96 - Γιὰ τὴν συγκρότηση Ἀνατολικοῦ
Καποδιστριακοῦ Κόμματος
Ὁ περισσότερος κόσμος γιὰ νὰ εἰσέλθη στὴν σχολὴ τοῦ Σωκράτους πρέπει πρῶτα νὰ σιτισθῇ, νὰ ἔχῃ κάποια ἐργασία καὶ μισθό. Ὁ Μὰρξ ἔλεγε νὰ ἔχουμε ὀλιγώτερες ὧρες χειρονακτικῆς ἐργασίας, νὰ ἀντικαταστήσουν οἱ μηχανὲς τὰ χέρια τῶν ἐργατῶν γιὰ νὰ δυνηθοῦν οἱ ἐργάτες νὰ ἐργασθοῦν πνευματικά, μὲ στόχο τὴν πνευματικὴ ἀνάταση. Ὄχι γιὰ νὰ καταναλώνουν στὰ
μπουζούκια, τὰ αὐτοκίνητα καὶ νὰ ξαπλώνουν στὶς ἀμμουδιές ξεβράκωτοι. Τὸ ΚΚΕ καὶ ἡ Χρυσῆ Αὐγή, πολὺ σωστά, ἔχουν ἀπήχηση στοὺς ἀνέργους ἐπειδὴ σίγουρα θὰ τοὺς ἐξασφαλίσουν δουλειὰ καὶ ψωμί. Καὶ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ γνωρίζουν. Ὅσο γιὰ τὴν Ῥωσία, αὐτὴ ἀνεγνώρισε πρώτη ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλλάδος τὸ 1829 καὶ ἔδωσε στὴν χώρα μας τὸν ἴδιο τὸν ὑπουργό της τῶν Ἐξωτερικῶν, τὸ διαμάντι ποὺ ὠνομάζετο Ἰωάννης Καποδίστριας. Τὸ ῥωσικὸ κόμμα δὲν ἦταν τὸ κόμμα τῶν κληρικῶν. Ἦταν τὸ κόμμα τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ, δηλαδὴ τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ μας τὸ 1829. Ἡ ἀναγέννηση στὶς καρδιές μας σήμερα τοῦ Ἀνατολικοῦ Κόμματος, δηλαδὴ τοῦ Καποδιστριακοῦ καὶ ῥωσοφίλου, ἀναγέννηση ποὺ ὑποστηρίζω μὲ ὅλες μου τὶς πνευματικὲς δυνάμεις, ἐλπίζω νὰ γελοιοποιήσουν τὰ ἀπίθανα μορφώματα τοῦ τύπου τῶν 58 ἤ τὸ Ποτάμι τοῦ δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη ποὺ ὀργανώνονται ἀπὸ τὶς Δυτικὲς Δυνάμεις γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὴν Χρυσῆ Αὐγή, ποὺ εἶναι ῥωσόφιλο, δηλαδὴ λαοπρόβλητο κόμμα. Ὅσο γιὰ ἀπόπειρα πραξικοπήματος, τοῦ τύπου Βαγγέλη Βενιζέλου, δηλαδὴ τοῦ τύπου Πινοσέτ, ὅλοι τὸ φοβόμεθα. Τὸ κόμμα τοῦ πραξικοπήματος, δηλαδὴ τὰ ὑπολείμματα τοῦ ΠΑΣΟΚ, δὲν πρέπει νὰ λάβῃ οὔτε μισὴ ψῆφο. Μοῦ προκαλεῖ ἔκπληξη ὅτι οὐδεὶς ἐσκέφθη, ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν, νὰ σχηματίσῃ μία ἐκλογικὴ συμμαχία ποὺ νὰ συμπεριλαμβάνῃ τὴν Χρυσῆ Αὐγή, τὸ ὁποῖο νὰ τιτλοφορεῖται Ἀνατολικὸ Καποδιστριακὸ Κόμμα, φυσικὰ ῥωσόφιλο.
Προτείνω λοιπόν, ἐδῶ καὶ τώρα ἡ Χρυσῆ
Αὐγὴ νὰ κατέβῃ στὶς ἐκλογὲς ὑπὸ τὴν ὀνομασία Ἀνατολικὸ Καποδιστριακὸ Κόμμα μὲ ἀνοικτὴ ὑποστήριξη στὴν πολιτικὴ τοῦ νέου
Ναπολέοντος τῆς Εὐρώπης, τοῦ Πούτιν. Τὸ κόμμα αὐτό, νὰ τὸ ψηφίσῃ ὅλος ὁ λαὸς καὶ
πρωτίστως οἱ ὀπαδοὶ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ τοῦ ΚΚΕ, δηλαδὴ ὅλοι οἱ Ἕλληνες πατριῶτες.
Ἐὰν αὐτὸ θεωρηθῆ ἀνέφικτο γιὰ τὶς προσεχεῖς εὐρωεκλογές, τοὐλάχιστον νὰ
προγραμματισθῆ γιὰ τὶς ἐθνικὲς κοινοβουλευτικὲς ἐκλογές.
Δημήτρης Κιτσίκης 6
Μαρτίου 2014
Στείλε επιστολή στον Μιχαλολιάκο.
ReplyDeleteΜε λίγα λόγια, εκείνοι που αισθάνονται πατριώτες πρέπει να πάρουν την εξουσία και να διαχειρίζονται τη γη τους. Εκείνοι που είναι πολίτες του κόσμου πρέπει να παραιτηθούν από τα πολιτικά τους δικαιώματα.
ReplyDeleteἸχώρ, εἶμαι σίγουρος ὅτι οἱ σύμβουλοι τοῦ ἀδίκως κρατουμένου στὶς φυλακές, ἀρχηγοῦ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, θὰ τοῦ παραδώσουν τὸ κείμενο αὐτὸ τῆς προτάσεώς μου καὶ ὁ Θεὸς βοηθός!
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης
Πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας. Είναι αλήθεια ότι αυτή τη στιγμή οελληνικός λαός βρίσκεται υπό έμμεση σφαγή. Είναι αλήθεια ότι οι ηγεσίες κοιτάζουνε το τομάρι τους και την αναπαραγωγή της τάξης τους πάνω στις πλάτες του. Εμείς όμως πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να λύσουμε το πρόβλημ,α στη ΡΙΖΑ του.
ReplyDeleteΑς το δούμε το πράγμα απλά και ψυχρά. Όπως ΚΑΘΕ κράτος, το νεοελληνικό κράτος στεκότανε πάνω σε πήλινα πόδια. Ο λαός προσπαθούσε να σταθεί κουτσά στραβά πάνω στα δικά του ποδάρια με τη βοήθεια διαφόρων θρησκειών. Επικρατούσα θρησκεία ήταν ο ορθόδοξος χριστιανισμός. Το κράτος τον έγδυνε, τον τσάκιζε, τον έφθειρε τον σκότωνε και τον έβαζε να σφαζει τους ομοίους του. Για ανταμοιβή του έδινε ένα μισθούλη. Τώρα του βούτηξε το μισθούλη και τον έβαλε να ψοφήσει της πείνας.
ReplyDeleteΔεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι καθάρματα αυτοί που πρώτα αναπαρήγαγαν το καθημερινό σφάξιμο του λαού και τώρα σκύλευσαν και σκυλεύουν το πτώμα του χωρίς κανένα ηθικό ενδιασμό. Είναι καυθάρματα. Αν όμως μας ενδιαφέρει εμάς που τα βλέπουμε εν μέρει απόξω να λύσουμε το πρόβλημα, και όχι να ψάξουμε να τιμωρήσουμε τους ενόχους, πρέπει να κάνουμε τη δουλειά που μας αρμόζει και όχι να λαϊκίζουμε. Λαϊκισμός είναι να νομίζεις ότι είσαι ανώτερος από το λαό.
Με άλλα λόγια πρέπει να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και αυτό ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΨΩΜΙ.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε διάφοροι πρώην και νυν φίλοι και συμμαθητές μου έουνε γίνει συνειδειτοί μπουρζουάδες. Θεωρούνε ότι είναι ΕΞΥΠΝΟΙ και γι `αυτό το κράτος ΤΟΥΣ τους ανταμείβει με το να ενδιαφέρεται πάρα πολύ για τα υποπροϊόντα του πνεύματός τους. Μόνο που δεν είναι ΕΞΥΠΝΟΙ. Όλοι είναι έξυπνοι. Κανείς δεν είναι βλάκας, η βλακεια είναι ένας μύθος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ. Άμα πιστεύεις και κάνεις τεμενάδες, η εκκλησία σε ανταμείβει με ΧΡΗΜΑ.
Deleteerrata ;όπου συνειδειτοί διάβαζε συνειδητοί.
DeleteΛοιπόν επειδή η συζητηση βλεπω δεν έχει προχωρήσει και επειδή φαίνεται ο πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει τη ζωτικότητα των θεμάτων που βάζει ο Κιτσίκης, και νομίζει ότι κάνει μόνο φλυαρίες και ποιητικούς εξυπνακισμούς, παίρνω το θάρρος και τοθράσος να επέμβω και να ρωτήσω με βάση ό,τι καταλαβαίνω.
ReplyDeleteΕμείς οι υποτίθεται μορφωμένοι μπορεί να μην καταλαβαίνουμε τι εστί ορθόδοξος λαός. Είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που βλέπαμε γύρω μας στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί μπορεί να μην τους καταλαβαίναμε αλλά στη συμπεριφορά τους είχανε μια ΣΥΝΕΠΕΙΑ. Και η συνέπεια αυτή δεν μπορεί παρά να οφειλόταν σε μια κοινή ΠΙΣΤΗ. Δηλαδή ρε παιδί μου αυτούς τους ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ. Κι ας μην τους καταλαβαίνεις. Εγώ ρωτάω κάτι που για μένανε ήτανε πάντοτε ζωτικής σημασίας. Πώς στο διάολο οι μορφωμένοι της Ελλάδας καταφέρνανε να ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΕ το κράτος το οποίο όλη τους η κουλτούρα, κάθε τους κουβέντα, και ιδίως για όσους κάνανε διανοητικά επαγγέλματα, κάθε λέξη της ίδιας της εοπαγγελματικής τους υπόστασης το αρνιότανε ;
Για παράδειγμα, πώς οι μορφωμένοι - ΟΧΙ οι χρυσαυγίτες ούτε οι παραδοσιακοί δεξιοί, ούτε οι αγρότες, ούτε αυτοί που λέμε σήμερα κάγκουρες, αλλά όλοι οι άλλοι μιλάγανε κατά του κράτους υπηρετώντας το ; Προσοχή δεν το λέω από ηθική σκοπιά. Το λέω από λειτουργική σκοπιά. Δεν λέω, αχ, τι κακό. Ρωτάω κυριολεκτικά πώς μπορούσανε. Εγώ λοιπόν υποθέτω ότι ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝΕ και αυτοί ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ.
Δεν ειμαι σιγουρος οτι καταλαβα το σχολιο σου νομιζω ομως οτι δεν θα ειμαι τελειως εκτος θεματος.
ReplyDeleteΑπο την εποχη που ο Μαραθωνοδρομος ειπε το νενικηκαμεν με την τελευταια του πνοη για να προλαβει αυτους που φοβεριζοντας τον λαο τον προετρεπαν να ανοιξει τις πυλες στους Περσες, η ιστορια επαναλαμβανεται συνεχως.
Ενα μερος της ολιγαρχιας σε καθε τοπο και σ ολες τις εποχες ειναι προθυμο να σερνεται μπροστα σε ξενους αφεντες αρκει να του δινεται το δικαιωμα να καταδυναστευει την χωρα του.
Πολυ ωραια περιγραφει ο Ισοκρατης την διαγωγη των ολιγαρχικων δεκαρχιων που εγκατεστησαν οι Σπαρτιατες στις Ελληνικες πολεις μετα την νικη τους επι των Αθηναιων.
ΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΑΝΟΜΩΤΑΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΤΑΤΟΥΣ ΕΝΟΜΙΖΟΝ, ΤΟΥΣ ΔΕ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ΩΣΠΕΡ ΕΥΕΡΓΕΤΑΣ ΕΘΕΡΑΠΕΥΟΝ, ΗΡΟΥΝΤΟ ΔΕ ΤΩΝ ΕΙΛΩΤΩΝ ΕΝΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΩΣΤ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΥΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΥΒΡΙΖΕΙΝ.
Αυτοι τους μεν ανομωτατους θεωρουσαν εμπιστοτατους, τους δε προδοτες φροντιζαν σαν ευεργετες.
Προτιμουσαν δε να ειναι δουλοι του οποιουδηποτε Ειλωτα (απο την Σπαρτιατικη φρουρα) ωστε να μπορουν να φερονται υβριστικως στην πατριδα τους.
Αλλα και ειδικα για την Αθηνα στο καθεστως των τριακοντα τυραννων
ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ ΤΑΣ ΝΑΥΣ ΤΑΣ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΝ ΑΠΩΛΕΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΣΥΜΦΟΡΑΙΣ ΕΚΕΙΝΑΙΣ Η ΠΟΛΙΣ ΠΕΡΙΕΠΕΣΕΝ, ΤΙΣ ΟΥΚ ΟΙΔΕ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΤΟΙΜΟΥΣ ΟΝΤΑΣ ΟΤΙΟΥΝ ΠΑΣΧΕΙΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΗ ΠΟΙΕΙΝ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΤΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΔΕΙΝΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΙ ΤΙΣ ΟΨΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΞΑΣΑΝ, ΤΑΥΤΗΝ ΥΦ ΕΤΕΡΟΙΣ ΟΥΣΑΝ, ΤΟΥΣ ΔΕ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΕΠΙΘΥΜΗΣΑΝΤΑΣ ΕΤΟΙΜΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΑΣ;
ΟΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΗΞΙΟΥΝ ΤΩΝ ΜΕΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΧΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΠΟΛΕΜΙΟΙΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ, ΟΙ ΔΕ ΤΩΝ ΜΕΝ ΑΛΛΩΝ ΑΡΧΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΠΟΛΙΤΑΙΣ ΙΣΟΝ ΕΧΕΙΝ.
Οταν δε τα καραβια μας χασαμε στον Ελλησποντο και η πολη επεσε σ αυτες τις συμφορες, ποιος απο τους μεγαλυτερους δεν θυμαται τους μεν καλουμενους δημοκρατικους να ειναι ετοιμοι να πασχουν οτιδηποτε για να μην κανουν οτι τους προσταζουν (οι Σπαρτιατες) και νομιζοντας μεγαλο κακο να δουν την πολη που ηρξε των Ελληνων, να ειναι υποτελης αλλων, τους δε επιθυμητες της ολιγαρχιας προθυμα και τα τειχη να γκρεμιζουν και την δουλεια να υπομενουν;
Διοτι οι μεν αξιωναν να αρχουν των πολιτων και να ειναι δουλοι στους εχθρους, οι δε των αλλων να αρχουν, με του δε πολιτες να εχουν τα ισα.
Αυτο εκμετταλευθηκε και ο Αλεξανδρος αφηνοντας απειρακτες τις ολιγαρχιες και τους αρχοντες των χωρων που κατεκτησε.
Πραγματικοι μαστορες ομως αναδειχθηκαν οι Ρωμαιοι.
Σημερα εχουμε μια επαναληψη των ιδιων.
Απο τον καιρο της απελευθερωσης, και μετα την δολοφονια του Κυβερνητη που ηταν εμποδιο στα σχεδια τους, οι παντα υπαρχοντες προθυμοι πλουτιζουν εις βαρος των Ελληνων πουλωντας την χωρα τους σε καθε περιπτωση που θα τους ζητηθει απο τα ξενα αφεντικα τους.
Το ακραια ολιγαρχικο πολιτευμα μας δεν επετρεψε και δεν επιτρεπει στον γυμνο απο πραγματικη εξουσια λαο να επεμβει για την σωτηρια του.
Δεν ειναι τυχαιο που οι πιο επιτυχημενες κυβερνησεις ηταν δικτατορικες. Καποδιστριας-Μεταξας-Παπαδοπουλος.
Οι δυο δολοφονηθηκαν και ο τριτος πεθανε στην φυλακη. Η ολιγαρχια δεν ανεχεται αυτους που της αφαιρουν την εξουσια.
Δυστυχως εχει πειστει και ο λαος οτι αυτο το πολιτευμα ειναι δημοκρατια παρολο που τα αποτελεσματα του βοουν περι του αντιθετου. Φθανουν δε μερικοι σε τετοιο σημειο παρανοιας που να κατηγορουν την "υπερβολικη δημοκρατια" μπερδευοντας τον ελεγχο του κρατους απο τον λαο του, με την ασυδωσια του καθε κονομημενου τενεκε να λεει και να κανει οτι θελει, εφοσον δεν ενοχλει το καθεστως.
Πρεπει απαραιτητα να θεσουμε ως προτεραιοτητα την αλλαγη πολιτευματος το οποιο κατα την γνωμη μου ειναι υπευθυνο για την καταντια μας εχοντας υπ οψιν
ΟΤΙ ΠΑΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΛΕΩΣ ΕΣΤΙ, ΤΟΣΑΥΤΗΝ ΕΧΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΟΣΗΝ ΠΕΡ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΦΡΟΝΗΣΙΣ
Οτι το πολιτευμα ειναι η ψυχη του κρατους, εχοντας τοση δυναμη οση για το σωμα η φρονιμαδα.
Πράγματι το σχόλιό σας κατά κάποιον τρόπο απαντάει στο δικό μου. Λέτε δηλαδή ότι σε κρίσιμες περιόδους ο λαός - λαός είμαστε και εμείς - που ζει σε μια κοινωνία και συμμετέχει θέλει δε θέλει στο γίγνεσθαι αναγκάζεται θέλοντας και μη να υπακούσει σε ένα γενικό πλάνο. Τόσο μεγάλη είναι η ανάγκη του αυτή που ακόμη και οι αχρειότεροι να βρίσκονται στο τιμόνι, και ο στόλος ολόκληρος να υπακούει στα κελεύσματα του Σπαρτιάτη ναυάρχου που σέρνει τις τριήρεις πάνω στα βράχια, ο λαός, εμείς, δεν μπορεί παρά να συνεχίζει να κάνει κουπί. Άρα το τι πιστεύει δεν έχει σημασία, όπως και οι έγκλειστοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των ναζί κι αν πιστεύανε στον Ιεχωβά κι αν πιστεύανε στο Χριστό αυτό δεν τους εμπόδιζε να γίνουνε σαπούνια.
ReplyDeleteΕγώ αυτό που λέω είναι ότι η πίστη παραδόξως έχει σημασία. Και δν το λέω από Χριστιανικής απόψεως κατανάγκην.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΑς πούμε ότι η ειρήνη είναι ένα δέντρο και ο πόλεμος είναι ένα παράσιτο. Όταν το παράσιτο θεριεύει οι άνθρωποι κάνουνε πως εκπλήσσονται. Όμως δεν εκπλήσσονται καθόλου. Γιατί όπως προκύπτει και από το παράδειγμα του Iσοκράτη, οι Αθηναίοι παθαίνουνε αυτά που θα κάνανε στους άλλους άμα νικάγανε.
ReplyDeleteΕγώ λέω ότι ο πόλεμος ήτανε στην καθημερινή ζωή,
Θα σας το πω διαφορετικά. Ο αγνός λαός μας της υπαίθρου, πάνε χρόνια και καιροί, έπαιζε πετροπόλεμο. Στον ένδοξο αυτό στίβο σπάζανε κεφάλια. Ο εθνικιστής ιστορικός σύγκρινε την αγωγή αυτή με τη Σπαρτιατική αγωγή, και συνεπέρανε ότι το έπος της Αλβανίας γράφτηκε από τους αγνούς μαχητάς των αλάνων και των γιοφυριών. Μόνο που οι μαχηταί αυτοί σφάζανε ο ένας τον άλλον μέχρι το 50,
ReplyDeleteΕυτυχώς που τα κάνεις πιο λιανά ρε συ kostandi και σε ..καταλαβαίνουμε.
ReplyDeleteΚοίταξε λίγο, η αλήθεια είναι κάπως πιο πεζή από ότι θέλει να παραδεχτεί ο μέσος ανθρώπινος ψυχισμός. Εις τον πλανήτην τούτον, το δέντρο είναι ο πόλεμος και το "παράσιτο" η ειρήνη. Αν θεωρήσουμε δηλαδή την κίνηση αναπόφευκτα ως πόλεμο και ειρήνη απλά τις βραχείες στιγμές φαινομενικής ισορροπίας των αντίροπων δυνάμεων στο σύστημα, τότε μπορεί φαινομενικά οι βραχείες στιγμές ισορροπίας και ηρεμίας να φαντάζουν ιδανικές αλλά δεν παύουν να είναι απλά παύσεις στις ασταμάτητες διεργασίες του πολέμου, οι οποίες και αποτελούν την πλειοψηφία των υπαρκτών κινήσεων μέσα στο σύστημα. Δεν ξέρω αν με πιάνεις.
Είναι δηλαδή απλά θέμα εκπαίδευσης και οπτικής.
This comment has been removed by the author.
DeleteΩραία τα λες αλλά έλα μου ντε που επιμένουμε σαν ηλίθιοι να ψάχνουμε όχι την ειρήνη του κατηχητικού αλλά την εκπλήρωση των ονείρων μας... Πράγματι ο ψυχισμός δείχνει να μη συμβαδίζει με την κατάσταση του πλανήτη. Αλλά που αρχίζει ο ψυχισμός και πού τελειώνει η κατάσταση του πλανήτη ;
DeleteΤο προβλημα αλλα και το οφελος απο τις συζητησεις αυτες ειναι οτι ανθρωποι με τελειως διαφορετικες πορειες δυσκολευονται να συνεννοηθουν.
ReplyDeleteΝομιζω ομως οτι με υπομονη θα τα καταφερουμε.
Προς το παρον θα μιλαμε καπως "παραλληλα" μεχρι να μπουμε στο πνευμα.
Ο λαος ειναι εγκλωβισμενος και υποχρεωμενος να ακολουθει την ηγεσια του. Δεν ειναι θεμα καποιας εσωτερικης αναγκης αλλα πρακτικης αδυναμιας να κανει αλλιως.
Θα πρεπει λοιπον να υπαρχει ενας τροπος που να σιγουρευει οτι η ηγεσια υπερασπιζει τα συμφεροντα του λαου ωστε ο λαος να μην μαχεται για ξενα συμφεροντα.
Εκει αναφεροταν το σχολιο μου.
Στις σημερινες και οχι μονο συνθηκες, θεσμοθετηται ενας τροπος επιλογης ηγεσιας ο οποιος ειναι σχεδον βεβαιο οτι θα φερει στην εξουσια ατομα με αλλα συμφεροντα απο τον λαο.
Ακομη και οι μοναρχες εχουν συμφερον να υπερασπιζουν την χωρα που τους ανηκει και κατα τουτο οι μοναρχες ωφελουν το κρατος αν μπορουν.
Δυστυχως η υπερασπιση του κρατους δεν περιλαμβανει παντα την καλοπεραση του λαου.
Η δημοκρατια παλι εξασφαλιζει οτι και το κρατος που ανηκει στο λαο και ο ιδιος ο λαος προστατευεται στο μετρο των δυνατοτητων του λαου.
Στην ολιγαρχια αυτο που προστατευεται ειναι ο πλουτος της. Αδιαφορει και για το κρατος και για τον λαο.
Δεν μπορουμε να μιλαμε για την Ελλαδα και να ψαχνουμε τι εφταιξε για την αποτυχια της να αποκτησει πληρως την εθνικη της κυριαρχια, παρα τα ποταμια αιματος και τον ηρωισμο που επεδειξε ο λαος της, χωρις να κοιταμε με ποιον τροπο εξασφαλισαμε οτι οι ηγεσιες θα ειναι ανταξιες αυτου του λαου.
Γιατι ο Ελληνικος λαος οποτε εκκληθει εκανε το καθηκον του με το παραπανω, ειτε σε καιρο ειρηνης ειτε σε πολεμο.
Η ηγεσιες ομως ηταν σχεδον παντα αναξιες του λαου.
Αυτο πολλες φορες κρυβεται πισω απο "λαθη"τα οποια θεωρητικα ο λαος θα επρεπε να αποφυγει.
Ο λαος ελαχιστα λαθη εκανε τα οποια θα μπορουσε να αποφυγει.
Το πραγματικα μπορουσε με το θεωρητικα μπορουσε εχει πολυ μεγαλη διαφορα.
Θεωρητικα μπορω να πηδηξω 2 μετρα υψος, αλλα εφ οσον δεν ειμαι αθλητης δεν μπορω.
Θεωρητικα θα μπορουσα να γινω νομπελιστας πυρηνικος φυσικος αλλα δεν ακολουθησα αυτη την καριερα.
Αν καποιος μου ζηταει να κανω πραγματα που θεωρητικα θα μπορουσα και μετα με κατηγορει που δεν τα εκανα, μαλλον με κοροιδευει.
Υπαρχουν πραγματα που ενας λαος μπορει να κανει και αλλα που δεν μπορει.
Οπως δεν μπορεις να κατηγορεις το δεντρο που επεσες επανω του οτι δεν παραμερισε, δεν μπορεις να κατηγορεις τον λαο γιατι δεν καταλαβε ποτε τον κοροιδευαν.
Οι περισσοτεροι κοροιδευονται και οι υπολοιποι αναγκαζονται να διαλεξουν στρατοπεδο.
Οταν τον λαο τον οδηγει ο Μεταξας γραφει τις λαμπροτερες σελιδες της ιστοριας του.
Οταν τον οδηγουν τα τσιρακια των Ρωσσων και των Εγγλεζων αλληλοσκοτωνεται με τον ηρωικοτερο τροπο.
Ο ιδιος λαος εκανε το Επος της Αλβανιας και το αισχος του εμφυλιου.
Αλλα οχι με τους ιδιους ηγετες.
ΕΥΡΟΙ Δ ΑΝ ΤΙΣ ΕΚ ΜΕΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ ΠΕΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ, ΕΚ ΔΕ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΡΗΝΟΥΣ ΗΜΙΝ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΟΥΣ
Θα βρει δε κανεις απο μεν τον προς τους βαρβαρους πολεμο υμνους να εχουν γραφτει απο δε τον προς τους Ελληνες θρηνους να εχουν γινει.
Ισοκρατης
Αλλα επειδη δεν μπορουμε να περιμενουμε παντα απο καλοπροαιρετους και αξιους "σωτηρες"πρεπει να εχουμε ενα συστημα στο οποιο ο λαος θα μπορει να εχει ουσιαστικη παρεμβαση.
Η σημερινη κατασταση μοιαζει με μια επιχειρηση που οι μετοχοι αφησαν τον διευθυντη της επιχειρησης τους να κανει οτι θελει, χωρις να ελεγχουν οσο διαρκει η θητεια του και χωρις να εχουν το δικαιωμα να τον διωξουν δικαστικα μετα.
Ο διευθυντης με τους μετοχους δεν εχουν κοινα συμφεροντα με τετοιες προυποθεσεις.
Το σιγουρο ειναι οτι ο διευθυντης θα πλουτισει, η επιχειρηση θα διαλυσει και οι μετοχοι θα μεινουν με τα χρεη.
Αλλαζοντας διευθυντη με τους ιδιους ορους το μονο που θα πετυχουν ειναι να χρεωθουν περισσοτερο για να γινει πλουσιος και ο καινουργιος διευθυντης.
Αλλαζοντας μετοχους απλως ερχονται καινουργια κοροιδα για να γεμιζουν τις στεπες του.
Αυτο που πρεπει να κανουν οι μετοχοι ειναι να αλλαξουν τους ορους αναθεσης της διευθυνσης.
Τα υπολοιπα, κατα την γνωμη μου,ειναι ασχετα.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΚύριε Γιάγκο μου ωραία όλα αυτά αλλά δεν βρίσκονται όπως τα γράφουμε σε ένα υποθετικό παραμύθι, δηλαδή σε έναν συλλογικό μύθο εν εξελίξει ; Η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι πρώτα αυτά που λαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας. Ωραία θα ήτανε όπως στα βιβλία να συνέρχεται ο λαός και να αποφασίζει, να προοδεύει και τα λοιπά και τα λοιπά, όμως το πρώτο πράγμα που έχουμε μπροστά μας είναι αυτό που μας συμβαίνει. Και σεις το λέτε, θεωρητικα θα μπορούσα να πηδήξω δύο μέτρα ύψος, αλλά δεν είμαι αθλητής και δεν το μπορώ. Aυτό που προσπαθώ να γράψω ο έρμος με τα σχόλιά μου και δεν με καταλαβαίνει ο άνεργος είναι ότι στην ελλάδα κάθε φορά που αντιλαμβανόσουνα κάτι με τις αισθήσεις σου οι άλλοι σε παίρνανε για ελέφαντα. Αυτό δημιουργούσε ψυχοσωματική καταστροφή.
DeleteΤο να αισθανθεις ενα προβλημα και το να βρεις τροπο να το λυσεις ειναι δυο διαφορετικα πραγματα.
ReplyDeleteΔεν σε καταλαβαινω καλα οταν λες οτι αντιλαμβανεσαι με τις αισθησεις κατι που οι υπολοιποι δεν αισθανονται.
Αν κανει κρυο το αισθανονται ολοι και αν δεν τρωνε ολοι πεινανε.
Εκτος απο αυτο πρεπει να εχεις υπ οψιν σου οτι η φιλοσοφια ξεκινησε απο την αμφισβητηση της αληθειας που μεταφερουν οι αισθησεις.
Οι αισθησεις δεν ειναι οι πραγματικοτητα αλλα ο τροπος που ο ανθρωπος αντιλαμβανεται την πραγματικοτητα. Π.χ απο τα ηλεκτρομαγνητικα κυματα αλλα αντιλαμβανομαστε σαν φως, αλλα σαν θερμοτητα και αλλα καθολου παρολο που τα χρησιμοποιουμε για μεταδοση τηλεοπτικων, τηλεφωνικων και αλλων σηματων.
Το πως τ αντιλαμβανομαστε εμεις δεν λεει κατι για αυτα. Απλως οι οργανισμοι χρησιμοποιουν καποια απ αυτα για να αποκτουν καποια υποκειμενικη μεν αλλα χρησιμη εικονα του περιβαλλοντος.
Υπαρχουν περιπτωσεις αμεσης αποκρισης σε καποια αισθηση, οπως οταν καιγεσαι και τραβας το χερι σου απο την φωτια.
Σε πιο συνθετες περιπτωσεις χρειαζεται σκεψη για να ανταποκριθεις οπως οταν πεινας και πρεπει να βρεις τροφη.
Υπαρχουν και αισθησεις που χρειαζεται σκεψη και για το αιτιο που τις προκαλει και για να αποκριθεις σ αυτες, οπως ειναι η αδιαθεσια απο μια ασθενεια. Πρεπει να καταλαβεις απο τι προερχεται και να βρεις τροπο να γινεις καλα.
Τα πολιτικα προβληματα ειναι απο το τριτο ειδος. Πρεπει να καταλαβουμε τι φταιει που δεν αισθανομαστε καλα και μετα να σκεφτουμε πως θα το λυσουμε.
Εγω λεω οτι αυτο που φταιει ειναι οτι παραχωρουμε την εξουσια σε ατομα με διαφορετικα απο τον λαο συμφεροντα, χωρις να θεσπιζουμε τροπους ελεγχου και τιμωριας σε περιπτωση καταχρησης της παραχωρουμενης αρχης.
Βεβαιως μια λυση ειναι να συνερχεται ο λαος και ν αποφασιζει. Ημαστε μαλιστα πολυ τυχεροι που υπαρχουν βιβλια που τα γραφουνε, γιατι αυτοι που το εφαρμοσαν πρωτοι δεν ειχαν απο καπου να διδαχτουνε.
Αν λοιπον αυτοι τα βρηκαν εξ αρχης μονοι τους εμεις μπορουμε πολυ ευκολοτερα να τους μιμηθουμε.
Δεν καταλαβαινω τι συγκρουση υπαρχει αναμεσα σ αυτο που εχουμε μπροστα μας και στην προσπαθεια μας να δωσουμε μια λυση.
Αντιθετα μου φαινεται οτι ερχεται σε συγκρουση με την λογικη το να υποστηριζουμε οτι εχουμε καποια μη επιθυμητη κατασταση την οποια "αισθανομαστε" χωρις να την προσδιοριζουμε, χωρις να εντοπιζουμε το προβλημα και χωρις να αναζητουμε καποια λογικη κατα το ανθρωπινως δυνατον λυση.
Μια και εγινε λογος και για τον πολεμο, αρκει να δει καποιος μερικα ντοκιμαντερ με την αγρια ζωη για να καταλαβει γιατι ο Ηρακλειτος ελεγε οτι ο πολεμος ειναι "πατηρ παντων".
Η μαχη για την επιβιωση ακομη και με την σημερινη πολιτισμενη για τον ανθρωπο μορφη της εργασιας ειναι καθημερινη αναγκη.
Ακομη και η αναζητηση για τροπους βελτιωσης των συνθηκων του πολιτικου βιου μπορει να χαρακτηρισθει πολεμος ιδεων που οχι σπανια μετατρεπεται σε αιματηρες συγκρουσεις.
Οποιος αγωνιζεται ειναι πολυ πιθανωτερο να επιβιωσει απο οποιον δεν το κανει και σιγουρο οτι θα ζησει καλυτερα απ οποιον στην πρωτη δυσκολια παραδιδεται.
Για να εχει ομως ο πολεμος καποιο θετικο αποτελεσμα πρεπει να εχεις καλη στρατηγικη.
Επιλεγεις σωστα τους στοχους σου και αγωνιζεσαι προς αυτην την κατευθυνση.
Προφανως οι περισσοτεροι στην σημερινη κατασταση εχουν σαν στρατηγικο στοχο να γλυτωσουν τις καρπαζιες που τους ερχονται, γι αυτο και ειμαστε καταδικασμενοι να χασουμε, αφου μακροπροθεσμα κανενας πολεμος δεν κερδιζεται μονο με αμυνα.
Εχθροι μας ειναι αυτοι που κυβερνανε και αιτια γι αυτο ειναι το πολιτευμα που δινοντας ανεξελεγκτη δυναμη στην ολιγαρχια, υποχρεωνει ακομη και αυτους που θα ξεκινησουν σαν φιλοι του λαου να αλλαξουν.
Θα ρωτησω και γω λοιπον τον λαο, οπως ο Αισχινης
ΟΥΧ ΥΦ ΥΜΙΝ ΑΥΤΟΙΣ ΕΞΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ; ΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΝΤΕΣ ΑΠΟΠΕΜΨΕΤΕ ΤΟΥΣ ΝΥΝ ΕΠΗΡΜΕΝΟΥΣ;
δεν θα βαλετε κατω απο την εξουσια σας τους πολιτικους; Δεν θα αποπεμψετε αφου τους ταπεινωσετε αυτους που τωρα ειναι αλλαζονες;
Επαναλαμβάνω ότι η Νεοελληνική εκπαίδευση αφήνει την εντύπωση ότι υπάρχουν δύο κόσμοι. Ο εσωτερικός κόσμος και ο εξωτερικός κόσμος. Αυτό είναι λάθος.
ReplyDeleteΕννοεις οτι δεν υπαρχει ο εσωτερικος η οτι δεν υφισταται ο εξωτερικος;
ReplyDeleteΓιατι στην δευτερη περιπτωση για μενα δεν υπαρχεις εσυ ενω στην πρωτη δεν υπαρχω εγω.