχη ουτε τελος τοτε το ενα ειναι απειρο.
Απ τετοιες συζητησεις νομιζω προκυπτει ο "απειρος" , "τελειος" και "πανταχου παρων" Θεος.
Ο Θεος εχει εθνικοτητα μονο στην Ιουδαικη θρησκεια, γι αυτο και στην ρωμαικη εποχη θεωρουσαν τους Εβραιους μισανθρωπους λογω της πιστης σε ενα φυλετικο Θεο.
Ο Κελσος στο κατα Ιουδαιων κατηγορει ως βλασφημους αυτους που λενε οτι ο Θεος ειναι ενας, γιατι μετρανε τον Θεο με ανθρωπινα μετρα.
Πραγματικα αν αρχισουμε να μετραμε τον Θεο αν ειναι ενας η πολλοι, αν ειναι Κυριος η Κυρια, αν ειναι ψηλος η κοντος, βαρυς η ελαφρυς καταληγουμε σε παρανοικες καταστασεις.
Νομιζω οτι οι σωστες θρησκείες ειναι αυτες που εξυπηρετουν τις αναγκες μιας κοινωνιας και οχι αυτες που επιβαλλονται για τον ελεγχο των λαων απο τους αντιπροσωπους του Θεου.
Οι δοξασιες οι μυθοι και οι παραδοσεις π.χ της αρχαιας θρησκειας δεν εχουν σχεση με ενα Θεο που πιανει κουβεντα με τους εκλεκτους του και τους οριζει ακριβως πως πρεπει να τους υπακουνε οι υπολοιποι.
Ακριβώς, και εδώ είναι το θέμα. Αν διαβάσει κανείς το μόνο σύγγραμμα του Παρμενίδη που έχει διασωθεί, το περί Φύσεως, βλέπει κανείς γιατί η αποδεικτική μέθοδος την οποία παραθέτει ο Πλάτων, θα μπορούσε να πει κανείς, κάπως ειρωνικά, είναι ουσιαστικά παγίδα. Διότι ο Παρμενίδης λέει με σαφήνεια, μία είναι η οδός της αληθείας - ότι τίποτα δεν υπάρχει που να μην υπάρχει, ή μάλλον τίποτα δεν είναι που να μην είναι.
DeleteΗ φράση αυτή είναι περίπου ταυτόσημη με τη φράση δεν υπάρχει κενό και με τη φράση δεν υπάρχει κίνηση και με τη φράση
δεν υπάρχει περιεχόμενο που να μην ήτανε μορφή. Ο Παρμενίδης δεν είναι ιδεαλιστής αλλά ρεαλιστής - φαινομεναλιστής. Δεν υπάρχει, λέει, διακριση μεταξύ νου και είναι, φαίνεσθαι και είναι.
Άρα δεν προλαβαίνει ο ένας να έχει δίκιο και ο άλλος να έχει άδικο. Ο Θεός είναι η μορφή που είναι πάντα πιο γρήγορη από το περιεχόμενο της σκέψης. Η χελώνα είναι ο Θεός και η σκέψη ο Αχιλλέας. Γι αυτό και ο Αχιλλεύς δεν μπορεί να τη φτάσει.
Το πρόβλημα κατά κάποιον τρόπο δεν αφορά τη θρησκεία αλλά τη λατρεία. Όταν η λατρεία έχει ένα τελετουργικό που προκαλεί φόβο, τον φόβο του καταναγκασμού, αυτονομείται και γίνεται θρησκεία μέσα στη θρησκεία.
DeleteΟι αρχαίοι είχανε το ίδιο πρόβλημα που έχουμε εμείς σήμερα. Για παράδειγμα, οι ιερατικές θέσεις ήταν συχνά πιασμένες από τις μεγάλες οικογένειες των αριστοκρατών. Το ότι δεν είχανε δόγμα ή εθνικό Θεό δεν τους εμπόδιζε να έχουνε ιεαρατείο.
Αυτό που λέει ο Παρμενίδης ήταν ουσιαατικά επανστατικό.
Δηλαδή ο Παρμενίδης λέει χωρίς να το λέει, όλα αυτά είναι βασισμένα στην παραδοχή ότι υπάρχει λάθος, το οποίο ψάχνουμε να το διορθώσουμε. Η επανάσταση του Παρμενίδη έγκειται στο ότι δεν υπάρχει λάθος.
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΜε το θέμα του Παρμενίδη και του ενός νομίζω μπορούμε να επιχειρήσουμε μιαν ανακεφαλαίωση των όσων προτάθηκανμε την ανάρτηση του Δημήτρη Κιτσίκη. Υπάρχουν δύο, ας πούμε, διακριτές έννοιες που δεν είναι διακριτές αλλά ας τις χωρίσουμε προσωρινά : η θρησκεία και η πίστη. Η έννοια πίστη αναφέρεται σε ένα συνειδησιακό φαινόμενο υπαρξιακό αισθητηριακό όλα μαζί. Δηλαδή ένα πράγμα που δεν είναι αντικειμενικό με την αυστηρή έννοια της λέξης, δηλαδή δεν είναι ένα αντικείμενο ένα πράγμα που διαχωρίζεται από το όλον, αντι-κείμενο, που βρίσκεται απέναντί σου. Αντίθετα η θρησκεία είναι ένα σύνολο.
DeleteΝομίζουμε ότι βρισκόμαστε σε μια μη θρησκευτική εποχή. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ανάποδο. Από τη δεκαετία του 80 ο κόσμος είναι εξαιρετικά συντηρητικός έχοντας αναποδογυρίσει τις έννοιες κατά τον τρόπο που περιγράφει ο Θυκυδίδης όταν μιλάει για τα συμπτώματα του πολέμου. Ο κόσμος μας από τη δεκαετία του 80 δεν αναλαμβάνει ο ίδιος την αποστολή που του επιβάλλει η φύση των πραγμάτων δηλαδή την ανακάλυψη του κόσμου.
Ο κόσμος μας και το λέω εκ πείρας από τότε που πήγαινα σε ένα σχολείο μορφωμένων κατά βάσιν καθηγητών και παιδιών από μορφωμένες οικογένειες, έχει γίνει εξαιρετικά ολιγαρχικός και μοιάζει με την κατάσταση της Ελλάδας πριν τους Ίωνες φιλοσόφους. Οι μεγάλες και πλούσιες οικογένειες κατέχουν όλα τα πόστα και έχουν διαρρυθμίσει τη θρησκεία - προσοχή όχη την πίστη- και την ηθική έτσι ώστε η εξουσία τους να διαιωνιστεί.
Οι επαναστάσεις δεν προέρχονται τόσο από τη λογική, την καρτεσιανή θεώρηση των πραγμάτων, αλλά από την πηγή της λογικής, που είναι αν όχι η πίστη αυτό που δεν λέγεται. Οι επαναστάσεις κατάκάποιον τρόπο ξεκινάνε πάντα από την ύπαιθρο, ποτέ από τις πόλεις.
Πραγματικά χαίρομαι που αυτό το Blog εξυπηρετεί τον αρχικό σκοπό του επιτέλους και διαβάζουμε τόσο ωραία πράγματα και σκέψεις και μορφωνόμαστε.
ReplyDeleteΣυζήτησα και με τον καθηγητή το ενδεχόμενο να ανοίγαμε και άλλο τις ιδέες που αναρτώνται εδώ με κάποιο τρόπο, ίσως θα ήταν καλό να συναντιόμασταν και στην Αθήνα όταν με το καλό είναι Ελλάδα και πάλι.
Κλείνοντας να μοιραστώ μαζί σας ένα κείμενο μετά από την επίσκεψη στο χωριό του Λιαντίνη, τη Λιαντίνα. http://cathpain.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html Και το κάνω για να δούμε όλους τους νεοέλληνες φιλοσόφους που κατάφεραν και ξέφυγαν από την κυριαρχούσα γραικύλικη νοοτροπία, μπας και τους μιμηθούμε και εμείς, αφού αγγλοσαξωνικά μελετάμε το success story (κάνω και λίγο χιούμορ).
Χριστός Ανέστη και πάλι σε όλους!!!!
Mελετηστε τα γραπτα των ελευθερων αρχαιων φιλοσοφων μας κι οχι τις γραφες.Ολες οι υπερτατες αληθειες κι οι απαντησεις για την καθημερινοτητα μας βρισκονται στις σκεψεις των αρχαιων Ελληνων.Η Βιβλος δε πρεπει να θεωρειται ιστορικη κι επιστημονικη πηγη , αλλα ως μυθολογια των Ισραηλιτων.Εκει ειναι το λαθος.Ο διαχωρισμος θρησκειας-μυθολογιας ειναι αδυνατος.Μαζι πανε αυτα τα δυο.Η μια βασιζεται στην αλλη κι αντιστορφα.Ειχαμε κι εμεις μυθολογια πολυ πιο αξιολογη κιολας και πιο παλαια ισως.Οι μυθοι λειτουργουν συμβολικα και δινουν επιμυθεια.
ReplyDeleteΟ Χριστιανισμος δημιουργησε το σημερινο μοντελου ανθρωπου(μιλω για την Ελλαδα).Τον απατεωνα , το λαμογιο , το τζαμταζη , τον ανηθικο , τον μιζερο.Οι θρησκεις μεσω των θεσμων μιας χωρας προωθει - δημιουργει το αντιστοιχο μοντελο - προτυπο ανθρωπου.Οι θεσμοι στην Ελλαδα λειτουργουν κατα αυτον τον τροπο με αυτα τα αποτελεσματα που βλεπουμε σημερα.Με παιδεια εβραικη κι ανθελληνικη.Με υπουργειο εκκληστιαστικων παλιοτερα , με υπουργειο παιδειας και θρησκευματων σημερα.Ε-Φ-Ι-Α-Λ-Τ-Ι-Κ-Ο.Μονο ετσι μπορεις να χαρακτηρισεις το γεγονος οτι η εκκλησια μπορει να εχει λογο στο ανωτερο αγαθο των Ελληνων τη παιδεια και την Αρετη.
Η κριση δεν ειναι οικονομικη , αλλα πολιτισμικη κριση.Η πορεια μας ηταν προδιαγεγραμμενη και σιγουρη.
Ολα αυτα θα αλλαξουν σταδιακα μεσα στο χρονο και τοτε θα μιλαμε για την πραγματικη αναγεννηση των αφυπνισμενων Ελληνων του Ελληνισμου.Ενος πραγματικου ολοκληρωμενου Εθνισμου που εδωσε στο κοσμο τα ΠΑΝΤΑ.Που διδαξε πολιτισμο , ποιηση , ιατρικη , φυσικη , γεωμετρια , μαθηματικα , τεχνη , μουσικη , γλυπτικη , φιλοσοφια, ρητορικη , Ολυμπιακους Αγωνες , Δημοκρατια , Παρρησια.
Παραθετω κι εγω αποσπασματα του Δ.Λιαντινη απο το βιβλιο του "Γκεμμα".
Αξιζει να διαβαστει απο ολους ΟΛΟ.
http://sikofantis.blogspot.gr/2011/03/blog-post_9756.html
Καλη Πνευματικη Ανασταση σε ολους!
Αγαπητέ ανώνυμε (και όχι της Ελληνικής Νομαρχίας),
Deleteλυπάμαι για όσα θα σου πω αλλά πρέπει να στα πω κ στα λέω για καλό.
τελειώνεις με ένα υπονοούμενο και θα χαιρόμουν που αρχίζουμε με σένα, λέγοντας σου ότι εκτός από το λόγο σου ο οποίος είναι σε καθαρά διδακτικό ύφος- κοινώς κήρυγμα αυθεντικό χριστιανικό ορθόδοξο (αυτό που κοροιδεύεις δηλαδή) προς εμάς τους αδαείς που κάνουμε το λάθος και διαβάζουμε τις γραφές δε γνωρίζεις τις όποιες αναφορές του Λιαντίνη στην Παλαιά διαθήκη και την αποκάλυψη αφενός και αφετέρου την εκτίμησή του σε Φρόυντ και άλλους εβραίους διανοητές, ορίζοντας τη διαφορά τους στο επιστημονικό- κ την υπεροχή τους στη ψυχολογία- αυτό ακριβώς που χάσαμε πρώτοι γιατί ξεχάσαμε τα βασικά μας πχ. το να χορεύουμε την παράδοσή μας.
Η ημιμάθειά μας λοιπόν κ η αναφορά σε αποσπάσματα χωρίς μελέτη οδηγεί σε αυτό που κάνεις εσύ. Αν θες να βοηθήσεις κάντο σωστά, και φυσικά ΕΠΩΝΥΜΑ, όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Α και ρίξε κ κανά χορό, καλό μας κάνει, γιορτές έχουμε!
Ενταξει Κυριε επωνυμε Θεμιστοκλη.Φανταζομαι θα ειστε ο επωνυμος Θεμιστοκλης της αρχαιοτητας.Ετσι μαλλον εννοειτε εσεις την επωνυμια.Το αν θα τα λεω επωνυμα η ανωνυμα δε θεωρω οτι αλλαζει το νοημα των οσων γραφω.
DeleteΛοιπον για να περασω στα ουσιωδη.
Ο λογος μου δεν ειναι καν διδακτικος , αλλα προτρεπτικος και ουσιαστικος.Τα συγκεκριμενα μπρορειτε να τα προτεινετε στους παπαδες της ενοριας σας.Εκειναι ναι πραγματι κανουν κυρηγμα και προσηλυτισμο.
Επισης κι εγω ξερετε διαβαζω τις γραφες.Πουθενα δεν ειπα ΜΗΝ διαβαζετε τις γραφες.Εγραψα μην τις λαμβανετε σαν ιστορικες κι επιστημονικες πηγες.Επομενως παρακαλω μην παραποιειτε τα λογια μου.
Επιπλεον εγω δεν δηλωνω Χριστιανος και φυσικα δε θα σας εξαναγκασω με βιαιο τροπο να διαβασετε τους Ελληνες.Μπορειτε να διαβαζετε Εβραιους , Γερμανους κι οτι επιθυμειτε.Δε καταλαβαινω το σημειο σας.Εχετε καθε δικαιωμα στη εβραιολατρεια οπως εχω κι εγω στον Αυθεντικο παγκοσμιο πολιτισμο , τον Ελληνισμο.
Τελος , δε καταλαβαινω το κακο να ανεβασω αποσπασμα του Δ.Λιαντινη σχετικο ως προς τα δικα μου λεγομενα.Νομιζω μπορει ο καθενας να κανει το ιδιο για να υπερασπισει τη θεση του.
Καλη Πνευματικη Ανασταση σε ολους!
Ερρωσθε!
Ο ίδιος, να εδώ μόλις παρκάραμε το πλοίο με Αριστείδη και Μιλτιάδη και πίνουμε τσίπουρα στη Σαλαμίνα.
ReplyDeleteΜάλλον πριν την πνευματική ανάσταση χρειάζεται η ψυχολογική (σώας τας φρένας που έλεγαν) και σας αντιγράφω την πρώτη πρόταση σας ως γνήσιος εβραιολάτρης.
"Mελετηστε τα γραπτα των ελευθερων αρχαιων φιλοσοφων μας κι οχι τις γραφες."
Και κάτι ακόμα περί παραποίησης των λόγων σας. Τα ανώνυμα σχόλια μπορούν να διαγραφούν και να αποκλειστούν, αλλά δεν το κάνουμε. Μπορείτε να μαντέψετε το γιατί μόνος σας, αλλά και απολαμβάνουμε να γράφονται ουσιαστικοί λόγοι, όπως ακριβώς ο ουσιαστικότατος - γκομενο- διάλογος- που κάνουμε τώρα.
Aκριβως.Γνωριζω αριστα την Ελληνικη Θεμιστοκλη.Μελετηστε λοιπον τα γραπτα των ελευθερων αρχαιων φιλοσοφων μας κι οχι τις γραφες.Μελετηστε.Οχι διαβαστε.Ο καθενας διαβαζει τα παντα.Αλλο τι μελεταει προσεκτικα.
DeleteΑν εισαι διαχειριστης του σαιτ και ελεγχεις τα σχολια και πιστευεις οτι εθιξα με τα λεγομενα μου , οφειλεις να τα σβηνεις.
Σας ξαναλεω εσεις πιστευτε οτι μιλατε επωνυμα???
Βαζω λοιπον κι εγω ενα ονομα
Αρισταρχος
Αγαπητέ Αρίσταρχε χάρηκα, εμένα Θεμιστοκλής είναι το πραγματικό όνομά μου, αφού με ρωτάς.
DeleteΣυμφωνώ με τον καθηγητή. Για τα σχόλια θέλω να πω ότι δεν είναι θέμα ευθιξίας αλλά καλό είναι το διάλογο να τον πάμε και κάποια φορά μπροστά και να συμβάλλουμε, όχι να αφαιρούμε, χρέος μας είναι να προσφέρουμε το χρόνο μας και τη γνώση μας για όποιο αντικείμενο.
Και θεωρώ δεν φτάνει μόνο η μελέτη τους, κάποιοι πρέπει αφού τα μελετήσουν να προσπαθήσουν και να τα διαδώσουν, όπως και ο σκοπός αυτού του blog. Ας σπαταλάμε εκεί την ενέργειά μας λοιπόν και να με συγχωρείς για το όποιο ειρωνικό ύφος προηγουμένως.
Μή μαλώνουμε. Εἴμεθα ὅλοι Ἕλληνες καὶ μὲ κάποιον τρόπο ἔχουμε ὅλοι δίκαιο. Τρεῖς εἶναι οἱ μεγάλοι στοχαστὲς τοῦ ἑλληνικοῦ Κ΄αἰῶνος: Περικλῆς Γιαννόπουλος, Ἰωάννης Συκουτρῆς, Δημήτρης Λιαντίνης. Καὶ οἱ τρεῖς ἀρχαιολάτρες. Καὶ οἱ τρεῖς ἔδωσαν τὴν ζωή τους γιὰ νὰ περάσουν τὴν ἀθάνατη διδασκαλία τους. Σὲ μελέτη μου στὸ Τρίτο Μάτι (τεῦχος 213, Σεπτέμβριος 2013), "Ἑλληνικὴ αὐτογνωσία: Ἑλληνισμὸς και γεωγραφία", ἀπέδειξα ὅτι ἡ θάλασσα ἐδημιούργησε τὸν ἑλληνισμὸ καὶ ἡ ἔρημος τὴν Ὀρθοδοξία σὲ μία συμπαντικὴ μοναδικὴ σύνθεση. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ ἑλληνισμὸς τῆς ἐρήμου. Ὅλη μου ἡ ποίηση εἶναι γεωπολιτισμική. Παρουσιάζει τὸν ἑλληνισμὸ μέσῳ τῆς γεωγραφίας. Στὸ βιβλίο μου, "'Ομφαλός"(Κέδρος, 1977) ἔγραψα: "Ποιός, ἀπὸ τὴ θάλασσα κι απὸ τὸν οὐρανὸ εἶχε ξεβάψει πάνω στὸν ἄλλο;...Θυμίσου, ἡ τρικυμία μαστίγωνε τὸ σῶμα σου, γυμνό, πλυμένο, τῆς Κλεοπάτρας τῆς ἐρήμου". Ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς εἶναι ἡ μόνη ἰδεολογικὴ λύση διότι συσπειρώνει τοὺς Ἕλληνες σὲ μιὰ μπουνιὰ. Καὶ μὴ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Σωκράτης εἶναι θεὸς τὰ τελευταῖα 2500 χρόνια γιὰ ὅλον τὸν πλανήτη, ἀπὸ τὴν Κίνα μέχρι τὴν Ἀμερική, ἐνῷ ὁ ἑλληνογενὴς Χριστὸς ἀνεγνωρίσθη ὡς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἀπὸ τμῆμα μόνον τοῦ πλανήτου, τὰ τελευταῖα 2000 χρόνια. Ἀλλὰ συμπληρώνονται.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης
Περί Ιουδαϊσμού και Ελληνισμού, άγιες μέρες πούναι, θα ήθελα να θυμίσω σε όλους ότι το αρχαιοελληνικό πνεύμα είναι πολυθεϊστικό. Αν ερχότανε σε μας ένας αρχαίος Έλληνας θα σεβότανε τα έθιμα του Πάσχα, διότι οι αρχαίοι Έλληνες είχανε τεράστιο σεβασμό στα ήθη και στα έθιμα. Ο Δίονυσος και ο Απόλλων είναι θεοί που ήρθαν, ένα τμήμα τους τουλάχιστον, από αλλού (βλ. Βιλαμόβιτς, διάλεξη για τον Απόλλωνα) αλλά οι Έλληνες τους κάνανε δικούς τους. Θεωρώ αστεία την ιδέα επιστροφής στην αρχαία θρησκεία όχι από διάθεση κοροϊδίας για αυτούς που την ονειρεύονται, καθόλου, ίσα ίσα τη σέβομαι απεριόριστα, αλλά διότι από τη στιγμή που υπερασπίζεσαι κάτι πνευματικό το έχεις ήδη χάσει. Για τους αρχαίους Έλληνες οι θεοί ΥΠΗΡΧΑΝΕ - το να λες πιστεύω εις έναν θεόν δεν είχε κανένα νόημα για αυτούς - είναι σαν να λες πιστεύω στην πόρτα. Νομίζω πρέπει να το καταλάβουμε αυτό το πραγμα. Επίσης να σταματήσουμε να περηφανευόμαστε για τα πνευματικά πράγματα, διότι ταπνευματικά πράγματα ως πνευματικά δεν ανήκουνε σε κανέναν. Ο Μπρεχτ έλεγε, όταν τον κατηγορούσανε ότι αντιγράφει άλλους συγγραφείς, ακούστε εγώ είμαι κομμουνιστής, και επομένως κατά της ιδιοκτησίας. Τέλος σας δίνω μέρες πούναι ανοιξιάτικες τους εξής ωραίους στίχους από τον δεύτερο Διθύραμβο στους Αθηναίους του Πινδάρου. Φαντάζομαι θα χαρούνε οι αρχαιολάτρες μας. Μακριά από μας οι τσακωμοί, τώρα πούνε άγιες μέρες και για μας και για τους αρχαίους. Η πρώτη στροφή του ποιήματος ή τραγουδιού του Πινδάρου έχει να κάνει με τις βιολέτες, ή μενεξέδες. Ο τσακωμός Ιουδαϊζόντων και αρχαιολατρών είναι σαν τσακωνόμαστε αν πρέπει να τις λέμε βιολέτες, μενεξέδες ή ία, επί το αρχαίον. Ιδού
ReplyDeleteΔεῦτ΄ ἐν χορόν͵ Ὀλύμπιοι͵
ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν͵ θεοί͵
πολύβατον οἵ τ΄ ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ΄
ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις
οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ΄ εὐκλέ΄ ἀγοράν·
ἰοδέτων λάχετε στεφάνων τᾶν τ΄ ἐαριδρόπων ἀοιδᾶν.
Το πώς θα το μεταφράσουμε είναι το ζήτημά μου το ακαδημαϊκό.
εν ολίγοις η ένταση ανάμεσα στην αρχαία ελλάδα και την ορθοδοξία είναι ένα ζήτημα αισθητικό, το οποίο δεν σας κρύβω με βαανίζει από παλιά και προσπαθώ να το επιλύσω. Νομίζω πως οι δημοτικιστές δεν το καταφέρανε. Η ιδέα μου είναι ότι πρέπει να μπούμε μέσα στην αρχαία γλώσσα και να την κάνουμε δική μας, για να ανακαλύψουμε τι κρύβεται στη δική μας θρησκεία. Δεν είναι κρυφό, στηνπραγματικότητα, πιστεύω.
DeleteΠολύ σωστά και από εκεί ξεκινάνε τα μπερδέματα και οι ακρότητες με χρυσές αυγές κτλ... πρέπει να μελετήσουμε πολύ.
DeleteΟ σκοπος μιας θρησκειας ειναι η συσφιξη των δεσμων των πολιτων και η ηθικη τους διαπαιδαγωγηση.
ReplyDeleteΟι εξ αποκαλυψεως θρησκειες εχουν το μειονεκτημα εκτος απο το οτι οι ιδρυτες τους, επιβαλλονται σ οποιον τους πιστευει ως αντιπροσωποι του Θεου, την δημιουργεια ανελαστικων δογματων.
Οταν ειδες τον Θεο και σου ειπε να κανεις κατι δεν μπορεις εσυ να κανεις του κεφαλιου σου.
Πολυ σωστα επισημαινεις οτι για τους αρχαιους οι Θεοι υπηρχανε και τους βλεπανε.
Η Αθηνα-Σοφια, ο Αρης-Πολεμος, η Αφροδιτη-Ερωτας, η Δημητρα-Γη τα ουρανια σωματα αλλα και οι ποταμοι και οι εννοιες οπως ο Πλουτος, η Πενια, η Ατη, η Ερις κ.α υπαρχουνε και τιμωνται απ τους ανθρωπους σαν εκφρασεις του Θειου.
Οι Θεοι αυτοι δεν ειναι δημιουργοι αλλα δημιουργηματα του κοσμου.
Σ αυτες τις συνθηκες η θρησκεια πηγαζει απο τον λαο και το ιερατειο καλυπτει τις αναγκες της κοινωνιας για την διενεργεια τελετων και μυστηριων, με το αζημιωτο μεν αλλα χωρις να επιβαλλει την τυραννια του.
Ειναι χαρακτηριστικο οτι με τοσους φιλοσοφους ν αμφισβητουν ανοικτα τους Θεους ο μονος που καταδικαστηκε ηταν ο Σωκρατης γιατι εισηγαγε "καινα δαιμονια".
Αναμεσα ομως στους κατηγορους του δεν υπηρχε κανεις απ το ιερατειο δειχνοντας οτι η διωξη του ηταν πολιτικη και οχι θρησκευτικη.
Αν το αντιπαραβαλλεις με τις διωξεις των "αιρετικων", των φιλοσοφων και των επιστημονων απο την χριστιανικη εκκλησια βλεπεις την διαφορα.
Τα χειροτερα ομως φαινεται να περασαν και η χριστιανικη εκκλησια δεν μπορει πια να παιξει το ρολο του αντιπροσωπου της εξουσιας.
Ετσι παιρνει την θεση που αρμοζει σε μια θρησκεια σαν πνευματικος οδηγος και μενει να δουμε ποσο θα μπορεσει να ανταποκριθει.
Οι Αγιοι πηραν την θεση των Θεων σε καθε εργασια και γιορτες και εθιμα σφιγγουν τους δεσμους των Ελληνων.
Το "θεοπνευστο" των "ιερων βιβλιων" δημιουργει ακομη προβληματα αλλα ευτυχως κανεις δεν φαινεται να τα παιρνει σοβαρα. Ετσι κι αλλιως ελαχιστοι πιστοι ενδιαφερονται να τα διαβασουν, προτιμωντας να μαθαινουν την θρησκεια απο τους γονεις τους και οχι απο τα βιβλια.
Η λατρεια νεκρων ανθρωπων αντι για Θεων με αρχηγο εναν Εβραιο γιο του Θεου προσωπικα με χαλαει, αλλα νομιζω οτι στο σημειο που βρισκομαστε χρειαζεται υπομονη και προσοχη μη μας φορεσουν αλλο, καινουργιο, καπιστρι για να κανει την δουλεια που δεν μπορει πια να κανει το παλιο.
"Σ αυτες τις συνθηκες η θρησκεια πηγαζει απο τον λαο και το ιερατειο καλυπτει τις αναγκες της κοινωνιας για την διενεργεια τελετων και μυστηριων, με το αζημιωτο μεν αλλα χωρις να επιβαλλει την τυραννια του"
DeleteΕξαιρετικό σχόλιο, στο ελληνικό μέτρο.
Διαφωνώ ριζικά στα εξής. Η λατρεια νεκρων ανθρωπων αντι για Θεων με αρχηγο εναν Εβραιο γιο του Θεου. Ώπα. Ανεξάρτητα από τις δικές μας προτιμήσεις, αρμόζει πάντα σεβασμός στο θρησκευτικό συναίσθημα του οποιουδήποτε, πόσο μάλλον ενός ολόκληρου λαού. Δεν είναι σι απλά τα πράγματα και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
DeleteΔεύτερον. Η χριστιανικη εκκλησια δεν μπορει πια να παιξει το ρολο του αντιπροσωπου της εξουσιας. Ξαναώπα. Υπενθυμίζω αυτά που γράφω εδώ και μέρες, Οι αρχαίοι έλεγαν μηδένα προ τέλους μακάριζε. Ακόμα στα δικαστήρια προεδρεύει ο Εσταυρωμένος, πίσω από τον Μπαλτάκο στο βίντεο είνα εικόνες αγίων και άλλες, ο Πούτιν είναι φιλοορθόδοξος, και οι πιο μορφωμένοι Έλληνες όπως πρόσφατα διαπίστωσα όταν έχουν αγροτική ρίζα μπορέι και να πιστεύουνε ότι το Άγιον Φως δεν ανάβει με αναπτήρα αλλά με Θαύμα. Η περίπτωση Δήμου είναι ενδεικτική. Σας λέω ότι πάρα πολλοί Έλληνες δεν είναι υποκριτές, την Ορθόδοξη θρησκεία την έχουν σαν ιερό και όσιο. Θέλουνε μεγάλη προσοχή αυτά ταπράγματα διότι, και εδώ ο κος Κιτσίκης φαντάζομα δεν θα διαφωνεί τελείως, οι πόλεμοι οι μεγάλοι είναι θρησκευτικοί.
Ακριβως οπως τοπες εγω λεω τις δικες μου προτιμησεις και για μενα οι Αγιοι ειναι απλως νεκροι ανθρωποι και ο Χριστος ενας απο τους αναριθμητους Εβραιους Μεσσιες.
DeleteΔεν νομιζω οτι προσβαλω κανεναν μη πιστευοντας οτι πιστευει.
Οσο για την θρησκεια σαν αντιπροσωπο της εξουσιας θα θυμισω οτι εκατομμυρια ανθρωποι σφαγιαστηκαν ως "ἁπιστοι"η "ἁιρετικοι"η "μαγοι"η "βλασφημοι" ενω αν σε αφοριζε ο παπας καποτε δεν σου μιλαγε ουτε η μανα σου.
Αυτη την εξουσια δεν την εχει πια γιατι ο ιδιος ο λαος με την χαλαροτητα της πιστης του την αφαιρεσε.
Αυτο ειναι κακο για την εκκλησια και την εξουσια αλλα πολυ καλο για τον λαο που εχει σημερα οπως ειναι και το σωστο, το πανω χερι.
Ειδα σε προηγουμενο σχολιο να αναφερεις και το "Περι Φυσεως" το οποιο για να ειμαι ειλικρινης δεν καταφερα να καταλαβω.
ReplyDeleteΘυμαμαι παλιοτερα ειχα διαβασει καποιον καθηγητη φιλοσοφιας ο οποιος εβγαζε το συμπερασμα οτι ο Παρμενιδης ηταν ο πρωτος που πιστεψε οτι ο ανθρωπος μπορει να σκεφτει σαν Θεος.('σκεψου σαν Θεος"νομιζω οτι ηταν και ο τιτλος του βιβλιου)
Μπορει δηλαδη να μην εχει μονο γνωμες αλλα και σιγουρη γνωση.
Δεν μπορω να πω οτι με επεισε πως καταλαβε τι λεει ο Παρμενιδης στο ποιημα του αλλα μου φανηκε λογικο οτι σε μερικα πραγματα μπορει να υπαρξει σιγουρη γνωση οχι για το τι ειναι αληθεια αλλα για το τι ειναι σιγουρα λαθος, οταν μονο με την λογικη (χωρις τις αισθησεις) ξεκινωντας απο μια παραδοχη πεφτουμε σε αντιφασεις.
Αυτο νομιζω χρησιμοποιει και ο Σωκρατης στην μαιευτικη ρωτωντας το "θυμα"του το οποιο αποδεικνυεται οτι εχει στην ουσια αντικρουομενες και αντιφατικες αποψεις για το υπο συζητηση θεμα, και αρα δεν το γνωριζει.
Ετσι λεει αληθεια οτι δεν ξερει τιποτε να διδαξει.
Μπορει μονο να δειξει οτι και κανενας αλλος δεν ξερει, επισημαινοντας τα σιγουρα λαθη, χωρις ομως να ξερει και το σωστο.
Αλλωστε ειναι πια και μαθηματικα αποδεδειγμενο οτι πεπερασμενος ορισμος της αληθειας δεν υπαρχει.
Επειδη νομιζω οτι εχει ενδιαφερον θα μεταφερω και ενα λογικο πειραμα για τον ορισμο της αληθειας.
ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΗΣ Η ΨΕΥΔΗΣ Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΡΟΤΑΣΗ
"ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΣ".
ΑΝ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΣΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΣ ΤΟΤΕ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΗΣ ΑΡΑ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΕΣΦΑΛΕ.
ΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΣΤΙΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΤΟΤΕ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΗΣ ΑΡΑ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΠΑΛΙ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ.
ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Υ.Γ Επειδη αυριο φευγω ταξιδι και πιθανον δεν θαχω προσβαση σε υπολογιστη θα χαθω για καμμια βδομαδα.
Καλό ταξίδι. Ο Παρμενίδης όπως εγώ τον καταλαβαίνω αναφέρεται σε κάτι που καταλαβαίνω και σε κάτι άλλο που δεν τόχω. Ο δάσκαλος αυτό που είπε νομίζω ότι δεν απέχει. εν πάσει περιπτώσει, το κείμενο είναι προσβάσιμο στον καθένα.
ReplyDeleteΑυτό που λέει ο Παρμενίδης είναι όπως τον καταλαβαίνω α) ότι η σκέψη είναι ΜΟΝΟ μορφή, όχι περιεχόμενο, άρα και το σωστό και το λάθος είναι μορφές β) δεν υπάρχει εγώ και εμείς αλλά όλα είναι θεϊκά γ) δεν υπάρχει επιλογή διότι η σκέψη μας που σκέφτεται και επιλέγει δεν την επιλέγουμε εμείς, η ίδια μας η σκέψη άρα και ο εαυτός μας ο ίδιος είναι το ίδιο πράγμα με τον κόσμο.
Το πράγμα που δεν καταλαβαίνω σε αυτήν την περίπτωση είναι τι γίνεται με το θάνατο. Είναι σαν να λέει ότι είμαστε αθάνατοι - αλλά όχι ακριβώς.
Σε σχέση δε με το προηγούμενο ζήτημα εδώ έχουμε ένα κεντρικό πρόβλημα που το βλέπουμε παντού. Είναι το πρόβλημα της εξουσίας - πώς για παράδειγμα ο λαός ταυτόχρονα πιστεύει ειλικρινά, πιστεύει, δηλαδή αισθάνεται, βλέπει, νιώθει, ο καθένας μας μπορεί να το δει αυτό από τον εαυτό του, τη θρησκεία και ταυτόψχρονα η θρησκεία αυτή να ξέρει ή να μην θέλει να θυμάται ότι η θρησκεία αυτή πάει μαζί με την εγκόσμια εξουσία ; Ίσως ο Παρμενίδης να μας βοηθήσει και σε αυτό.
DeleteΥπάρχει τέλος ο Παρμενιδης του 20ού αιώνα, ο Τζίντου Κρισναμούρτι.
Delete"Ο δάσκαλος αυτό που είπε νομίζω ότι δεν απέχει. εν πάσει περιπτώσει, το κείμενο είναι προσβάσιμο στον καθένα."
DeleteΣε ποιοι κειμενο αναφερεστε?
Που μπορω να το βρω?
Είναι το Περί Φύσεως του Παρμενίδη. Στη Γουικιπίντια υπάρχει το αρχαίο κείμενο καθώς και η γαλλική μετάφραση, αξιόλογη, του Πωλ Ταννερύ - Paul Tannery. Ψάχνω τώρα να σας βρω μιαν ελληνική που να διαβάζεται. Προσοχή το ποίημα είναι χωρισμένο σε δύο μέρη εκ των οποίων το δεύτερο όπως καταλαβαίνω εγώ είναι η περιγραφή των απόψεων των άλλων, όχι του Παρμενίδη. Στο πρώτο μέρος τα λέει σταράτα.
DeleteΤου Κούρτοβικ που μόλις είδα είναι απαράδεκτη.
Σας λέω με τα αρχαία στην Ελλάδα έχουμε ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Δηλαδή δεν μπορούνε οι Έλληνες να κάνουμε υπομονή και να μη μεταφράζουμε άλλα ντ άλλων - λόγω πίεσης η οποία έχει γίνει πλέον κανόνας.
DeleteΠρος το παρόν εδώ έχει γαλλική, αγγλική και αρχαίο κείμενο http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2011/12/Parmenide-2-24grammata.com_..pdf
Για παράδειγμα ο Κούρτοβικ βάζει τις παρθένες κόρες του Ήλιου να κάνουνε μπαγαποντιές.
Deleteκι η τιμωρός Δικαιοσύνη κρατάει τους διπλοσύρτες [των διπλών πορτών].
Μα οι κόρες την ξεγέλασαν με τα όμορφά τους λόγια.
Έλα Χριστέ και Παναγιά.
Με τα πολλά σύμφωνα με τον Κούρτοβικ οι παρθένες κόρες του Ηλίου κάνανε με τη Δικαιοσύνη ό,τι κάνει σήμερα η Κυβέρνησίς μας, σύμφωνα με τις κακές γλώσσες.
DeleteΕλπίζω στη μετάφραση του Ρούσσου. Μόλις έχω νεώτερα θα σας ξανααπαντήσω. Εδώ είναι αποσπάσματα από το βιβλίο που είναι στις εκδόσεις Στιγμή.
Deletehttp://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/bibliographies/translation/bibliography.html?start=0&t=%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3&show=1
Και εδώ είναι η μετάφραση του Ρούσσου σε pdf
Deletehttp://efe.lis.upatras.gr/index.php/deukalionas/article/view/1529/1405
υπάρχουν οι εξής εκδδόσειςπου δεν μπορώ να ελέγξω. Καραγιάνης http://www.zitros.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=115522
DeleteΚελεσίδου
http://invenio.lib.auth.gr/record/5060/files/npa-2004-4876.pdf
Συγχαρητήρια στον κύριο Κιτσικη που έφτιαξε ένα blog που προσελκύει ανθρώπους που ξέρουν να διαφωνούν,δεν θα μπορέσουμε να ενωθούμε αν δεν μάθουμε να διαφωνούμε.Θα διατυπώσω και εγώ την δικιά μου άποψη προσεγγιζοντας το θεμα πρακτικα και οχι φιλοσοφικα(εγιναν πολυ ωραιες αναλυσεις απο συνσχολιαστες).
ReplyDeleteΗ Ελληνορθοδοξη εκκλησια(νομικο προσωπο) πληρωνεται απο τον λαο( μην το ξεχναμε αυτο...) ωστε να :διαφυλαξει τα ηθη και τα εθιμα,παρεχει ψυχολογικη/πνευματικη υποστηριξη,κανει φιλανθρωπικο εργο,βοηθησει σε στιγμες μεγαλης αναγκης.
Εχουμε και λεμε.Τα τελευταια 30 χρονια η εκκλησια δεν καταφερε να αναχαιτίσει την αμερικανοποιηση του λαου κατι που ειχε σαν αποτελεσμα την φυσικη απομακρυνση του πληθυσμου(αν εξερεσουμε τις μεγαλες γιορτες οι εκκλησιες ειναι αδειες) .Το οτι ο κοσμος δεν πηγαινει στην εκκλησια προκαλει αποξενωση,το ατομο σταματει να εχει την αισθηση οτι ανηκει σε μια μεγαλυτερη ομαδα με αποτελεσμα να σταματαει να σκεφτεται συλογικα και να σκεφτεται ατομικα. Ακομα λιγοτεροι ειναι αυτοι που πηγαινουν να εξομολογιθουν(μια μορφη ψυχαναλυσης) και αν λαβουμε υποψιν οτι η επισκεψη σε εναν ψυχολογο ειναι ταμπου αλλα και κοστιζει πολυ,το μεγαλυτερο μερος του πληθυσμου δεν εχει προσβαση σε καποια μορφης ψυχολογικη υποστηριξη(σημειωση:εκτος απο οικονομικο δεχομαστε και ψυχολογικο πολεμο) .Στο φιλανθρωπικο κομματι η εκκλησια φαινεται να παιζει τον ρολο του διαχειριστη και να μην χρησιμοποιει δικους της πορους. Τελος καποιος θα περιμενε απο την εκκλησια να σηκωσει το "λαβαρο της επαναστασης" (βλεπε Ιραν 1978) αλλα αντι για αυτο βλεπουμε να "συνθηκολογει" με ανταλαγμα να μην μειωθουν οι μισθοι των κληρικων και να μην φορολογιθει η εκκλησιαστικη περιουσια.
Το ερωτημα: ειναι η Ελληνορθοδοξη εκκλησια σε θεση να χρησιμοποιηση την πιστη των Ελλαδιτων για το αμοιβαιο καλο ή θα συνεχισει να ενδιαφερεται μονο για την δικια της επιβιωση;πρεπει να αλλαξει η εκκλησια ή η πιστη...;
Ίσως σας φανεί άσχετο, αλλά από μιαν άποψη το όλο θέμα έχει να κάνει με τη λέξη πρέπει.
DeleteΣε εποχές κρίσης κλονίζεται το πρέπει, και το ζήτημα είναι αν πρέπει να επαναφερθεί ή να αφεθεί στην τύχη του.
Ισως το οτι ο Χριστοδουλος πεθανε απο δυο πρωτογενεις καρκινους να δινει καποια απαντηση στις αποριες σχετικα με την ανικανοτητα της εκκλησιας να προστατευσει τον λαο και τον εαυτο της.
DeleteΟπως ολοι οι θεσμοι επανδρωθηκαν με ανδρεικελα μεσω της ευχεριας που δινει το συνταγμα στις κυβερνησεις ετσι επρεπε να γινει και με την εκκλησια που ομως προστατευοταν απο την ισοβιοτητα του Αρχιεπισκοπου.
Καποτε θα εμοιαζε γραφικη συνομωσιολογια μια τετοια αποψη αλλα μετα την εκταφη του Οζαλ και την πιστοποιηση οτι ειχε δηλητηριαστει, και μετα την συλληση του ταφου και την εξαφανιση των οστων του Παπαδοπουλου στην Κυπρο πρεπει να ειμαστε καχυποπτοι.
Αλλωστε νομιζω οτι αφου ολη η ιστορια ειναι γεματη απο τετοιου ειδους δολοφονιες και συνομωσιες θα ηταν ανοητο να υποθεσουμε οτι ξαφνικα οι ανθρωποι αλλαξαν συνηθειες.
Ετσι στην θεση του εθνοκεντρικου Χριστοδουλου εχουμε τον πολυπολιτισμικο Τζερωνυμο με οτι αυτο συνεπαγεται για την σημερινη κατασταση.
Τα κρυφα κουσουρια και οι μασωνικες διασυνδεσεις δε των επισκοπων δεν βοηθανε.
Εγραψα και προηγουμενως οτι ο λαος πρεπει να εχει το πανω χερι στην σχεση του με την εκκλησια και να μην επιτρεψουμε να μας φορεσουν καινουργιο καπιστρι στην θεση του παλιου.
Αν θελουν να αποτελουν κομματι του Ελληνισμου καλως.
Αν θελουν τον Ελληνισμο εναν απο τους δουλους τους, να βρουν αλλο ποιμνιο.
Χωρίς να συμφωνώ με όλα όσα έκανε και είπε,σίγουρα ο Χριστόδουλος ήταν ο τελευταίος ηγέτης,ο τελευταίος(ίσως και ο πρώτος;) που προσπάθησε να αλλάξει κάποια πράγματα. Βεβαία ούτε αυτός κατάφερε να ξεφύγει απο το χρόνιο κόμπλεξ του Χριστιανισμου : τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό /θρησκεία /κοσμοθεώρηση (https://www.youtube.com/watch?v=Bya0B0Jf3r8). Δεν θα μάθουμε ποτε αν δολοφονήθηκε αλλα σίγουρα θα ηταν διαφορετική η στάση της εκκλησιάς στα χρονια της κρίσης με τον Χριστοδουλο αρχιεπίσκοπο,μην ξεχνάμε οτι πέθανε το 2008...
DeleteΠραγματικα η μεταφραση του Ρουσσου ειναι καλη ειδικα αν σκεφτεις οτι ειναι και εμμετρη.
ReplyDeleteΠραγματι δυσκολο να καταλαβεις ακριβως τι λεει.
Ειναι αρκετα σαφες παντως, οτι ο Παρμενιδης μιλαει για το "οντως ον" δηλαδη αυτο που πραγματικα υπαρχει, αγεννητο γιατι δεν μπορει να γενηθηκε απο το μηδεν και ανωλεθρο γιατι δεν μπορει να γινει μη ον, αμεταβλητο γιατι δεν μετεχει στο γιγνεσθαι αλλα στο "ειναι", απειρο γιατι δεν εχει μερη αρα ουτε αρχη και τελος.
Ειναι ο προγονος του Πλατωνικου κοσμου των Ιδεων οπου υπαρχουν τα πραγματικα οντα στα οποια μετεχουν και παιρνουν τις ιδιοτητες τους τα συνεχως μεταβαλλομενα γιγνομενα του αισθητου κοσμου.
Αυτα τα οντα μπορει να προσεγγισει ο ανθρωπος μονο με τον νου και να παρει μια πραγματικη γνωση εν αντιθεσει με τις γνωμες που σχηματιζει απο τα αισθητα, οπως περιγραφεται και στον Πλατωνικο μυθο του σπηλαιου, οπου οι δεσμωτες βλεπουν τις σκιες και οχι τα ιδια τα οντα.
Μια και μιλησαμε και για θρησκειες προηγουμενως αυτος ειναι και ο λογος που οταν ο Μωυσης ρωτησε το ονομα του Θεου, αυτος δεν του ειπε Γιαχβε αλλα κανοντας ενα περιεργο αλμα οκτω περιπου αιωνων του ειπε "ο Ων".
Δηλαδη αυτος που "ειναι". Αγεννητος, ανωλεθρος, αιωνιος, απειρος, αμεταβλητος.
Όχι νομίζω ο Παρμενίδης λέει ακριβώς το αντίθετο από τον Πλάτωνα. Ο Παρμενίδης λέει ότι υπάρχει ΕΝΑΣ κόσμος και ο Πλάτων λέει ότι υπάρχουνε δύο.
ReplyDeleteΙσως εχεις δικιο.
ReplyDeleteΜικροι ειμαστε ακομη.
Καποτε μπορει να βγαλουμε συμπερασμα.
Συνεχιζουμε την προσπαθεια.
Πάντως σας δίνω την αρχή της μετάφρασης του Tannery σε πρόχειρη επαναμετάφραση
ReplyDeleteΟι φοράδες με πάνε εκεί που με πάει η θέλησή μου, κι έχουνε πάρει τον δρόμο της Θεάς, τον περίφημο, που πάντα οδηγεί τον άνθρωπο τον ξύπνιο.
Αυτός είναι ο δρόμος που πηγαίνω, αυτόν έχω πάρει. Οι φοράδες οι ασκημένες
σέρνουν το άρμα που με μεταφέρει. Στις πλήμνες μέσα [ τις τρύπες στο κέντρο των τροχών] ο άξονας θερμαίνεται και τρίζει. Οι δύο ρόδες στροβιλίζονται από τις δυο μεριές, παρασυρμένες από την δυνατή κούρσα. Οδηγοί στο ταξίδι μου οι παρθένες κόρες του Ήλιου, που αφήσανε τα δώματα της Νυκτός, και τώρα στο φως αφαιρούν τους πέπλους που καλύπταν το πρόσωπό τους. Και να η πόρτα του δρόμου της Νύχτας και του δρόμου της Μέρας με το ανώφλι της, το πέτρινο κατώφλι της, και τα δυο μεγάλα πορτόφυλλα, κλειστά, πάνω στον αιθέρα [=τον αέρα επάνω από τα σύννεφα]. Η Δίκη η Τιμωρός έχει τα κλειδιά κι εκείνη ανοίγει και κλείνει. Οι νύμφες την παρακαλούν με λόγια γλυκά, κι ο σιδερένιος σύρτης τραβιέται χωρίς καθυστέρηση. Ανοίγουνε διάπλατα τα φύλλα οι Κόρες, γυρνάνε αυτά στους μπρούτζινους μεντεσέδες, δεμένους μεταξύ τους με άξονες και απάνω στα φύλλα με καρφιά ` περνάνε μέσα οι Κόρες φοράδες και άρμα. Η Θεά με δέχεται με καλωσύνη, παίρνει το δεξί μου χέρι στο δικό της και μου λέει τα λόγια αυτά: "Παιδί μου, που έχεις αθάνατες να σε οδηγάνε, που σε φέρανε σπίτι μου οι φοράδες σου, καλώς τονε. Καλή μοίρα σε έφερε σε αυτό το δρόμο, πουαάνθρώποι δεν πατάνε. Ο Νόμος σε έφερε κι η Δικαιοσύνη. Πρέπει να τα μάθεις όλα, και την αλήθεια της ατρόμητης καρδιάς και τις γνώμες των ανθρώπων, που βρίσκονται έξω από τη σιγουριά. Όποιες κι αν είναι, πρέπει κι αυτές να τις μάθεις, και για κάθε κρίση πρέπει να κρίνεις, περνωντας τα όλα απ`την αρχή.
(συνεχίζεται)
Εὐχαριστῶ τοὺς συνομιλητές μου γιὰ τὸ ὑψηλὸ ἐπίπεδο τῶν σχολίων τους. Ἴσως τώρα, στὴν διαλεκτικὴ προσπάθεια νὰ ξεπεράσουμε τὸ δίπολο Άνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Παρατάξεως γιὰ τὸ συμφέρον καὶ μόνον τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὀμφαλοῦ τοῦ σύμπαντος (βλέπε τὸ βιβλίο μου, "'Ομφαλός", Κέδρος, 1977) πρέπει νὰ περάσουμε σὲ παραπέρα σύνθεση. Γι αὐτὸ καὶ προχωρῶ στὸ ἑπόμενο ἄρθρο μου ἀρ. 105.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης