146 – Καὶ οἱ Τοῦρκοι περιμένουν νὰ ξυπνήσῃ ὁ μαρμαρωμένος βασιλιᾶς

146 – Καὶ οἱ Τοῦρκοι περιμένουν νὰ ξυπνήσῃ ὁ μαρμαρωμένος βασιλιᾶς

Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἀθάνατοι, οἱ Γραικύλοι θνητοί. Οἱ Ἕλληνες εἶναι οἱ ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος. Οἱ Γραικύλοι εἶναι ὁ ὄχλος τῆς ἀρπαχτῆς γεμᾶτοι μῖσος κατὰ τῶν Φράγκων, τῶν Ἑβραίων, τῶν Τούρκων καὶ κατὰ τῶν ἑαυτῶν τους. Οἱ Γραικύλοι εἶναι ἡ ντροπὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, εἶναι οἱ γάϊδαροι τῆς Ἀκροπόλεως. Ὁ Ἑβραῖος Χριστὸς δὲν ἐχρησιμοποίησε, γιὰ νὰ ἐκφρασθῇ μέσῳ τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὴν διάλεκτό του, τὰ ἀραμαϊκά. Ἐχρησιμοποίησε τὴν θεϊκὴ γλῶσσα τῶν ἑλληνικῶν. Ὁ Θεὸς τῶν Ἑλλήνων, ὁ Θεὸς τοῦ φωτός, ὁ παγκοσμιστὴς τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὁ Ἀλέξανδρος, ὡς Πέρσης βασιλεύς, ἐτοίμασε, μέσῳ τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἑλληνοεμπνευσμένου Χριστοῦ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Βατάτζη, ὡς μαρμαρωμένο βασιλιᾶ. Αὐτὸν περιμένουν σήμερα οἱ Τοῦρκοι Ἀλεβῆδες, διότι, ὅπως ἔγραψα τὸ 1992, στὸ ἱστορικὸ περιοδικὸ «Τότε» (τεῦχος 39), «οἱ καλύτεροι Ἕλληνες εἶναι οἱ Τοῦρκοι».

Στὴν μελέτη μου στὸ «Τρίτο Μάτι»,(τεῦχος 153, Ἰουλίου 2007), ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο, «Οἱ θρῦλοι τοῦ Μαρμαρωμένου Βασιλιᾶ καὶ τῆς Κόκκινης Μηλιᾶς», ἀπεδείκνυα ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐπίστευαν, ὡς οὐσιαστικὰ Ἕλληνες ποὺ ἦσαν, στοὺς ἴδιους θρύλους, στὸν Μαρμαρωμένο Βασιλιᾶ καὶ στὴν Κόκκινη Μηλιᾶ, ἀκόμη καὶ στὴν προφητεία τῶν τριῶν τρίτων τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ἔγραφα: «Μαρμαρωμένος Βασιλιᾶς καὶ Κόκκινη Μηλιᾶ εἶναι ἔννοιες ἀλληλένδετες ποὺ ἀφοροῦν καὶ ἐμπλέκουν Ἕλληνες καὶ Τούρκους σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ τελικὰ δύσκολα διακρίνουμε ποῖος εἶναι ὁ Ἕλληνας καὶ ποῖος ὁ Τοῦρκος. Ἡ προσπάθεια τῶν ἐθνικιστῶν ἑκατέρωθεν νὰ χρησιμοποιήσουν τὸν μῦθο σὲ ἕναν ἀνύπαρκτο τουρκοελληνικὸ πόλεμο πολιτισμῶν, ἐξυπηρετεῖ τὰ συμφέροντα τῶν Δυτικῶν τοῦ διαίρει καὶ βασίλευε γιὰ τὸν ἀποκλειστικὸ ἔλεγχο τῶν ἀγωγῶν πετρελαίου».

Οἱ Τοῦρκοι σήμερα γνωρίζουν κάλλιστα ὅτι ἡ χώρα τους θὰ διαμελισθῆ (προφητεία τοῦ Κοσμᾶ) ὅτι ὁ Μαρμαρωμένος Βασιλιᾶς θὰ ξυπνήσῃ ὅταν κατέβῃ ὁ Μόσκοβος καὶ θὰ ἐπαναφέρη τὸ Βυζάντιο στὰ χέρια τῶν Ἑλληνωρθοδόξων καὶ Ἀλεβηδῶν καὶ προσδοκοῦν τὴν ἀναγέννηση αὐτή. Γνωρίζουν, ὅπως καὶ ὁλόκληρη ἡ Οἰκουμένη, πλὴν τῶν Γραικύλων, ὅτι ἡ ἑλληνικὴ πολυτονικὴ γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου (κακῶς ὀνομαζομένη ἀρχαία) θὰ γίνῃ ἡ γλῶσσα τοῦ σύμπαντος. Ὁ Ἠσαΐας Κωνσταντινίδης ἐτοιμάζει βιβλίο γιὰ τὴν γραμματικὴ τῶν ἑλληνικῶν ποὺ τοῦ ἐδίδαξα καὶ ποὺ προβλέπεται νὰ ἐπιβληθοῦν ὡς διεθνῆ γλῶσσα ἀπὸ τὸν Βατάτζη ὅταν ξυπνήσῃ. Πέραν τοῦ παντουρκισμοῦ καὶ τοῦ πανσλαυϊσμοῦ, ὁ Πούτιν, ὅταν παραδώσῃ τὴν Κωνσταντινούπολη στοὺς Ἑλληνωρθοδόξους, στὸ ὄνομα τοῦ Μαρμαρωμένου Βασιλιᾶ Ἰωάννη Βατάτζη (ὁ ἕτερος Μαρμαρωμένος Βασιλιᾶς, ὁ ῥωμαιοκαθολικὸς Παλαιολόγος,  δὲν ἐμπνέει τὸν Πούτιν ἐπειδὴ ὁ Κωνσταντῖνος ΙΑ΄ ἀπεκήρυξε τὴν Ὀρθοδοξία πρὸς χάριν τῆς Οὐνίας), θὰ ἀποδεχθῇ νὰ δώσῃ στὴν ἑλληνικὴ τῆς Πόλης,  τὴν θέση διεθνοῦς γλώσσας, ὡς γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ Ῥωσία τοῦ Πούτιν, ἀφοῦ πάρῃ τὴν Κωνσταντινούπολη, θὰ ἐπεκταθῇ καὶ στὴν Βόρειο Ἰνδία, ὅπου πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο (βλέπε τὸ βιβλίο μου, «Συγκριτικὴ Ἱστορία Ἑλλάδος-Κίνας», σ. 59-60) ὁ ἑλληνισμὸς καὶ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶχαν ἐγκατασταθῆ κατὰ μῆκος τοῦ Γάγγη ποταμοῦ μὲ τοὺς Ἀρείους καὶ τὸν θεάνθρωπο Διόνυσο. Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι τὴν Βομβάη τὴν εἶχαν ἱδρύσει οἱ Ἕλληνες πρὸ Χριστοῦ ὑπὸ τὴν ὀνομασία Ἑπτανησία. Συνεπῶς εἶναι πρωταρχικῆς σημασίας νὰ ἐκδοθῇ τὸ συντομώτερο δυνατὸν τὸ βιβλίο περὶ πλανητικῶν ἑλληνικῶν .

            Δημήτρης Κιτσίκης                                 19 Ὀκτωβρίου 2014