Dec 5, 2015

263 - Ὁ ἑλληνισμὸς μεταξὺ τοῦ φραγκικοῦ ῥατσισμοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ φυλετισμοῦ

263 - Ὁ ἑλληνισμὸς μεταξὺ τοῦ φραγκικοῦ ῥατσισμοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ φυλετισμοῦ

Ἡ διαμάχη ποὺ ἐξηλίχθη τὰ τελευταῖα χρόνια μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων σκεπτομένων, ὡς πρὸς τὸ γνήσιον τῆς ὁμιλίας τῆς πόλεως Ὤπιδος (ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ, τὸ σημερινὸ χωριὸ Χαλίντ, 50 χλμ νοτιοανατολικὰ τῆς σημερινῆς Βαγδάτης) ὅπου ὁ Ἀλέξανδρος κατέλυσε τὸ 324, ἕνα χρόνο πρὸ τοῦ θανάτου του, ἔχει δευτερέουσα σημασία, διότι ἡ οὐσία εἶναι ὅτι ἀπὸ τὸν Εὐριπίδη, ἐκφραστὴ τῆς παρακμῆς τῆς πόλεως-κράτους, ἐγκλωβισμένος στὸν ἐπαρχιακὸ φυλετισμό, μέχρι τὸν Ἀλέξανδρο ἕναν αἰῶνα ἀργότερα, ἐκφραστὴ τῆς οἰκουμενικότητος, ὁ ἑλληνισμὸς ἔκαμε ἕνα ποιοτικὸ ἅλμα, συνθέτωντας τὴν αὐτοκρατορία μὲ τὴν πόλη-κράτος καὶ ἀγκαλιάζοντας τὴν οἰκουμένη ἐπὶ δύο χιλιετίες ὥσπου νὰ συρρικνωθῇ καὶ πάλι στὸν ἐπαρχιωτισμό, μετὰ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821. Διότι, ἄν καὶ τὴν ἐπανάσταση αὐτὴ τὴν χρεωστᾶμε ἐν πολλοῖς στοὺς Ἀλβανοὺς-Ἀρβανῖτες ἀγωνιστές, φθάνουμε σήμερα στὸ σημεῖο νὰ ἀπαγορεύουμε στὸν νεαρὸ Ἀλβανὸ ποὺ δηλώνει ὁ ἴδιος παιδὶ τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, νὰ κρατᾷ τὴν γαλανόλευκη τοῦ συρρικνωμένου ἑλληνισμοῦ ποὺ ἀντεκατέστησε τὴν ἐρυθρὰ σημαία, μὲ τὸν δικέφαλο, τοῦ Βυζαντίου, ἡ ὁποία ὅμως παρέμεινε τὸ σύμβολο τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους!

Αὐτὸν τὸν ἀμφισβητούμενο ἀλλὰ τελείως λογικὸ «ὄρκο τῆς Ὤπιδος», οἱ ἱστορικοὶ μᾶς τὸν περιγράφουν μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα ἀδελφοσύνης τῶν δύο λαῶν τῶν Περσῶν καὶ τῶν Μακεδόνων ποὺ εἶχε δημιουργήσει ὁ Ἀλέξανδρος ὅπως καὶ ὁ Βενιζέλος μετὰ τὸ 1930 μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ Τούρκων καὶ ποὺ τότε ὅπως καὶ τώρα εὕρισκε ἀντιμέτωπους τοὺς συρρικνωτὲς τοῦ οἰκουμενικοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος, τοὺς γεμάτο μίσους κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ, Πέρση τότε, Τούρκου σήμερα. Τὸν συσχετισμὸ μεταξὺ τῶν δύο καταστάσεων, μεταξὺ τοῦ ἑλληνοπερσισμοῦ τοῦ Δ΄ αἰῶνος π.Χ. καὶ τοῦ ἑλληνοτουρκισμοῦ τοῦ Κ΄ αἰῶνος μ.Χ., τὸν ἐξέφρασαν θαυμάσια οἱ δραγουμικοὶ μὲ τὸ περίφημο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Δραγούμη, Ὄσοι ζωντανοί, τοῦ 1911, ὅπου ὁ Ἀθανάσιος Σουλιώτης ἀναφωνεῖ πρὸς τὸν Ἴωνα Δραγούμη : «Ὁ βασιλιὰς Ἀλέξαντρος ποῦ εἶναι; Αὐτὸς ἤτανε σωστὸς βασιλιὰς τῆς Ἀνατολῆς πού, ἀφοῦ ἐξευτέλισε τοὺς Ἕλληνες, πῆρε τὴν κόρη τοῦ Δαρείου γυναῖκα καὶ κατάχτησε τὴν Ἀνατολή».

Οἱ παλαίμαχοι Μακεδόνες στὴν Ὤπη, κάπου 11.500 ἄνδρες,  δὲν ἐδέχοντο νὰ ἀποχωρήσουν καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Μακεδονία, ὅπως τοὺς τὸ ἐπρόσταζε ὁ Ἀλέξανδρος καὶ νὰ ἀντικατασταθοῦν ἀπὸ 30.000 Πέρσες πολεμιστές· καὶ ὁ μακεδονικὸς στρατὸς ἐστασίασε. Ἀλλὰ ὁ Ἀλέξανδρος εἶχε τὴν ἐντολὴ τοῦ οὐρανοῦ, ἐστύλωσε τὰ πόδια του, διέταξε τὴν σύλληψη 13 ἀρχηγῶν τῆς ἐξεγέρσεως. Ἀντιμετώπισε τὴν στάση μὲ γυμνὸ στῆθος καὶ οἱ Μακεδόνες ἔρριξαν τὰ ὅπλα τους καὶ ἔπεσαν κλαίγοντας στὰ γόνατά τους, ζητῶντας συγγνώμην ἀπὸ τὸν ἀρχηγό. Τότε ὁ Ἀλέξανδρος ἐκάλεσε Μακεδόνες καὶ Πέρσες πολεμιστὲς σὲ  ἕνα τεράστιο συμπόσιο ἐπάνω στὸ γρασίδι, στὶς 29 Μαΐου 324. Αὐτὸς ἐκάθησε στὴν μέση περιστοιχιζόμενος ἀπὸ 9.000 ἄνδρες στρατιωτικούς. Ἕλληνες ἱερεῖς καὶ Πέρσες ζωροάστρες ἱερεῖς ἐπέβλεπαν τὶς θυσίες τῶν ζώων. Ὁ Ἀλέξανδρος ἐπροσευχήθη στὸν θεὸ Ἄμμωνα τῆς Αἰγύπτου, τοῦ ναοῦ-μαντείου τῆς αἰγυπτιακῆς ὀάσεως τοῦ Σιβάχ, οἱ ἱερεῖς τοῦ ὁποίου τὸν εἶχαν ἀναγνωρίσει ἀνώτατο μύστη καὶ υἱὸ τοῦ θεοῦ Ἄμμωνος. Καὶ τότε ἐσηκώθη ἐν μέσῳ τῶν 9.000 Ἑλληνοπερσῶν τῶν διαφόρων φυλῶν καὶ ἐπραγματοποίησε αὐτὸ ποὺ κάθε αὐτοκράτωρ, ἐπὶ δύο χιλιετίες ἐπανέλαβε γιὰ νὰ ἐμφυσήσῃ τὸ πνεῦμα τῆς λαοκρατικῆς μοναρχίας στὸ οἰκοδόμημα τῆς οἰκουμενικῆς αὐτοκρατορίας. Αὐτὴν τὴν πράξη τὴν ὑπενθύμισε ὁ Ζαγανός, Ἕλλην στρατηγὸς τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητοῦ, τὸ 1453, καὶ κατόπιν πρωθυπουργός του, πρὸ τῶν πυλῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Προσεφώνησε τὸν Πορθητή, νεαρὸ αὐτοκράτορα 21 ἐτῶν, ὡς νέο Μεγαλέξανδρο. Ἀνεφέρθη στὶς προφητεῖες ποὺ προέβλεπαν τὴν πτώση τῆς δυναστείας τῶν Παλαιολόγων καὶ ἐξύμνησε τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο ποῦ εἶχε πρὶν ἀπὸ τὸν Μωάμεθ, κατακτήσει τὴν Οἰκουμένη. Κατόπιν αὐτοῦ, ὁ Πορθητὴς παρεμέρισε τοὺς Τούρκους ἀριστοκράτες ποὺ ἐναντιώνοντο στὴν ἅλωση καὶ μὲ τὴν βοήθεια τῶν Ἑλλήνων γενιτσάρων τοῦ στρατοῦ του κατέκτησε τὴν Πόλη καὶ ἀνηγορεύθη αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων, συνεχιστὴς τῶν Παλαιολόγων, στὶς 29 Μαΐου 1453, τὴν ἴδια ἡμέρα τοῦ συμποσίου τῆς Ὤπιδος.

Τώρα, τὶ εἶπε ὁ Ἀλέξανδρος στὴν περίφημη ὁμιλία του στὸ συμπόσιο τῆς Ὤπιδος, οὐδεὶς γνωρίζει ἐπακριβῶς. Διότι πρῶτον δὲν ἔχει διασωθῆ κανένα πρωτότυπο στὴν ἑλληνικὴ κείμενο καὶ δεύτερον τὸ κείμενο ποὺ ὑπάρχει, τοῦ 340 μ.Χ. εἶναι μεταφρασμένο στὴν λατινική, καὶ συμπεριλαμβάνεται στὸ ἔργο ἑνὸς Ψευδοκαλλισθένους, μεταφρασμένο στὰ λατινικά, σὲ τρεῖς παραλλαγές τοῦ ΙΑ΄, ΙΕ΄ καὶ ΙΣΤ΄ αίῶνος. Ὁ Ψευδοκαλλισθένης συνέγραψε μία λαϊκὴ μυθιστορία γιὰ τὴν ζωὴ τοῦ Ἀλεξάνδρου, δημιούργημα φανταστικῶν ἱστοριῶν ποὺ ἀνεπτύχθησαν στοὺς χρόνους τῶν Διαδόχων καὶ εἶχαν ὡς πηγὴ τὸ ἔργο τοῦ πραγματικοῦ Καλλισθένους. Ὁ πραγματικὸς Καλλισθένης ἦτο μαθητὴς καὶ ἀνεψιὸς τοῦ Ἀριστοτέλους ἀλλὰ μᾶλλον ἐθανατώθη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο τὸ 327 π.Χ., δηλαδὴ 3 χρόνια πρὸ  τοῦ συμποσίου τῆς Ὤπιδος.

Ἡ σημασία ποὺ ἐδόθη στὸν ὅρκο τῆς Ὤπιδος γιὰ τὴν διαχρονικότητα τοῦ ἑλληνισμοῦ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὶς πολλὲς πρωτοβουλίες, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, γιὰ τὴν διάδοση τοῦ κειμένου τοῦ Ψευδοκαλλισθένους, μεταφρασμένο στὴν νεοελληνικὴ ἀπὸ τὰ λατινικά, ὅπως ἐπὶ παραδείγματι, τοῦ Ὁμίλου γιὰ τὴν διάδοση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας, ποὺ ἀπεφάσισε νὰ ἐγγράψη στὴν πόλη τῆς Καβάλας, ἐπὶ λευκοῦ μαρμάρου τῆς Θάσου, τὸ κείμενο τοῦ ἀλεξανδρινοῦ αὐτοῦ αὐτοκρατορικοῦ ὅρκου τοῦ ὁποίου ὅμως μόνον τὴν οὐσία γνωρίζουμε. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος παρέστη τὸ 2002, στὴν Καβάλα στὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ μνημείου αὐτοῦ ποὺ ἔφερε τὸν ὅρκο. Ἰδοὺ τὸ κείμενο, ἔτσι ὅπως διαδίδεται σήμερα σὲ μία περίεργη δημοτική μετάφραση ἀπὸ τὴν λατινική  (τὴν ὁποία προσεπάθησα κάπως νὰ κτενίσω) . Φυσικὰ καὶ ὁ Ἀλέξανδρος δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἐχρησιμοποίησε τὴν λέξη «ῥάτσα», ἀλλὰ κάτσε τώρα νὰ ἐξηγήσῃς στοὺς παρηκμασμένους φιλολόγους-μεταφραστὲς τοῦ κρατιδίου ποὺ πιθηκίζουν τὴν Δύση, τὴν διαφορὰ ῥάτσας καὶ φυλῆς:

«Σᾶς εὐχαριστῶ τώρα ποὺ τελείωνουν οἱ πόλεμοι νὰ εὐτυχήσετε μὲ τὴν εἰρήνη. Ὅλοι οἱ θνητοὶ ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα νὰ ζήσουν ὡς ἕνας λαός, μονιασμένοι γιὰ τὴν κοινὴ προκοπή. Νὰ θεωρεῖτε τὴν οἰκουμένη πατρίδα σας, μὲ κοινοὺς νόμους, ὅπου θὰ κυβερνοῦν οἱ ἄριστοι, ἀνεξαρτήτως φυλῆς. Δὲν χωρίζω τοὺς ἀνθρώπους ὅπως κάνουν οἱ στενοκέφαλοι, σὲ Ἕλληνες καὶ Βαρβάρους. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ καταγωγὴ τῶν πολιτῶν, οὔτε ἡ ῥάτσα ποὺ ἐγεννήθησαν. Τοὺς καταμερίζω μὲ ἕνα μόνον κριτήριο, τὴν ἀρετή. Δι’ ἐμέ κάθε καλὸς ξένος εἶναι Ἕλλην καὶ κάθε κακὸς Ἕλλην εἶναι χειρότερος ἀπὸ τὸν Βάρβαρο. Ἐὰν ποτὲ σᾶς παρουσιασθοῦν δυσκολίες δὲν θὰ καταφύγετε ποτὲ στὴν βία ἀλλὰ θὰ τὶς λύσετε εἰρηνικά. Εἰς τὴν ἀνάγκη θὰ σταθῶ  ἐγὼ διαιτητής σας. Τὸν Θεὸ δὲν πρέπει νὰ τὸν νομίζετε ὡς αὐταρχικὸ κυβερνήτη, ἀλλὰ ὡς κοινὸ πατέρα ὅλων, ὥστε ἡ διαγωγή σας νὰ ὁμοιάζῃ μὲ τὴν ζωή, τὴν ὁποία κάμνουν οἱ ἀδελφοὶ εἰς τὴν οἰκογένεια. Ἀπὸ μέρους μου, θεωρῶ ὅλους ἴσους, λευκοὺς ἤ μελαμψούς, καὶ θὰ ἤθελα νὰ μὴν εἶσθε μόνον ὑπήκοοι τῆς κοινοπολιτείας μου, ἀλλὰ μέτοχοι, συνέταιροι. Ὅσο περνάει ἀπὸ τὸ χέρι μου, θὰ προσπαθήσω νὰ συντελεσθοῦν αὐτὰ τὰ ὁποῖα ὑπόσχομαι. Τὸν ὄρκο τὸν ὁποῖον ἐδώσαμε μὲ τὴν σημερινὴ σπονδὴ ἀπόψε, κρατῆστε τον ὡς σύμβολο ἀγάπης».

Τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων συνεκροτήθη ἀπὸ φυλές (Ἀχαιοί, Ἴωνες, Δωριεῖς κλπ), ὑποδιαιρέσεις τοῦ Γένους ὅπως ἀργότερα ἡ ὑποδιαίρεση σὲ οἰκο-γένειες ὑπὸ τὴν προστασία τῆς θεᾶς Ἑστίας, βάσει γεωγραφικοῦ συν-οικεσίου, ὅπως ἦσαν οἱ φυλὲς τῶν Ἀθηναίων. Στὴν ἐποχὴ τοῦ μυθικοῦ βασιλέως Κραναοῦ, ἡ Ἀθήνα εἶχε τὶς ἀκόλουθες φυλές: Κραναεῖς (γι΄αὐτὸ καὶ ὠνόμασα τὴν κόρη μου Κρανάη, κόρη τοῦ Κραναοῦ), Ἀτθίς, Διακρίς καὶ Μεσογαία.

Ἡ λέξη ἔθνος ἤ ἔθνεο στὸν Ἡρόδοτο καὶ goy στοὺς Ἰσραηλῖτες (goyim σημαίνει ἐθνικοί) διαφέρει στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀπὸ τὴν λέξη λαός (am). Ὑπάρχει ἤδη στὴν Γένεση Ι-5) ὡς Goyim καὶ περισσότερο ἀπὸ 550 φορὲς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, γιὰ νὰ ὁρίσῃ ἀρχικῶς τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ σταδιακά, μὲ τὴν στερέωση τῆς πεποιθήσεως ὅτι τὸ ἑβραϊκὸ ἔθνος εἶναι μοναδικό, χρησιμοποιεῖται ὅλο καὶ περισσότερο γιὰ τοὺς μὴ Ἑβραίους.

Στὴν Γένεση (Ι-5), διαβάζουμε στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα τὰ ἑξῆς: «Ἐκ τούτων ἀφωρίσθησαν νῆσοι τῶν ἐθνῶν (goy) ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἕκαστος κατὰ γλῶσσαν ἐν ταῖς φυλαῖς αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐτῶν». Δυστυχῶς, στὴν νεοελληνικὴ μετάφραση διαβάζουμε: «Ἀπὸ αὐτοὺς προῆλθαν λαοί» (ἀντὶ ἔθνοι). Ἡ διαφορὰ μεταξὺ φυλῆς καὶ ἔθνους ἀποσαφηνίζεται στὴν περίφημη φράση τοῦ Ἡροδότου, ὅταν γράφῃ: «Τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα»(Ἡροδότου Ἱστορίαι, βιβλίο «Οὐρανία»). Δηλαδὴ πολλὲς φυλὲς συγκροτοῦνται σὲ ἔθνος ὅταν ὀργανώνονται κοινωνικά, ὄχι ἁπλῶς ὡς λαός. Ἔτσι τὸ Ἰσραὴλ καταλήγει νὰ εἶναι τὸ περιούσιο ἔθνος (καὶ ὄχι λαός) σὲ σχέση μἐ τὰ ἄλλα goy.

Ἡ οἰκουμενικὴ αὐτοκρατορία ἐξ’ ἀρχῆς ἐχρειάσθη πολύπλοκο τυπικό. Ὁ ἡγεμὼν καλόγερος ποὺ φορᾷ τὸ ἴδιο ροῦχο μὲ τὸν λαό του εἶναι χαρακτηριστικὸ τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ἰσοτικοῦ συστήματος καὶ ὄχι τῆς λαοκρατικῆς μοναρχίας βασιζομένης στὴν ἀριστοκρατία τοῦ πνεύματος, τοῦ βασιλέως-φιλοσόφου. Τὸ πλατονικὸ σύστημα εἶναι ἀριστοκρατικό. Συνεπῶς ὁ Ἀλέξανδρος ἀνεβαίνοντας στὸν θρόνο τῶν Ἀχαιμαινιδῶν συνέχισε τὸ περσικὸ τυπικὸ τῆς λαμπρῆς αὐτοκρατορικῆς ἐνδυμασίας, τοῦ χαρεμίου-γυναικωνίτου τῶν 365 γυναικῶν, διοικουμένου ἀπὸ εὐνούχους, καὶ ἐπιβάλλοντας τὴν προσκύνηση (ὅπως τὸ ἀραβικὸ σαλαμαλέκ ἤ τὸ κινεζικὸ καοτάο) στὰ πόδια τοῦ αὐτοκράτορος, ἐνῷ ἐχρησιμοποίει τὴν σφραγῖδα τοῦ Δαρείου γιὰ τὶς ἐπιστολὲς ποὺ ἔστελνε στὸ ἀσιατικὸ ἔδαφος.Ὁ αὐτοκρατορικός του τίτλος ἦτο βασιλεὺς Ἀλέξανδρος, χωρὶς νὰ ὁρίζεται γεωγραφικὰ ὁ χῶρος τοῦ βασιλείου του, ἐφ΄ὅσον ἦτο βασιλεὺς τῆς Οἰκουμένης.

Στὶς ἑλληνικὲς πόλεις-κράτη τῆς Ἀσίας ὅπως καὶ τῆς Εὐρώπης [Βαλκάνια], ὁ Ἀλέξανδρος παρουσιάζεται ὡς προστάτης τοῦ συστήματος τῆς πόλεως-κράτους, πραγματοποιῶντας ἔτσι τὴν σύνθεση τῆς συγκεντρωτικῆς οἰκουμενικῆς αὐτοκρατορίας καὶ τῆς ἀποκεντρωτικῆς πόλεως-κράτους. Ἀλλὰ ἡ συνείδηση ποὺ ἔχει ὅτι διεδέχθη τὸν αὐτοκράτορα τῆς Οἰκουμένης, τὸν ὑποχρεώνει νὰ συνεχίσῃ τὴν ἐπέκτασή του μέχρι τὰ πέρατα αὐτῆς τῆς Οἰκουμένης –δηλαδὴ τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς- ἐπὶ τῆς ὁποίας οἱ Ἀχαιμενῖδες ἐβασίλευαν. Συνεπῶς ὁ  Ἀλέξανδρος, ὡς ἐνδογενὴς πρίγκιψ τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς, δὲν κατακτᾷ, δὲν δρᾷ ὡς ἰμπεριαλιστὴς γιὰ νὰ ἀποκτήσῃ ὑλικὰ ὀφέλη. Ἁπλῶς ὡς ὑποψήφιος καὶ διάδοχος τοῦ περσικοῦ θρόνου προσπαθεῖ νὰ καλύψῃ ὅλην τὴν ἔκταση τῆς Αὐτοκρατορίας ποὺ κληρονομεῖ. Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι τελείως ἀντίθετο μὲ τὸν ἀποικιακὸ ἐπεκτατισμὸ τῶν Εὐρωπαίων στὰ τέλη τοῦ Μεσαίωνος, ὅπως οἱ Πορτογάλοι, ποὺ ὡς ἰμπεριαλιστὲς κατακτοῦν ἐδάφη τελείως ξένα καὶ ἀπομακρυσμένα ἀπὸ τὴν πολιτισμικὴ περιοχὴ τῆς Δύσεως. Συνεπῶς, εἶναι ἀθέμιτη ἡ προσπάθεια τῶν Δυτικῶν ἱστορικῶν νὰ ἀποκαλοῦν τὸν Ἀλέξανδρο ἰμπεριαλιστὴ καὶ νὰ τὸν ἐξομοιώσουν μὲ τοὺς δυτικοὺς ἰμπεριαλιστὲς.

Ὁ Ἀλέξανδρος προσπαθεῖ νὰ δώσῃ ἀκόμη μεγαλύτερη ἑνότητα στὴν οἰκουμενικὴ αὐτοκρατορία, εἰσάγοντας ἕνα ἑνιαῖο ἀργύριο σὲ κέρμα καὶ ὄχι  ἀσήμι σὲ ράβδους. Ἐπίσης προσπαθεῖ νὰ εἶναι πραγματικὸς ρυθμιστὴς τῆς πολυλαϊκῆς του αὐτοκρατορίας, ὡς βασιλεὺς ὅλων τὼν λαῶν ποὺ συγκροτοῦν τὴν Αὐτοκρατορία-Οἰκουμένη καὶ νὰ μὴν τὸν βλέπουν ὡς ἀντιπρόσωπο ἑνὸς καὶ μόνου λαοῦ, δηλαδὴ τῶν Μακεδόνων, μὲ ἄλλα λόγια νὰ μὴν τὸν θεωροῦν ἀρχηγὸ κόμματος. Αὐτὴ εἶναι ἡ οὐσία τῶν πράξεών του στὴν Ὤπη, τὸ 424, ὅταν διώχνῃ τοὺς ἰδικούς του Μακεδόνες καὶ ὑποστηρίζῃ τοὺς Πέρσες καὶ τὶς ἄλλες φυλές. Ὁ Ὀθωμανὸς σουλτᾶνος μετὰ ἀπὸ δύο χιλιετίες λαοκρατικῆς μοναρχίας τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς συμπεριεφέρετο ὅπως ὁ Ἀλέξανδρος, ἀρνούμενος νὰ ταυτισθῇ μὲ τὴν ἐθνική του ὁμάδα, δηλαδὴ μὲ τοὺς Τούρκους καὶ μάλιστα δίδοντας δυσμενῆ θέση στοὺς συμπατριῶτες του πρὸς χάριν τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἀρμενίων, φυσικὰ πρὸ τῆς δυτικοποιήσεως καὶ τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ δυτικοῦ σωβινιστικοῦ ἐθνικισμοῦ. Χωρὶς νὰ ἀμφισβητήσῃ τὸ σχέδιο τῆς Οἰκουμένης (μὲ ἕνα κέντρο, τὴν Ἑλλάδα τοῦ πολιτισμοῦ, καὶ μία περιφέρεια τῶν Βαρβάρων) προσπαθεῖ νὰ   ἀμβλύνῃ τὸν διαχωρισμὸ πολιτισμένων  καὶ   βαρβάρων.

Ὁ Πλούταρχος στὸ De fortuna Alexandri, δὲν θεωρεῖ  τὸν  Ἀλέξανδρο  ἰμπεριαλιστὴ ἀλλὰ ἐκπολιτιστὴ ποὺ  παίζει ὀρθὰ τὸν ῥόλο τοῦ ρυθμιστοῦ τῆς οἰκουμένης : εἶναι φιλάνθρωπος ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἐπιβάλῃ γύρω του τὴν ὁμόνοια, τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀλληλεγγύη μέσα στὴν κοινωνία. Ἡ οἰκουμενικὴ αὐτοκρατορία, ἐξ ὁρισμοῦ, βασίζεται στὸν ἥρωα ποὺ εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θρόνου. Συνεπῶς μετὰ τὸν θάνατό του, πόσον μᾶλλον ὅταν πρόκειται γιὰ θεὸ σὰν τὸν Ἀλέξανδρο, δὲν δύναται νὰ ὑπάρξῃ διάδοχος.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 5 Δεκεμβρίου 2015


70 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. Ευχαριστώ πολύ κύριε Καθηγητά που δείχνετε μεγάλο ενδιαφέρον στο να συνδέεστε με την νεολαία και τις απορίες της, απαντώντας δε μέσω άρθρων. Μόλις τώρα το είδα, θα το διαβάσω σε καμιά ώρα.

    Κωνσταντή ναι είμαι 19 ετών. Ξέρω αποτελώ ΔΥΣΤΥΧΩΣ εξαίρεση και όχι κανόνα. Όπως έχω ξαναπεί η γενιά μας θα είναι η καλλίτερη μα συνάμα και η χείριστη.

    ReplyDelete
  3. Ειναι ωραιο το των αντι τους για γενικη κτητικη.

    ReplyDelete
  4. Κύριε καθηγητά, η ανάλυση σας είναι αξιοθαύμαστη, θα ήθελα όμως εάν μπορείτε να μας πείτε ποιοι αναφέρουν τους Αλβανούς πριν την περίοδό του Ναπολέοντα με την συγκεκριμένη ονομασία προσδιοριζοντας ολόκληρο τον πλυθησμο ως "οι Αλβανοί " και γιατί αυτοί λένε αλλιώς στην γλώσσα τους , την ονομασία της χώρας τους? Το παρελθόν αυτής της χώρας(Αλβανίας) είναι μαύρο σκοτάδι για τους Έλληνες, αλλά και για τους ίδιους θεωρω...δώστε μας μια εικόνα τουλάχιστον γιατί η προπαγάνδα στην περιοχή πάει σύννεφο...

    ReplyDelete
  5. Δὲν καταλαβαίνω τὴν ἐρώτησή σας. Κανένα μαῦρο σκοτάδι. Σᾶς παραπέμπω στὸ ἄρθρο τῆς Βικιπαιδείας ποὺ γράφει, ὄχι μόνον στὰ ἑλληνικὰ άλλὰ καὶ στὰ ἀγγλικά, γαλλικά,γερμανικά κλπ. τὰ ἑξῆς σωστά:
    "Οι Βυζαντινοί συγγραφείς ονομάζουν τη σημερινή χώρα Αλβανία και τους κατοίκους Αλβανούς και Αρβανίτες από τον 11ο αιώνα. Εκτός όμως της ονομασίας αυτής ιστορικά υπάρχουν κι άλλες:Οι ίδιοι οι Αλβανοί ονομάζουν τους εαυτούς τους Σκιπτάρ και τη χώρα τους Σκιπερία, δηλαδή χώρα των αετών.Οι Τούρκοι τους ονομάζουν Αρναούτ.Στη γκεγκική διάλεκτο, η χώρα λεγόταν Άρμπεν και οι κάτοικοι (Arbensh) Άρμπενες - Αρμπινέοι (πληθ.) και Αρμπαναίοι.Οι Έλληνες, εκ του προηγουμένου, Αρβανίτες.Οι Σλάβοι, ομοίως με τους Έλληνες, Αρμπανάς και Αρμπανάδες".
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  6. Κύριε Καθηγητά σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω απολύτως στο ότι ο Αλέξανδρος ήτο Εκπολιτιστής και δεν είχε ουδεμία σχέση με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές, οι οποίοι ουδέποτε μετέδωσαν πολιτισμό στα κατεκτημένα εδάφη τους, παρά μόνον τεχνολογία άψυχη και τον Χριστιανισμό. Ίσως το τελευταίο να αποτελεί το μοναδικό κατόρθωμά των. Άλλωστε το ίδιο είχα γράψει και εγώ σε άρθρο μου στη σελίδα μας στο facebook, μετά την επίθεση στο Θέατρο Μπατακλάν.

    Έχω όμως ορισμένες ενστάσεις. Καταρχήν εν σχέσει με τους Αλβανούς. Οι Αλβανοί ουδέποτε είχαν Εθνική Συνείδηση. Η Εθνική τους Συνείδηση διεμορφώθη πάντοτε αναλόγως της Θρησκευτικής. Οι Ορθόδοξοι Αλβανοί οι λεγόμενοι Αρβανίτες, θεωρούσαν πάντοτε εαυτούς Ρωμηούς και συνεπώς ορθώς επολέμησαν εις το πλευρό των Ελλήνων Ρωμηών αδερφών τους το 1821. Όμως, χαρακτηριστικώς αναφέρω ότι τον 17ο αιώνα επί παραδείγματι, σε χωριό της σημερινής Βορείας Αλβανίας, από τα 350,000 Ορθόδοξα Χριστιανόπουλα, τα 300,000 ασπάστηκαν τον Αλλάχ. Συνεπώς μετά τον θάνατο του Γεωργίου Καστριώτη, του τελευταίου Ρωμηού της Ηπείρου(ο οποίος δε θεωρούσε εαυτόν απόγονο του Πύρρου), καθώς το όνομα Αλβανία και Αλβανός δεν υπήρχε τότε, το Ισλάμ εισχώρησε στην παλαιά πλέον, Νέα Ήπειρο/Ελληνική Ιλλυρία. Οι "Αλβανοί" εχωρίζοντο σε ισλαμικούς Τουρκαλβανούς και Ορθοδόξους Αρβανίτας. Το Αλβανικό κράτος αποτελεί εξ'ολοκλήρου κατασκεύασμα μίας μειονότητας, κυρίως των Καθολικών Αλβανών. Εν μέσω του Βαλκανικού χάους εν έτει 1912-14, η Αυστροουγγαρία και η νεο-δημιουργηθείσα Ιταλία, εχρειάζοντο πάτημα στα Βαλκάνια οπωσδήποτε. Συνεπώς εδημιούργησαν εκ του μηδενός το "Αλβανικό" Έθνος, χρησιμοποιώντας τους Καθολικούς Αλβανούς, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο Ισμαήλ Κεμάλι και οι Τουρκαλβανοί, καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήθελε να κρατήσει έστω και μία κάποια Βαλκανική επιρροή, καθώς τα εδάφη της κατεκλήζοντο από Σέρβους, Βουλγάρους , Έλληνες και Μοντενεγκριανούς. Έτσι εγεννήθη το "Αλβανικό" Έθνος, από μία ομάδα Καθολικών-Μουσουλμάνων.

    Τώρα, καθώς ομιλήσατε περί αδελφοσύνης Αλβανών-Ελλήνων. Να σας υπενθυμίσω ότι οι Αλβανοί είναι οι μοναδικοί υπερεθνικιστές στα Βαλκάνια, συνεχώς βγάζουν τραγούδια για την Μεγάλη Αλβανία, και οσοι δήθεν Ελληνοποιήθησαν σχηματίζουν τον αετό στον Στρατό Μας! Δεύτερον, η ειρωνεία χτυπά ταβάνι! Πέρσι, υπό του αγάλματος του Καστριώτη, έγινε μεγάλη Ισλαμική εαορτή με τις ευλογίες του Ερντοάν! Συνεπώς, είναι αδύνατον να μιλάμε περί αφομοιώσεως των Αλβανών, όταν ισχύουν τα παραπάνω και όταν επικρατεί αφελληνισμός στο Ελληνικό Εθνοκράτος. Αφομοίωση γίνεται μόνον με μία ισχυρή Εθνική συνείδηση και όχι μέσω αφελληνισμού.

    ReplyDelete
  7. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  8. Ο Καστριώτης αναφέρεται Ρωμηός ως έχων την πολιτιστική και πολιτική κληρονομιά της Ρωμανίας, μολονότι Ενωτικός.

    ReplyDelete
  9. Ίσως και να τον θεωρείτε "Δυτικό" ή Φραγκευμένο κύριε Καθηγητά...

    ReplyDelete
  10. "....Και δια τoπον ελληνικoν oπου τον λεγεις εδω, τοπος ειμαι εγω και νησαλα (=ινσαλλαχ ; ) θελεις με γνωρισεις ογλιγορα. Μωρε κιτζο εγω σε ηξευρω αρβανιτην ωσαν εμενα, εσυ που στον διαβολον τα εμαθες αυτα τα ελληνικα και εγω δεν τα ηξευρω;" απο επιστολη που ειχε στειλει στον Κιτσο Τζαβελα ο τουρκαλβανος δερβεναγας Κραβαρων Αχμετ Νεπρεβιστανη το 1828.

    Τουρκαλβανος σημαινει αρβανιτης μουσουλμανος, διοτι Τουρκος σημαινε μουσουλμανος τοτε, στις περισσοτερες περιπτωσεις. Οταν λεει ο δερβεναγας (υπευθυνος για την φυλαξη των δρομων, και, ας πουμε, αξιωματουχος της τουρκικης αστυνομιας) που τα μαθες αυτα τα ελληνικα, δεν εννοει τη γλωσσα - τα ρωμεηκα - αλλα τη χρηση του ουσιαστικου ελλας και των παραγωγων αυτης.

    ReplyDelete
  11. Μήπως επειδή είμαστε Ρωμαίοι πολίτες και μετά Έλληνες στην εθνικότητα; Μήπως επειδή οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι είμαστε Ρωμαίοι και μας ονομάζουν Rum millet; Μήπως επειδή το Έλληνες μέχρι τον 18ο αιώνα σήμαινε τον ειδωλολάτρη;

    ReplyDelete
    Replies
    1. This comment has been removed by the author.

      Delete
    2. Και στην ουσία αυτό είναι το ελληνικό κράτος. Ένα μείγμα αρβανίτων, σμυρνιών, μικρασιατών, κωνσταντιντουπολιτών, κρητικών, βλάχων, ποντίων κλπ.

      Όλοι αυτοί ενώθηκαν κάτω από την ονομασία Ελλάς.

      Delete
    3. Οι Τούρκοι μας γνωρίζουν ως Ίωνες (Yunani). Κι αυτό οφείλεται στο ότι η πλειοψηφία των Τούρκων δεν είναι γνήσιοι Τούρκοι αλλά εκτουρκισμένοι Ανατολίτες (Κάρες, Λυδοί, Φρύγες, κλπ.). Το να δηλώνεις Ρωμηός δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Είναι σαν να δηλώνεις Αμερικανός ή Καναδός.

      Delete
  12. Oσο για τον λογο της Ωπιδος, τον βρισκει κανεις στην Αλεξανδρου Αναβασιν του Αρριανου, 7.8.3 και εξης, που γραφτηκε τον δευτερο αιωνα μετα Χριστον και σε αττικη διαλεκτο, κατα μιμησιν, λεει η Βικιπαιδεια, της Αναβασεως του Ξενοφωντα. Στο σχετικο κεφαλαιο του Αρριανου, ο Αλεξανδρος με το χερι του δειχνει δεκατρια προσωπα να πανε κατευθειαν για εκτελεση.

    καταπηδήσας σὺν τοῖς ἀμφ᾽ αὑτὸν ἡγεμόσιν (=αξιωματικούς) ἀπὸ τοῦ βήματος ξυλλαβεῖν τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ταραξάντων τὸ πλῆθος κελεύει, αὐτὸς τῇ χειρὶ ἐπιδεικνύων τοῖς ὑπασπισταῖς οὕστινας χρὴ συλλαμβάνειν:

    καὶ ἐγένοντο οὗτοι ἐς τρισκαίδεκα. τούτους μὲν δὴ ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ. ὡς δὲ κατεσιώπησαν οἱ ἄλλοι ἐκπλαγέντες, ἀναβὰς αὖθις ἐπὶ τὸ βῆμα ἔλεξεν ὧδε.

    Τοτε αρχιζει ο λογος. Κανενα συμποσιο δεν γινεται ακομη. Στον Αρριανο ο Αλεξανδρος αρχιζει να μιλαει οχι με γυμνωμενο στηθος αλλα περιστοιχισμενος απο τους αξιωματικους του, μαλλον τους ξενους, οχι τους Μακεδονες, την ωρα που οι δεκατρεις κοβονται φετες πιο περα, μακρια απο το παγωμενο πληθος των παλαιμαχων Μακεδονων στρατιωτων. Δεν υπηρχαν τοτε κινητα με μικροφωνο, και αν οι δημηγοριες του Θουκυδιδη ηταν στο περιπου, αυτα που λεει ο Αλεξανδρος δια γραφιδος Αρριανου, τετρκοσια χρονια και βαλε μετα τα γεγονοτα, προφανως ειναι αυτα που ο Αρριανος θεωρησε οτι θα ειχε πει περιπου ο Αλεξανδρος, βασιζομενος στη διασταυρωση των προγενεστερων πηγων του. Η αγγλικη Wikipedia λεει οτι ειναι απο τους πιο αξιοπιστους αρχαιους ιστορικους.

    ReplyDelete
  13. Σωστὲς οἱ παρατηρήσεις τοῦ Ἐνόχου. Ἡ Ἑλλάς-Βαβυλωνία.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  14. Στόν γεωγραφικό χῶρο πού σήμερα ὀνομάζουμε ἑλληνικό ζοῦσε κάθε καρυδιᾶς καρύδι...Παίζει νά ὑπῆρχε καί ἕνα μικρό ποσοστό Μογγόλων ... Καί δέν ἀστειεύομαι καθόλου…

    ReplyDelete
  15. Σωστά, Ζαρατοῦστρα. Ὑπῆρχε, ἐκτὸς τῶν Τούρκων, καὶ ἕνα ποσοστὸ Μογγόλων. Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  16. Και να μην ξεχάσουμε, ένα σημαντικό μικρό ποσοστών Ινδιάνων και Ίνκας...μα τί λέτε ρε παιδιά????????? Έλεος...

    ReplyDelete
  17. Και εάν ήσαν, πόσοι να ήσαν? Άντε 1000, 2000? Οι Έλληνες ήσαν 3-4 εκατομμύρια. Τί σημασία έχει. Ένας Τουρανικός ευρεως γνωστός εν Ελλάδι υπάρχει, ένας. Και το όνομα αυτού, Γεώργιος Γερμενής. Ομιλείτε συνεχώς περί ελαχίστων εξαιρέσεων για λογαριασμό του κυρίου Ελληνικού κορμού. Δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια απέχθεια στον κύριο Ελληνικό Εθνικό κορμό...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Προφανως θα εχεις τα συγκεντρωτικα αποτελεσματα των ετησιων δειγματοληπτικων ερευνων του Αιματολογικου Ινστιτουτου Μυκηνων και Τιρυνθος για τα ετη 2000-1453 προ Χριστου.

      Delete
    2. Σχετικά με τον Γερμενή, στο πρόσωπο μοιάζει στον Βεσπασιανό.

      Delete
  18. Γιατι εστασιασαν οι στρατιωτες του Μεγαλου Αλεξανδρου στην Ωπιδα ; Συμφωνα με τον Αρριανο, διοτι τους ειπε να γυρισουν πισω στην πατριδα αυτοι που δεν μπορουσαν πια να πολεμησουν, και να τους αντικαταστησει με Περσες. Οι Μακεδονες το πηραν στραβα διοτι αισθανθηκαν σαν υπηρετες που τους απολυει κανεις οταν δεν χρειαζεται πλεον τις υπηρεσιες τους. ἀπαλλάττειν στρατιᾶς ἐκέλευον, αὐτὸν δὲ μετὰ τοῦ πατρὸς στρατεύεσθαι, τὸν Ἄμμωνα δὴ τῷ λόγῳ ἐπικερτομοῦντες. Δηλαδη - του λεγανε να τους απολυσει ολους, και να συνεχισει την εκστρατεια με τον πατερα του, εννοωντας (κοροιδευτικα) τον Αμμωνα.

    Απο την αλλη, ο Αλεξανδρος ηταν φαινεται περιτρυγιρισμενος απο μια στρατια Περσων και αλλων αυλοκολακων, οι οποιοι, κατα το ανατολικο συστημα που ισχυει και σημερα, τον προσκυναγαν, τον λεγανε Θεο η γιο Θεου, με σκοπο το ρουσφετι. Ο Αλεξανδρος φαινεται λοιπον οχι τοσο να εχει μεγαλοπνοο σχεδιο συμφιλιωσεως των δυο λαων, αλλα να προσπαθει να πιστεψει ο ιδιος στις κολακειες των βαρβαρων. Οι Μακεδονες στασιασαν γιατι τον ειδαν ΑΔΥΝΑΜΟ - και αυτος με τις δεκατρεις εκκτελεσεις προσπαθει να τους δειξει οτι εχει ακομα δυναμη. Τον λογο του δεν πρεπει να τον φανταστουμε φροντισμενο, οπως μας τον παραδιδει ο Αρριανος, κατα την Αττικη παραδοση του Θουκυδιδη και του Ευριπιδη, αλλα υστερικο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κωνσταντή συμφωνούμε.

      Delete
    2. This comment has been removed by the author.

      Delete
  19. Έπειτα λέτε, "κάθε καρυδιάς, καρύδι". Η πρώτη εθνοσυνέλευση που όρισε ως πολίτευμα του νεο-ελληνικού κρατιδιου την αβασίλευτη Δημοκρατία, όριζε ως Έλλην, τον Ελληνόφωνο Χριστιανό Ορθόδοξο. Συνεπώς έχουμε κατατοπιστικότατο Εθνικό ορισμό του Έλληνος.

    ReplyDelete
  20. Replies
    1. Κωσταντή έβαλες δύο φορες, την σωστή ανάλυσή σου.

      Delete
    2. ναι, συγγνωμη. Δεν ειναι οι αναλυσεις το θεμα, στην ιστορια, αλλα οι πηγες.

      Delete
    3. Διαφωνῶ κάθετα... τό θεμα στήν ἱστορία εἶναι οἱ ἀναλύσεις καί ἐλάχιστα οἱ πηγές...

      Delete
  21. Ἀκριβῶς... κάτι τέτοιο ὅριζε τό σύνταγμα τῆς Ἐπιδαύρου...συγκεκριμένα ὅριζε ὡς Ἕλληνες τούς " αὐτόχθονες πιστεύοντες εἰς Χριστόν"...

    Ὁρισμός πού μπάζει ἀπό παντοῦ...ἀποκλείει ὅσους ἦσαν ἀλλοῦ γεννημένοι, δέν διευκρινίζει σέ ποιόν Χριστό τόν ὀρθόδοξο ἤ τόν καθολικό - ( οἱ πολλοί περισσότεροι μουσουλμάνοι Ἕλληνες πού πολέμησαν τόν σουλτάνο εἶχαν ἐξολοθρευθεῖ ἤ βαπτισθεῖ μέ τό ζόρι )-, καί τρίτο καί βασικώτερο ἡ πίστη δέν μετριέται γιά νά ἀποτυπωθεῖ καί νά χρησιμεύσει ὡς συνταγματικό δεδομένο...

    Δέν ξέρω ἄν ἔχει ὑπάρξει ξανά στήν παγκόσμια ἱστορία συνταγματικός ὁρισμός ἐθνικότητος, αὐτό σημαίνει δημιουργία ἔθνους στά χαρτιά γιά νά κρυφτοῦν τά γνωρίσματα τῆς πραγματικῆς ἑλληνικῆς ἐθνικότητος... α ναί τώρα θυμήθηκα νομίζω καί στό σύνταγμα τῶν Σκοπίων ορίζεται ἡ μακεδονική ἐθνότητα... τά ἴδια καραγκιοζιλίκια τότε καί τώρα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εσύ πως θα το όριζες;

      Delete
    2. Γαι την εποχή του όπου η θρησκευτική ταυτότητα υπερίσχυε, είναι σωστός ο ορισμός. Δεν υπήρχε Τούρκος και Έλληνας, αλλά χριστιανός και μουσουλμάνος. Το ορθόδοξος χριστιανός εννοείται από μόνο του, λόγω της προϊστορίας.

      Delete
    3. Συμφωνα με μια διαλεξη του μακαριτη του Αγγελου του Ελεφαντη στο Ε.Κ.Π.Αθηνων δυο βασικοι ορισμοι για το εθνος υπαρχουν. Ο ενας, πολιτικος, του Ρεναν, το οριζει σαν ενα διαρκες δημοψηφισμα. Εθνος δηλαδη ειναι η βουληση των κατοικων μιας περιοχης να ανηκουν σε ενα συνολο, και το συνολο αυτο ονομαζεται εθνος. Ο αλλος ορισμος, του Χερντερ, λεει οτι το εθνος ειναι κατι που συνδεει τους κατοικους μιας περιοχης ανεξαρτητως της βουλησης τους. ΕΙναι ιστορικος ορισμος, Αυτα τα λιγα εχω συγκρατησει.

      Delete
    4. Υ.Γ. Πολυ-πολυ τσαπατσουλικα το γραφω. Εθνος εν τελει ειναι, πολυ απλα, το συνολο των υπηκοων ενος αστικου συνηθως κρατους. Δηλαδη, χυδαια, αν θες να ενσωματωσεις τους Βλαχους στο ελληνικο εθνος χωρις να τους ρωτησεις αν θελουν η οχι, χρησιμοποιεις τον Χερντερ και τους βγαζεις οτι ηταν παντα Ελληνες χωρις να το ξερουν. Αμα δεχεσαι να βαλεις μεσα αυτους που θελουνε να σου κολλησουνε, κι ας ειναι ασχετοι, ας πουμε, τους Πομακους, η τους Αφγανους, τους Πακιστανους, τους Τυρολεζους, χρησιμοποιεις τον Ρεναν. Λες - αφου θενε να ειναι Ελληνες, οι ανθρωοι, να τους εμποδισω εγω ; Παρομοια κανεις και αμα θες να τους διωξεις.

      Delete
  22. Κωνσταντινουπολίτη, σὲ παραπέμπω στὸ θεατρικὸ ἔργο "Βαβυλωνία" τοῦ Δ.Κ.Βυζαντίου ποὺ ἀνέβηκε τὸ 1836 στὸ Ναύπλιο καὶ ἐξιστορεῖ τὴν Ἑλλάδα τοῦ 1827. Τὴν παρουσιάζει ὡς πύργο τῆς Βαβὲλ διαλέκτων, ὅπου κανεὶς δὲν καταλαβαίνει τὸν ἄλλο.Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
    Replies
    1. This comment has been removed by the author.

      Delete
    2. This comment has been removed by the author.

      Delete
  23. Τι λεει λοιπον ο Αλεξανδρος σχεδον ταυτοχρονα με τις εκτελεσεις των τρεισκαιδεκα ; Τι θα λεγαμε εμεις, σε μια τετοια περιπτωση ; Ας κανουμε τον Θουκυδιδη και ας φανταστουμε τι θα λεγαμε εμεις στη θεση του Αλεξανδρου, μετα το φονικο.Θα λεγαμε τα εξης περιπου.

    -Βρε κεραταδες, εμενα ρε μου πατε κοντρα, εμενα και του πατερα μου, του Φιλιππου (οχι του Αμμωνα, αυτη τη φορα) που σας καναμε στρατηγους, σας δωσαμε παρασημα, σας δωσαμε πλουτη, σας δωσαμε λοφια, εκει που δεν ειχατε βρακι να βαλετε ; Θα σας δειξω ομως εγω. Τωρα εχω τους Περσες που μεχουνε για Θεο και εσας σας εχω γραμμενους. Φτου σας να χαθειτε ! Θα σας εκτελεσω ολους, και δειτε ποσοι ειστε σεις και ποσοι ειναι οι Περσες που με προσκυνανε ! Γιατι βρε αχαριστοι, δεν κανετε και σεις εναν τεμενα, να πειτε πως ειμαι γιος Θεου, να γελασει λιγο και μενα το πικραμενο μου ταχειλι, που εχω πιει τοσα φαρμακια, για χαρη σας, αναξιοι. Εγω ρε που σας πηγα, εσας, τους παλιοΜακεδονες, μεχρι τον Ινδο ! Να μην μπορειτε να σκυψετε λιγακι τη μεσουλα σας, παλιάνθρωποι. Γραμμενους σας εχω. Καλλιο οι Περσες παρα εσεις !

    Πραγματι, τελικα, διαβαζει κανεις παρακατω και αυτα λεει στην ουσια ο Μεγαλεξανδρος συμφωνα με τον Αρριανο. Το τσιμπουσι γινεται τουλαχιστον τρεις μερες μετα τη σταση των Μακεδονων. Στο μεταξυ εχουν δει οτι ο Αλεξανδρος τους αντικαθιστα ολους με Περσες. και, εγκλωβισμενοι σε ξενο τοπο, εχουν καταθεσει τα οπλα, κυριολεκτικα, μπροστα στο παλατι, και του προτεινουν να του παραδωσουνε και τους υπολοιπους υποκινητες της στασης, αρκει να μην τους παρατησει συξυλους στη μεση της Ανατολης. Τοτε μονον, αφου εχουν γινει αυτα, αρχιζει το τσιμπουσι και κανενας ορκος δεν υπαρχει στον Αρριανο. Απλως λεγεται μεταξυ αλλων οτι 9000 ανδρες μετειχαν στο συμποσιο, καθενας απο αυτους εκανε μια σπονδη και κατι ευχηθηκε η τραγουδησε επανω στη σπονδη επαιανισε). Ο δε Αλεξανδρος εκανε μια δημοσια προσευχη για τη συμφιλιωση Μακεδονων και Περσων. Που ξεπηδησε λοιπον ξαφνικα ο ορκος της Ωπιδος ; Οποιος εχει παρει μια μυρωδια απο αρχαια κειμενα ξερει πως οι παραποιησεις και οι φανταστικες προσθηκες αφθονουν. Αλλα συνηθως πατανε σε κατι προυπαρχον. Ποιο ειναι το προυπαρχον - εχουμε μιαν ενδειξη προς το παρον τη φραση του Αρριανου που λεει οτι ο Αλεξανδρος

    εὔχετο δὲ τά τε ἄλλα [καὶ τὰ] ἀγαθὰ καὶ ὁμόνοιάν τε καὶ κοινωνίαν τῆς ἀρχῆς Μακεδόσι καὶ Πέρσαις. εἶναι δὲ κατέχει λόγος τοὺς μετασχόντας τῆς θοίνης ἐννακισχιλίους, καὶ τούτους πάντας μίαν τε σπονδὴν σπεῖσαι καὶ ἐπ᾽ αὐτῇ παιωνίσαι. Που το βρηκε αραγε αυτο το κατεβατο ο Ψευδοκαλλισθενης που ευλογησε ο Πατριαρχης, και που λεει αυτα τα αντιρατσιστικα ; Για να δουμε...

    ReplyDelete
  24. Το βρηκαν αλλοι για μας. Η πηγη του κειμενου του ορκου ειναι, συμφωνα, με πολλους σχολιαστες στο διαδικτυο, το βιβλιο του Χρηστου Ζαλοκωστα, Μεγας Αλεξανδρος, προδρομος του Ιησου, 1971, σημερινη τουλαχιστον .εκδ. Εστια. Αυτο εξηγει, λενε οι σχολιαστες, γιατι δεν προεβληθη το αρχαιο κειμενο, οπως γινεται συνηθως σε παρομοιες περιπτωσεις, μια και η Ελλαδα ειναι γεματη απο Ανδρων Επιφανων Πασα Γη Ταφος και αλλα αρχαια επιγραμματα. Το βιβλιο δεν ειναι διαθεσιμο στο διαδικτυο αλλα κατι μπορουμε να ψυλλιαστουμε απο τον παραξενο τιτλο.

    Οι περισσοτεροι Ελληνες δεν ξερουν τον Μεγαλεξαντρο ουτε απο τον Αρριανο, ουτε απο τον ψευδο-Καλλισθενη. Τον ξερουνε - τον ξερουμε ολοι δηλαδη - αμεσως η εμμεσως - απο τη φυλλαδα του Μεγαλεξαντρου, που εχει εκδοθει απο τον ιστορικο Γ.Βελουδη στις εκδοσεις Γαλαξια, επανεκδοση Εστια, η οποια φυλλαδα, μαζι με τον Ερωτοκριτο, την Ερωφιλη του Χορτατση, τη Διηγηση Αλεπους και Γαιδαρου και αλλα τετοια αναγνωσματα, εγινε ο Ομηρος του Νεου Ελληνισμου. Στη φυλλαδα αυτη γινεται πολυ πριν τον Παπαρρηγοπουλο η συνθεση Χριστιανισμου και Ειδωλολατριας - διοτι, μεταξυ αλλων τερατωδων επιτευγματων, ο Μεγαλεξαντρος γινεται Χριστιανος πριν απο τον Χριστο, γιατι ασπαζεται τον Θεο των Εβραιων Σαβαωθ.

    Ο ψευδο-Καλλισθενης δεν ειναι αποτι φαινεται, οπως αλλοι ψευδο- της αρχαιοτητας, ενας ψευδωνυμος συγγραφεας, αλλα η υποθετικη πηγη ολων των Μυθιστοριων Ασιας, Ευρωπης και Αφρικης που αφηγουνται σε πολλες γλωσσες τα κατορθωματα του Αλεξανδρου. Διαβαζοντας μια απο τις ελληνικες εκδοσεις της φυλλαδας διαπιστωνει κανεις οτι ο υποθετικος συγγραφεας του κειμενου-πηγη, αν δεν ηταν ο ιδιος στορικος ασφαλως εχει διαβασει καποιον εγκυρο ιστορικο πανω στον οποιο πλεκει τον μυθο κοβοντας και ραβοντας - και μετα σειρα εχουν οι επιγονοι του.

    Υποψιαζομαστε χωρις να εχουμε διαβασει το βιβλιο του Ζαλοκωστα οτι το πνευμα του βιβλιου του ειναι ακριβως να βρεθει ενας τροπος να συνδυαστει ο Μεγας Αλεξανδρος με τον Χριστιανισμο, ενδεχομενως και με τους Εβραιους. Στις ελληνικες εκδοσεις της φυλλαδας οι σχεσεις του Αλεξανδρου με τους Εβραιους και τον προφητη Ιερεμια καταλαμβανουν σεβαστο χωρο, διοτι ο επινοητης της επαφης Αλεξανδρου και χριστιανικου Θεου επρεπε να βρει μιαν αληθοφανη διοδο προς τη γνωριμια του Αλεξανδρου με τον Κυριο προ Χριστου. Η μονη διαθεσιμη επι του χαρτου ηταν το τοτε Ισραηλ, και το οτι ο Αλεξανδρος περασε απο κει κατα την εκστρατεια του εκανε τα πραγματα ευκολοτερα.

    ReplyDelete
  25. ΥΓ -συγγνωμη - Ερμης ηταν η εκδοση με επιμελεια του Βελουδη, Γαλαξια ειναι σχεδον μονο το κειμενο,

    ReplyDelete
  26. Συγγνώμη αλλά δεν κατανόησα τη διαφορά μεταξύ φυλής και ράτσας στο άρθρο. Αν κατάλαβα σωστά η "φυλή" στην αρχαιότητα ήταν η "πατριά", και αυτές οι πατριές του ελληνικού γένους συγκρότησαν τα διάφορα ελληνικά έθνη. Συμφωνώ αν και νομίζω ότι αυτοί οι όροι εχρησιμοποιούντο αδιακρίτως πότε πότε (βλέπε τον Πλάτωνα στους Νόμους (692e-693a) να αναφέρεται σε γένη των Ελλήνων). Τι είναι η διαφορά μεταξύ φυλής και ράτσας λοιπόν;

    ReplyDelete
  27. Ἰχώρ, ἡ ἴδια ὅπως μεταξὺ τῆς δυτικῆς ῥάτσιο (ῥασιοναλισμός, ὑλικὴ ἔννοια) καὶ ἑλληνικοῦ ὀρθοῦ λόγου (ὀρθολογισμός, πνευματικὴ ἔννοια).Ἡ ῥάτσα ἐμπεριέχει τὴν βαρβαρική(δυτικὴ) ἔννοια τοῦ ὑποβιβασμοῦ μέρους τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στὸ ἐπίπεδο τοῦ ζώου. Ἡ ἑλληνικὴ ἔννοια τῆς φυλῆς εἶναι ἁπλῶς περιγραφική.Ὁ ῥατσισμὸς ἐμπεριέχει τὸ ἀρρωστημένο μῖσος τῶν Δυτικῶν καὶ τῶν Γραικύλων κατὰ τὴς Ἀνθρωπότητος. Ἐπειδὴ οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες εἶναι κατὰ πλειοψηφία Γραικύλοι, φυσικὸ εἶναι νὰ εἶναι ῥατσιστές.Τρανὸ παράδειγμα. Ὁ Γραικύλος πιστεύει ὅτι ὁ Μπαγλαντεσιανὸς δἐν παράγει τίποτα. Ὁ Σπαρτιάτης πιστεύει ὅτι χωρὶς τὸν εἵλωτα ἡ Σπάρτη δὲν δύναται νὰ παράξη τίποτα.Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
    Replies
    1. Στην τελική όμως ο Μπαγκλαντεσιανος οπως ο είλωτας του 400π.Χ. χρησιμοποιείται για να παράξει. Συνεπώς ποία η διαφορά? Μάλιστα ο Μπαγκλαντεσιανός τουλάχιστον δεν σφάζεται για...την ενηλικίωση των Δυτικών νεανίων αλλά τουλάχιστον θρέφει και την οικογένειά του. Οπότε τελικώς, ο Μπγκλαντεσιανός περνά καλλίτερα υπό τον Δυτικό, παρότι ο είλωτας υπό τον Λακεδαίμονα.

      Delete
    2. Επίσης λέτε να παράξει. Μεγάλη διαφορά μεταξύ παράγω και δημιουργώ. Ποίος είπε ότι δεν παράγει ο Πακιστανός? Δεν δημιουργεί ομως..

      Delete
  28. Οι αρχαιοι Ελληνες ηταν οργανωμενοι πολιτικα και κοινωνικα με βαση το φυλετικο συστημα, δηλαδη την ομαδοποιηση με βαση την καταγωγη απο εναν αρρενα Προγονο (καθως οι Ελληνες ηταν πατριαρχικα οργανωμενοι, μεταξυ αλλων και στα κληρονομικα) στον οποιο αποδιδονταν τιμες με εξειδικευμενες τελετες, συνηθως θυσιες. Κατι αναλογο ειχαν και οι Ρωμαιοι. Εαν ηθελες να κανεις καποιον μελος μιας φυλης, εκανες μια τελετη, με την οποια ο καινουργιος αναγνωριζοταν ως μελος της φυλης, βαζοντας τον να συμμετασχει στις κοινες τιμες που αποδιδονταν στον κοινο - υποτιθεται - προγονο. Αυτες οι τελετες ηταν το Α και το Ω του ολιγαρχικου συστηματος, και τις τελουσαν αυτοι που ειχαν το εθιμικο δικαιωμα να το κανουν (οις πατρια εστιν).

    Οι πολιτικοι μεταρρυθμιστες, οπως ο Κλεισθενης, που εθεσε τα θεμελια της αθηναικης δημοκρατιας, κρατουσαν συνηθως το προυπαρχον συστημα των φυλων αλλα αλλαζαν αυθαιρετα τις ομαδοποιησεις και παιρναν στα χερια τους την υψηλη επιβλεψη των τελετων. Ετσι, ο Κλεισθενης χωρισε τους κατοικους της Αττικης σε δεκα φυλες, που τις εβαλε να λατρευουν εναν ηρωα της Αττικης η καθεμια (για παραδειγμα, η Κεκροπις ειχε για υποτιθεμενο γεναρχη τον Κεκροπα). Τις τελετες τις επεβλεπαν ενα σωμα διορισμενων αξιωματουχων που ανηκαν στην κεντρικη διοικηση - για παραδειγμα, ο αρχων βασιλευς. Οι τελετες και οι σπονδες που κανει ο Αλεξανδρος στην Ωπιδα εχουν ισως ενα παρομοιο στοχο με αυτον του Κλεισθενη. Τους βαζει ο Αλεξανδρος, Ελληνες και Περσες, να περασουν απο μια τελετη στην οποια αναγνωριζουν οτι εχουν εναν κοινο προγονο. Η σπονδη εχει το νοημα αποδοσης τιμης σε μια χθονια θεοτητα - χυνεις το κρασι για να το πιει η θεοτητα που βρισκεται κατω απο τη γη. Η θυσια, συνηθως, απευθυνεται σε μιαν ουρανια θεοτητα, που ρουφαει την τσικνα πο ψηλα. Για την Ωπιδα συγκεκριμενα αυτο θελει διερευνηση.

    Η φυλη λοιπον στους αρχαιους εχει πολιτικο και κοινωνικο χαρακτηρα και ο συνδετικος της κρικος ειναι η συμμετοχη στις κοινες τελετες, και οχι η αιματολογικη εξακριβωση των χρωμοσωματων. Η ρατσα αντιθετα δεν εχει κοινωνικο προσημο, χωριζει τους ανθρωπους με βαση καποια σωματικα τους χαρακτηριστικα, οπως γινεται με τους σκυλους. Αν ενα Λαμπραντορ και ενα Τσιαουα θυσιασουν παρεα στον κοινο τους προγονο, τον Πλουτο, δεν παυουν να ανηκουν σε διαφορετικη ρατσα, ενω αν ενας Ιωνας και ενας Δωριεας θυσιασουν στον κοινο τους προγονο τον Ελληνα, ανηκουν στην ελληνικη φυλη, κι ας χρειαστει να εφευρουν εναν ανυπαρκτο προγονο, τον Ελληνα, που του δινουν υποσταση μεσω της λατρειας. Αυτο γινοταν παρα πολυ συχνα.

    ReplyDelete

  29. Η ρατσα τωρα απο πολιτικη αποψη συμβαδιζει με αυτο που λεω παραπανω πολυ τσαπατσουλικα με την αποψη του Χερντερ περι εθνους (δεν τον εχω διαβασει τον ανθρωπο, ετσι εχω ακουσει). Οπως ενα αλογο και ενα μουλαρι παραμενουν το καθενα αλογο και μουλαρι, ο,τι και να κανουν, ετσι με βαση αυτην την αντιληψη οι Σαξωνες, για παραδειγμα. και οι Βαυαροι ανηκουν στο γερμανικο εθνος ανεξαρτητως των πεποιθησεων τους. Το εθνος, οπως και η ρατσα, σε αυτην την περιπτωση, υπαρχει ανεξαρτητως των τιμων που του αποδιδονται. Ειναι μια αμετακινητη, αφθαρτη οντοτης, ιδεατη, περα απο τον χωρο και τον χρονο. Αντιθετα, ο προγονος στο φυλετικο συστημα εξαρταται απο τους ζωντανους οσο και οι ζωντανοι εξαρτωνται ως συνολο απο αυτον. Οι τιμες που του αποδιδονται τον κραταν στη ζωη, τον προφυλασσουν απο την εξαφανιση, και τα μελη της φυλης που του αποδιδουν τιμες ομαδικα ωφελουνται με τη σειρα τους ως συνολο απο την ικανοποιηση του, που γινεται αποδεκτης των τιμων τους. Στον πολυθεισμο, για να παρει σαρκα και οστα ο προγονος, πρεπει να ιδωθει σαν εμβια μορφη.

    Γι αυτο και τα τοσα αγαλματα. Αντιθετα, στον αφηρημενο κοσμο των ιδεων. η ομαδοποιηση γινεται με βαση γεωμετρικους, μη ζωομορφικους η ανθρωπομορφικους ορους. Η ρατσα ειναι μια ιδεα, ενω ο κοινος προγονος μιας φυλης ειναι ενα ον. Η ιδεα υπαρχει απο μονη της, ενω ο προγονος οχι. Η φυλη ειναι ενα συνολο ανθρωπων που λατρευουν εναν κοινο προγονο, και ο ρατσισμος παλι ειναι ο αποκλεισμος ενος συνολου ανθρωπαν απο τη λατρεια του κοινου προγονου επι τη βασει - προσοχη - της ιδεας οτι δεν του μοιαζουν. Για να ανηκεις σε μια φυλη, πρεπει να συμμετασχεις στην κοινη λατρεια προς τον προγονο, ενω για να ανηκεις σε μια ρατσα πρεπει να μοιαζεις στον προγονο. Αυτη ειναι ισως η ουσιαστικη διαφορα μεταξυ φυλης και ρατσας. Η φυλη κρατιεται δεμενη απο την αποδοση τιμων στον γεναρχη της, ειτε ειναι οντως γεναρχης της, ειτε εχει εφευρεθει (δεν εχει παντα την ιδια σημασια) ενω η ρατσα παραμενει ρατσα εσαει. Η φυλη εξαρταται απο τις τελετες ενω η ρατσα εξαρταται μοναχα απο την κατηγοριοποιηση των χαρακτηριστικων. Εαν θεωρησεις οτι η ομοιοτητα σταματαει στο χρωμα των μαλλιων, και απο κει και περα αρχιζουν οι διαφορες, βαζεις για ρατσες τους κοκκινομαληδες, τους ξανθους, τους μελαχρινους, τους αλμπινους, τους εκ γενετης καραφλους, κ.ο.κ. Αντι για προγονο, εχεις ενα μοντελο που συγκεντρωνει ολες τις ομοιοτητες.

    Γι αυτο η τεχνη των ναζιστων διαφερει απο αυτη των αρχαιων Ελληνων. Οι ναζιστες γλυπτες (και οχι μονο) προσπαθουσαν να συγκεντρωσουν ολα τα ιδεατα χαρακτηριστικα σε ενα σωμα. ενω οι αρχαιοι Ελληνες προσπαθουσαν πολυ πιο απλα να να δωσουνε ζωη στην πετρα, οπως κανανε στο θεατρο, οπως κανανε στις τελετες, οπως κανανε συχνα. Οι Ελληνες χαιρονταν καλλιτεχνικα να βλεπουν κατι να παιρνει ζωη ΕΞΩ απο αυτους, ενω οι ναζιστες (και οχι μονο) προσπαθουσαν να μοιασουνε στα αγαλματα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν είναι δυνατόν η φυλή να είναι ταυτοχρόνως και ράτσα σε ορισμένες περιπτώσεις;

      Delete
    2. Ναι, αλλα ιδωμενη απεξω, και οχι απο μεσα.

      Οι ρατσιστες ξεχνανε παντα κατι πολυ βασικο - η φυλη δεν ειναι τοσο ανοητη ωστε να μην θελει να αναπαραχθει, και για να αναπαραχθει χρειαζεται επιγαμια. Το φυλετικο συστημα, που τοχουμε σε μεγαλο βαθμο και στην Ελλαδα, νοιαζεται για την επιβιωση του πνευματος του προγονου, δηλαδη την εξουσια, με ορους φυλετικους - και οχι με την καθαροτητα του αιματος, διοτι αυτο τη φυλη θα την καθιστουσε στειρα και θα εμποδιζε την επιβιωση του προγονικου πνευματος μεσω της αναπαραγωγης του.

      Το προγονικο πνευμα ειναι σαν ενας ιος, ποτε ευεργετικος ποτε παθογονος, που αναμεταδιδεται σε καθε κυτταρικη αναπαραγωγη, περιλαμβανομενης της γονιμοποιησης. Δεν ειναι διχως σημασια οτι οι ρατσιστες ειναι συχνα πουριτανοι και γενικως κατα της αναπαραγωγης.

      Delete
  30. Εγώ θα επαναλάβω ότι Φυλή εννοείται η φυλετική οικογένεια, όπως Ευρωπίδες, Μογγολίδες, Νεγροειδείς, Αμερινδιάνιδες,κλπ. Ράτσα εννοείται ο ανθρωπολογικός τύπος που ανήκει ο κάθε ένας άνθρωπος εντός της φυλετικής οικογενείας. Πολλές ράτσες με κοινή αφετηρία, σωματικά και πνευματικά χαρακτηριστικά συγκροτούν μία Φυλή ή φυλετική οικογένεια καλλίτερα. Ο όρος Φυλή περιγράφει τις ράτσες ενός Έθνους. Η Ελληνική Φυλή, ομοιάζει με λοιπές βαλκανικες προς την Διναρική ράτσα, με λοιπές Ευρωπαϊκες προς την Αλπική ράτσα, και με ολίγες περιοχές, πιο πολύ προς την Ανατολή, ως προς την Μεσογειακή ράτσα.Όλες μαζί συγκροτούν την Ελληνική φυλή.

    ReplyDelete
  31. Με βαση αυτα που λεω παραπανω αυτο που λες ελληνικη φυλη δεν ειναι φυλη αλλα ρατσα, διοτι λειπει ο προγονος στον οποιο αποδιδονται τιμες.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δευκαλίων=ο πρόγονος, γενάρχης των Ελλήνων.

      Delete
    2. Δεν του απεδιδαν τιμες οι Ελληνες απο κοινου.

      Delete
    3. Το κάνανε μέχρι και οι Φοίνικες φίλε.

      Delete
    4. Οι "σημίτες" "Φοίνικες"...

      Delete
    5. Μα και παλι - αν και αμφιβαλλω πολυ για την πληροφορια που δινεις - δεν του αποδιδαν τιμες οι Ελληνες απο κοινου...

      Delete
  32. Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον στην περίπτωση των Αλβανών, είναι ότι εμφανίζουν έντονη παρουσία στις εξελίξεις ιστορικά από τους 2 τελευταίους αιώνες της αυτοκρατορίας και ύστερα...τι γίνεται πριν, που είναι οι προσωπικότητες τους, που είναι η προσφορά τους στην ελληνο ορθόδοξη εκκλησία,εγώ κύριε καθηγητά γνωρίζω για Βούλγαρους για Σέρβους για Κροάτες κ.τ.λ. που ήρθαν με τις αποσκευές τους ως νομάδες βάρβαροι και η επικοινωνία με τους Έλληνες του Βυζαντίου τους βοήθησε στην δημιουργία μιας οργανωμενης κοινωνίας, οι Αλβανοί που είναι τότε...εδώ μιλάμε για μιλιούνια κόσμο που έκανε ολόκληρο κράτος, πως γίνεται να περνούν απαρατήρητοι και ξαφνικά, μπαμ, φέρνουν τα πάνω κατω?

    ReplyDelete
  33. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι είτε δυστυχώς είτε ευτυχώς, η ράτσα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ, στην συγκρότηση κοινής συνειδήσεως. Ο πολιτιστικός παράγων παίζει μεγάλο ρόλο, καθώς εγώ ο ίδιος επί παραδείγματι μολονότι φυλετικώς κοντύτερα στην Αλπική Ελβετική ράτσα από ότι ο τελείως Μεσογειακός φυλετικά πατέρας μου, εγώ νιώθω πολύ λιγότερο κοντά από ότι ο πατέρας μου. Μάλιστα πολλές φορές αρπάζεται που κατακρίνω την Δύση και τους Ελβετούς σε ορισμένα θέματα, ενώ ουδεμία συμπάθεια τρέφει ο ίδιος για την Ανατολή, μολονότι φυλετικά κοντύτερα στην Ανατολή παρά στη Δύση.

    ReplyDelete
  34. Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον στην περίπτωση των Αλβανών, είναι ότι εμφανίζουν έντονη παρουσία στις εξελίξεις ιστορικά από τους 2 τελευταίους αιώνες της αυτοκρατορίας και ύστερα...τι γίνεται πριν, που είναι οι προσωπικότητες τους, που είναι η προσφορά τους στην ελληνο ορθόδοξη εκκλησία,εγώ κύριε καθηγητά γνωρίζω για Βούλγαρους για Σέρβους για Κροάτες κ.τ.λ. που ήρθαν με τις αποσκευές τους ως νομάδες βάρβαροι και η επικοινωνία με τους Έλληνες του Βυζαντίου τους βοήθησε στην δημιουργία μιας οργανωμενης κοινωνίας, οι Αλβανοί που είναι τότε...εδώ μιλάμε για μιλιούνια κόσμο που έκανε ολόκληρο κράτος, πως γίνεται να περνούν απαρατήρητοι και ξαφνικά, μπαμ, φέρνουν τα πάνω κατω?

    ReplyDelete
  35. Κοίτα Χρήστο δύο θεωρίες υπάρχουν περί Σκιπταρίων.

    Είναι τα αρχαία Ιλλυριακά φύλα, τα οποία μέσω Λατινικών εδημιοθργησαν την διάλεκτό τους, Μέσω Λατινικών και πρωτοΕλληνικών, καθώς πολλές αλβανικές λέξεις έχουν Ομηρικό κορμό.

    Είναι μετανάστες από τον Καύκασο και την Αλβανία του 400μ.Χ. Σημερινό Αζερμπαϊτζάν. Φυλετικώς έχουν πολλούς Καυκάσιους τύπους οι Αλβανοί και όχι μόνον τον Διναρικό Βαλκάνιο τύπο. Το τελευταίο παρέχει μία κάποια στήριξη στην δεύτερη θεωρία.

    Θα σου πρότεινα το βιβλίο "Έλληνες από το Άρβανον", το οποίο αναλύει πολύ καλά τα περί Αρβανών/Αλβανών. Ο διαχωρισμός όπως προείπα γινόταν μέσω θρησκείας. Η θρησκεία εδημιουργούσε Εθνική συνείδηση. Μέχρι την πτώση του Καστριώτη, η Αλβανία ονομαζόταν Νέα Ήπειρος ή Ιλλυρία Ελληνική.

    ReplyDelete
  36. Ελληνα, γιε του Δευκαλιωνα, εισαι απροσεκτος στη χρηση των πηγων, αντιθετα με τον απογονο σου, τον Θουκυδιδη. Αλλα και σε αυτα που γραφεις. Απο που και ως που

    αλβανοι είναι τα αρχαία Ιλλυριακά φύλα, τα οποία μέσω Λατινικών εδημιοθργησαν την διάλεκτό τους.

    Τι παει να πει αυτη η φραση ; Εχεις φτιαξει εσυ τα ελληνικα η τα ρωμεηκα ; Και επιπλεον, δεν ξερεις πως τα αλβανικα η αρβανιτικα ειναι γλωσσα μοναδικη, οπως τα ελληνικα, που ανηκουν στην ινδοευρωπαικη οικογενεια γλωσσων ; Ξερεις εσυ ποτε διαφοροποιηθηκαν τα ελληνικα απο τις αλλες ινδοευρωπαικες γλωσσες, και ποτε τα αλβανικα ; Αμα ξερεις πες μας, για να μαθουμε και εμεις οι ασχετοι απο ιστορικη γλωσσολογια.

    ReplyDelete
  37. Τωρα, σε σχεση με τους Αλβανους (ετσι λεμε σημερα τους υπηκοους του κρατους που λεγεται Αλβανια) και τους αρβανιτες (ετσι λεμε σημερα τους απογονους των αλβανοφωνων που ενταχθηκαν στο ελληνικο κρατος με την επανασταση του 21), πριν την επανασταση λεγονταν αρβανιτες εξισου στη δημοτικη, και λεγονταν ετσι επειδη μιλουσαν αρβαντικα, δηλαδη αλβανικα. Αρβανιτης στη δημοτικη, αλβανος στη λογια γλωσσα, παει να πει αυτος που εχει αλβανοφωνους προγονους.

    Επειδη οι χωρες τους ειναι γενικα ορεινες και φτωχες, τοσο οι αρβανιτες οσο και οι αλβανοι εχουν κρατησει στα ηθη και στα εθιμα τους ενα πατριαρχικο συστημα βασισμενο στην προγονολατρεια οπως προσπαθω να το περιγραψω παραπανω για τους αρχαιους Ελληνες, χωρις η κοινωνικη τους οργανωση και συμπεριφορα να εχει δεχτει τη διαμεσολαβηση αλλων θεσμων. Ειναι -σαν τυπος, βεβαια, οχι σε ολες τις περιπτωσεις - πεισματικα προσκολλημενοι στις φαρες τους (φαρα ειναι το αρβανιτικο αναλογο της φυλης) και κρατανε παρα πολυ αυστηρα το ανηκειν σε αυτες. Τηρουμενων των αναλογιων, μεχρι σημερα οι αρβανιτικες φαρες εντος και εκτος ελληνικων και αλβανικων συνορων ειναι σαν τις διαφορες φυλες της αρχαιας Αττικης πριν τις μεταρρυθμισεις του Κλεισθενη. Αυτα υποψιαζομαι με βαση τη μιση μου καταγωγη, που ειναι αρβανιτικη απο τα Βιλλια Αττικης.

    ReplyDelete
  38. "λέτε να παράξει. Μεγάλη διαφορά μεταξύ παράγω και δημιουργώ. Ποίος είπε ότι δεν παράγει ο Πακιστανός? Δεν δημιουργεί ομως".
    Κωνσταντινουπολίτη, σὲ παρακαλῶ μὴν ἀσχολεῖσαι μὲ τοὺς ἄλλους λαούς ἀλλὰ βλέπε τὸ ίδικό μας. Ἀπὸ πολὺ καιρὸ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς δὲν παράγει τίποτα καὶ δὲν δημιουργεῖ τίποτα. Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σωστό. Συμφωνούμε.

      Delete
    2. Σωστό. Συμφωνούμε.

      Delete
  39. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete