200 - Ἐν ἀναμονῇ προτάσεων τοῦ
ΚΚΕ
Τὰ τελευταῖα χρόνια, ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ταυτόσημη θέση ἔναντι
τῆς ἑλληνικῆς κρίσεως τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ τοῦ ΚΚΕ. Ὁ ἱστορικὸς ὁ ὁποῖος
σέβεται τὸν ἑαυτό του εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ δημοσιεύῃ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐρευνῶν
του, ἀψηφῶντας τὶς ἀφόρητες πιέσεις ποὺ τοῦ κάνουν οἱ φίλοι, τὰ κόμματα, οἱ ἰδεολογίες
καὶ ἡ κοινὴ γνώμη ποὺ προσπαθοῦν νὰ τὸν ἐπαναφέρουν
στὴν τάξη μὲ ἐπιχειρήματα ὅπως «καμμία ἀνοχὴ στὸν φασισμό. Ἀφοῦ δηλώνῃς κομμουνιστής, λένε, εἶναι
ἀνεπίτρεπτο νὰ λὲς ἔστω καὶ μία καλὴ κουβέντα γιὰ τὸν φασισμό» καὶ τἀνάπαλιν. Ἐπίσης,
«τί θὰ ἔλεγε ὁ μακαρίτης πατέρας σου ποὺ
τόσο ἀγαπούσαμε, ἐὰν ἐγνώριζε τὴν τοποθέτησή σου;» Ἐὰν δὲν ὑποχωρήσῃς στὶς
πιέσεις, χάνεις τοὺς φίλους σου, ἀπομονώνεσαι καὶ τελειώνεις τὴν ζωή σου κατατρεγμένος σὰν τὸν Ζὰν Ζὰκ Ῥουσσώ,
γράφοντας τὶς «Ὀνειροπολήσεις ἑνὸς
μοναχικοῦ περιπατητοῦ», μὲ τὴν παρηγοριὰ ὅμως ὅτι μετὰ τὸν θάνατό σου θὰ ἀναγνωρίσουν
ὅλοι πόσο δίκαιο εἶχες. Τὸ σενάριο αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται ἐπὶ χιλιάδες χρόνια. Ἐὰν
ὑποχωρήσῃ, ὁ δημιουργὸς θὰ κρατήσῃ μὲν
τοὺς φίλους του ἀλλὰ θὰ καταστρέψη τὴν προσωπικότητά του. Δημιουργία καὶ ἀντιγραφὴ
εὑρίσκονται πάντα ἀντιμέτωπες. Ὁ ἀπαίσιος χρηματιστὴς τοῦ φιλελευθερισμοῦ,
Βολταῖρος, ἔγραφε στὸν Ῥουσσώ: «Διαβάζοντάς σας, κύριε, μοῦ ἔρχεται νὰ
περπατήσω μὲ τὰ τέσσερα!
Ἐπανέρχομαι λοιπὸν στὴν διαπίστωση: Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ταυτόσημη θέση ἔναντι τῆς ἑλληνικῆς
κρίσεως τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ τοῦ ΚΚΕ: Κατὰ τῶν μνημονίων, ὑπὲρ τῆς ἐξόδου ἀπὸ τὴν
Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, τὸ εὐρὼ καὶ τὸ ΝΑΤΟ. Τὸ 1940 οἱ κομμουνιστὲς ηὑρίσκοντο στὴν
φυλακή. Τὸ 2015, οἱ φασιστὲς εὑρίσκονται στὴν φυλακή. Ἀλλὰ τὸ μῖσος μεταξὺ τῶν
δύο ἄκρων καλὰ κρατεῖ. Μετὰ τὴν ἀποτυχία τῶν δύο ἄκρων, στὴν δεκαετία τοῦ 1920,
νὰ συνεργασθοῦν κατὰ τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ, τοῦ φιλελευθερισμοῦ, οἱ μὲν φασιστὲς ἐκατηγόρουν τοὺς κομμουνιστὲς ὅτι παίζουν τὸ παιχνίδι τῶν ἑβραϊκῶν ἀπατρίδων
τραπεζῶν, οἱ δὲ κομμουνιστές, ὅτι οἱ δῆθεν
σοσιαλιστὲς φασιστὲς χρηματοδοτοῦνται ἀπὸ τὶς καπιταλιστικὲς τράπεζες γιὰ νὰ ἐξοντώσουν
τοὺς πραγματικοὺς ἐχθροὺς τοῦ φιλελευθερισμοῦ ποὺ εἶναι οἱ κομμουνιστές. Καὶ
μεταξὺ τῶν δύο αὐτῶν ἀδελφοφάδων, οἱ τράπεζες τρίβουν τὰ χέρια τους ἀπὸ ἱκανοποίηση,
διότι βλέπουν τοὺς ἐχθρούς τους νὰ παραμένουν γιὰ πάντα διχασμένοι. Τὸ ἴδιο
χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι καὶ χριστιανοὶ καθολικοί. Τώρα καὶ χίλια χρόνια τὸ ἴδιο μῖσος
ἀδελφοφάδων.
«Τὴν πτώχευση τοῦ μικροαστοῦ ποὺ ξεπέφτει στὸ ἐπίπεδο τοῦ
προλεταρίου λόγῳ τῆς ἀναπτύξεως τῆς μεγαλοβιομηχανίας, τὴν περιγράφει στὸ Mein Kampf ὁ ζωγράφος Χίτλερ, ὅπως τὴν
ἔζησε τὸ 1909-1913 στὴν Βιέννη. Συχνὰ ἄνεργος ἐκοιμᾶτο καὶ ἔτρωγε σὲ
πτωχοκομεῖα, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ἠσθάνετο ἀνώτερος ἀπὸ τὴν ἐργατικὴ τάξη ἐπειδὴ εἶχε
συνείδηση πὼς ἦταν μικροαστός. Γι’ αὐτόν, ἡ ἐργατικὴ τάξη ἦταν τὸ θῦμα τῶν
μαρξιστῶν ποὺ τῆς ἐμάθαιναν νὰ περιφρονῇ ὅλες τὶς ἠθικὲς ἀξίες τῆς παραδόσεως. Ἡ
νοσταλγία τοῦ χαμένου μικροαστικοῦ παραδείσου ἦταν ἔντονη στὸν Χίτλερ. Ἤθελε νὰ
μείνῃ ἠθικὸς καὶ νὰ μὴν κυλίσῃ στὸν βοῦρκο τῶν μεγαλουπόλεων. Δὲν ἐκάπνιζε καὶ
δὲν ἔπινε. Ἦταν πολὺ ντροπαλὸς μὲ τὶς γυναῖκες. Ἄκουγε τὶς συζητήσεις τῶν
συντρόφων του ἐργατῶν καὶ ἔφριττε. Δὲν ἐσέβοντο τίποτα: τὸ ἔθνος ἦταν
δημιουργία τῆς καπιταλιστικῆς τάξεως, ἔλεγαν. Ἡ πατρίδα ἦταν ὄργανο τῆς μπουρζουαζίας γιὰ τὴν ἐκμετάλλευση
τῆς ἐργατικῆς τάξεως. Οἱ νόμοι ἦταν μέσον καταπιέσεως τοῦ προλεταριάτου. Ἡ ἠθικὴ
ἐδίδασκε ἠλιθία ὑπομονὴ πρὸς χρῆσιν προβάτων. Τίποτα τὸ ἀγνὸ δὲν ἀπέμενε ποὺ νὰ
μὴν εἶχε συρθῆ στὴν λάσπη» (Δ.Κιτσίκης, Ἡ
τρίτη ἰδεολογία καὶ ἡ Ὀρθοδοξία, Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας, 1998, σ.139). Οἱ
σωστὲς αὐτὲς παρατηρήσεις τῶν ἀρχῶν τοῦ Κ΄ αἰῶνος, ἰσχύουν μόνον σήμερα γιὰ τοὺς
σοσιαλδημοκράτες καὶ γιὰ τὸν δήμαρχο τῆς Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη. Δὲν ἰσχύουν
γιὰ τὸ ΚΚΕ ποὺ κατηγορεῖται γιὰ κόκκινο φασισμό! Τί Χίτλερ τί Στάλιν λένε οἱ
σοσιαλδημοκράτες γιὰ τὴν συμφωνία Ῥίμπεντροπ-Μολότοβ τοῦ 1939.
Δημήτρης Κιτσίκης 6
Ἰουνίου 2015
Συμφωνώ απολύτως με τον Χρ. Γιανναρά. Ο κομμουνισμός δυστυχώς βασίστηκε στον ιστορικό υλισμό του Μαρξ που είναι η αυτοσυνειδησία του καπιταλισμού. Είχε δίκαιο ο Γιάγκος. Και ο υλισμός και ο καπιταλισμός δεν επιτρέπουν την άνοδο στη κοινωνική επιφάνεια διαφορετικών "αξιών" και "ποιοτήτων" της ζωής, που πιθανόν θα έδιναν άλλη προοπτική και άλλο νόημα στη ζωή ενός ανθρώπου.
ReplyDeletehttps://www.youtube.com/watch?v=TsUCNQjuvhY&list=LL_KQm2lbnF2gfIMIsMJiwdA&index=1
Είναι ακριβώς η κοινωνία του "έχεις" και όχι του "είσαι". Φυσικά στη Δύση αυτό το φαινόμενο είναι πιο αισθητό.
Ο ναζισμός από την άλλη βασίζεται περισσότερο στο πνεύμα, επομένως λογικά συγκρούεται με τον κομμουνισμό. Και τα δύο όμως αποκλείουν από κάτι. Ο κομμουνισμός το "πνεύμα" και ο ναζισμός την "ύλη".
"τὸ ἔθνος ἦταν δημιουργία τῆς καπιταλιστικῆς τάξεως, ἔλεγαν."
Πολύ σωστά έλεγαν εκείνοι οι εργάτες. Πολύ προφητικοί. Καλά δε βλέπετε ότι "σταμάτησαν" οι αυτοκρατορίες στο κόσμο και "άρχισαν" τα έθνη καθαρά για οικονομικούς λόγους; Μας χώρισαν σε έθνη για να ελέγχουν καλύτερα τους πληθυσμούς. Αυτό το αισθανόμαστε ακριβώς στις μέρες μας, με τα πολιτικά δρώμενα που συμβαίνουν. Κάποιοι οικονομικοί οίκοι ελέγχουν ποια έθνη θα επιβιώσουν και ποια θα αποβιώσουν, εκβιάζοντάς τα με καθαρά οικονομικούς νταβατζήδικους όρους. Αν δεν υποταχθείς, θα εξαφανιστείς.
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αναιρούνται ή καταλύονται τα έθνη ως φυσικές υπάρξεις. Απλώς τα χρησιμοποιούν όπως θέλουν. Επομένως κάτω από αυτές τις συνθήκες και ο κομμουνισμός και ο εθνικισμός είναι αδύνατον να δώσουν λύση.
Γιατί ο μεν κομμουνισμός με τον ιστορικό υλισμό καταλύει το πνεύμα στο έπακρο, ο μεν εθνικισμός- ναζισμός διαχωρίζει τους ανθρώπους σε φυλές και ράτσες στο έπακρο, αποκλείοντας "τους άλλους". Και τα δύο είναι ακραία και ανίσχυρα χαρτιά έτσι όπως διαμορφώθηκαν στη πορεία τους και στην ουσία λειτουργούν σαν υποχείρια υπέρ του καπιταλισμού.
Ἀπό τὰ ὅσα λίγα ἔχω διαβάσει, ὁ κομμουνισμός καὶ ὁ φασισμός στρέφονται μὲν κατά τοῦ φιλελεύθερου καπιταλισμοῦ, ἀλλά δὲν ἀρνοῦνται τὴν μέθοδο παραγωγῆς ὑλικῶν καὶ πνευματικῶν ἀγαθῶν ποὺ τὸν χαρακτηρίζει. Ἡ μαζική παραγωγή σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο εἶναι τὸ χαρακτηριστικό ἐκεῖνο τῆς Δύσεως ποὺ συνέχει σὲ μιὰ ἰσχυρή ἀλυσίδα τὰ κοινωνικά γεγονότα ἀπὸ τὸν Διαφωτισμό μέχρι τὶς μέρες μας.
ReplyDeleteὉ ναζισμός εἶναι άρκετά volkisch, δηλαδή φίλος ὑποτίθεται τῆς ἀγροτικῆς μεσαιωνικῆς παράδοσης τῶν μικρῶν γερμανικῶν πόλεων, γιὰ τὸν ίταλικό φασισμό δὲν ξέρω, ἀλλά ξέρω ὅτι τράβηξε τὴν προσοχή πάρα πολλῶν ἀπὸ τὴν πνευματική ἐλίτ τῆς Εύρώπης, ἀκόμα καὶ τῆς Ἀμερικῆς, βλ. Ἔζρα Πάουντ. Ὁ φασισμός καὶ ὁ ναζισμός κρατοῦν τὴν τεχνολογία, ἀλλά ἔλκονται ἀπό προ-βιομηχανικές μορφές πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς ὀργάνωσης. Ὁ κομμουνισμός, πάλι, ἔλκεται ἀπό τὴν ἰδέα τῆς άγροτικῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Καὶ οἱ δύο θέλουν λοιπόν νὰ έπανακαθοριστεῖ ἡ παγκόσμια παραγωγή ἀγαθῶν ἐπί τῆς βάσης ἑνός κεντρικοῦ σχεδίου, εἶναι ἐξουσιομανικές ἰδεολογίες, ὁλοκληρωτικές.
Νομίζω ὅτι οὶ προβιομηχανικές ἰδέες ποὺ προβάλλουν εἶναι έν πολλοῖς πρόσχημα γιὰ, ἤ ταυτόσημες μὲ τον ὁλοκληρωτικό τους χαρακτῆρα.
Στὸ ἐπίκεντρο λοιπόν αὐτῶν τῶν δύο κινημάτων βρίσκεται τὸ ἄγχος τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὸ ψυχικό χάος. Ἡ μεγάλη τους ἀδυναμία εἶναι ὅτι στήνονται ἀντιπαραθετικά πρὸς τὸν σύγχρονο κόσμο. Ὁ κομμουνισμός μάλιστα ἐπικράτησε ἐκεί ποὺ ἡ ἐκσυγχρονιστική, ἐκβιομηχανιστική του πλευρά ἔδωσε διέξοδο στοὺς ὁπαδοῦς τοῦ...καπιταλιστικοῦ τρόπου παραγωγῆς, σὲ χῶρες κατά τὸ ἥμισυ ἐκδυτικισμένες, βλ. τὴν ἀχανή Ῥωσία τῶν μουζίκων. Ἀποτελώντας μιὰν ἀντίθεση, ὅμως, μόνον ὠς πολεμικές δυνάμεις δύνανται νὰ ὑπάρξουν.
Ἑμείς ὅμως οἱ Ἕλληνες καὶ Ῥωμηοί σιχαινόμαστε τὴν παραγωγή. Δὲν εἴμαστε μιὰ προ-βιομηχανική κοινωνία. Εἴμαστε μιὰ θρησκευτική κοινωνία, καὶ γιὰ μᾶς θρησκεία, πως καὶ στοὺς ἀρχαίους, εἶναι ἡ καθημερινή ζωή. Μπορεῖ τὸ ΚΚΕ καὶ ἡ Χρυσή Αύγή νὰ εἶναι ἀντιστοίχως κομμουνιστικό καὶ φασιστικό ´η ναζιστικό κόμμα, ὅμως οἱ πόθοι ποὺ ἐκφράζουν εἶναι ποτέ τῆς ἡγεσίας τους καί πάντοτε τῆς βάσης. Ἡ βάση θέλει εἰρηνική, θρησκευτική, μεστή καθημερινή ζωή.
«Ἀπό τὰ ὅσα λίγα ἔχω διαβάσει, ὁ κομμουνισμός καὶ ὁ φασισμός στρέφονται μὲν κατά τοῦ φιλελεύθερου καπιταλισμοῦ, ἀλλά δὲν ἀρνοῦνται τὴν μέθοδο παραγωγῆς ὑλικῶν καὶ πνευματικῶν ἀγαθῶν ποὺ τὸν χαρακτηρίζει.»
DeleteΑυτό, και όχι μόνο αυτό, διαπίστωνε τότε και ο Καστοριάδης και έλεγε ότι κομμουνισμός και καπιταλισμός συμμερίζονται την ίδια φαντασιακή σύλληψη.
Εγω θα ελεγα, βλάπτουν εξίσου τη Συρια, και τη φαντασια, και οι δυο. Iσως το οπλο τους είναι η ιδέα να τρεξει κανεις να προλαβει τον χρονο.
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΔηλαδή γιὰ μᾶς οὶ ἱδέες καὶ ὴ πραγματικότητα εἶναι άδιαχώριστες, σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ φανατικά ῥεύματα τῆς Δύσεως, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν βαρβαρότητα τῆς μαζικῆς παραγωγῆς καὶ κατανάλωσης, καὶ ἐπίσης σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν εὔκολο ἐλιτισμό τοῦ κου Γιανναρᾶ. Οἱ ίδέες εἶναι μέρος τῆς πραγματικότητας, δὲν ὑπάρχει ἐργάτης καὶ διανοούμενος. Παράδειγμα.
ReplyDeleteΚάθονται τέσσερις σὲ ἕνα τραπέζι. Ἕνας κομμουνιστής, ἕνας φασιστής, ἕνας φυσιοκράτης κι ἕνας Ἕλληνας. Λέει ὁ κομμουνιστής - δὲν πάει ἄλλο. Πρέπει νὰ κάνει ὁ καθένας μιὰ δουλειά, νὰ πληρώνονται ὅλοι τὸ ἴδιο, καὶ νὰ τὰ κανονίζει τὸ κόμμα. Λέει ὸ φασίστας- δὲν γίνεται ἔτσι δουλειά. Πρέπει νὰ ὑπακοῦμε στὸν ἀρχηγό. Αύτός ξέρει καλύτερα. Λέει ὁ φιλελεύθερος. Κάνετε λάθος. Πρέπει ἡ φύση νὰ ἀποφασίσει. Ἡ φύση κάνει ἄλλος νὰ εἶναι πλούσιος καὶ ἄλλος φτωχός. Δὲν πρέπει νὰ πήγαίνουμε κόντρα στὴ φύση. Καὶ λέει ὁ Ἕλληνας. Γιατί, γίνεται ποτέ κανείς νὰ πάει κόντρα στὴ φύση ;
Ὁ Ῥουσσῶ εἶπε σύμφωνα μὲ τὶς ἀτελέστατες σχολικές μας γνώσεις ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι φύσει καλός...ποιός ὅμως; Λέγεται ὅτι ἡ θεωρία αύτή έπηρέασε πάρα πολύ τὸ ῥομαντικό κίνημα, γερμανικό στὴν άφετηρία του, ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπό μικροαστούς ἄντρες καὶ γυναῖκες καὶ έξέφραζε τὶς προσδοκίες τους. Πότε ἦταν εἰρηνικοί, συναισθηματίες, μὲ καλούς τρόπους ἀλλά χωρίς ἐκζήτηση, ποε γίνονταν φανατικοί ἐθνικιστές. Διαβάζανε τὴ Νέα Ἑλοΐζα μετά μανίας και πολλῶν δακρύων.
ReplyDeleteΜὲ τὸν ῥομαντισμό ἔχουμε ἤδη τὸ ἑξής πρόβλημα ποὺ δὲν ἔχουμε ἴσως συζητήσει ἀρκετά ἐδῷ πέρα. Ἔχουμε ἕναν ἐσωτερικό κόσμο ποὺ θέλει νὰ καταπιεῖ τὰ πάντα. Ἀλλά ὁ φιλελευθερισμός βαίνει παράλληλα, μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ έμπορίου καὶ τὴν άνάπτυξη τῆς βιομηχανίας, μὲ τὸν Ῥομαντισμό. Kαὶ αύτός καταπίνει τὰ πάντα. Ὁ κομμουνισμός ἐμφανίζεται ἀργότερα, καὶ μέχρι τὸν Λένιν δὲν εἶναι ἐπικρατῶν. Ὁ φασισμός λέγεται τέκνο τοῦ ῥομαντισμοῦ.
Οἱ ἰδεολογίες αύτές θέλουν τὴν παγκόσμια ἐπικράτηση μὲ στρατιωτικά μέσα. Ὁ φιλελευθερισμός, παλαιότερος, μὲ συνδυασμό μισθοφορικων στρατευμάτων καὶ οἰκονομικῶν καὶ νομοθετικῶν ἐκβιασμῶν. (Νομίζω ἡ γαλλική Ἐπανάσταση δὲν εἶναι φιλελεύθερη σὲ ὅλες τίς φάσεις της). Ὁ κομμουνισμός καὶ ὁ φασισμός, μὲ συνδυασμό πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς πάλης.
Τὰ ἔθνη-κράτη, καὶ αύτά, ὅπως κὰθε πολιτικός όργανισμός, βασίζονται καὶ αὐτά στὸ στρατό, τὴν ἀστυνομία, καὶ τὴν οίκονομική πίεση (στέρηση βασικῶν ἀγαθῶν). Συμπέρασμα.
1) Γιὰ νὰ εἶναι κανείς ἐθνικιστής, ὑπήκοος, μέλος φυλῆς, ἰδεολόγος, πρέπει νὰ ἀποδεχτεῖ ἔμπρακτα, ´αν ´ὄχι ὁμολογημένα, μιά τριαδική σχέση.
Εἶσαι μὰζί μου (μὲ τὴν ἐξουσία) ΕΝΑΝΤΙΑ σὲ κάποιον ἄλλο. Εἶστε δηλαδή...ΤΡΕΙΣ !
Τὶ γίνεται λοιπόν μὲ αὐτόν ποὺ δὲν θέλει νὰ εἶναι ἐναντίον κανενός ; Εἶναι μήπως ὁ...Ἕλληνας ; Ῥητορικό ἀκούγεται.
Ἄς ποῦμε ὅτι ὸ Ἕλληνας εἶναι κάτι σὰν τὸν ὀλύμπιο Γκαῖτε. Δὲν ἔχει ἰδεολογία. Δύσκολο πράγμα, νὰ συμφιλιωθεῖς μὲ τὸ γῆρας..... Ὴ κονσέρβα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ὅμως περιέχει κομμουνισμό, φασισμό, φιλελευθερισμό, κάμποσο λοῦμπεν. Τὸ ἀντίστοιχο τῶν Γερμανῶν νέων τοῦ 19ου αἰώνα εἶναι οἱ Ἕλληνες ἄνεργοι.Τῶρα. Ἡ ὑπόθεσή μου εἶναι ὅτι συμφωνία πανευρωπαϊκή δὲν θὰ ὑπογραφεῖ.
ReplyDeleteΓράφει σήμερα ὁ Γ.Δελαστίκ , "Αποτυχία επίτευξης συμβιβασμού (μὲ τὴ Γερμανία) "δήλωσαν λέει, 26 διεθνεῖς,οἰκονομολόγοι "θὰ ὑπονόμευε τὴ δημοκρατία μέσα στὴν Ἑλλάδα καὶ θὰ κατέληγε σὲ πιό ῥιζοσπαστικές και δυσλειτουργικές προκλήσεις... θεμελιωδῶς ἐχθρικές προς την ΕΕ». ;Τί θέλει νὰ πεῖ ὸ ποιητής ;
Βάλτε στὴ θέση τῆς λέξης Δημοκρατία τὴ λέξη Ἱερά συμμαχία. Στὴ θέση τῶν Ὲβραίων τοκογλύφων τὸ Βατικανό. Πετε ὅτι οἱ Γερμανοί,ποὺ εἶναι πλέον ξανά Γερμανοί τοῦ 19ου αἰῶνα, ὅπως ἦταν ἐνδεχομένως καὶ οἱ Χιτλερικοί, στὸ βάθος,κάνουνε ὅτι μποροῦνε γιὰ νὰ ένισχυθοῦν οἱ ἀκραῖες - ἐντός εἰσαγωγικῶν - θέσεις τοῦ... ΚΚΕ, τῆς Χρυσῆς Αύγῆς, και ἄλλων ! Ὅτι τὸ σχέδιο τῶν Γερμανῶν εἶναι νὰ ξεχειλίσει τὸ καζάνι, πάνω στό μαγγάλι τῆς ἀνεργίας καὶ νὰ ξεχυθοῦν οἱ ἰδεολογίες ἐνάντια στὴν Ε. Ε., τῆς ὁποῖας ἡγοῦνται.
Μὰ καλά, τρελλαθήκανε, οἱ Γερμανοί ; Ἰσως ὅμως οἱ Γερμανοί διαβάζουνε καθημερινά.. Κιτσίκη, δηλαδή, θὲλουν νὰ προκαλέσουνε τὴν ἀνάπτυξη... ἐθνικομπολσεβίκικου κινήματος μέσα στὴν Ἑλλάδα, ποὺ θὰ στραφεῖ ένάντια στὴν Εὐρώπη.
Γίνεται; Καὶ ὅμως.Ἡ ὑπόθεσή μου, διστακτική, εἶναι ὸτι ἡ Γερμανια ἕνα πράγμα θέλει - νὰ γίνει ξανά ἡ Γερμανία τοῦ Μπίσμαρκ καὶ νὰ πετάξει ἀπό πάνω της τὴν ἀγγλοαμερικανογαλλική λέπρα.Ἡ παραπάνω ὑπόθεση ἔχει δύο παραδοχές.
Α. Ὅτι ἐνδεχομένως ὁ φασισμός καὶ ὁ ναζισμός τὴ δεκαετία τοῦ 30-40 ἦταν διεθνοποιημένοι ἐθνικισμόί, ὅπως και ὁ έθνικισμός τοῦ Ναπολέοντα, ποὺ διαδιδόταν ἀπό χῶρα σὲ χῶρα. Καὶ ὅτι οἱ καημένοι Ἑβραῖοι γιὰ τοὺς Γερμανούς ἥταν ὅ,τι οἱ παπάδες γιὰ τοὺς Ὶακωβίνους.
Β. Ἡ ὑπόθεση αὐτή ἔχει μιὰ παράξενη συνέπεια -ωχ ! ἔπεσα πάνω στὸν τίτλο τῆς ἀνάρτησης, χωρίς νὰ τὸ περιμένω ! Ἡ στάση τοῦ ΚΚΕ ὅπως τὸ 1940 ὑπέρ ἤ κατά τῆς ἐθνικιστικῆς Γερμανίας γίνεται ῥυθμιστική. Ἄν παραμείνει διεθνιστικό, χωρίς νὰ ἐκδηλωθεῖ, εὐνοεῖ τοὺς Ἀγγλογαλλοαμερικάνους. Ἄν κάνει ἐθνικιστική στροφή, βοηθάει τὴ Γερμανία.
Τὸ παραπάνω σχόλιο τοῦ Κωσταντῆ ἔχει νόημα. Πράγματι, τὸ πρόβλημα παραμένει γεωπολιτικό: ἀγγλοσαξωνικὴ θαλασσοκρατία κατὰ βοναπαρτική, μουσσολινική, χιτλερική, σταλινικὴ ἠπειρωτικὴ ἐπικράτηση. Τὸ ἰδεολογικὸ ὅπλο τῶν πρώτων εἶναι ὁ φιλελευθερομαρξιστικὸς διεθνισμὸς τῶν Ἀγγλοσαξώνων, δηλαδὴ ἡ σοσιαλδημοκρατία. Τὸ ἰδεολογικὸ ὅπλο τῶν δευτέρων εἶναι ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς. Ἡ ἀναβίωση τῆς Γερμανίας σὲ 4ο Ῥάϊχ προωθεῖ ἐκ τοῦ ἀντικειμένου τὸν ἐθνικομπολσεβικισμό. Ἡ προσήλωση τοῦ ΚΚΕ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεσοπολέμου στὴν ἠπειρωτικὴ Ῥωσία (βλέπε καὶ τὸν χαρακτηριστικὸ γαλλικὸ ντεγκωλλικὸ ἐθνικισμὸ τοῦ Μωρὶς Τορὲζ) τὸ κατευθύνει πρὸς τὸν ἐθνικομπολσεβικισμό. Ἡ Ἀγγλία καὶ πάλι ἀποσύρεται ἀπὸ τὴν Εὐρώπη καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ εὑρεθῆ καὶ πάλι μεταξὺ θαλασσοκρατίας καὶ ἠπειρωτισμοῦ. Δημήτρης Κιτσίκης
ReplyDeleteἈναρωτιέμαι τὸ ἑξῆς. Ὺπάρχει μιὰ νοητική ἀλυσίδα ποὺ συνδέει τὰ ἑξῆς ἄσχετα μεταξυ τους φαινόμενα.Τὴν ἀπόλυτη μοναρχία, όπου ὅλοι εἶναι ἶσοι ἔναντι ἑνός. Σύμβολό της, ὁ Λουδοβίκος ΙΔ, βασιλιάς-ἥλιος.Τὸν ἐθνικισμό, ποὺ ἀποκεφαλίζει μὲν τὸν βασιλέα, ἀλλά βάζει στὴ θέση του ἕναν ἡγέτη ταπεινῆς καταγωγῆς, ποὺ θα μποροῦσε νὰ εἶναι ὁ καθένας μὲ ἀξιοσημείωτο χάρισμα. Σύμβολό του, ὁ Ναπολέων Βοναπάρτης.Τὸν φασισμό, ποὺ διαφέρει ἀπὸ τὸν ἐθνικισμό στὸ ὅτι ὁ χαρισματικός ἡγέτης πλαισιώνεται ἀπο μιὰ κοινωνία ποὺ τον λατρεύει. Σύμβολό του, ὁ Μουσσολίνι.Τέλος, τὸν λενινιστικό καὶ σταλινικό κομμουνισμό, ὅπου συμβαίνει τὸ ἵδιο μὲ τὸν φασισμό, καὶ ὅπου ο ἡγέτης καὶ τὸ κόμμα θεωροῦνται ἡ Ὑπερτάτη Ἀρχή.
ReplyDeleteἙάν ποῦμε ὅτι ὅλα αύτά τὰ φαινόμενα καλύπτονται ἀπό τὴν λέξη ἡπειρωτισμός, ἡ πληρέστερη ἴσως ἐκδοχή του στὸ πολιτειακό ἑπίπεδο εἶναι ἡ ἀπόλυτη μοναρχία. Αύτή ἔχει τὸ ἐπιπλέον μέγα προσόν νὰ εἶναι ἐλέῷ Θεοῦ. Ὁ παραδοσιακός ἀντιπαλος τῆς Ἀπόλυτης Μοναρχίας, ποὺ πράγματι ἀπὸ τὸν καιρό τῶν Φαραῶ κυρίως σὲ ἀγροτικές, ἡπειρωτικές χῶρες ἀναπτύχθηκε, εἶναι, ἄν δεν κάνω λάθος, ἡ κληρονομική ἀριστοκρατία ἤ φεουδαρχία.
Ἡ Ἀπόλυτη μοναρχία εἶναι συγκεντρωτική καὶ ἐξισωτική ὑπό τὴ σκέπη τοῦ μονάρχη. Ἐξισωτική, σημαίνει ὅτι ὁ καθένας μὲ ταλέντο μπορεῖ θωρητικά νὰ προχωρήσει καὶ νὰ ἐπιτελέσει εἰρηνικά τὴν ἀποστολή του στὸν κόσμο τοῦτο, ἐνῷ οἱ διαφορές στὴν καταγωγή δὲν παίζουν ῥόλο. Ὁ Μονάρχης τοὺς δέχεται ὅλους.
Ἀναρωτιέμαι λοιπόν ἄν μποροῦν οὶ ἀτλαντικες δυνάμεις, ποὺ ὅπως λέτε, ἰδεολογικὸ τους ὅπλο εἶναι ὁ φιλελευθερομαρξιστικὸς διεθνισμὸς τῶν Ἀγγλοσαξώνων, δηλαδὴ ἡ σοσιαλδημοκρατία, νὰ θεωρηθοῦν, παρά τὶς δημοκρατικές περγαμηνές ποὺ ἐπικαλοῦνται, ἐκπρόσωποι τοῦ Παλαιοῦ Κόσμου, δηλαδή τῶν παραδοσιακῶν προνομίων, φεουδαλικοῦ τύπου, ποὺ ὁρίζουν στὸν καθένα ποὺ γεννιέται νὰ μείνει στὴ θέση ποὺ γεννήθηκε, αὐτός καὶ τὰ παιδιά του. Ἤ ἄν ὑπάγονται σὲ ἄλλη κατηγορία.
Ἡ κινητικότητα στὸν ἀριστοκρατικό κόσμο ὑπάρχει ἀλλά γίνεται με ὅρους ποὺ θυμίζουν πάρα πολύ τη μαφία, ἡ ὁποῖα ἔχει πολλές ὁμοιότητες μὲ τὴ φεουδαρχική ἀριστοκρατία.
Στὴ φεουδαρχία, ὴ κυριότερη άξία εναι ὴ πίστη στὸν πάτρωνά σου, στὸν ὸποῖο όφείλεις τυφλή ὑπακοή. Διότι δὲν ὐπάρχει γραπτός νόμος. Μόνο προφορικός. Τὰ χτυπήματα κάτω άπό τὸ τραπέζι εἶναι συνηθισμένα. Κατά κάποιον τρόπο, δὲν ὐπάρχει σταθερό πλαίσιο ἀναφορᾶς. Αύτό θυμίζει κάπως τὸν νεο-φιλελευθερισμό ἄν ὄχι τὸν φιλελευθερισμό σκέτα, ποὺ μοιάζει κάπως σὰν ἰδεολογία τῆς μαφίας. Ἀναρωτιέμαι δηλαδή ἄν ἡ πάλη ἡπειρωτισμοῦ καὶ θαλασσοκρατίας μπορεῖ ἤ ´οχι νὰ άναχθεῖ σὲ πάλη ἐξισωτισμοῦ καὶ μαφίας.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteY.Γ. Ὁ λόγος ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπογραφεῖ η συμφωνία ποὺ παζαρεύει ὁ Τσίπρας μὲ ὅλα τὰ κοράκια τῆς ὑφηλίου εἶναι ὁ ἑξῆς. Ὅτι ὁ γραπτός νόμος (Χαμουραμπί) εἶναι πάντοτε διαρκεῖας, γράφεται πρὸς πάταξη τῆς ὀλιγαρχίας καὶ γιὰ προστασία τοῦ ἀδυνάμου. Τὰ γραπτά μένουν, μαζί μὲ τὸν θρόνο τοῦ μονάρχη-Θεοῦ ποὺ ἐξυμνεῖται στὸ προοίμιο τοῦ γραπτοῦ Νόμου.
ReplyDeleteἈντίθετα ἡ φεουδαρχία καὶ ἡ κληρονομική ἀριστοκρατία εἶναι προφορικά σύστηματα. Δὲν γίνεται λοιπόν νὰ καθιερωθοῦν γραπτῶς !!! Αύτή ἡ λογική ἀντίφαση δὲν γίνεται νὰ λυθεῖ. Καὶ ὅμως αὐτή ἡ περιβόητη συμφωνία-φάντασμα εἶναι αύτό ἀκριβῶς. Γραπτή ἀκύρωση τῆς γραφῆς ! Γι`αὐτό καὶ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ νὰ ὑπογραφεῖ. Ὺποθετικό σύμπέρασμα - αὐτοί ποὺ σπρώχνουν σὲ ὑπογραφή, ντόπιοι καὶ ξένοι, εἶναι μωραίνει ὁ κύριος ὅν βούλεται ἀπωλέσαι. Αύτοί ποὺ τὴν καθυστεροῦν (Γερμανοί, π.χ.) εἶναι ἴσως πιὸ στὰ σωστά τους. ὑποθετικό συμπέρασμα δεύτερο. Αὐτή ἡ λογική καὶ πνευματική ἀντίφαση ποὺ ἐμπεριέχεται στὴν ἀνυπόγραφη αὐτή συμφωνία κινδυνεύει νὰ τινάξει τὰ πάντα στὸν ἀέρα καὶ νὰ βάλει τὸν κόσμο σὲ τεράστιες περιπέτειες. Δὲν μπορεῖς νὰ νομιμοποιήσεις τὴν προσωρινότητα !
ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΙΓΝΙΩΝ
ReplyDeletehttp://www.cretetv.gr/%CE%98%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%99%CE%91-%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%93%CE%9D%CE%99%CE%A9%CE%9D-%CE%91%CE%9F%CE%96-%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%93%CE%99%CE%9A%CE%97/
Για όποιον ενδιαφέρεται,
ReplyDeleteαξίζει να δείτε αυτή την εφημερίδα: https://hellenicspace.wordpress.com/kinima/
Πράγματι Φίλιππε, ἐνδιαφέρουσα ἱστοσελίδα. Πνέει εἰλικρίνεια.
ReplyDeleteΔημήτρης Κιτσίκης