Oct 2, 2015

244 – Κίνημα Ζωῆς Κωνσταντοπούλου

244 – Κίνημα Ζωῆς Κωνσταντοπούλου

Ἴσως ἡ μὴ εἴσοδος στὸν οἶκο ἀνοχῆς τῆς Βουλῆς τῆς Ζωῆς στὶς ἐκλογὲς τῆς 20ης Σεπτεμβρίου 2015 νὰ ἀποδειχθῇ σωτήριος γιὰ τὸ μέλλον τοῦ ἑλληνισμοῦ.

Μερικοὶ Ἕλληνες διεβλέψαμε στὸ πρόσωπο τῆς Ζωῆς κάτι τὸ διαφορετικό. Ἀσχέτως πολιτικῆς τοποθετήσεως ἀπέπνεε ἀπὸ τὴν προσωπικότητα τῆς Ζωῆς ἕνα ἀνώτερο πνεῦμα, ἕνα ἡρωϊκὸ πνεῦμα ποὺ εἶχε νὰ ἐμφανισθῇ ἀπὸ πάρα πολὺ καιρὸ στὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς, στὸν ὁποῖο συνωστίζοντο χιλιάδες κατσαρίδες τῆς ἀνυποληψίας οἱ ὁποῖες ἐκαθήλωναν τοὺς ἁγίους τόπους τοῦ πολιτισμοῦ γύρω ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη σὲ λιμνάζοντα ἀποχετευτικὰ νερὰ ποὺ ἡ ἐπαρχιώτικη ἀριστοκρατία τοῦ Κολωνακίου συνέχεε μὲ τὸ ποτάμι τοῦ Εὐρώτα.

Ἡ Ζωὴ ἐκάλυπτε τὸ ἄκομψο καὶ πανύψηλο σῶμα της μὲ τὸν μακρὺ χιτῶνα τοῦ πελωρίου χρυσελεφάντινου ἀγάλματος τῆς Ἀθηνᾶς τοῦ Φειδία στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ναοῦ. Τὸ φλέγμα της καὶ ἡ ἥσυχη ἐπιμονή της ἐνώπιον ἀμόρφων διεφθαρμένων ἀνθρωπαρίων τῆς περασμένης Βουλῆς παρέμεναν ὡς ἀπόηχος τῆς ἐντυπωσιακῆς παρουσίας της στοὺς διαδρόμους τοῦ θλιβεροῦ κτιρίου μέσα στὸ ὁποῖο οὐδεὶς μέχρι στιγμῆς εἶχε εὕρῃ τὸ θάρρος νὰ ἐξορκίση τὸ ἔνοχο γέλοιο τοῦ Ἐφιάλτη πρωθυπουργοῦ καὶ νὰ τὸ κατεδαφίσῃ γιὰ νὰ τὸ ἀντικαταστήση μὲ τὸν ναὸ τοῦ Παρθενῶνος ἐπὶ τῆς Ἀκροπόλεως, φυσικὴ κατοικία σοφίας καὶ πολέμου, γλαύκας καὶ δόρατος.

Ὁ κοινοβουλευτισμὸς ἐξέπνευσε στὶς 20 Σεπτεμβρίου 2015 ἀλλὰ ἡ παρουσία τῆς Ζωῆς παραμένει ἔντονη ἐν μέσῳ τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων. Γεγονὸς ἀναμφισβήτητο. Τὴν στιγμὴ ποὺ καταθλιπτικὴ ἀπελπισία ἐτσιμέντωνε τὸν οὐρανὸ στὸ Αἰγαῖο, αἰφνίδιως, χωρὶς οὐδεὶς νὰ τὸ περιμένῃ ἐνεφανίσθη ὁ πολυπόθητος ἥρωας στὸ πρόσωπο τῆς Ζωῆς-Ἀθηνᾶς, γυναικὸς ποὺ ὁ λαὸς  ἐπερίμενε αἰῶνες.

Στὰ πρόθυρα πολέμου στὰ ὕδατα τοῦ Αἰγαίου, νεκροταφεῖο προσφύγων, περιστοιχισμένου ἀπὸ τὴν διαμελισμένη Οὐκρανία, τὴν μαχαιρομένη ἀπὸ τὴν κουρδικὴ μάχαιρα Τουρκία, τὰ ἐρείπια τῆς Συρίας ἐπάνω ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὑπερίπτανται τὰ ῥωσικὰ καὶ τὰ ἀμερικανικὰ μαχητικά καὶ πρὸς Δυσμὰς τὸ λαβωμένο εὐρὼ καὶ τὸν ὑπερόπτη Σόϊμπλε, ἡ Ζωὴ-Ἀθηνᾶ αἰφνιδίως ἐνεφανίσθη γιὰ νὰ σώσῃ τὸ Γένος.

Οὐδεὶς δύναται νὰ ὑποχρεώσῃ τὴν Ζωὴ νὰ ῥιχθῇ στὸν ἀγῶνα ἐπιβιώσεως τῶν Ἑλλήνων. Τὸ ἀπαραίτητο Κίνημα ποὺ ἄν καὶ μόνο τὸ θελήσῃ, θὰ συσπειρώσῃ γύρω της, πρέπει νὰ εἶναι λαοκρατικό-ἀντικοινοβουλευτικό, μὲ ὅπλο τὰ δημοψηφίσματα καὶ χωρὶς ἐκλογές, μοναρχικὸ καὶ θρησκευτικό, συνθέσεως τῶν ἄκρων, ἕνα Κίνημα Ἐαμικὸ κατὰ τοῦ ξένου κατακτητοῦ καὶ τῶν δωσιλόγων του, πρωτότυπα ἑλληνικό. Οὔτε  Ἐβίτα Περόν, οὔτε Γκεβάρα, ἀλλὰ ἀκραιφνῶς Ζωή.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 2 Ὀκτωβρίου 2015



10 comments:

  1. Η Ζωή θα πρέπει να διαβάσει αυτό το άρθρο...

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. Κύριε Κιτσίκη καλησπέρα σας. Θα θέλατε να κάνετε ένα σχόλιον περί της άκρως δυναμικής και ελπιδοφόρου συμμετοχής της ομόδοξης Ρωσίας στον πόλεμον κατά των Τζιχαντιστών των ΗΠΑ στη Συρία? Αναμένουμε άρθρο σας σχετικώς με τα άκρως σημαντικά πρόσφατα γεωπολιτικά τεκταινόμενα που ανατρέπουν (ευτυχώς!!!!) όλο και περισσότερο το status-quo των τελευταίων 15-20 χρόνων παντοδυναμίας των ΗΠΑ. Πιστεύω αρκετή δόση από τους εν Ελλάδι πολιτικάντηδες λάβαμε...

    ReplyDelete
  4. Σύμφωνοι. Θὰ γράψω σχετικὸ ἄρθρο. Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  5. Ἐπειδή οἱ Ῥῶσσοι πἀνε πιὸ ἀργά ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, νομίζουνε οἱ Ῥωμηοὶ ὄτι οἱ Ρῶσσοι εἶναι ὀρθόδοξοι.

    ReplyDelete
  6. Ευχαριστώ πολύ κύριε Καθηγητά! Αναμένουμε και την καινούρια έκδοση του περιοδικού σας, το καινούριο τεύχος καλλίτερα.

    ReplyDelete
  7. Συμφωνῶ ὄτι τὸ ζήτημα τῆς μοναρχίας εἶναι καίριο. Στἠ ῥίζα ὄμως τοῦ πολιτειακοῦ τῆς Ἕλλάδας βρίσκεται ἡ έπαμφοτερίζουσα στάση τῶν Ἑλλήνων άπέναντι στὄ ἔγκλημα. Κατά συνέπεια, τὸ ζήτημα τῆς μοναρχίας άλλοιώνεται ἀπὄ αὐτὴ τὴν έπαμφοτερίζουσα στάση.. Ὅ Ἕλληνας θἄ άναζητήσει ἔναν ξένο μονάρχη γιὰ νὰ τὸ παίξει μετά Πόντιος Πιλατος. Εἶναι Ταρτοῦφος. Ὅ Σουλτάνος εῑναι τὄ καλύτερο παράδειγμα. Εῑναι Τούρκος, εἶναι άλλόθρησκος, βάρβαρος - θὰ κάνει αὐτός τὴ βρωμοδουλειά καὶ μεὶς θὰ ἔχουμε καθαρά τὰ χέρια. Πολύ φοβάμαι ὄτι ὁ Τσάρος τὴν ἴδια δουλειά θέλουμε νὰ κάνει μὲ τὸν Σουλτάνο.

    ReplyDelete
  8. [...] Ὁ Μὰρξ γνωρίζει ὄτι οἱ Ἕλληνες τοῦ άνεξάρτητου κράτους έπιθυμοῦν τὴν ἀπελευθέρωση τῶν ὑπολοίπων καὶ μάλιστα ὁνειρεύονται τὴν παλινόρθωση τοῦ Βυζαντίου μολονότι, προσθέτει, "γενικά εἶναι λαός ἀρκετά ἔξυπνος γιὰ νὰ μὴν πιστεύει σὲ μιὰ τέτοια ὀνειροφαντασία".

    προσοχή τῶρα

    ..εύρύτερη σημασία ἔχουν έπομένως τὰ ὄνειρα τοῦτα ὄχι καθεαυτά, παρὰ μόνο στὸ βαθμό ποὺ χρησιμοποιοῡνται ὡς μέσα πραγμάτωσης τῶν Ῥωσσικῶν έπεκτατικῶν σχεδίων. (Ἥ Ἕλλάδα, ἥ Τουρκία καἴ τὄ ¨Ανατολικό ζήτημα, πρόλογος Π.Κονδύλη σἔ κείμενα τῶν Μἄρξ καἴ Ἕνγκελς, σ.65, έκδ. Γνώση).

    Aύτά, περίπου τὴν περίοδο τοῦ Κριμαῖκοῦ πολέμου (Crimée-crime). Πρὶν τὴ Μικρασιατική καταστροφή, ἴσως θὰ μπορούσαμε νὰ βάλουμε τὴ λέξη Ἁντάντ (Entente) στὴ θέση τῆς λέξης Ῥωσσία. Τῶρα, αύτό τὸ --μολονότι-- τοῦ Μὰρξ, παραπάνω εἶναι, σύμφωνα μὲ τὴν ἀνάλυσή μου, ἠ ἄλλη όψη τοῦ ἠθικοῦ διλήμματος ποὺ περιέγραψα καὶ στὴν ἄλλη μεριά, τὸ νόμισμα Ἑλλάς ἔχει τὸ πολιτειακό δίλημμα.

    ReplyDelete
  9. Συμπέρασμα. Ἡ προσπάθεια ὁλοκλήρωσης τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους, μὲ κίνημα τῆς Ζωῆς Κωνσταντοπούλου, μὲ ΚΚΕ, Χρυσή Αὐγή, Νέα Δημοκρατία ἤ καὶ Βασίλη Λεβέντη εἶναι παράταση τοῦ Διλήμματος μεταξύ ἐγκλήματος καὶ μἠ. Οὐσιαστικά, παράταση τοῦ διλήμματος μεταξύ εἰδωλολατρίας καὶ χριστιανισμοῦ. Τὰ θεοκρατικά κινήματα, τὸ Βυζάντιο, λόγου χάρη, εἶναι μιὰ προσωρινή παράταση τοῦ διλημματος χριστιανισμός - πολυθεϊσμός ποὺ κρατάει 2000 χρὀνια τῶρα καὶ ἔφτασε ἐπιτελους ὁ καιρός νὰ λυθεῑ. Ὁ Χριστός εἶπε -τὸ ἔγκλημα ποὺ κάνεις στὸν ἑαυτό σου εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνεις στοὺς ἄλλους. Ἡ ὀρθοδοξία λοιπόν χωρίστηκε σὲ δύο κλάδους - αὐτή ποὺ τὸ ἄκουσε αύτό τὸ παράγγελμα, αὐτὴ τὴ διαπίστωση τοῦ Χριστοῦ, καὶ αύτήν ποὺ κάνει πὼς δὲν τὸ ἀκούει. Τὰ περισσότερα κινήματα ἀνήκουν στὴ δεύτερη κατηγορία.

    Ὅμως ὁ Χριστιανός τῆς πρώτης κατηγορίας καὶ σὲ αὐτά τὰ κινήματα τὰ ἐγκληματικά δὲν βλέπει τὸ ἔγκλημα. Γιατὶ ἄν ἔμενε ἐκεί ,στὸ ἔγκλημα, θὰ ἀμάρτανε, δηλαδή θὰ ἔκανε πνευματικό λάθος - τὸ πνευματικό λάθος εἶναι ἡ fixation. Ὅλα τὰ κινήματα θέλουνε νὰ άποκτήσει μιὰ μὀνη ίδέα αίώνια διάρκεια, καὶ ὄλα λοιπόν εἶναι μοναρχικά, χωρίς καμία ἐξαίρεση. Ἡ μοναρχία εἶναι ἀπόπειρα νὰ παρει ζωή μιὰ αἰώνια ίδέα.

    Αὐτό λέγεται ἔγκλημα.

    ReplyDelete
  10. ...Καὶ συνεπῶς, ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας, ἄν μᾶς ἑνδιαφέρει πράγματι, δὲν εἶναι ἕνα ὁποιοδήποτε κίνημα. Εἶναι ἡ ἄρση τῶν ἀποφάσεων τῆς Πρώτης Οὶκουμενικῆς Συνόδου.

    ReplyDelete