132 - Ἡ ἀπαίτηση γιὰ ἰσότητα διαλύει τὴν κοινωνία

132 - Ἡ ἀπαίτηση γιὰ ἰσότητα διαλύει τὴν κοινωνία

Ὁ σοσιαλισμὸς περιέχει πολλὰ σωστὰ ἀλλὰ καὶ κάτι τὸ στραβό:  τὸ ὅραμα τῆς ἰσότητος. Ἡ ἐπιδίωξη τῆς ἰσότητος, ποὺ ἔγινε σήμερα παγκόσμιο, ἀντιβαίνει στὴν ἀτομικὴ καὶ κοινωνικὴ πραγματικότητα καὶ καταστρέφει τὸ ἄτομο καὶ τὴν κοινωνία. Εἶναι ἡ κυρία αἰτία τῆς πλήρους παρακμῆς ὁλοκλήρου τοῦ πλανήτου μέσῳ τῆς δυτικοποιήσεως. Φέρνει στὴν ἐπιφάνεια τῆς θαλάσσης ὅλα τὰ σκουπίδια.

Ἡ ἀτομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνισότης εἶναι νόμος πραγματικὸς ἀλλὰ καὶ ἐπιθυμητός. Ἀπὸ τὰ τρία συνθήματα τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως, τὸ σύνθημα ἰσότης, μὲ τὸν καιρὸ κατέστρεψε τὴν δυτικὴ κοινωνία καί, μέσῳ τῆς δυτικοποιήσεως, ὁλόκληρο τὸν πλανήτη. Τὸ σύνθημα, «γιατί αὐτὸς καὶ ὄχι ἐγώ» ἐκυριάρχησε. Ὅλοι ἐψήφιζαν τοὺς ἡγέτες καὶ ὅλοι οἱ ἡγέτες ἐκατέβηκαν τὰ σκαλιὰ τῆς ἀνυποληψίας γιὰ νὰ ἐκλεγοῦν. Ἐπειδὴ οἱ ἐκλεγέντες ἔπρεπε νὰ ὁμοιάζουν μὲ τοὺς ἐκλογεῖς τὰ κράτη ἐδιοικήθησαν ἀπὸ μετριότητες. Οἱ ἥρωες ἐξηφανίσθησαν. Ὅταν οἱ τελευταῖοι ὑπεχρεοῦντο νὰ ἐπιβληθοῦν διὰ τῆς βίας ἐχαρακτηρίσθησαν δικτάτορες. Οἱ ἄξιοι ἀπέφευγον πλέον τὴν πολιτική. Γιὰ νὰ ἱκανοποιηθῇ ὁ ὄχλος οἱ δήμαρχοι ὠργάνωναν παράτες ὁμοφυλοφίλων ( τὰ gay parades), ὁ τουρισμὸς ἐξεχείλιζε στὰ μπὰρ τῆς Μυκόνου καὶ οἱ γύφτοι μετεμφιεσμένοι σὲ Ῥωμὰ ἐτρομοκράτουν τὸν πληθυσμὸ καὶ διακινοῦσαν ἀνενόχλητα ναρκωτικά.

Ἡ ἀξιοκρατία καὶ ἡ ἀρετὴ τῶν Ἀρχαίων ἦσαν πλέον παρελθόν. Ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Χριστὸς ἀπεκαλοῦντο ψώνια ἐπειδὴ εἶχαν δώσει τὴν ζωή τους γιὰ ἀνεξήγητους λόγους. Ἡ πονηριά, χαρακτηριστικὸ τοῦ Σατανᾶ, εἶχε ἀναβιβασθῆ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες σὲ εὐφυΐα. Ὁ ταξιτζῆς, ἀπαραίτητος φίλος τῶν ΜΜΕ, διεφέντευε στοὺς δρόμους τῆς Ἀθήνας, ληστεύοντας τοὺς ξένους καὶ ὑβρίζοντας τοὺ ντόπιους. Ὅλοι οἱ νέοι ἐβάλθησαν  νὰ ὁμοιάζουν μὲ τοὺς μαλάκες γιὰ νὰ θεωρηθοῦν καὶ αὐτοὶ ἴσοι.  Ἡ κοινωνία τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους ἐτρομοκρατεῖτο ἀπὸ τοὺς ἀπαιτητικοὺς Ἑλληνοκυπρίους ποὺ γιὰ χάρι τους ἡ Ἀθήνα εἶχε θυσιάσει τὸν ἑλληνισμὸ τῆς Τουρκίας καὶ ἐξηλώνετο σὰν πουλόβερ.

Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς στὸ προσωπικό του ἡμερολόγιο εἶχε ἐπισημάνει τὴν ἀνθρώπινη καταστροφὴ ποὺ εἶχε ἐπέλθει ἀπὸ τὸν μῦθο τῆς ἰσότητος τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως καὶ ἐσημείωνε στὶς 22 Ἰουλίου 1918: «Ἡ μεταξὺ ἀνθρώπων ἀνισότης εἶναι ἡ φυσικὴ κατάστασις τῆς κοινωνίας. Πᾶν μέτρον ἀντιτιθέμενον εἰς τὸν φυσικὸν τοῦτον καὶ στοιχειώδη νόμον, κατ’ ἀνάγκην θὰ ἔχῃ βλαβεράς, ἴσως δὲ καὶ ὀλεθρίας συνεπείας». Καὶ γιὰ τὸν καπιταλισμὸ ἔγραφε στὶς 22 Ἰανουαρίου 1940, σὲ ἕνα Τετράδιο Σκέψεων ποὺ ἐκράτει: «Ἡ δημοκρατία εἶναι τὸ παιδὶ τοῦ καπιταλισμοῦ. Εἶναι τὸ ὄργανο μὲ τὸ ὁποῖο ὁ καπιταλισμὸς κυριαρχεῖ ἐπάνω στὴν λαϊκὴ μᾶζα».

Πόσον ὀξυδερκὴς ἦταν ὁ Μεταξᾶς! Ἑκατὸ χρόνια ἀργότερα ἡ παγκοσμία κοινωνία διαλύεται ὑπὸ τὸ βάρος τῆς τεραστίας μετριότητος ποὺ ἐπέβαλαν οἱ μᾶζες τῶν ἀνεγκεφάλων. Μὲ ἀξιώσεις ἰσότητος ὁ θυρωρὸς ἀνεβαίνει στὸν τελευταῖο ὄροφο τῆς πολυκατοικίας, παίρνει τὴν θέση τοῦ ἀφεντικοῦ του καὶ τὸν στέλνει κάτω στὸ θυρωρεῖο. Τὰ τοῦβλα τῆς οἰκοδομῆς μετακινοῦνται καὶ ἡ οἰκοδομὴ σωριάζεται . Ὁ Σωκράτης  εἶχε παρατηρήσει (στὴν Πολιτεία τοῦ Πλάτωνος): «Ἕνας πατέρας συμπεριφέρεται σὰν παιδὶ καὶ φοβᾶται τοὺς υἱούς του, ἐνῷ ἕνας υἱὸς παίζει τὸν ῥόλο τοῦ πατέρα καὶ δὲν ἔχει πλέον σεβασμὸ καὶ φόβο τοῦ πατέρα του καὶ τῆς μητέρας του, αὐτὰ γιὰ νὰ ἀποδείξῃ πὼς εἶναι ἐλεύθερος». Καὶ ὁ Σωκράτης γελοιοποιεῖ τὸ ψεῦδος τῆς ἐλευθερίας ποὺ σὰν καραμέλα πιπιλίζουμε:  Δηλώνει πὼς στὴν δημοκρατικὴ ἐλεύθερη κοινωνία ἀκόμη καὶ τὰ ζῶα (σήμερα ἡ καθιέρωση τῶν  δικαιωμάτων τῶν ζώων), «ξεχειλίζουν ἀπὸ ἐλευθερία» καὶ διὰ τοῦτο καλὸ εἶναι στὴν μέση τοῦ δρόμου νὰ κάνῃς πέρα ὅταν ὁ γάϊδαρος (ἤ ὁ πολίτης μὲ τὴν ψῆφο του) ἐφορμᾷ, διότι δὲν λογαριάζει κανέναν καὶ θὰ σὲ πατήσῃ.

Μία κοινωνία ἱεραρχημένη θὰ ἔφερνε ὀπίσω τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν ἁρμονία. Ἀλλὰ ἴσως εἶναι πλέον ἀργά.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 24 Αὐγούστου 2014