235 - Ἀνάγκη ἱδρύσεως ἑλληνικοῦ ἐθνικομπολεβικικοῦ κινήματος

235 - Ἀνάγκη ἱδρύσεως ἑλληνικοῦ ἐθνικομπολεβικικοῦ κινήματος

(Παρακαλῶ τὴν Ἐλεύθερη Ὥρα ποὺ ἀναδημοσιεύει τὰ ἄρθρα τοῦ μπλόγκ μου, νὰ τιμωρῇ τὸν διορθωτή της ὁ ὁποῖος τολμᾷ νὰ ἀλλοιώνῃ τὴν ὀρθογραφία μου, συνεπῶς καὶ τὴν σκέψη μου -γράφοντας π.χ.φασίστας ἀντὶ γιὰ φασιστής, δύο διαφορετικὲς ἔννοιες, ἤ ἀλεβίτες ἄντι γιὰ ἀλεβῆδες, δύο διαφορετικὲς θρησκευτικὲς κοινότητες- βασισμένος στὸν αὐτόματο διορθωτὴ τοῦ ὑπολογιστοῦ του, μὲ ἀφαίρεση τοῦ 1% τοῦ μισθοῦ του γιὰ κάθε κομπιουτερικῶς διορθωμένη λέξη ὥστε νὰ μειώνεται ὁ μισθός του κατὰ 10% γιὰ κάθε 10 "διορθωμένες" λέξεις. Εὐχαριστῶ. Δ.Κ.)

Ὥς ἐμπνευστὴς στὴν Ἑλλάδα τοῦ γερμανικῆς προελεύσεως ἀπὸ τὸ 1920, ἰδεολογικοῦ κινήματος τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, βάσει τοῦ ὁποίου προωθεῖται ἡ σύνθεση κομμουνισμοῦ καὶ φασισμοῦ, δηλαδὴ τῶν δύο ἐπαναστατικῶν ἄκρων στρεφομένου κατὰ τοῦ ἀστικοῦ δημοκρατικοῦ τόξου, φρονῶ ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα συγκροτήσεως στὸν ἑλληνικὸ χῶρο ἐπισήμου ἐθνικομπολσεβικικοῦ κινήματος μὲ κύρια χαρακτηριστικὰ τὸ αὐτοκρατορικὸ βυζαντινὸ ἰδεῶδες καὶ τὴν ἐπάνοδο τοῦ μοναρχικοῦ βυζαντινοῦ θεσμοῦ.

Ἀπὸ τὰ τρία γνησίως ἐπαναστατικὰ σημερινὰ κινήματα στὴν Ἑλλάδα, τὸ ἀντάρτικο πόλεων ποὺ ἀπέτυχε στὸ παρελθὸν μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς 17Ν, τῆς ὁποίας ἐκατηγορήθην ἀδίκως ὅτι ὑπῆρξα ὁ ἰδεολογικὸς ἐμπνευστής,  σήμερα περιέργως οἱ ἐπίγονοί του ἀδρανοῦν,  ἐνῷ περισσότερο ἀπὸ ποτὲ τὸ κοινοβουλευτικὸ κατεστημένο βρωμᾷ κατόπιν τῆς ἀπεριγράπτου προδοσίας τῶν λαϊκῶν ἐπιδιώξεων, μετὰ τὴν ἀνήκουστη κολοτοῦμπα τοῦ πρωθυπουργοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, προηγούμενο τῆς ὁποίας δὲν ἐγνώρισε ὁλόκληρη ἡ Ἑλληνικὴ ἱστορία ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὁμήρου!

Τὸ δεύτερο γνήσιο ἐπαναστατικὸ ἑλληνικὸ κίνημα, τὸ σεβαστὸ ἑκατοντάχρονο ΚΚΕ, προβλέπει τὰ πάντα, ἐπιστημονικὰ σωστά, ἀλλὰ ἀδυνατεῖ νὰ βάλῃ σὲ πράξη τὸ περίφημο σύνθημά του «ῥήξη καὶ ἀνατροπή». Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ ἐμφυλίου ἔχει παύσει νὰ τροφοδοτεῖ τὴν ἀπαραίτητη παραστρατιωτικὴ ὀργάνωση, χωρὶς τὴν ὁποία καμμία, μὰ καμμία ἐπαναστατικὴ προσπάθεια δὲν δύναται νὰ ἀνατρέψῃ τὸ ἀστικὸ κατεστημένο. Μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἀπὸ ὑπερηφάνεια καὶ στεντορεία φωνὴ τὰ παλικάρια ἀντιλαλοῦσαν στὰ βουνά τὸν ὕμνο τοῦ κομμουνιστικοῦ ΕΛΑΣ: «Μὲ τὸ ντουφέκι μου στὸν ὦμο, σὲ πόλεις κάμπους καὶ χωριά, τῆς λευτεριᾶς ἀνοίγω δρόμο, τῆς στρώνω βάγια καὶ περνᾷ». Ποῦ αὐτὰ σήμερα!

Τὸ τρίτο γνήσιο ἐπαναστατικὸ κίνημα, ἡ Χρυσῆ Αὐγή, ἔχοντας εὐτυχῶς στὸ πλευρό του παραστρατιωτικὴ ὀργάνωση, πάσχει ἀπὸ ἔλλειψη διανοουμένων ποὺ θὰ τοῦ ἔδιδε ἰδεολογικὴ συνοχὴ καὶ ἐλπίδα νὰ ὑπερισχύση κατεδαφίζοντας τὸν ἀστικὸ κοινοβουλευτισμό. Ἡ Ἱστορία τοῦ Μεσοπολέμου δὲν ἐπαναλαμβάνεται, ὅταν ὁ Μουσσολίνι καὶ ὁ Χίτλερ κοινοβουλευτικά, ἐγκαθίδρυσαν ὁλοκληρωτικό κράτος. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ὑπῆρχε ὁ τεράστιος κίνδυνος ἐξ Ἀνατολῶν τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ καὶ τὸ καπιταλιστικὸ κατεστημένο ἠνέχθη τὸν φασισμὸ ποὺ ἐμίση, ὡς ἀντίβαρο στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση. Σήμερα δὲν ὑπάρχει ὑπαρκτὸς σοσιαλισμός. Ἡ φιλελεύθερη δικτατορία ἀλὰ Πινοσὲτ εἶναι δυνατή. Ἐπιβολὴ φασιστικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ μέσῳ κοινοβουλευτισμοῦ ἀδύνατη. Ἐπιπλέον ὑπάρχει τὸ κράτος τοῦ Ἰσραὴλ μὲ πυρηνικὰ ὅπλα καὶ πανίσχυρο ἑβραϊκὸ λόμπυ ποὺ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ ποτὲ πιὰ νέα ἑβραϊκὴ γενοκτονία.

Ἡ ἐθνικοσοσιαλιστικὴ ἰδεολογία τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς πάσχει ἀπὸ ἀκραῖο ἀντισημιτισμὸ καὶ σωβινιστικὸ ἐπιθετικὸ ἐθνικισμὸ κατὰ ὅλων τῶν γειτόνων της, Ἀλβανούς, Σκοπιανούς, Βουλγάρους, Τούρκους, Ἰσραηλινούς, ποὺ δύναται ὅπως καὶ στὸ παρελθὸν νὰ χρησιμοποιηθῇ ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις πρὸς ὄφελός τους καί, μετὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ μικρασιατικοῦ ἑλληνισμοῦ τοῦ 1922, νὰ ἀποτελειώσῃ τὴν ὕπαρξη τοῦ ἑλληνικοῦ κρατιδίου.

Μεταξὺ ἐθνικισμοῦ καὶ κομμουνισμοῦ στὸν Τρίτο Κόσμο (στὸν ὁποῖο ἀνήκει καὶ ἡ Ἑλλάς) οἱ Μεγάλες Δυνάμεις προτιμοῦν τὸν ἐθνικισμὸ τὸν ὁποῖο καὶ διαφθείρουν. Τρανὸ παράδειγμα ἡ Κίνα τοῦ Μεσοπολέμου: Ὁ ἐθνικιστὴς καὶ φασιστὴς Τσιὰνγκ Κάϊσεκ, ἀφοῦ ἀνέλαβε τὴν ἀρχή, διεφθάρη ἀπὸ τὶς ΗΠΑ καὶ κατέληξε ὅμηρος τοῦ κομμουνιστοῦ Μάο, διαφεύγοντας στὴν Τάϊουάν.

Ὁ μόνος τρόπος γιὰ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ ἐπωφεληθῇ μίας πρόσκαιρης ἐκλογικῆς νίκης εἶναι νὰ ἀποβάλῃ τὸν ἀντισημιτισμὸ καὶ τὸν σωβινισμό, νὰ εἰσέλθῃ σὲ συνθετικὴ τροχιὰ μὲ τὶς ἀρχὲς τοῦ κομμουνισμοῦ καὶ νὰ ἐνισχύσῃ τὸν προσοδοφόρο γάμο φασισμοῦ-κομμουνισμοῦ. Αὐτὸ δύναται νὰ γίνῃ μόνον μὲ λαοκρατικὴ χρησιμοποίηση δημοψηφισμάτων καὶ τὴν χρήση ὅπλων ὅπως μὲ τὴν  ἐνδεχομένη ἐπέμβαση τοῦ στρατοῦ ποὺ θὰ ὑποστηρίξῃ τὸ ἐγχείρημα. Πάντως ὄχι μὲ κοινοβουλευτικὲς ἐκλογές.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 5 Σεπτεμβρίου 2015