230 – Γιατί πρέπει νὰ ὑπερψηφισθῇ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ στὶς ἐπερχόμενες ἐκλογές

230 – Γιατί πρέπει νὰ ὑπερψηφισθῇ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ στὶς ἐπερχόμενες ἐκλογές

Οἱ Ἕλληνες εἴμεθα φοβερὰ διχαστικοί. Ἀνάβουμε μὲ τὸ παραμικρό, ἔχουμε στὸ πετσί μας τὴν βεντέτα φθονοῦμε ὅποιον ἐπιτύχῃ, ἔστω καὶ ἄν ἀναγνωρίζουμε πὼς ἔχει δίκαιο.

Ὁ Νῖκος Μιχαλολιᾶκος, μόνος του, ἐπέτυχε στὴν πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας ἕνα θαῦμα. Οἰκοδόμησε, μετὰ ἀπὸ μακροχρόνιο ἀγῶνα, ἕνα μαζικὸ ἐπαναστατικὸ κίνημα (οὔτε ἀκροδεξιό, οὔτε ἀκροαριστερό, ἁπλῶς πατριωτικό). Τὸ ἐπέτυχε διότι παράλληλα ὠργάνωσε ἕνα παραστρατιωτικὸ κίνημα, ἀπαραίτητο γιὰ τὴν ἐπιβολὴ οἱουδήποτε γνησίου ἐπαναστατικοῦ κινήματος. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ δυνάμεις τοῦ Κατεστημένου ἐπεκέντρωσαν τὰ βέλη τους κατὰ τῆς παραστρατιωτικῆς αὐτῆς ὀργανώσεως, γνωρίζοντας κάλλιστα ὅτι χωρὶς αὐτὴν ἡ ἐπανάσταση εἶναι ἀδύνατη. Τὸ ΚΚΕ μετεμορφώθη σὲ ἀνενεργὴ σοφὴ κουκουβάγια ἀκριβῶς διότι ἔχασε τὸ παραστρατιωτικό της σκέλος.

Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ πληθώρα, στὴν σημερινὴ πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας, ὀργανώσεων, συνδέσμων, ἑταιρειῶν, κομμάτων ποὺ οὐσιαστικὰ συμφωνοῦν μὲ τὶς θέσεις τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς (πατριωτισμός, αὐτάρκεια, πολιτικὸ ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας, ὑποστήριξη τῆς ἐθνικῆς ἐπιχειρηματικότητος ὅπως αὐτὴ τῶν Ἑλλήνω ἐφοπλιστῶν, ἐθνικὸ νόμισμα, ἔξοδος ἀπὸ τὴν ΕΕ, οὐδετερισμὸς στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, ἐκδίωξη τῶν λαθρομεταναστῶν) ποὺ ὅμως εἴτε λόγῳ τοῦ ἐμφυλιακοῦ παρελθόντος, εἴτε φθόνου, δὲν θέλουν νὰ ἀναγνωρίσουν ὅτι ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἐπέτυχε ἐνῷ αὐτὴ ἀπέτυχαν νὰ προβάλλουν ὅμοιες θέσεις ἀπελευθερώσεως τῆς χώρας ἀπὸ τοὺς  διεθνεῖς τοκογλύφους.

Ζητῶ λοιπόν, στὶς ἐπερχόμενες ἐκλογές, ὁ λαὸς τοῦ ΟΧΙ τοῦ 61,50% τοῦ δημοψηφίσματος τῆς 5^ης Ἰουλίου 2015, νὰ ψηφίσῃ Χρυσῆ Αὐγὴ μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι δὲν θὰ τὸν προδώσῃ ὅπως ἔκαμε ὁ Σύριζα, ἁπλῶς διότι ὅταν εὑρεθῇ στὴν κυβέρνηση θὰ ἔχῃ στὸ πλευρό της, ἀφοσιωμένη, μία παραστρατιωτικὴ ὀργάνωση καὶ τὴν πλειψηφία τῆς ἀστυνομίας καὶ τοῦ στρατοῦ ποὺ παρὰ τὶς ἀντιξοότητες καὶ τὴν δουλοπρέπεια τῆς Μεταπολιτεύσεως τοῦ 1974-2015, φλέγεται ἀπὸ πατριωτισμό. Μὲ στρατιωτικὴ κάλυψη καὶ πολύπλευρη ἐξωτερικὴ πολιτική, ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ θὰ δυνηθῇ νὰ ἀντισταθῇ στὶς πιέσεις τῶν διεθνῶν τοκογλύφων, κάτι ποὺ δὲν ἠδυνήθη νὰ κάνη ὁ Βαρουφάκης μὲ μοναδικὸ ὅπλο τὴν δημιουργικὴ ἀσάφεια.

Πρέπει, ἐπιτέλους, ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νὰ ξεπεράσῃ τὰ συνθήματα τοῦ «δὲν περνᾷ ὁ φασισμός», ἐὰν δὲν θέλῃ, κολλῶντας στὰ συνθήματα, νὰ ἀποτελειώσῃ ὅτι ἔχει ἀκόμη παραμείνει ὄρθιο ἀπὸ τὴν δύσμοιρη πατρίδα μας. Ὁ ἀστικὸς κοινοβουλευτισμὸς τῶν 40 τελευταίων ἐτῶν ὑπῆρξε καταστροφικός. Ἡ λαοκρατία ἀμέσου δημοκρατίας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς θὰ σημάνῃ τὴν ἀπαρχὴ ἑνὸς νέου χρυσοῦ αἰῶνος γιὰ τὴν πατρίδα μας.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 22 Αὐγούστου 2015