19 - Μὰ τί κάνει ὁ στρατός;
Εἶμαι πίσω στὸ γραφεῖο μου τοῦ Πανεπιστημίου
τῆς Ὀττάβας
καὶ παρακολουθῶ
μὲ ἔκπληξη
τὸ ἀπόλυτο
μούδιασμα τοῦ στρατοῦ μας ἐνώπιον τῆς πλήρους διαλύσεως
τοῦ ἑλληνικοῦ
κράτους. Βεβαίως ὁ Θεὸς μᾶς ἔχει πάρει
ἀπὸ τὸ χέρι καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ ποτὲ
νὰ ἐξαφανισθῇ
τὸ γένος
του, τὸ γένος
τῶν Ἑλλήνων.
Ἀλλὰ, σὺν Ἀθηνᾷ
καὶ χεῖρα
κίνει. Ἡ εὐθύνη τοῦ στρατοῦ
σήμερα εἶναι τεραστία. Νομιμότης δὲν ὑπάρχει σὲ αὐτὸ ποὺ ἄλλοτε ὠνομάζετο τὸ
κράτος τῶν Ἀθηνῶν. Πλήρης ἡ κοινοβουλευτικὴ δικτατορία. Ὑπάρχει κατοχή, σκληρή,
ἀπάνθρωπη κατοχὴ ἀπὸ ξένους τεχνοκρᾶτες. Τὸ πτῶμα ἀναδύει ἀφόρητη δυσοσμία. Ἐὰν
ὁ στρατὸς μείνῃ θεατὴς θὰ τὸν κατατρέχουν οἱ τύψεις ὡς οἱ Ἑρινύες. Ὑποχρέωσή
του εἶναι νὰ ἀναστήσῃ αὐτὸ τὸ πτῶμα. Γι' αὐτὸ καὶ ὑπάρχει. Ὄχι γιὰ νὰ
σταδιοδρομήσῃ. Ναί, νὰ πεινάσῃ, ναὶ νὰ θυσιασθῆ, ἀλλὰ νὰ σώσῃ αὐτὴν τὴν χώρα ποὺ
φέρει ὄνομα ἱερό. Τὰ ὅπλα τοῦ τὰ ἔδωσε τὸ ἔθνος γιὰ νὰ τὸ ὑπερασπισθῇ ὄχι γιὰ νὰ
κάνῃ παρελάσεις. Τί νὰ τὴν κάνουμε τὴν 28η Ὀκτωβρίου ἐφ'ὅσον σήμερα λέμε ναὶ σὲ
ἕναν γερμανὸ τεχνοκράτη δεκανέα ὀνόματι Ῥάϊχενμπαχ. Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἐτόλμησε
καὶ εὑρῆκε τὸν θάνατο στὶς 29 Ἰανουαρίου 1941,
μετὰ ἀπὸ τρεῖς μῆνες τοῦ Ὄχι. Ἕνας στρατηγὸς ποὺ σὰν τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο
δὲν τολμᾷ, παραβαίνει τὸν ὅρκο του πρὸς τὸ γένος. Πρέπει νὰ ἀπολυθῇ ὡς δημόσιος
ὑπάλληλος. Ἑλληνικὲ στρατέ. Αὔριο θὰ εἶναι πλέον ἀργὰ καὶ ἡ καταισχύνη τοῦ λαοῦ
θὰ πέσῃ ἐπάνω σου ὡς ταφόπλακα. Ὅχι καρριερισμό, ὄχι ἐπαγγελματισμό. Ὁ λαὸς
θέλει Κάστρο, θέλει ἀγνότητα ψυχῆς, θέλει ἐπαναστατισμὸ ὥστε νὰ δυνηθῇ νὰ ἀναφωνήσῃ
ξανά, στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες μὲ λάβαρα: ζήτω ἡ Ἐπανάσταση!
Δημήτρης Κιτσίκης 16 Ὀκτωβρίου 2012, Λογγίνου, ἑκατοντάρχου
(Ὁ
Λογγῖνος ἦταν ἑκατόνταρχος
ὑπὸ τὶς
διαταγὲς τοῦ
Ποντίου Πιλάτου. Ὅταν ἀντελήφθη
τὸν σεισμό, εῖδε
τὶς πέτρες νὰ
σχίζονται καὶ νὰ ἀνοίγονται
τὰ μνήματα, ἐπίστευσε
ὅτι ὁ σταυρωθεῖς
[ἑλληνικὸς λαός] ἦταν
ὁ πραγματικός. Παρητήθη καὶ
μαζί μὲ ἄλλους
δύο ὁπλῖτες
ἀνεχώρησε [ὡς
Κάστρο], προκειμένου νὰ κηρύξῃ
την Ἀνάσταση ὡς Ἐπανάσταση.
Τὴν λιποταξία του κατήγγειλε ὁ
Πιλᾶτος στὸν καίσαρα Τιβέριο, ὁ ὁποῖος
ἔστειλε ἀπόσπασμα
στρατιωτῶν γιὰ νὰ τὸν
θανατώσῃ. Σήμερα περιμένουμε τὸν Λογγῖνο).
Ἀναγνῶστες ἐρωτοῦν ἐὰν ὑπονοῶ ὅτι ὁ στρατὸς πρέπει νὰ προβῇ σὲ πραξικόπημα. Ἀπαντῶ ὅτι ἐπανάσταση καὶ πραξικόπημα δὲν εἶναι ἀντικρουόμενες ἔννοιες. Ἡ μπολσεβικικὴ ἐπανάσταση τοῦ Ὀκτώβρη 1917 ἐπραγματοποιήθη μὲ πραξικόπημα. Ἐπανάσταση σημαίνει πλήρης ἀνατροπὴ τοῦ κατεστημένου ὅταν αὐτὸ ἔχει χάσει κάθε νομιμότητα ὅπως συμβαίνει στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα. Ἡ ἐπανάσταση δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ μὲ διάφορα μέσα, ἕνα ἐκ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα. Ἡ οὐσία ἔχει σημασία, ὄχι τὸ μέσον. Δ. Κιτσίκης
ReplyDeleteὌντως ἡ ἐπανάσταση μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῆ καὶ μέσῳ πραξικοπήματος, εἶναι πάντα ὅμως αὐτὸ ἀρκετό; Ἀποτελεῖ δηλαδὴ «ἀναγκαία καὶ ἱκανὴ συνθήκη», ὅπως λέμε στὰ μαθηματικά; Ποιὲς εἶναι οἱ συνθῆκες πού προσδιορίζουν μία κατάσταση ὡς ἐπαναστατική ?στε τό πραξικόπημα ἤ ὅτι ἄλλο νά εἶναι οὐσιαστικό; Γιὰ παράδειγμα τὸ 1917 ὁ Λένιν ὀρθὰ διεπίστωσε τὴν ὕπαρξη ὡρίμων ἐπαναστατικῶν συνθηκῶν. Ἀντίστοιχα λανθασμένη ἐκτίμηση ἔγινε στὸν ἑλληνικὸ ἐμφύλιο ἀπὸ τὴν ἡγεσία τῆς ἑλληνικῆς ἀριστερᾶς.
ReplyDeleteΜήπως αὐτὴ ἡ ἀνυπαρξία ἐπαναστατικῶν συνθηκῶν οὐσιαστικὰ δίνει στὸ πραξικόπημα ἄλλα χαρακτηριστικά, δηλαδὴ τὸ στρέφει πρὸς συντηρητικώτερες καὶ ἀντιδραστικὲς κατευθύνσεις;
Νομίζω ὅτι ἕνας ἀπαραίτητος καὶ ἴσως ὁ σημαντικώτερος παράγων, πέραν τῶν ὑπολοίπων ἀπαιτουμένων ἐπαναστατικῶν συνθηκῶν , εἶναι ἡ συμμετοχὴ μιᾶς κάποιας πνευματικῆς ἡγεσίας. Στὴν Ἑλλάδα τί ἔχουμε; Μία μόνιμη ἀνυπαρξία πολιτιστικῆς ταυτότητας, σχεδόν ἐπίσημη ἀπαγόρευση ἰδεολογικῶν ζυμώσεων καί πνευματική καθίζηση. Εἶναι ἀκριβῶς ὁ λόγος πού ἡ νεοελληνικὴ ἱστορία βρίθει πραξικοπημάτων συντήρησης καὶ ὄχι ἐπαναστατικῶν ἀλλαγῶν.
Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο, ἡ ἔννοια τῆς « ἀλλαγῆς» στὴν χώρα μας ἔχει ταυτισθεῖ σχεδὸν ἀποκλειστικὰ μὲ ἀναδιατάξεις πολιτκοῦ σκηνικοῦ, διαλύσεις καὶ συστάσεις κομματικῶν σχηματισμῶν. Οὔτε ἐδῶ δηλαδὴ εἶναι ἐμφανὴς ἡ συμμετοχὴ τοῦ πνευματικοῦ κόσμου.
Παρατηροῦμε δηλαδή στήν χώρα μας στρατιωτικά ἤ κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, « ἀλλαγές» δηλαδή ἀπό τά πάνω. Ἡ κοινωνία διαρκῶς παρούσα - ἀπούσα, ἀποδεχόμενη τό τέλμα. Πέραν τῶν ἀπαραιτήτων ἀντικειμενικῶν συνθηκῶν κατὰ Λένιν, ὑπάρχει σήμερα στὴν Ἑλλάδα συνειδητοποιημένο ἐπαναστατικὸ ὑποκείμενο ἀπὸ τὸ ὁποῖο νὰ ξεπηδήσει ἕνας Κάστρο; Ἀμφιβάλλω, διότι ἔχω σὲ πολλὴ χαμηλὴ ἐκτίμηση τὴν πολιτικὴ ὡριμότητα καὶ συνείδηση τοῦ σημεριμοῦ νεοέλληνα…Ὁ νεοέλληνας δέν διαμαρτύρεται γιά νά πέσει αὐτό τό σάπιο κράτος πού τόν φτωχοποίησε ἀλλά γιά νά διατηρηθεῖ... Δίνει στό ΚΚΕ μόνο 4,5%... Πλήρης παραλογισμός. Πολύ λογικά τοῦ ρίχνουν δέκα μνημόνια στό κεφάλι...
Όσο και να με θλίβει αυτή τη στιγμή δυστυχώς δεν υπάρχει καμία παράταξη που να μπορέσει να δημιουργήσει μια ουσιαστική επανάσταση με σκοπό τόσο την προάσπιση των δικαιωμάτων οχι μόνο των εργαζομένων αλλά πλέον όλων των ανθρώπων σε όλα τα κοινωνικά θέματα και φάσματα,και ταυτόχρονα να οδηγήσει την χώρα στην πραγματική ανεξαρτησία απο τον "ξένο δάκτυλο" με μια πραγματικά αντικειμενική και ωφέλιμη εξωτερική πολιτική προς όλα τα θέματα και κυρίως τις προκλήσεις που βιώνει αυτή τη στιγμή ο τόπος. Το ΚΚΕ δυστυχώς εδώ και χρόνια (τουλάχιστον οσο το επιτρέπει το νεαρό της ηλικίας μου να θυμάμαι) έχει αφορίσει το πατριωτικό του παρελθόν και έχει αναλωθεί σε μια ακραία συνδικαλιστική πολιτική που το μόνο που καταφέρνει είναι να επιδεινώνει την ήδη υπάρχουσα κατάσταση.Η λύση που πρότεινε ο αξιότιμος καθηγητής Κιτσίκης για μια συμπόρευση με την Χρυσή Αυγή θα ήταν ίσως το ιδανικό αλλά αυτή τη στιγμή δείχνει αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Επανάσταση δεν μπορεί να γίνει απο τη στιγμή που όπως έχω ξαναπεί δεν υπάρχει πλέον η στοιχειώδης παιδεία για κάτι τετοιο στην πλειοψηφία των λαικών στρωμάτων οπότε και μια προσπάθεια απο πλευράς ενόπλων δυνάμεων για να κάνει κάτι τέτοιο πράξη θα προσέκρουε στην λογική του λαού περι "κακής δικτατορίας",κατάλοιπο της πραγματικά κακής δικτατορίας του '67.
ReplyDeleteΚατα την άποψη μου η χείρα έχει να κάνει πολλές ακόμα κινήσεις για βοηθήσει το μακρύ και δύσκολο έργο της Αθηνάς....
Δυστυχώς ο στρατός νοιάζεται μόνο για συντάξεις και επιδόματα. Είχε προβλέψει την εξέλιξη των πραγμάτων ο "εθνάρχης" Καραμανλής, όταν το 1974 αποφάσισε καταστροφικά: "Ξανά ποτέ ο στρατός στα πράγματα"...
ReplyDelete