64 - Καὶ ὅμως τὰ προνουντσιαμιέντα προαναγγέλλονται

64 - Καὶ ὅμως τὰ προνουντσιαμιέντα προαναγγέλλονται

Οἱ δημοσιογράφοι τοῦ κατεστημένου εἶναι παρλαπίπες. Ὡς ἡμιμαθεῖς δὲν ἔχουν καιρὸ γιὰ διάβασμα ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔχουν τὸν ἔλεγχο τῶν ΜΜΕ κατακλύζουν τὰ μυαλὰ τῶν πολιτῶν μὲ ἡμιαλήθειες, ἡ τελευταία τῶν ὁποίων εἶναι αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὅτι τὰ πραξικοπήματα δὲν προαναγγέλλονται καὶ πὼς οἱ ἔφεδροι καταδρομεῖς εἶναι ἔφεδροι-φαιδροί! Τοὺς πληροφορῶ, ὡς ἱστορικός, ὅτι ἀπὸ τὶς πολλὲς κατηγορίες πραξικοπημάτων ὑπάρχει καὶ τὸ pronunciamiento ποὺ καθίσταται στὸ νὰ προαναγγέλλῃ ἡ πραξικοπηματικὴ ὁμάδα τὴν ἀνάληψη πραξικοπηματικῆς πρωτοβουλίας. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔγινε στὶς 15 Αὐγούστου 1909 στὸ Γουδί. Πληροφορῶ ὅσους δὲν τὸ ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθῆ ὅτι ἀπὸ τὸ 2011, ὁ στρατὸς καὶ ἡ ἀστυνομία εὑρίσκονται σὲ συνεχῇ πραξικοπηματικὴ ἀναταραχή. Ἡ προβοκάτσια τῶν τελευταίων ἡμερῶν κατὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς κινδυνεύει νὰ μετατραπῇ σὲ Στάλινγκραντ γιὰ τὸ ἑλληνικὸ καθεστώς, ὅπως στὴν διεθνῆ πολιτικὴ Στάλινγκραντ ὑπῆρξε ἡ προβοκάτσια στὴν Συρία κατὰ τοῦ Ἄσσαντ.

Ἡ προβοκάτσια εἶναι σύνηθες ὅπλο στὴν πολιτική. Ἄς ὑπενθυμίσουμε μερικές: 1610, δολοφονία τοῦ Ἑρρίκου Δ΄ τῆς Γαλλίας, 1912, δολοφονία τοῦ Βασιλέως Γεωργίου Α΄ στὴν Θεσσαλονίκη, 1963, δολοφονία Λαμπράκη, 2013, δολοφονία Φύσσα. Ἡ προβοκάτσια τῆς πυρκαϊᾶς τῆς γερμανικῆς βουλῆς ἀπὸ τοὺς ναζῖδες, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1933, γιὰ ἐνοχοποίηση τῶν κομμουνιστῶν, ἔγινε ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογικὴ νίκη τοῦ Χίτλερ  καὶ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας. Τί νόημα εἶχε ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ δολοφονήσῃ τὸν Φύσσα, τὴν στιγμὴ ποὺ εὑρίσκετο σὲ πλήρη ἐκλογικὴ ἄνοδο; Θὰ ἠδύνατο νὰ τὸ κάνῃ μετὰ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας. Ἡ παγίδα ποὺ ἐστήθη στὴν 17 Ν τὸ 2002 καὶ κατέληξε στὴν διάλυση τῆς ὀργανώσεως κατέστη δυνατὴ διότι ἡ 17 Ν δὲν ἦταν ἄμεσα συνδεδεμένη μὲ τὶς μᾶζες. Ἡ πτώση τοῦ Παπαδόπουλου τὸ 1973 κατέστη δυνατὴ ἐπειδὴ αὐτὸς εἶχε ἀρνηθῆ νὰ ὀργανώσῃ μαζικὸ κίνημα γιὰ νὰ ἐπωφεληθῇ ἀπὸ τὴν τότε δημοφιλῆ ἀπόφασή του νὰ καταργήσῃ τὴν βασιλεία. Τὸ πραξικόπημα τοῦ Λένιν ἐπέτυχε ἐπειδὴ εἶχε προηγουμένως ὀργανώσει τὶς μᾶζες ὅπως ἔκαμε τώρα ἡ Χρυσῇ Αὐγή.

Χωρὶς τοὺς ἱστορικοὺς ὁ κόσμος ποτὲ δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ καταλάβῃ ὅτι στὴν Ἱστορία τίποτα δὲν τελειώνει γιὰ πάντα. Πόσες φορές, ἀπὸ τὸ 1897, ὅταν ὁ Γεώργιος Φιλάρετος ἐδημοσίευσε τὸ βιβλίο του Ξενοκρατία καὶ Βασιλεία ἐν Ἑλλάδι,  ἔχουμε ἀκούσει ὅτι ὁβασιλικὸς θεσμὸς ἔχει παρέλθει ἀνεπιστρεπτί; Καὶ ὅμως, 1917, 1920, 1922, 1935, 1946, 1967, 1973, εἶναι ἡμερομηνίες ἀποχωρήσεως καὶ ἐπανόδου τοῦ Βασιλέως στὴν Ἑλλάδα! Συνεπῶς, γιατί εἶναι ἀπίθανο καὶ στὸ μέλλον νὰ ἐπιστρέψῃ ὁ βασιλικὸς θεσμὸς;  Ἀναρίθμητες φορὲς ἔχουν γίνει πραξικοπήματα-κινήματα στὴν Ἑλλάδα. Γιατί νὰ μὴν γίνῃ καὶ σήμερα;

Οἱ προϋποθέσεις εἶναι ὥριμες γιὰ ἕνα νέο στρατιωτικὸ πραξικόπημα-κίνημα στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι κάτι ἀναπόφευκτο. Ἐὰν δὲν γίνει αὔριο θὰ γίνῃ μεθαύριο ἤ ἀργότερα, ἀλλὰ θὰ γίνῃ. Αὐτὸ εἶναι τὸ μόνο σίγουρο. Ἀπὸ τὸ 2011 ἡ χώρα μας ζῇ σὲ συνεχῆ πραξικοπηματικὴ διέγερση. Ὁ στρατὸς ὅσο καὶ ἀποχαυνωμένος νὰ ὑπῆρξε ἀπὸ τὸ ΠΑΣΟΚ τώρα ξυπνᾷ.

Δημήτρης Κιτσίκης                                   26 Σεπτεμβρίου 2013