258 – Τρεῖς γυναῖκες, τρία σύμβολα τριῶν ἐποχῶν: Ἡ Μπεάτα, ἡ Ζωὴ καὶ ἡ κυρὰ Τασία

258 – Τρεῖς γυναῖκες, τρία σύμβολα τριῶν ἐποχῶν: Ἡ Μπεάτα, ἡ Ζωὴ καὶ ἡ κυρὰ Τασία

Πῶς αὐτὸ τὸ τέρας, ὀνόματι κυρὰ Τασία Χριστοδουλοπούλου, μὲ ἀκαθόριστα φυσιογνωμικὰ γυναικὸς ἔγινε ὑπουργός, δηλαδὴ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐξηγηθῇ παρὰ μόνον μὲ τὴν γνωστὴ πλέον σὲ ὅλους τελεία ἀποβλάκωση τοῦ ὑπεργερασμένου ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ γνωστοῦ γιὰ τὴν ῥήση ὅτι «δὲν τὰ ἔφαγαν ὅλοι μαζί».

Ἐνεφανίσθη πρῶτα ἡ ἐλασίτισσα, ἡ Μπεάτα Κιτσίκη. Ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν Βικιπαίδεια: «Παρὰ τὰ βασανιστήρια τὰ ὁποῖα ὑπέστη, ἡ Μπεάτα ποτὲ δὲν ἐδέχθη νὰ υπογράψῃ δήλωση μετανοίας καὶ ἡρωποιήθηκε ἀπὸ τὴν νεολαία. Σὲ πολλὰ κορίτσια ποὺ γεννήθηκαν ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἐδόθη τὸ ὄνομα Μπεάτα. Στὴν διάρκεια τῆς δίκης της ἐκατηγορήθη ὅτι εἶχε προδώσει τὴν τάξη της, αὐτὴν τοῦ Κολωνακίου».

Στὸ τέλος τῆς Μεταπολιτεύσεως, τὴν ἐποχὴ τῆς προδοσίας τοῦ πρώην κνίτη Ἀλέξη Τσίπρα, ἐνεφανίσθη ἡ Ζωὴ Κωνσταντοπούλου. Στὶς 17 Σεπτεμβρίου 2015, ἔγραψα γι’αὐτήν: «Ἐνεφανίσθη ἡ Ζωή, ὡς ζωὴ τοῦ ἔθνους, μὲ τὸ ἀπαράμιλλο ῥητορικὸ  ταλέντο της ποὺ δὲν εἶχε γνωρίσει τὸ γένος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἀρχαιότητος. Μὲ τὸ φλέγμα καὶ τὴν ἥσυχη ἐπιμονή της ποὺ ὑψώνει φράγμα ἀπροσπέλαστο στὶς πολιτικάντικες ἐπιθέσεις, μὲ μόνο στρατὸ τὰ ἑλληνικὰ νειάτα. Τὸ ἄκομψο καὶ ὑπερβολικὰ ὑψηλό της σῶμα κατορθώνει νὰ τὸ δαμάσῃ καὶ νὰ τὸ ἐκλαμπρύνῃ σὲ ὁπλισμένη Ἀθηνᾶ ἐν μέσῳ τοῦ ναοῦ τοῦ Παρθενῶνος μὲ τὴν σοφὴ γλαῦκα τοῦ ΚΚΕ, ὑποστηριζομένη ἀπὸ τὸ δόρυ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς».

Καὶ τὸ 2015 ἐνεφανίσθη, πρὸ τοῦ τέλους τῆς ζωῆς τοῦ τεχνητοῦ ἑλλαδικοῦ κρατιδίου τοῦ 1821, κάτι ποὺ ἔμοιαζε μὲ γυναῖκα, χωρὶς νὰ εἶναι. Κάποια Τασία ἐργατομητέρα συνδικαλίστρια, ἐκμεταλλευομένη τὴν ἀμέριστη ὑποκρισία τοῦ «τομέως ὑπερασπίσεως ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἐνάντια σὲ κάθε εἴδους διακρίσεις ἐθνικῆς καταγωγῆς, θρησκεύματος,  φύλου (ποίου φύλου;) σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, πολιτικῶν πεποιθήσεων καὶ κοινωνικῆς προελεύσεως». Ἐνώπιον τῶν τζιχαδιστικῶν ἐρειπίων τῆς Παλμύρας καὶ τῆς Νινευῆς, τοὺς ἀποκεφαλισμοὺς καὶ τὶς σταυρώσεις ἐπὶ  ξύλου τῶν καθυστερημένων χριστιανῶν ποὺ ἐπιμένουν νὰ μὴν ἀκολουθοῦν τὰ φῶτα τῆς ἀθεΐας, ἐδήλωνε στὶς 28 Αὐγούστου 2015, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς τελετῆς παραδόσεως τοῦ ὑπουργείου τῆς Μεταναστευτικῆς Πολιτικῆς στὸν διάδοχό της: «Ἐλπίζω νὰ μὴ ζήσετε τὴν κόλαση ποὺ ἔζησα ἐγώ» ὅταν τὴν κατηγοροῦσαν γιὰ τὶς ὄμορφες δηλώσεις της ὅτι: α) Οἱ πρόσφυγες ἐλίαζοντο στὸν ἥλιο τῆς πλατείας Ὁμονοίας. β) Τὰ νησιὰ ἐπλούτισαν ἀπὸ τὰ πολλὰ χρήματα τῶν μεταναστῶν. γ) Θὰ ἐνοικίαζε διαμερίσματα γιὰ νὰ φιλοξενηθοῦν οἱ μετανάστες.

Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιλέχθηκε καὶ πάλι γιὰ ὑπουργός, ἐδήλωσε στὶς 28 Σεπτεμβρίου 2015: «Δὲν εἶμαι στὴν κυβέρνηση ἐπειδὴ εἶμαι γυναῖκα(;) ἀριστερή(;) καὶ ὁ κρυπτορατσισμὸς ποὺ ὑπάρχει ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ συγκεντρώσω ὅλα τὰ πυρά».

Σήμερα ἡ Εὐρώπη ὁλόκληρη βουλιάζει ὑπὸ τὰ πυρὰ τῶν βαρβάρων σουννιτῶν χρηματοδοτουμένων ἀπὸ τὴν Σαουδικὴ Ἀραβία τῶν δικαιωμάτων τῶν γυναικῶν καὶ σύντομα ὁλόκληρο τὸ ἑλληνικὸ κρατίδιο θὰ αἱματοκυλισθῇ ἀπὸ τοὺς ἰσλαμιστὲς τουρίστες, ἡ δὲ κυρὰ Τασία θὰ φορέσῃ τὸν φερετζὲ μὲ τὴν προτομή της ἀναρτημένη στὴν πλατεῖα Μοναστηρακίου, δίπλα στὸ ἱστορικὸ τζαμί, ὡς φαραωνικὴ μούμια.

Δημήτρης  Κιτσίκης                                            21 Νοεμβρίου 2015