170 - Ἡ πτώση τοῦ
σοσιαλιστικοῦ στρατοπέδου τὸ 1989 ὑπῆρξε καταστροφὴ γιὰ τὴν ἑλληνικὴ διανόηση
Τὸ ὄνειρο εἶναι ἰσχυρότερη δύναμη ἀπὸ τὸ ἔγκλημα. Οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ,
καὶ πρῶτος ὁ μεγάλος Γάλλος ποιητής, ὁ κομμουνιστὴς Ἀραγκόν, ὅτι ὀμελέττα δὲν
γίνεται χωρὶς θραύση αὐγῶν καὶ ἐπανάσταση δὲν γίνεται χωρὶς μεγάλης ἐμβελείας ἐγκλήματα.
Καὶ ὁ Ῥοβεσπιέρρος, καὶ ὁ Στάλιν καὶ ὁ Μάο ὑπῆρξαν μεγάλοι ἐγκληματίες. Ἀπὸ
μερικὲς δεκάδες χιλιάδες θύματα ὁ πρῶτος, σὲ πολλὰ ἑκατομμύρια ὁ δεύτερος καὶ σὲ δεκάδες ἑκατομμύρια
ὁ τρίτος. Χάνουν χρόνο καὶ χρῆμα οἱ ἀντίπαλοι τῶν ἐπαναστάσεων ἐκθέτοντας τὰ
φοβερὰ ἐγκλήματα τῶν ἐπαναστατῶν γιὰ νὰ μᾶς πείσουν στὸ ὄνομα τῆς ἠθικῆς νὰ μὴν
ἐπαναστατοῦμε. Ἀπὸ καταβολῆς κόσμου οἱ κολασμένοι τῆς γῆς ἐξεγείρονται καὶ
σφάζουν.
Τὸ ὄνειρο ὅμως εἶναι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὸ ἔγκλημα. Παντοῦ στὸν
κόσμο καὶ εἰδικὰ στὴν Ἑλλάδα, τὰ μεγαλύτερα ὀνόματα τῶν συγγραφέων, ποιητῶν,
καλλιτεχνῶν, ἠθοποιῶν, ἐπιστημόνων, ὀνειρεύθηκαν τὴν ἐπανάσταση, ἐδέχθεισαν νὰ
βασανισθοῦν, νὰ ὑποστοῦν τὶς φυλακὲς καὶ τὰ ξερονήσια γιὰ νὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα
νὰ ὀνειρευθοῦν τὴν ἐπανάσταση. Οἱ ποινικοὶ καὶ οἱ ἐπιχειρηματίες ῥισκάρουν τὴν
ζωή τους γιὰ τὸ χρῆμα. Οἱ ποιητὲς δίδουν τὴν ζωή τους γιὰ τὸ ὄνειρο. Καμμία
προπαγάνδα τοῦ Κατεστημένου δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ τοὺς μεταπείσῃ. Καταδικασμένοι
ἀδίκως σὲ θάνατο ἀπὸ τοὺς συντρόφους τους, στὸν σοβιετικὸ μεσοπόλεμο, στὶς
δίκες τῆς Μόσχας, προχωροῦσαν στὸ ἀπόσπασμα μὲ μία κραυγή: Ζήτω τὸ κομμουνιστικὸ κόμμα ποὺ τοὺς ἐκτελοῦσε.
Καὶ ἦλθε ἡ καταστροφὴ τοῦ 1989 καὶ ἡ πατρίδα τοῦ
σοσιαλισμοῦ καὶ τὸ στρατόπεδο τοῦ «παιανίζοντος μέλλοντος» (τὰ lendemains qui chantent τῶν Γάλλων
κομμουνιστῶν ποιητῶν) μετετράπη σὲ στρατόπεδο λυγμῶν (τὰ lendemains qui déchantent). Ἀλλὰ οὐδεὶς ἀπὸ τοὺς γίγαντες τῆς ἑλληνικῆς τέχνης καὶ
σκέψεως ποὺ εἶχαν χάσει τὰ πλευρά τους στὰ μπουντρούμια τοῦ Κατεστημένου ἀπαρνήθηκε τὸ παρελθόν του καὶ ἐθεώρησε χαμένες τὶς θυσίες του. Τὸ ὅτι εἶχαν τὸ προνόμιο
νὰ ὀνειρευθοῦν τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἄλλοι ἐστόχευαν τὸ χρῆμα ἦταν ἀρκετὸ γιὰ νὰ ἀναπαυθοῦν ἡσυχασμένοι στὸ χῶμα.
Περιμένοντας τὴν Τελευταία Παρουσία καὶ τὴν ἐπάνοδο στοὺς
κήπους τῆς Ἐδέμ, ξαπλωμένοι καὶ ὀνειρευόμενοι τὸ Μεγάλο Βράδυ τῆς Ἐπαναστάσεως, πλάϊ πλάϊ μὲ τοὺς αὐτόχειρες ἀρχαιολάτρες Ἕλληνες Περικλῆ Γιαννόπουλο, Ἰωάννη Συκουτρῆ καὶ Δημήτρη Λιαντίνη, οἱ ἐναπομείνουσες μεγάλες καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων διανοουμένων ξερνοῦν τοὺς
Σαμαράδες καὶ τοὺς Βαγγέληδες τῆς γραικικῆς κομπίνας,
Δημήτρης Κιτσίκης 15 Ἰανουαρίου
2015
Ντοκουμέντα (μόνο λίγα από αυτά) για τον σπάνια παγκοσμίως απέχθεια και μιζέρια προς ο,τιδήποτε ελληνικό ή ελληνογενές της αριστεράς στην Ελλάδα.
ReplyDeletehttp://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-12.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-11.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-8.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-7.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-6.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-5.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-3.jpg
http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2013/02/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-2.jpg
Το χρήμα είναι η πατρίδα της αριστεράς.Έτσι νομίζω.Ίσως να κάνω λάθος.Δε ξέρω.
Νέο τυπωμένο ζεστό χρήμα στην Ελλάδα από την Ελλάδα υπόσχονται οι λαικιστές προπαγανδιστές του Σύριζα.Καταγράφονται οι απίθανες υποσχέσεις τους σε περίπτωση καταστροφής της χώρας.
ReplyDeletehttp://www.iefimerida.gr/news/187146/ti-ishyei-pragmatika-me-typoma-ton-eyro-i-rahil-makri-epimenei
"Θα καταργήσουμε τα ΜΑΤ"
ReplyDeletehttp://www.iefimerida.gr/news/187159/ypopsifios-syriza-stin-athinon-tha-katargisoyme-ta-mat-vinteo
Παρακαλῶ τὰ ΕΜ νὰ παύσῃ νὰ μᾶς βομβαρδίζει μὲ συνδέσμους τοῦ διαδικτύου. Εἶναι ἀπαράδεκτο καὶ εἶμαι σίγουρος ὅτι κανεὶς δὲν τοὺς ἀνοίγει. Πρόκειται περὶ συνειδητοποιημένης προσπαθείας ἀποφυγῆς διαλόγου. Τὴν προσεχῆ φορὰ θὰ διαγραφοῦν αὐτομάτως. Τὰ ὅποια έπιχειρήματά σας (χωρὶς συνδέσμους) εἶναι καλοδεχούμενα ἐφ'ὅσον παρουσιάζονται μὲ κόσμιο τρόπο.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης
Tὰ ὅσα λέγονται στὴν ἀνάρτηση σχετίζονται ἴσως μὲ αύτά ποὺ λέγαμε σχολιάζοντας τὴν προηγούμενη : γιὰ τὴν ὕπαρξη δύο στρατοπέδων, αὐτό τοῦ χρήματος (χρῆμα στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, κατ`ἄλλους στὰ ἑλληνικά, πάει νὰ πεῖ πράγμα), καὶ... ποιό ; Τό ὄνειρο σὲ ποιό στρατόπεδο ἀνήκει ; Ἤ μάλλον, ἀνήκει σέ στρατόπεδο ;
ReplyDeleteAπό τὸ 1900 περίπου, μὲ ἕνα διάσημο βιβλίο τοῦ Σίγκμουντ Φρόυντ, τὸ ὄνειρο ἔγινε πράγμα μαζί μὲ τὴν ψυχή. Γιατί ὄμως διακρίνεται ἡ ψυχή ἀπό τά πράγματα ; Δὲν ξέρω ἐάν οί ἄλλοι ἐνδεχόμενοι σχολιαστές ένδιαφέρονται γιὰ τό ἑξῆς έρώτημα - ἔχουν ἀξία οἱ σκέψεις μου, ἄν δέν μπορῶ νὰ τίς μεταδώσω ;
Y.Γ. Σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ἔγινε σαφές τὸ ἐρώτημα ἣ ποὺ φαίνεται ὑπερβολικά ἀφηρημένο - κάθεται ἕνας ἀπό αὐτούς ποὺ ἀναφέρει ἡ ἀνάρτηση σὰν παραδείγματα μόνος του, καὶ ἐν τέλει γιὰ τοὺς ἄλλους πεθαίνει. Αύτό πού σκέφτεται, ποὺ ὀνειρεύεται, ποὺ τὸν κινεῖ - ἔχει δίκιο ποὺ τό σκέφτεται ; Δηλαδή, γιὰ νὰ τὸ πῶ πιὸ ἀπλά, αύτό ποὺ σκέφτεται, ὑπάρχει ;
ReplyDeleteY.Γ. 2 Ὑποθέτω ὅτι ἡ τοποθέτησή μου δὲν βοηθάει στὴν ἀνάπτυξη τῆς συζήτησης..θὰ βοηθοῦσε περισσότερο ἴσως τὸ ἐπί μέρους θέμα τῆς ἐπανάστασης ἤ κάποιας ἄλλης ἰδεολογίας. Ὠστόσο, ἄν καὶ δύσκολο τὸ θέμα νομίζω πὼς εἶναι κεντρικό. Κάποιος ὀνειρευεται τὴν ἐπανάσταση ἤ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐπαναστάσεως. Εἶτε στὸ σαλόνι του, εἶτε σὲ ἄθλιες συνθήκες. Λοιπόν, εἶναι φιλοσοφικό τὸ θέμα ἀλλά τελείως ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ. Ἀλλιῶς, ἐν τέλει, μιλάμε στὸν αἔρα. Αὐτό που ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ὁ ἐπαναστάτης ἔχει ΥΠΟΣΤΑΣΗ ; Ἤ εἶναι φούμαρα ; Ἄν δὲν ἀπαντήσουμε σὲ αὐτό, πῶς διάολο θὰ προσεγγίσουμε τὸ ζήτημα τῆς ἐπανάστασης ; Ἄν πεῖ κάποιος, ξεσηκωθεῖτε παιδιά, γιὰ Κοκκινοσκουφίτσα, γιὰ τὸν Παπουτσωμένο Γάτο ! θὰ τὸν πάρουμε στὰ σοβαρά ;
ReplyDeleteΠοιά ἡ διαφορά ἀνάμεσα σὲ Κοκκινοσκουφίτσα καί ἰδεολογια ;
Ἀλήθεια ἤ πραγματικότητα, εἶναι ὅροι λεξιλογίων γιά τούς ὁποίους ὑπάρχει συναίνεσις σέ ἕνα συγκεκριμένο πολιτισμό σέ δεδομένο χρόνο. Στό λεξιλόγιο τοῦ ἐπαναστάτη δέν ὑπάρχει σκεπτικισμός. Ὁ ἐπαναστάτης ἔχει τήν πεποίθησι ὅτι τό λεξιλόγιό του εἶναι τό μοναδικό πού μπορεῖ νά διεκδικήσει ἔγκυρη πρόσβασι στήν ἀλήθεια. Σέ ἕνα τέτοιο πλαίσιο δέν ὑπάρχει διαφορά μεταξύ ἰδεολογίας καί πραγματικότητος.
ReplyDeleteΑυτή η περιγραφή του επαναστάτη μου θυμίζει το σκέπτεσθαι του Σεργκέι Νετσάγιεφ.
DeleteTότε ὁ πραγματικός ἐπαναστάτης εἶναι ἐπιστήμων, ἔχει δίκιο νὰ λέει αὐτό ποὺ λέει, ταιριάζει μὲ τὴν πραγματικότητα, φαντάζομαι. Δὲν τὸ λέει μονάχα ἀπό ἀντίδραση.
ReplyDeleteΕῖναι σὰν τὸν Γαλιλαῖο. Τού λέει τοῦ Γαλιιλαίου ὸ ὺπηρέτηςτοῦ Πάπα - ἀδύνατον νά γυρίζουνε οἱ πλανῆτες. Ὁ Γαλιλαῖος λέει - μά κοίτα μέσα στὸ τηλεσκόπιο, βρέ μ.... !
ReplyDeleteὉ ἐπαναστάτης ἔχει τήν πεποίθηση ὅτι ἡ ἀλήθεια του εἶναι ἡ μοναδική ἔγκυρη. Ἐκλαμβάνει τίς πεποιθήσεις καί τίς ἐπιθυμίες του ὡς καθολικά ἀποδεκτή ἀλήθεια. Δέν τίς ἀναγνωρίζει ὡς προϊόν τῆς αὐθαίρετης σκέψεώς του ἀλλά ὡς τήν μοναδική πραγματικότητα στήν ὁποῖα ἔχει προνομιακή πρόσβασι. Σέ ἀντίθεσι ὁ ἐπιστήμων δέν εἶναι ἐπιστήμων ἐάν δέν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ τί σημαίνει πραγματικότητα καί δέν βασίζει τα συμπεράσματα καί τίς ἀποφάσεις του σέ ἀποτελέσματα ποῦ ἔχουν προκύψει ἀπό συστηματική ἐφαρμογή πειραματικών προσεγγίσεων ἀποδεκτῶν ἀπό ὁμάδες ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μέ παρόμοιο ἀντικείμενο ἔρευνας.
ReplyDeleteΚύριε Γιάγκο, θὰ σᾶς παρακαλοῦσα νὰ μοῦ δώσετε τὸ ἠμαίηλ σας γιὰ νὰ μπορέσῳ νὰ ἐπικοινωνήσῳ μαζύ σας.
ReplyDeleteΔυστυχῶς ἡ ἀνωμαλία πλησιάζει.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης
Σὲ σχέση μὲ αὐτά ποὺ λέει ὁἸπτάμενος Δαίμων ἀλλά καὶ αύτά ποὺ λέει ο Δημήτρης Κιτσίκης. Μήπως ὁ πραγματικός ἐπαναστάτης εἶναι πιό ἐπιστήμων ἀπό τὸν ἐπιστήμονα καὶ ὁ πραγματικός έπιστήμων ἐπαναστάτης ἀπό τὴ ἄποψη τὴν ἑξῆς.
ReplyDeleteὉ ψευτοπαναστάτης καὶ ὁ ψευτοεπιστήμων καμώνονται ὅτι συναρτοῦν τὴν ἀλήθεια ἀπό τὴ σχέση ἐσωτερικῆς σκέψης καὶ ἐμπειρίας, εἰς ὄφελος τῆς δευτέρας. Ὁ πραγματικός ἐπιστήμων-ἐπαναστατης δὲν βρίσκει διαφορά ἀνάμεσα στὰ δύο. Βασικά, πολύ πιὸ ἀπλά, δέν λέει ψέματα.
Ἐδῶ εἰσάγεται μία νέα παράμετρος (τό ψεῦδος) τήν ὁποῖα δέν ἐξετἀζουμε. Ἀναφερόμαστε σέ ἀνθρώπους γιά τούς ὁποίους ἐσωτερική σκέψις-ἐμπειρία-προβαλλόμενη ἀλήθεια ταυτίζονται.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΠολύ σωστά. Ἐγώ προσωπικά μὲ τὸν ὅρο ψεύδος, ποὺ εἶναι πολύ κακή ἔννοια - κατά μιὰν ἔννοια - ἐννοῶ ἐν τέλει μιὰ ἐνόχληση ποὺ ἐμποδίζει τὴν ψύχραιμη ἀντιμετώπιση τῶν καταστάσεων. Γιὰ παράδειγμα, ἄν δουλεύεις σὲ ἕνα ὀρυχεῖο μὲ ἕναν ἐπιστάτη νὰ σοῦ οὐρλιάζει μὲς στὸ αὐτί, δὲν ἔχεις τὴν ψυχραιμία νὰ ἀφήσεις τὴ σκέψη σου νὰ περιπλανηθεῖ στὰ μονοπάτια τῆς αἰσθητικῆς θεωρίας τοῦ Πιέρ Λοτί. Αὑτὴ εἶναι καὶ ἡ κατάσταση ποὺ ἔχω βιώσει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀκόμα διαπιστώνω στοὺς Ἕλληνες. Ζοῦν, ζοῦμε, ὑπό τὸ κράτος μιᾶς μόνιμης πίεσης ποὺ τοὺς έμποδίζει νὰ ἀφήσουν τὴ σκέψη τους νὰ ὁλοκληρωθεῖ προτοῦ πάει στὸ έπόμενο.Καὶ αὐτό ίσχύει καὶ γιὰ μένα φυσικά.
ReplyDeleteΟἱ παρατηρήσεις σας γενικῶς εἶναι πολύ σωστές, τὶς προσέχω, τώρα τελευταία. Σὲ σχέση μὲ τὸ ψεύδος, πράγματι, στὸ θέατρο π.χ., ἐπί τοῦ ὁποίου ἔχω μιὰ κάποια ἄποψη καὶ τὸ φέρνω ὠς παράδειγμα μονάχα γιὰ αὐτό, ψέμα δὲν ὑπάρχει.Ἐξηγοῦμαι.
Ὅλοι ἔχουμε δεῖ θέατρο ἤ σινεμά. Καί ἔχουμε μιὰ ἄποψη γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ παίζει ἕνας ἠθοποιός. Τό πρῶτο πράγμα ποὺ θέλουμε ὅλοι εἶναι ὸ ἠθοποιός νὰ μὴν λέει ψέματα, γιατί αὐτό μᾶς ἐνοχλεῖ. Δηλαδή νὰ μὴν προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἰσχύει. Ὅμως ὁ καλός σκηνοθέτης δὲν διορθώνει τὸν ἠθοποιό ποὺ ψεύδεται. Ἀφήνει τὸ ψεύδος νὰ πάρει τὴ θέση του. Τὸ παρατηρεῖ καὶ τὸ άφήνει νὰ μετατραπεῖ σὲ άλήθεια, κακός ὄρος, δηλαδή, νὰ πάρει τὴ θέση του. Νὰ πάρει τὴ θέση του σημαίνει αὐτό ποὺ λέτε γιὰ τοὺς "ἀνθρώπους γιά τούς ὁποίους ἐσωτερική σκέψις-ἐμπειρία-προβαλλόμενη ἀλήθεια ταυτίζονται". Αύτό ἐπιδιώκει ὸ σκηνοθέτης.
ΠΟΤΕ ταυτίζονται ; Ὑπάρχει ὸ παράγων ΧΡΟΝΟΣ, καὶ στὸ παράδειγμα τοῦ θεάτρου, καὶ στὸ παράδειγμα τῆς ζωής. Ἀμέσως λοιπόν ἀνακύπτει τὸ, μέ ὅρους ἀγραμματοσύνης, πλατωνικό έρώτημα. Ἡ ταύτιση αὐτή, δηλαδή ἡ ἐσωτερική σκέψη ἐν τέλει τοῦ ἐπαναστάτη ΔΙΑΡΚΕΙ ; Εἶναι ἄχρονη ; Εἷναι κάτι τὸ σταθερό; Μὲ ἐνδιαφέρει ἡ ἄποψη τῶν ἄλλων καὶ ἡ δική σας, ἀλλά ἐδῷ νομίζω ὅτι θὰ φανεῖ ὅτι στὸ θέμα τοῦ ΧΡΟΝΟΥ ἡ δική μας ὑποκειμενική αἰσθηση ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ μὲ τὸ ὁποιοδήποτε ὑπό ἐξέτασιν θέμα. Δηλαδή τὸ λάθος - ὄχι λάθος, συγγνώμη, αὐτό ποὺ κάνουμε στίς πολιτικές συζητήσεις καὶ τὶς ἄλλες εἶναι ὅτι ξεχνάμε
α) τὸν χρόνο τῆς ἴδιας τῆς συζήτησης,
β)ὃτι ὁ χρόνος αὐτός ἐπηρεάζει καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς κουβέντας. Oἱ ἔννοιες π.χ. Βενιζελικοί-Βασιλικοί, Κομμουνιστές- Μοναρχοφασίστες δὲν εἶναι σταθερές, ἐπηρεάζονται ἀπό τὸν χρόνο.
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete
ReplyDeleteΟι επαναστασεις είναι οντως από την φύση τους εγκληματικες, όχι μόνο γιατί δικαιολογουν τα εγκλήματα τους με το “ονειρο”, άλλα και γιατί στο τελος αντικαθιστουν συνήθως την μια συμμορια ληστων με την άλλη.
Είναι άλλωστε και λογικό, αφού για να δεις “ονειρα” πρέπει να κοιμασαι, πράγμα στο οποίο οι λαοί έχουν ειδικοτητα.
Το όνειρο κάποτε τελειώνει και σε αντιθεση με τα ενυπνια, έχει συνεπειες που γίνονται πιο οδυνηρες με το ξυπνημα.
Δεν ξέρω αν το να βολευτεις στο σύστημα είναι χειρότερο από το να βολευτεις στο όνειρο της επαναστασης.
Δεν βλέπω γιατί το να αραξεις στην θαλπωρη του ονειρου είναι λιγότερο ντροπιαστικο από το να αραξεις και να απολαμβανεις τα καλά που σου προσφερει το χρήμα.
Η ανιδιοτελεια είναι ένα αξιοθαυμαστο χαρακτηριστικο του ανθρώπου.
Η κουταμαρα όμως, όχι.
Όταν υποτασσεις την ανιδιοτελεια στην βλακεια, είναι χειρότερο από το να υποτασσεις την ιδιοτελεια στην εξυπναδα.
Είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστει ένας λογικός συμφεροντολογος που μπορεί να προβλεφθει από έναν παραφρονα ιδεολογο που ούτε ο ίδιος δεν ξέρει τι θα κάνει.
Νομίζω ότι η βλακεια είναι το χειρότερο έγκλημα κατά της ανθρωποτητας.
Αν υπάρχει και Θεός, η βλακεια είναι η μεγαλύτερη αμαρτια αφού περιφρονειται το μεγαλύτερο δωρο του Θεού στον ανθρωπο.
Έτσι και το όνειρο της επαναστασης, πρέπει να έχει λογικες βασεις για να είναι θεμιτό.
Ο Πλάτωνας στους “Νομους” απορρίπτει την επαναστατικη λογική και επιμενει
ΜΗΔΕΙΣ ΗΜΑΣ ΠΕΙΘΕΤΩ , Ω ΦΙΛΟΙ, ΑΛΛΗ ΘΑΤΤΟΝ ΚΑΙ ΡΑΟΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙΝ ΑΝ ΠΟΤΕ ΠΟΛΙΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ Η ΤΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΝΤΩΝ ΗΓΕΜΟΝΙΑ.
Κανείς να μην μας πείσει φίλοι μου, ότι θα αλλάξει ποτέ κάποια πόλη τους νόμους της γρηγορότερα και ευκολότερα παρά με την καθοδήγηση των ηγετών της.
Στην νεωτερη Ελλάδα τρεις ηγέτες δοκιμασαν να φτιάξουν κάτι διαφορετικο, άλλα για διάφορους λογους απετυχαν να επικρατησουν. Καποδιστριας, Μεταξας, Παπαδοπουλος, προσπάθησαν να επιβάλλουν μια διαφορετική πορεία.
Αν είχαν αντιγραψει την μέθοδο των επαναστατων, ξεκληριζοντας τους αντιπάλους τους, ίσως είχαν πετύχει να εδραιωθουν, άλλα θα είχαν χάσει τον στόχο τους.
Ο στοχος ενός ηγετη, είναι να συμφιλιωσει τον λαό της χώρας του και αυτό δεν επιτυγχάνεται με σφαγες των αντιφρονουντων.
Ο τρόπος που αντιμετωπιζει ο Πλάτωνας τις αλλαγές καθεστωτων της εποχής του, δείχνει και το ατελεσφορο της επαναστατικης μεθοδου.
Την μια επικρατουσαν οι δημοκρατικοι σφαζοντας και εξοριζοντας τους πλούσιους και την άλλη γινοταν το αντίθετο.
Οι δυο αντιμαχομενες παραταξεις μετά την επικράτηση τους εφτιαχναν και το πολίτευμα έτσι ώστε να προστατευει τα συμφέροντα τους.
Λογικό ήταν ότι οι καταπιεζομενοι στασιαζαν και η ανωμαλια συνεχιζοταν.
ΤΑΥΤΑΣ ΔΗΠΟΥ ΦΑΜΕΝ ΗΜΕΙΣ ΝΥΝ ΟΥΤ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΟΥΤ ΟΡΘΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΟΣΟΙ ΜΗ ΣΥΜΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΕΤΕΘΗΣΑΝ. ΟΙ Δ ΕΝΕΚΑ ΤΙΝΩΝ, ΣΤΑΣΙΩΤΑΣ ΑΛΛ ΟΥ ΠΟΛΙΤΑΣ ΤΟΥΤΟΥΣ ΦΑΜΕΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΤΩΝ ΔΙΚΑΙΑ Α ΦΑΣΙΝ ΕΙΝΑΙ, ΜΑΤΗΝ ΕΙΡΗΣΘΑΙ.
Αυτά τώρα κάπου είπαμε ότι ούτε πολιτεύματα δεν είναι, ούτε ορθοί οι νομοί που δεν θεσπίστηκαν για όλους. Αυτοί που θεσπίστηκαν για ορισμένους μόνο, αυτούς δεν τους λέμε πολίτες άλλα στασιαστές και όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι νομοί τους, χάνουν τα λόγια τους.
Ο Θρασυβουλος που σαν ηγέτης των δημοκρατικων κατελυσε το καθεστώς των τριακοντα τυράννων, μετά την μάχη και την επικράτηση του και την τιμωρία των πρωταιτιων, έφτιαξε νόμο με τον οποίο αμνηστευσε όλα τα αδικηματα που είχαν γίνει στην περιοδο των τυράννων, απαγορεύοντας ακόμη και να μηνυθει κάποιος για πράξεις εκεινης της εποχής.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην έχει συνέχεια οι αντιπαραθεση και οι Αθηναίοι να μην μπουν σε έναν κυκλο αιματοχυσιας.
Αυτή είναι και η μονη επιτυχημένη επανάσταση που έχω υπ όψιν μου
Κύριε Γιάγκο, μπορεῖ μήπως, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Θρασύβουλου, ἐξωτερικά ὴ μόνη πετυχημένη ἐπανασταση νὰ εἶναι μιὰ ἀποκατάσταση ;
ReplyDeleteἘάν ναὶ, γιατί τότε νὰ θεωρήσουμε ὅτι ὴ ἀσυνέχεια στὸ έργο τῶν τριῶν δημιουργικῶν προσωπικοτήτων ποὺ ἀναφέρατε, Μεταξά, Παπαδόπουλου καὶ Καποδίστρια, δὲν ἤταν ἀπατάσταση ἑνός πράγματος βαθύτερου ἀπό τὸ ἐπίπεδο στὸ ὸποίο αὐτοί οἱ τρείς προσπαθοῦσαν νὰ χτίσουν ; Μήπως χτίζανε στὴν ἄμμο ;
ERRATUM : ὅπου ἀπατάσταση διάβαζε ἀποκατάσταση.
ReplyDelete“Γιὰ παράδειγμα, ἄν δουλεύεις σὲ ἕνα ὀρυχεῖο μὲ ἕναν ἐπιστάτη νὰ σοῦ οὐρλιάζει μὲς στὸ αὐτί, δὲν ἔχεις τὴν ψυχραιμία νὰ ἀφήσεις τὴ σκέψη σου νὰ περιπλανηθεῖ στὰ μονοπάτια τῆς αἰσθητικῆς θεωρίας τοῦ Πιέρ Λοτί. Αὑτὴ εἶναι καὶ ἡ κατάσταση ποὺ ἔχω βιώσει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀκόμα διαπιστώνω στοὺς Ἕλληνες. Ζοῦν, ζοῦμε, ὑπό τὸ κράτος μιᾶς μόνιμης πίεσης ποὺ τοὺς έμποδίζει νὰ ἀφήσουν τὴ σκέψη τους νὰ ὁλοκληρωθεῖ προτοῦ πάει στὸ έπόμενο.Καὶ αὐτό ίσχύει καὶ γιὰ μένα φυσικά.”
ReplyDeleteΑὐτό δέν εἶναι μόνο Ἑλληνικό χαρακτηριστικό. Ὅλοι οἱ πολυάσχολοι ἄνθρωποι ποῦ ζοῦν ὑπό τήν καθημερινή πίεσι τοῦ πιθανοῦ ἀποκλεισμοῦ ἀπό τό κοινωνικό γίγνεσθαι ἀδυνατοῦν νά σκεφτοῦν αὐτό γιά τό ὁποῖο ἀξίζει νά ζεῖ κανείς αὐτή τή ζωή. Ὁ μόνος τρόπος ποῦ θά μποροῦσε κανείς νά χρησιμοποιήσει γιά νά διασωθεῖ ἀπό τά οὐρλιαχτά εἶναι νά κλείσει τά αὐτιά του ὅπως ἔκανε κάποια στιγμή ὁ Ὁδυσσεύς.
“Τό πρῶτο πράγμα ποὺ θέλουμε ὅλοι εἶναι ὸ ἠθοποιός νὰ μὴν λέει ψέματα, γιατί αὐτό μᾶς ἐνοχλεῖ.”
Τό πρῶτο πράγμα πού θέλουμε εἶναι ὁ ἠθοποιός νά ποιεῖ ἦθος. Ἐάν ὁ ἠθοποιός ψεύδεται πρῶτα ἀπό ὅλα στόν ἐαυτό του δέν δύναται νά ποιήσει ἦθος καί αὐτό γίνεται ἀμέσως ἀντιληπτό καί φέρνει σέ δυσάρεστη θέσι τόν θεατή.
“Ἡ ταύτιση αὐτή, δηλαδή ἡ ἐσωτερική σκέψη ἐν τέλει τοῦ ἐπαναστάτη ΔΙΑΡΚΕΙ ; Εἶναι ἄχρονη ; Εἷναι κάτι τὸ σταθερό; Μὲ ἐνδιαφέρει ἡ ἄποψη τῶν ἄλλων καὶ ἡ δική σας, ἀλλά ἐδῷ νομίζω ὅτι θὰ φανεῖ ὅτι στὸ θέμα τοῦ ΧΡΟΝΟΥ ἡ δική μας ὑποκειμενική αἰσθηση ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ μὲ τὸ ὁποιοδήποτε ὑπό ἐξέτασιν θέμα. Δηλαδή τὸ λάθος - ὄχι λάθος, συγγνώμη, αὐτό ποὺ κάνουμε στίς πολιτικές συζητήσεις καὶ τὶς ἄλλες εἶναι ὅτι ξεχνάμε
α) τὸν χρόνο τῆς ἴδιας τῆς συζήτησης,
β)ὃτι ὁ χρόνος αὐτός ἐπηρεάζει καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς κουβέντας. Oἱ ἔννοιες π.χ. Βενιζελικοί-Βασιλικοί, Κομμουνιστές- Μοναρχοφασίστες δὲν εἶναι σταθερές, ἐπηρεάζονται ἀπό τὸν χρόνο.”
Ὑποθέτω πῶς γιά διαφορετικούς ἐπαναστάτες ἰσχύει κάτι διαφορετικό καί τό κατά πόσον εἶναι διαρκής, ἄχρονη ἤ σταθερή ἡ ἐπανάστασή τους εἶναι ὑπόθεσι ὑποκειμενική.
Στήν πολιτική ὁ χρόνος εἶναι ἕνας παράγων ποῦ δέν μπορεῖ νά ἀγνοηθεῖ παρόλο ποῦ ὡς ἕνα βαθμό θά μποροῦσε κανείς νά ἐκτιμήσει τήν ἀμετακίνητη συνέπεια ὀρισμένων σέ κάποιες ἀρχές. Ἕνα πρόβλημα ποῦ θά μποροῦσε νά διαπιστωθεῖ στά Ἑλληνικά κόμματα εἶναι πῶς ὁ παράγων χρόνος ἀγνοεῖται συστηματικά καί γιά τόν λόγο αὐτό ὑπάρχει ἀδυναμία τρέχοντα προβλήματα νά ἀντιμετωπιστοῦν μέ ὅρους τοῦ παρόντος. Σάν νά προσπαθοῦμε δηλαδή νά ἐπιλύσουμε τό συγκοινωνιακό πρόβλημα τοῦ 2015 λαμβάνοντας ὡς δεδομένο ὅτι στούς δρόμους κυκλοφοροῦν ὀχήματα τοῦ 1970.
Χίλια συγγνώμη, ἐπαναδιατυπώνω τὴ φράση." Ἐάν ναὶ,δηλαδή ἡ ἐπιτυχημένη ἐπανάσταση εἶναι μιὰ ἀποκατάσταση, γιατί τότε νὰ ΜΗΝ θεωρήσουμε ὅτι ἡ ἀσυνέχεια στὸ έργο τῶν τριῶν προσωπικοτήτων ποὺ ἀνέφερε ὁ κος Γιάγκος, Μεταξᾶ, Παπαδόπουλου καὶ Καποδίστρια, δὲν ἤταν ἀποκατάσταση ἑνός πράγματος βαθύτερου ἀπό τὸ ἐπίπεδο στὸ ὸποίο αὐτοί οἱ τρείς προσπαθοῦσαν νὰ χτίσουν ; Μήπως χτίζανε στὴν ἄμμο ; Καὶ ἡ ἄμμος εἶναι τὸ βασικό ;
ReplyDeleteY.Γ.2 Αὐτό ἴσως δένει μὲ αὐτό ποὺ λέει παραπάνω ὁ ἰπτάμενος δαίμων γιὰ τὸν χρόνο, ποὺ συχνά ἔχει παρομοιαστεῖ μὲ τὴν άμμο.
ReplyDeleteY.Γ. 3. Ὁ χρόνος εἶναι ἀνίκητος, ἔτσι δὲν εἶναι ;
ReplyDeleteΗ αληθεια ειναι οτι το χτισιμο στην αμμο μοιαζει με το κτισιμο μιας κοινωνιας ως προς το ασταθες του χρησιμοποιουμενου υλικου.
ReplyDeleteΗ επανασταση θα μπορουσε να θεωρηθει προσπαθεια αποκαταστασης της δικαιοσυνης η οποια ειναι το βασικο θεμελιο της κοινωνιας.
Συμφωνα με τον Πλατωνα η δικαιοσυνη ειναι το να εχει ο καθενας κατα την αξια του.
Αν αυτο επιτευχθει εξαλειφονται και οι αιτιες που προκαλουν τις επαναστασεις.
ΔΟΥΛΟΙ ΓΑΡ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΟΥΚ ΑΝ ΠΟΤΕ ΓΕΝΟΙΝΤΟ ΦΙΛΟΙ, ΟΥΔΕ ΕΝ ΙΣΑΙΣ ΤΙΜΑΙΣ ΔΙΑΓΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΦΑΥΛΟΙ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ – ΤΟΙΣ ΓΑΡ ΑΝΙΣΟΙΣ ΤΑ ΙΣΑ ΑΝΙΣΑ ΓΙΓΝΟΙΤ ΑΝ, ΕΙ ΜΗ ΤΥΓΧΑΝΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ – ΔΙΑ ΓΑΡ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΤΑΥΤΑ ΣΤΑΣΕΩΝ ΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ ΠΛΗΡΟΥΝΤΑΙ.
Γιατί δούλοι και αφέντες δεν μπορεί να γίνουν φίλοι, ούτε οι φαύλοι με τους σπουδαίους αν απολαμβάνουν τις ίδιες τιμές (γιατί για τους άνισους τα ίσα γίνονται άνισα, αν ξεφεύγουν του μέτρου). Γιατί και για τα δυο αυτά, στις πόλεις δημιουργούνται προστριβές.
Στὸ ἀπόσπασμα ποὺ παραθέσατε ἡ ταξική άνισότητα θεωρεῖται δεδομένη. Ἴσως οἰ ἄρχοντες τότε ὄπως καὶ κατά τὴν Τουρκοκρατία οἱ δημογέροντες, ἐπειδή ἐργάζονταν πνευματικά καί ὄχι χειρωνακτικά εἶχαν φτάσει νὰ θεωροῦν, κατά τὴν παμπάλαια μεταφορά, ὅτι οἱ ἴδιοι εἶναι τὸ κεφάλι καὶ οἱ ὑπόλοιποι τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια.
ReplyDeleteὌμως ὁ κυρ-Χρόνος σοῦ λέει ΕΓΩ εἶμαι τὸ κεφάλι, θνητέ.
Ἵσως ὁ Πλάτωνας φοβάται ὄτι ή ἐπανάταση δὲν θὰ άνατρέψει ποτέ τὴ σχέση κεφαλῆς-ἄκρων, τὸ μόνο ποὺ θὰ κάνει θὰ εἶναι νὰ διαταράξει άκόμα περισσότερο τὴ διαταραχή. Ὁ Παρμενίδης πάει ἀκόμα πιὸ μακριά ἀπό τὸν Πλάτωνα. Διότι ὁ Πλάτων θεωρεῖ ὄτι ὴ διαταραχή -ἀπ`´ο,τι ἔχω ἀκούσει, δὲν ἔχω διαβάσει τὸ πρωτότυπο - ὀφείλεται στὸ ὄτι λαός καὶ ἡγέτες, ἰδίως οἱ ἠγέτες ποὺ δουλειά τους εἶναι νὰ σκέφτονται, ἔχουν ξεφύγει ἀπό τὸν κόσμο τῶν ἰδεῶν, ποὺ δίνει τὸ μέτρο στίς πράξεις.
ReplyDeleteὉ Παρμενίδης λέει κάτι πολύ πιο ἀπόλυτο. Λέει ὄτι ὁ νοῦς εἶναι ὁ κόσμος (Τό γὰρ ταυτόν ἔστι νοεῖν καὶ εἶναι). Ὁ Παρμενίδης δὲνἀναγνωρίζει κὰν τὴ διαταραχή ὠς ἀπλή διαταραχή, διότι δὲν ὁρίζει κανόνα γιά τὴ διαταραχή καὶ τὴν ἠρεμία. Το λάθος κατά τὸ πνεῦμα του Παρμενίδη δὲν εἶναι οὔτε ἡ ἐπανάσταση, οὔτε ἡ ἀδικία. Τὸ λάθος βρίσκεται στὴ σκέψη.
Ποιό εἶναι τὸ λάθος - λέει οἱ θνητοί νομίζουν ὄτι ὑπάρχει ΚΕΝΟ, δηλαδή ὄτι ἄλλο ὴ σκέψη τοῦ Κωσταντή καὶ ἄλλο τὸ δέντρο. Ἀλλο ἡ ἐπανάσταση καὶ ἄλλο τὸ καθημερινό ψωμί. Ἄλλο πράγμα ὴ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑ γιὰ τ`ην ὁποία προειδοποιεῖ ὸ Κιτσίκης καὶ ἄλλο ὁ κάλος στὸ πόδι μου.
Τὸ κενό ποὺ ἀρνεῖται ὁ Παρμενίδης, ὁ ὁποίος άντίθετα μὲ τὸν Πλάτωνα μιλάει γιὰ ΕΝΑΝ κόσμο, τὸ εἶναι, εἶναι γεμάτο, κατά τὸν Παρμενίδη. Ἀντί νὰ μιλήσει γιά ἀδικία, μιλάει για κάτι ἄλλο. Λέει ὅτι οἱ θνητοί οἱ ἀνόητοι ἔχουν σύγχυση γιά τὸ ΜΗ ΕΙΝΑΙ. Παράξενο δὲν εἶναι ;
Μὲ ἄλλα λόγια τὸ ζήτημα τῆς άδικίας εἶναι παραδόξως δευτερεῦον κατά Παρμενίδη, τό πιὸ σημαντικό ζήτημα εἶναι ὸ νοῦς. Προσοχή. Ὁ Παρμενίδης δὲν λέει ὁ νούς τοῦ ἑνός καὶ ὁ νοῦς τοῦ ἄλλου. Λἔει ὁ νοῦς ΣΚΕΤΑ.
ReplyDeleteTέλος, για νὰ συνδέσω τὰ προηγουμένως γραφόμενα σὲ περίπτωση ποὺ φαίνονται ὑπερβολικά ἀφηρημένα μὲ τὴν ἐπικαιρότητα, ἀς ποῦμε ὄτι στὴν ὠραία Ἑλλάδα γίνονται βουλευτικές ἐκλογές. Τέσσερα κόμματα διεκδικοῦν τὴν ψῆφο - Οὶ Πράσινοι, οἱ Βένετοι, οἱ Ροῦσσοι καὶ οἱ Λευκοι. Συγγνώμη γιὰ τὸ σπαστόν τῶν σχολίων ἀλλά εἶναι γιὰ νὰ κάνω γέφυρα μὲ τὰ τῶν ὑπολοίπων.
ReplyDeleteΠῶς καταλαβαίνω έγώ τὸν Παρμενίδη. Σημασια δὲν ἔχει ἄν οἱ Πράσινοι εἶναι ὀλιγότερον καθήκια ἀπό τοὺς Ῥούσσους ἤ ἄν οἱ Ροῦσσοι εἶναι βαμμένοι στο αἴμα καὶ οἱ Λευκοί στὸν άσβέστη ποὺ διαλύουν τὰ πτώματα τῶν δολοφονημένων. Σημασία ἔχει... αὐτό ποὺ γίνεται. Αύτό ποὺ γίνεται εἶναι ΚΑΙ ὴ σκέψη. Ὄταν νιώθει ὴ σκέψη ἕνα κύμα ἀπειλῆς νὰ πλησιάζει ἀπό τὰ βάθη τῆς Ἑλλάδας, ἔχει δίκιο ποὺ τὸ σκέφτεται επειδή...Τό σκέφτεται. Ἡ σκέψη εἶναι φυσικό γεγονός. Μακάρι λοιπόν οἱ Ἕλληνες νὰ ψηφίζανε ἤ νὰ μὴν ψηφίζανε επειδή ἡ σκέψη ἡ ἴδια θὰ ψήφιζε ἤ ὄχι, καί ὄχι για νὰ τὴν ἀγνοήσουνε, δηλαδή νὰ τῆς πάνε κόντρα. Σὲ περίπτωση ὠστικοῦ κύματος τὸ καλύτερο ποὺ ´εχεις νὰ κάνεις εἶναι νὰ μὴν τοῦ προβάλεις ἀντίσταση. Αυτό δίνει μιὰν ἄλλη διάσταση σὲ αὐτά ποὺ λέει ὁ Πλάτωνας καὶ μεταφέρει ὁ κος Γιάγκος.
Τὸ πολιτειακό εἶναι φιλοσοφικό καὶ θρησευτιό καὶ προσωπικό ἀλλά δὲν άφορά ἐπί μέρους ψηφοφόρους, ἄρχοντες ἤ διανοούμενους. Εἶναι σκέψη ὅπως καὶ τά πάντα, ἀντίληψη, άδιαίρετο εἶναι. Ἡ ανωμαλία δὲν εναι τὸ ὠστικό κῦμα ποὺ πλησιαζει, ἀλλά θεολογική άνωμαλία. Οἱ ἄνθρωποι δὲν νιώθουνε τὴ Θεία Πρόνοια. Αύτό εἶναι τὸ θέμα.
Δεν μιλαει ο Πλατωνας για ταξικη ανισοτητα. αλλα για ισοτητα.
ReplyDeleteΑν δουλεψεις μια μερα και εγω δυο, το να παρουμε τα ιδια ειναι ανισοτητα.
Ενας καλος ανθρωπος που προσφερει στην κοινωνια δεν ειναι δικαιο να εχει την ιδια υποληψη με τον καθε απατεωνα και ατομιστη.
Περα ομως απο το δικαιο και την ισοτητα, εχουμε και την αποτελεσματικοτητα.
Οταν οι καλυτεροι τιμωνται απο μια κοινωνια, οχι μονο την διοικουν καλυτερα, αλλα προτρεπονται και οι υπολοιποι να βελτιωθουν.
Οι καλυτεροι βεβαια δεν ειναι οι πλουσιοτεροι στην σκεψη του Πλατωνα, αν και φαινεται να πιστευει οτι συνηθως ετσι συμβαινει.
Φαινεται οτι προσεξες μονο το οτι οι καλυτεροι δεν ανεχωνται για πολυ να διοικουνται απο τους χειροτερους, αλλα δεν εδωσες σημασια στο οτι και οι χειροτεροι δεν ανεχονται να γινουν δουλοι στους καλυτερους.
Ετσι η κοινωνια πρεπει να βασιζεται στο συμφερον ολων.
Σύμφωνοι κε Γιάγκο. Ὅμως ἀφενός ἡ κοινωνία πρέπει νὰ βασίζεται στὸ συμφέρον ὄλων, ἀφετέρου ὑπάρχουν ἀνισορροπίες. Θα ἔλεγε κάποιος ὅτι εἶναι ἀνισόρροπο κάθε φορά ποὺ βλέπω μιὰ ἀνισορροπία νὰ λέω, ἀχ δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει ἀνισορροπία. Ἀπό μιὰν ἄποψη, ἀνισορροπία δὲν ὑπάρχει καὶ ὑπάρχει μονάχα Θεία Πρόνοια τὴν ὁποία ὁ θνητός ἀντιλαμβάνεται κατόπιν ἑορτῆς. Ἐδῷ ὑπάρχει δίλημμα μεταξύ πολιτικῆς καὶ θεολογίας
ReplyDeleteΖῆνα δέ τις προφρόνως ἐπινίκια κλάζων
τεύξεται φρενῶν τὸ πᾶν:
Αὐτός ποὺ μὲ πίστη θὰ ψάλλει ἐπινίκια στὸ Δία (μετά τὸ πάθημα) θὰ εἶναι ὸ πιὸ σοφός. Αύτή ἤταν π.χ. ἡ ἄποψη τοῦ Αίσχύλου στὸν Ἀγαμέμνονα. Κάπως παλιομοδίτικη ; Θρησκευτική ; Φαίνεται νὰ περιέχει κάποια βία.
Mὲ τὸν ὅρο θεολογία, Θεός, κ.λπ. δὲν ἐννοοῦμε ντέ καί καλά καραφλούς μοναχούς πού μετράνε πόσοι ἄγγελοι χωράνε νὰ περάσουνε ἀπό τὴν κεφαλή μιᾶς καρφίτσας. Ἐννοοῦμε πάρα πολύ ἀπλά τὸ ἀνεξέλεγτο. Σὲ Δύση καὶ Ἀνατολή ὴ ὑποτιθέμενη πολιτική ζωή εἶναι μιὰ μεταφορά ὅπου ἡ ζωή μπορεῖ νὰ φτιαχτεῖ καὶ ἐναπόκειται στὸν τάδε ἤ στὸν δεῖνα πολιτικό νὰ τὴν φτιάξει. Ἄν δὲν τὸ καταφέρει εἶναι ἀνόητος, προδότης ἤ τὸν ἐμποδίσανε ἄλλοι. Γι`αὐτό καὶ ὁ βασικός ῥολος τοῦ πολιτικοῦ ποὺ δὲν εἶναι μονάρχης εἶναι νὰ χρησιμεύει σὰν πτυελοδοχεῖο. Στὴν Ἑλλάδα φαίνεται ὴ μανία τῶν ἀνθρώπων νὰ θεωροῦν ὅτι οἱ ἴδιοι ἤ κάποιο ἄλλοι (π.χ. τὰ ἀχάριστα παιδιά τους) εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ τὴ ζωή, λες καὶ ἡ ζωή δὲν εἶναι ἀπρόβλεπτη καὶ μοιάζει μὲ τὴν παρασκευή μουσακᾶ, ἔχει φτάσει στὸ ἀμήν.
ReplyDeleteἩ φιλοσοφία θὰ ἔπρεπε νὰ ἀσχολεῖται σὸ μετρο τοῦ δυνατοῦ μὲ τὴν καλύτερη δυνατή άπορρόφηση καὶ τὸν καλύτερο δυνατό συντονισμό μὲ τὸ ἀπρόβλεπτο ἀντί νὰ εἶναι μιὰ ἀστήρικτη κατάφαση. Ὅλες οἱ νευρώσεις τοῦ εὐρωπαϊκού πολιτισμοῦ ἔχουν φτάσει καὶ αύτές στὰ ἀμήν καὶ ἀντικαθίστανται ἀπό τὸν ἀπλοποιητικό νεοφιλελευθερισμό, ποὺ λέει φράγκα καὶ μὴ φράγκα εἶναι τὸ πᾶν. Ἄν ἔρθει σύντομα ἀνωμαλία ἀπό Ἑλλάδα μεριά ὺπάρχει κίνδυνος πέρα ἀπό ἀνωμαλία ἡ ἀνωμαλία νὰ εἶναι βουβή, βάρβαρη, τυφλή.
"Θα χάσουν τη δουλειά τους λόγω της οικονομικής καταστροφής που θα έρθει"
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=l_Ln_Jrf7rA
Οὔκ ἐπ` ἄρτῳ ζήσεται μόνῷ ὁ ἄνθρωπος.
ReplyDeleteΜάλλον υπάρχει δικαίωση του πνεύματος του Καρλ Μαρξ όσο αφορά τον καπιταλισμό και την εργασία.Ο Μρξ θεωρεί την εργασία ως φυσική ιδιότητα του ανθρώπου.Είναι από τη φύση του ανθρώπου το να εργάζεται.Η εργασία ολοκληρώνει την ανθρώπινη φύση.Δεν έχει τόσο να κάνει με το χρήμα.
ReplyDeleteΕγώ διαβάζω τις αναλύσεις του Μαρξ πέρα των δογματικών αριστερίστικων αντιλήψεων που προσέλαβαν μετά το θάνατό του και παρατηρώ ότι έχει δίκαιο στο ότι η σφαίρα του κράτους και των πολιτών ταυτίζεται απόλυτα με την οικονομική δραστηριότητα.Αυτή είναι πραγματικότητα και όχι η ιδεαλιστική αντιμετώπιση που θα ήθελε ο καθένας να σκεφτεί.Όμως παρόλο που αναλύει σωστά το καπιταλιστικό σύστημα , ωστόσο δεν δίνει έγκυρες λύσεις.Και φυσικά οι βίαιες επαναστάσεις δε μπορούν να θεωρυθούν λύσεις.
Εφόσον το χρήμα είναι το μέτρο και το μέσο ανταλλαγής θα υπάρχει κυριαρχία του χρήματος.Αν θέλεις Κωνσταντή να μιλήσουμε υπό άλλη βάση τότε ας δώσουμε τα χρήματά μας αύριο κιόλας στους φτωχούς.Και τότε θα σου πω ότι ο Μαρξ είχε άδικο και θα αναιρεθεί όλο του το έργο.Αλλά αφού δε συμβαίνει αυτό από τους ανθρώπους , θα μιλάμε υπό τη βάση της κυριαρχίας του χρήματος στο πολιτισμό γενικότερα.
Ίσως όμως και σε αυτό ιστορικά να έχει δίκαιο ο Καρλ Μαρξ και οι βίαιες επαναστάσεις να αποτελούν "αναγκαστική πραγματικότητα" λόγω της ανθρώπινης νοητικής αδυναμίας.
ReplyDeleteΚαι αυτά είναι η πραγματικότητα εφόσον το χρήμα δίνει αντικειμενική αξία και αποτελεί το μέσο ανταλααγής.Όλα ξεκινούν και τελειώνουν από αυτό.
ReplyDeleteΓιατί άλλος θα είναι εύκολα εθισμένος και θα έχει σαν θεό το χρήμα και άλλος θα είναι στο δρόμο και θα κοιμάται στο παγκάκι.
Αυτός όμως που είναι εθισμένος και έχει πολύ χρήμα δε δίνει ούτε σεντ στο φτωχό.Φταίει δηλαδή και αυτός.Και δεν καταλαβαίνει ότι φταίει.Αυτός που κοιμάται στο παγκάκι φταίει κι αυτός.Γιατί δεν έφτασε τυχαία να κοιμάται στο παγκάκι.
Éγώ ἔχω παρατηρήσει ὅτι ο ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ έργάζεται, μπορεῖ νὰ μὴν έργάζεται, ἀλλά ὅσο ζεῖ αἰσθάνεται καί σκέφτεται. Ἄρα ἡ αἴσθηση καί ἡ σκέψη εἶναι βασικότερες τῆς ἐργασίας. Ὅσο γιὰ τὸν ´ἄν δίνει λύση ἤ ὄχι ὸ Μαρξ, ποὺ ἐλάχιστα τὸν ἔχω διαβάσει, ἐπισημαίνω ὅτι ὁ Μάρξ εἶναι νεκρός. Τέλος τὸ παραπάνω σχόλιό μου άφοροῦσε τὴν ἐπερχόμενη ἐνδεχόμενη ἀπειλή. Νομίζω ὅτι θὰ προέλθει ὄχι ἀπό τὸν κόσμο ποὺ ἀμφισβητοῦσε τὴν ἐργασία ἐνῷ ἐργαζόταν, ἀλλά ἀπό τὸν κόσμο ποὺ μέχρι τώρα ΔΕΝ τὴν άμφισβητοῦσε, διότι ἡ ἐργασία ἤταν μέσα στὸ κοσμοσύστημά του. Τοῦ ἀμφισβήτησε τὸ ἴδιο τὸ καθεστώς τὴν ἀξία τῆς ἐργασίας. Ἡ ἀντίδραση ἄν ἔλθει θὰ εἶναι τρομακτική.
ReplyDeleteΕ και μόλις γίνει αυτό που λες , τότε θα γίνει η βίαιη επανάσταστη που λέει κι ο Μαρξ.Άρα μάλλον δεν είναι και τόσο νεκρός.
Delete"Ζήτω οἱ ἀλυσίδες !"
ReplyDeleteὉ Μαρξ εἶναι ὅσο νεκρός εἶναι καὶ ὁ Σωκράτης...Ὁ κος Γιάγκος παραπάνω λέει ἄν κατάλαβα καλά ὅτι οἱ ἐπαναστάσεις εἶναι ἀπευκταίες διότι δὲν λύνουν τὸ πρόβλημα. Ἰσως τὸ νόημα τῆς κριτικῆς τοῦ Μαρξ εἶναι ὅτι ἡ ἐργασία εἶναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ὅταν ὅμως ἀντιδροῦν μάζες ὁλόκληρες ὄχι κατά τῆς ἐργασίας ἀλλά ΥΠΕΡ τῆς ἐργασίας, "Ζήτω οἱ ἀλυσίδες !"
ReplyDeleteΔεν είναι κατά της εργασίας ο Μαρξ.Ίσα ίσα υπέρ είναι.
ReplyDeleteΟ Σωκράτης είναι νεκρός , γιατί δεν άφησε έργο πίσω του.
Η κυριαρχία του χρήματος είναι το πρόβλημα , όχι η εργασία.
Mὰ ὁ Μαρξ ´ἄν δὲν κάνω λάθος τὸ πρῶτο πράγμα ποὺ λέει εἶναι ὅτι ἡ ἀξία συνδέεται μὲ τὴν ἐργασία.
ReplyDeleteΟ Μαρξ χρησιμοποίησε την έννοια της "αλλοτροίωσης¨.Δηλαδή , υπάρχει αποξένωση μεταξύ του εργαζομένου και των προιόντων της εργασίας του.Γιατί στη μέση μπαίνει το χρήμα.Δηλαδή ο εργαζόμενος στην ουσία πουλάει την εργασιακή αξία του για να επιβιώσει και συνάμα δεν εκμεταλλεύεται τα αγαθά που παράγει διότι εμπορευματοποιούνται από το κεφάλαιο.Δηλαδή άλλοι παράγουν κι άλλοι κατέχουν.Ναι είναι και αξιακό και ηθικό το θέμα.
ReplyDeleteἌρα καὶ πρακτικό. Ποιά ἐργασία δέν εἶναι ἀλλοτριωμένη ; Κατά μία ἔννοια ὅλες ἀνεξαιρέτως, διότι χωρίζουν τὴ συνείδηση σέ σύλληψη, πράξη καί ἀποτέλεσμα.
ReplyDeleteΗ εθελοντική εργασία δεν είναι αλλοτριωμένη.
ReplyDeleteΑυτό ακριβώς σου λέω.ΌΛΑ γίνοντα για το χρήμα.Έτσι είναι τι να κάνουμε.
Ἡ μόνη μὴ ἀλλοτριωμένη ἐργασία εἶναι ἐκείνη ποὺ γίνεται ἀπό μόνη της.
ReplyDeleteΧΕῖΡ ΔΟΜΗΝίΚΟΥ ΘΕΟΤΟΟΠΟύΛΟΥ ΤΟῦ ΚΡΗΤόΣ