177- Ἡ Ἀθήνα ἐπιστρέφει στὴν ἀγκαλιὰ τῆς Ἀμερικῆς

177- Ἡ Ἀθήνα ἐπιστρέφει στὴν ἀγκαλιὰ τῆς Ἀμερικῆς

Καὶ αἰφνιδίως ἐσώπασε τὸ ἀντιαμερικανικὸ μένος τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ πρόεδρος Ὀμπάμα ἔγινε φίλος μὲ τὸν πρωθυπουργό μας, τὸν Τσίπρα. Ἡ Γερμανία ἔγινε καὶ πάλι μισητή, ἡ Ρωσία, ναὶ μὲν ὀρθόδοξη ἀλλὰ ἐπικίνδυνη στὸ Αἰγαῖο καὶ ἡ Κίνα ἀκάθεκτη στὴν πλανητική της κατάκτηση, νὰ ἀναβιώνῃ τὸν κίτρινο κίνδυνο. Καιρὸς λοιπὸν γιὰ μία νέα ματιὰ στὴν Ἀμερική.

Ἡ κοινὴ γνώμη φαντάζεται τὴν βορειοαμερικανικὴ κοινωνία μὲ τὸ ἁπλουστευμένο πρόσωπο τοῦ ἐπιτυχημένου ἐπιχειρηματία, ποὺ μὲ ὅπλο τὴν τεχνολογία κατακτᾷ τὴν ὑλικὴ εὐημερία. Οὐδεὶς φαντάζεται τὴν φαουστικὴ τραγικότητα ἑνὸς λαοῦ ποὺ ὡς ἱππεὺς τῆς Ἀποκαλύψεως κατατρύχεται ἀπὸ τὸ αἴσθημα ἐνοχῆς ποὺ τὸν σπρώχνει πρὸς τὴν αὐτοκτονία. Ὑποκρισία, εἶναι ἡ φοβερὴ κατηγορία ποὺ τώρα καὶ διακόσια χρόνια, σφενδονίζεται ἐναντίον του. Αὐτὴ ἡ ὑποκρισία προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀνικανότητά του νὰ λύσῃ τὴν ἐγγενῆ θρησκευτικὴ ἀντίφαση ποὺ φέρει μέσα του μεταξὺ τῆς ἐπιδιώξεως τοῦ καθαροῦ, τοῦ πουριτανισμοῦ καὶ τοῦ ἀναποφεύκτου ἐγκλήματος. Ἔτσι, ἡ βόρειος Ἀμερική, ἡ πλέον μισαλλόδοξη κοινωνία ἐπὶ τῆς γῆς, ἐπαναλαμβάνει μονότονα, σὲ κάθε φράση ποὺ προφέρει, τὶς λέξεις δημοκρατία καὶ ἐλευθερία, ἀνάγοντας μάλιστα αὐτὲς τὶς λέξεις στὸν ἑλληνισμό, τὸν ὁποῖο καὶ γελοιοποιεῖ μὲ τὴν ἔννοια ποὺ αὐτὴ δίδει σὲ τοῦτες τὶς ἀρχές.

Χωρὶς πολιτισμό, ἀλλὰ μὲ μία πλούσια κουλτούρα, ἡ ἀμερικανικὴ νομαδικὴ κοινωνία τῶν καουμπόϊδων ἀποβλήτων μεταναστῶν ἀκραίων αἰσθημάτων τοῦ δυτικοῦ κόσμου, εἶναι συνεχιστὴς τῶν Ἄγγλων πουριτανῶν (puritans) τῆς Βοστώνης καὶ προσκυνητῶν (pilgrims) τοῦ Πλύμουθ τῆς Νέας Ἀγγλίας, τῆς δεκαετίας τοῦ 1620, μὲ βαθειὰ ῥιζωμένο τὸ αἴσθημα  ἐνοχῆς ὅτι προέβη στὴν μεγαλύτερη γενοκτονία τῆς Ἱστορίας, τὴν ἐξολόθρευση τῶν Ἰνδιάνων, γιὰ νὰ κλέψῃ τὴν γῆ τους καὶ δημιουργῶντας –γιὰ νὰ τὴν καλλιεργήσῃ- καὶ δεύτερη γενοκτονία, μεταφέροντας τοὺς Μαύρους τῆς Ἀφρικῆς μὲ τὰ σκλαβοκάραβα, στὰ ὁποῖα αὐτοὶ οἱ δοῦλοι, ἀπεβίωναν σὰν μύγες. Ἐπὶ τῇ βάσει αὐτῆς τῆς ἐνοχῆς ἡ ἀμερικανικὴ κοινωνία οἰκοδόμησε, ὡς ψυχολογικὸ ἀντιστάθμισμα, μία ἰδεολογία, στὸν ΙΘ΄αἰῶνα, ποὺ ὠνόμασε manifest destiny, θεϊκὸς προκαθορισμὸς τοῦ ἔθνους μέσῳ ἀποκαλύψεως, τὸ ἀμερικανικὸ πεπρωμένο.

Ἡ τραγικότης αὐτῆς τῆς θεωρίας εἶναι χωρὶς προηγούμενο στὴν Ἱστορία. Διότι ναὶ μὲν ὑπάρχουν πλεῖστοι λαοὶ ποὺ αὐτοανεκηρύχθησαν, μετὰ τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς Ἕλληνες, περιούσιος λαός, φερ’εἰπεῖν ἡ Ἰταλία τοῦ Μαζζίνι στὸν ΙΘ΄αἰῶνα, ἀλλὰ οὐδεὶς ἐφαντάσθη τὸν λαό του νὰ ἀνέρχεται ἐπὶ τῆς γῆς γιὰ νὰ κατακτήσῃ τὸν πλανήτη μὲ συνεχῆ ἐπέκταση καὶ ὅταν θὰ ἔφθανε στὸν προορισμό του καὶ θὰ ἐγένετο ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου θὰ αὐτοκτονοῦσε! Ἡ ἰδέα τῆς μάχης τοῦ Ἀρμαγεδδῶνος τοῦ τέλους τοῦ κόσμου εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν γέννηση τῆς Ἀμερικῆς.

Ἡ τραγωδία τοῦ ἀμερικανικοῦ λαοῦ μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ συνεχὴς ἀγὼν ὅλων τῶν λαῶν τῆς γῆς γιὰ ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ὑποτελείας, γιὰ ἰσότητα καὶ μετὰ γιὰ ἐπικράτηση ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων λαῶν, μέσῳ τοῦ οἰκονομικοῦ καὶ πολιτικοῦ ζατρικίου, εἶναι σὲ τελευταία ἀνάλυση μία τεραστία αὐταπάτη. Ἡ ἐπιδίωξη ἰσχύος τῶν πάντων λαῶν, μὲ τὸ πρόσχημα μάλιστα ὅτι ὑποκινεῖται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, φέρνει τοὺς συνεχεῖς πολέμους, τὶς συνεχεῖς σφαγές, τὶς γενοκτονίες, ἕως ποὺ στὸ τέλος νὰ ἐπιστρέψῃ ὁ πλανήτης στὴν Λιθήνη Ἐποχή.

Σήμερα, στήνουμε ἕνα σχέδιο Β γιὰ νὰ ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ τὴν Γερμανία καὶ νὰ ἐξισορροπήσουμε τὴν ἀμερικανικὴ παρουσία, ἀναζητῶντας ἐρείσματα στὴν Ῥωσία καὶ τὴν Κίνα. Αὔριο, ὅταν ἡ Κίνα μᾶς δυναστεύσῃ, θὰ στήσουμε ἕνα σχέδιο Β γιὰ νὰ ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ τὴν Κίνα.

Στὴν φανταστικὴ στιχομυθία Διογένους-Ἀλεξάνδρου, κατὰ τὴν ὁποία ὁ στρατηλάτης κατακτητὴς τῆς γῆς ἐξέφρασε τὴν ἐπιθυμία νὰ ἦτο Διογένης ζῶντας στὸ πυθάρι, ἐὰν δὲν ἦτο Ἀλέξανδρος, περικλύεται τὸ μυστήριο τοῦ ἀσάρκου καὶ πνευματικοῦ ἑλληνισμοῦ. Μόνον ἐὰν ὁ ἑλληνισμὸς ἀποτραβηχθῆ ἀπὸ παίκτης ζατρικίου, χωρὶς κράτος, ἀλλὰ ὡς κέντρο τοῦ παγκοσμίου πολιτισμοῦ, μὲ Παρθενῶνα καὶ Ἅγιον Ὄρος ὡς πυθάρι γιὰ κατοικία, μόνον τότε ὁ ἑλληνισμὸς θὰ ὁλοκληρώσῃ τὸν προορισμό του καὶ θὰ σώσῃ τὴν Οἰκουμένη. Μήπως ὅμως ἡ ἀναγκαιότης τῆς ἱδρύσεως τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τὸ 1948, ἀποδεικνύει ὅτι καὶ ἡ ἐπιδίωξη τοῦ ἀσάρκου ἑλληνισμοῦ εἶναι ἐξ ἴσου ἀνέφικτη;

Δημήτρης Κιτσίκης                                 11 Φεβρουαρίου 2015