8 -Περιμένοντας τὴν νέα χούντα
Ἡ κραυγὴ τοῦ
Καβάφη, τὸ 1900, «περιμένοντας τοὺς βαρβάρους» ἦταν κραυγὴ τοῦ λαβωμένου ἀστοῦ
ποὺ δὲν ἤλπιζε πλέον στὴν σωτηρία τῆς τάξεώς του καὶ συνεπῶς οἱ βάρβαροι ἦσαν
καὶ αὐτοὶ «μία κάποια λύσις». Τὸ 1967, ἡ ἑλληνικὴ ἀστικὴ τάξη ἐπερίμενε τοὺς
βαρβάρους καὶ ἦλθαν, ἀλλὰ μόνον οἱ
μικροί, οἱ συνταγματάρχες ποὺ ἐπρόφθασαν τοὺς μεγάλους, τοὺς στρατηγούς. Ἔφυγαν
λοιπὸν οἱ ἀστοὶ στὸ Λονδῖνο καὶ τὸ Παρίσι, ἐπειδή, ὅπως ἐδήλωνε ὁ Πέτρος
Γαρουφαλιᾶς, «αὐτοὺς τοὺς μικροὺς ἀξιωματικούς, Δημήτρη, οὐδεὶς στὸ Κολωνάκι
τοὺς ἐγνώριζε ὅπως τοὺς δικούς μας τοῦ Μεσοπολέμου ποὺ κάθε ἑξάμηνο ἔκαμαν
πραξικόπημα μὲ τὴν ἀνοχή μας. Αὐτοὶ κατέφθασαν ἀπὸ τὶς φτωχογειτονιὲς καὶ
ἔπραξαν χωρὶς νὰ μᾶς ῥωτήσουν». Ἔφυγαν λοιπὸν οἱ Κολωνακιῶτες στὴν Ἑσπερία καὶ
ἔμειναν ἐκεῖ ἑπτὰ χρόνια σὲ χειμερινὴ νάρκη καὶ ἐπανῆλθαν «στὰ βαγόνια τοῦ
ξένου», ἀποψυγμένοι κι ἀπαράλακτοι ὅπως πρὸ τοῦ 1967 καὶ ὑπὸ τὰ παραπλανητικὰ
συνθήματα τῆς δημοκρατίας καὶ τῆς ἐλευθερίας, ξανάρχισαν τὰ ἴδια καὶ χειρότερα,
χωρὶς οὔτε φυσικὰ λαϊκὴ κυριαρχία νὰ
ἐμπεδώσουν ἀλλὰ οὔτε καὶ ἐλευθερία τῆς ἀγορᾶς. Τὸ ἴδιο τὸ Κολωνάκι τοῦ
παρελθόντος ἐβυθίσθη σὲ ἕναν τριτοκοσμικὸ καπιταλισμὸ τῆς ἀρπαχτῆς. Καὶ ἔτσι
ἐφθάσαμε στὸ 2009, 35 χρόνια μετά, νὰ προτείνῃ τὸ Κολωνάκι νὰ πωλήσῃ τὴν
Ἀκρόπολη στοὺς Ἄγγλους γιὰ νὰ εὕρη χρήματα καὶ νὰ κτίσῃ πολυτελῆ τουαλέτα νὰ
ἀφοδεύσῃ ἐν μέσῳ τῆς πλατείας, συμφώνως μὲ τὴν συνταγὴ τῶν μεγαλοϊατρῶν της.
Στὴν Αἴγυπτο οἱ βάρβαροι κατέφθασαν μὲ τὸν Νάσερ τὸ 1954 καὶ σήμερα ἡ
αἰγυπτιακὴ ἀστικὴ τάξη κουκουλώνεται ὑπὸ τὴν ἀμφίβολη θαλπωρὴ τοῦ πρώην
ἀξιωματικοῦ τῆς ἀεροπορίας Μουμπάρακ, ἐνῷ τὸ κομμουνιστικὸ κόμμα τῆς Αἰγύπτου
παραμένει ἐκτὸς νόμου καὶ ἐκφράζεται μέσῳ ἑνὸς ἄλλου κόμματος τύπου ΕΔΑ. Τὸ
1967, ὁ Ἄνδρέας Παπανδρέου, ὅπως καὶ οἱ συνταγματάρχες ἐπηρεάζοντο ἀπὸ τριτοκοσμικὰ
νασερικὰ πρότυπα, τὰ ὁποῖα πρὶν ἀπὸ τὸ 1973 ὅπως καὶ μετὰ τὸ 1974 ἐχάθησαν
ἄδοξα στὰ ἕλη τοῦ λαϊκισμοῦ. Τώρα ὁ Γιῶργος θέλει ἁπλῶς νὰ ἐπισκευάσῃ τὸ
τριτοκοσμικὸ ἑλληνικὸ καπιταλιστικὸ σαπιοκάραβο γιὰ νὰ ὁμοιάζῃ μὲ προηγμένο
καπιταλιστικὸ ὄχημα. Ἀλλὰ πλέον εἶναι πολὺ ἀργά. Τὸ Κολωνάκι παρασείρεται στὸν
τάφο του μὲ τὴν πλήρη εὐθύνη τῆς ἀνευθύνου φιλελευθέρας πολυλογίας του τοῦ
ὑποβαθμισμένου ἀστικοῦ της κόσμου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν περιορισμένη εὐθύνη ἑνὸς
Στρατῆ Τσίρκα ποὺ ἐπέμενε νὰ ἔχῃ στέκι ἕνα κουτούκι στὸ Κολωνάκι ὅπου ἐξέθετε
τὶς διανοουμενίστικες δημοκρατικὲς ἀερολογίες τῶν ἀριστεροκολωνακιωτῶν,
προσχωρῶντας στὸ ΚΚ Ἐσωτερικοῦ. Ὅταν ὁ αἰγυπτιώτης Τσίρκας, ποὺ εἶχε τόσο ἔξοχα
καταλάβει τὸν Καβάφη, ἀπεβίωσε στὴν Ἀθήνα τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1980, σὲ ἡλικία 68
ἐτῶν, στὰ χέρια τῶν κολωνακιωτῶν ἰατρῶν του, ἡ φάρσα τῆς μεταπολιτεύσεως ἦταν
πλέον ἐμφανής γιὰ τοὺς ὀλίγους. Ἀκολούθησαν ὁ ἀκατάσχετος λαϊκισμὸς τοῦ Ἀνδρέα,
οἱ ἑλληνικὲς στατιστικὲς τοῦ Σημίτη, ἡ ἑπανίδρυση τοῦ κράτους τοῦ μπεμπέκου
Καραμανλῆ καὶ τέλος ἡ πλήρης κατάρρευση τοῦ 2009. Κάτι ὅμως θετικὸ προέκυψε. Τὸ
ΚΚΕ ἔβαλε μυαλὸ, ἀναδιωργανώθηκε καὶ εἶναι πλέον ἔτοιμο νὰ περάσῃ στὴν
παρανομία ἐνῷ ὁ ΓΑΠ, ὡς νέος ἀδιάφθορος Ῥοβεσπιέρρος, φοβερίζει χωρὶς
ἀποτέλεσμα τὸ Κολωνάκι μὲ ἀφόρητους φόρους γιὰ βουτυρόπαιδα, τὸ ὁποῖο
αἰσθανόμενο πολιορκημένο ἀπὸ τὰ ἀριστερὰ ὅπως καὶ ἀπὸ τὰ δεξιά του, ἐτοιμάζει
μία νέα χούντα ποὺ θὰ ἱσχυρισθῇ τὸ ὀξύμωρον ὅτι σώζει τοὺς διὰ βίου
κολωνακιῶτες δωσιλόγους ἀπὸ τοὺς ξένους! Διότι, Ἡ ἑλληνικὴ ἀστικὴ τάξη σὲ
ἀντίθεση μὲ τὸ ΚΚΕ, δὲν ἔβαλε μυαλό. Λοιπόν, ὄχι εἰρηνικὴ συνύπαρξη ἀλλὰ
πόλεμος μέχρι ἐσχάτων. Πραξικόπημα μὲ χούντα ναί, ἀλλὰ πρὸς ὄφελος τῆς
ἐργατικῆς τάξεως. Ὄχι Πινοσὲτ ἀλλὰ Κάστρο. Καὶ ἡ χούντα γιὰ νὰ εἶναι λαϊκή,
πρέπει νὰ ἔχῃ καὶ νὰ χρησιμοποιήσῃ ὅπλα ποὺ θὰ χειρίζονται νέα παιδιὰ ἀκόμη καὶ
ἐνσωματωμένων Ἀλβανῶν σὲ μία χώρα γερόντων.
Δημήτρης Κιτσίκης
ΙΕ΄ (57) σελ. 1 ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2010
