Nov 26, 2014

159 - Ἐπιστημονικὸς φασισμὸς ἔναντι οὐτοπικοῦ φασισμοῦ

159 - Ἐπιστημονικὸς φασισμὸς ἔναντι οὐτοπικοῦ φασισμοῦ

Ὑπενθυμίζω ὅτι τρεῖς εἶναι οἱ βασικὲς ἰδεολογίες τῶν κοινωνιῶν, κάθε μία ἀπὸ τὶς τρεῖς σχετιζομένη μὲ μία ἀπὸ τὶς τρεῖς βασικὲς κοινωνικὲς τάξεις: φιλελευθερισμός, ἰδεολογία τῆς ἀστικῆς (μεγαλοαστικῆς) τάξεως, σοσιαλισμὸς-κομμουνισμός, ἰδεολογία τῆς ἐργατικῆς τάξεως καὶ τέλος, φασισμός, ἰδεολογία τῆς μικροαστικῆς τάξεως (τῶν ἀποκαλουμένων μικρομεσαίων ίδιοκτητῶν: ἀγρότες στὴν ὕπαιθρο καὶ μικροἐπιχειρηματίες, μικρομαγαζάτορες στὶς πόλεις). Ὅλοι οἱ ἄλλοι "ισμοί" εἶναι ἁπλῶς παραφυάδες τῶν τριῶν αὐτῶν βασικῶν ἰδεολογιῶν.

Στὸ κλασσικὸ πλέον βιβλίο μου ποὺ φέρει τὸν τίτλο, " τρίτη ἰδεολογία καὶ Όρθοδοξία" (ἐκδόσεις Βιβλιοπωλείου τῆς Ἑστίας, 1998) ἔθεσα τὶς βάσεις τοῦ ἐπιστημονικοῦ φασισμοῦ, σὲ σχέση μὲ τὸν οὐτοπικὸ φασισμό, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ Κάρολος Μὰρξ ἔθεσε τὶς βάσεις τοῦ ἐπιστημονικοῦ σοσιαλισμοῦ (κομμουνισμοῦ) σὲ σχέση μὲ τὸν οὐτοπικὸ σοσιαλισμό.

Πράγματι, ὁ οὐτοπικὸς σοσιαλισμὸς ἦταν πολὺ παλαιότερος ἀπὸ αὐτὸν τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος εἰς τὸν ὁποῖο ἀπηυθύνετο ὁ Μάρξ καὶ εἶχε κοινὰ σημεῖα μὲ τὸν οὐτοπικὸ φασισμό. Ἤδη, στὴν Ἀρχαιότητα, πρωταρχικὸ ῥόλο στὴν ἐξάπλωση τῶν οὐτοπικῶν κομμουνιστικῶν ἰδεῶν εἶχε παίξει ἡ φιλοσοφικὴ σχολὴ τῶν Στωϊκῶν, στὸν Γ΄ αἰῶνα π.Χ. ποὺ εἶχε ἱδρύσει ὁ Ζήνων, καταγόμενος ἀπὸ τὸ Κίτιο τῆς Κύπρου (333-264 π.Χ.). Τὴν ἀνθρώπινη κοινότητα τοῦ Ζήνωνος τὴν συνέθεταν οἱ «ἀστασιαστοί», ποὺ δὲν ἐστασίαζαν διότι εἶχαν ἐπιτύχει τὴν ἁρμονία μία ἀταξικῆς κοινωνίας, χωρὶς πλουσίους καὶ πτωχούς, ἐπιστρέφοντας στὴν φυσικὴ κατάσταση τῆς ἀνθρωπότητος ποὺ τόσο ἐξύμνησε καὶ ἐνοστάλγησε πρὸ τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως ὁ Ῥουσσώ. Ὁ Ζήνων ἐξῆρε τὴν ἀρετὴ ὡς τὸ ὑψηλότερο ἀγαθὸ τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ ἰδέες τοῦ Ζήνωνος δὲν ἦσαν καθόλου περιθωριακές, οὔτε ἀνεφάρμοστες ὅπως ἐπαναλαμβάνεται συχνά. Εἶχαν τεραστία διάδοση στὸν ἑλληνιστικὸ καὶ ῥωμαϊκὸ χῶρο, καὶ ἐπηρέασαν καὶ τὴν ἄνοδο τοῦ χριστιανισμοῦ.
           
Ὁ Ζήνων, παλαιστινιακῆς (φοινικικῆς) προελεύσεως ἦταν ἕνας μεταμελημένος ἔμπορος στὴν δυτικοανατολικὴ γεωπολιτικὴ ἐμπορικὴ παράλληλο τοῦ Αἰγαίου ὁ ὁποῖος κατέληξε στὸν Πειραιᾶ, ἐγνώρισε τὴν σκέψη τοῦ Σωκράτους, ἔζησε ὡς ἀναρχικὸς χίππης καὶ τοῦ ὁποίου ἡ συμπεριφορά ἐξηλίχθη σὲ ἀριστοκρατικὴ, σύνηθες φαινόμενο, στοὺς κομμουνιστές ὅλων τῶν ἐποχῶν (ὅπως ὁ Μάρξ ποὺ ἀπεχθάνετο τὴν ἠλιθιότητα τῆς ἀγροτικῆς ὑπαίθρου). Καταργεῖ τὸ χρῆμα καὶ τὰ δικαστήρια. Ἡ ἰσότης τῶν φύλων ποὺ ἐπροπαγάνδιζε ἔπρεπε νὰ φθάνη μέχρι καὶ τὴν κοινὴ ἐνδυμασία γιὰ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα. Οἱ στωϊκοὶ ὄχι μόνον δὲν ἐπρέσβευαν ἀποχώρηση ἀπὸ τὴν κοινωνία, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἐνεπλέκοντο στὴν πολιτικὴ καὶ τὴν ἐπαναστατικὴ δράση γιὰ νὰ ἀλλάξουν τὴν κοινωνικὴ δομή. Ἡ ἀριστοκρατικὴ ὑφὴ τοῦ οὐτοπικοῦ κομμουνισμοῦ ἐξεφράσθη ἔντονα ὅταν ὁ Ῥωμαῖος αὐτοκράτωρ Μᾶρκος Αὐρήλιος Ἀντωνίνης  συνέγραψε ἕνα ἀπὸ τὰ κλασσικὰ πονήματα τῆς στωϊκῆς φιλοσοφίας. Σημειωτέον ὅτι ὁ Μᾶρκος Αὐρήλιος, ὅπως προηγουμένως καὶ ὁ Ἆγις ὁ Δ΄ τῆς Σπάρτης, ποτὲ δὲν ἠθέλησε πραγματικὰ νὰ βασιλεύση ἄν δὲν ἠμποροῦσε νὰ χρησιμοποιήση τὴν ἰσχύ του γιὰ νὰ πραγματοποιήση τὶς μεταρρυθμίσεις του. Ὁ στωϊκισμὸς τοῦ Ζήνωνος ἦταν μῖγμα κομμουνισμοῦ, ἀναρχισμοῦ καὶ διαρκοῦς ἐπαναστάσεως ποὺ σήμερα θὰ ἦταν πιὸ κοντὰ στὸν ἐθνικοσοσιαλισμό-φασισμὸ παρὰ στὸν ἐπιστημονικὸ σοσιαλισμὸ τοῦμαρξισμοῦ λενινισμοῦ. Στὸ θέμα τῆς θρησκείας, ὅπως καὶ οἱ ἐθνικοσοσιαλιστές, οἱ στωϊκοὶ δὲν ἦσαν ἄθεοι ἀλλὰ λάτρεις τῆς φύσεως ὑπὸ μορφὴν πανθεϊστικῆς θρησκείας. Τὴν ὑπεράνω δύναμη τὴν ὀνόμαζαν «πῦρ τεχνικόν», δηλαδὴ δημιουργικὸν πῦρ.

Ὁ πνευματικὸς πατέρας τοῦ Ἄγιδος Δ΄, ὁ Σφαῖρος ὁ Βορυσθενίτης ἦταν στωϊκός, συνεπῶς κομμουνιστής. Ἡ ἀριστοκρατικὴ ὑφὴ τῆς κομμουνιστικῆς ἰδεολογίας ἐπαληθεύεται ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἐπιρροὴ ποὺ ὁ στωϊκισμὸς εἶχε στὴν Ἀλεξάνδρεια ὅταν, τὸ 230 π.Χ. ὁ Πτολεμαῖος Γ΄ ὁ Εὐργέτης προσεκάλεσε τὸν Σφαῖρο στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὁ ὁποῖος καὶ ἐδίδαξε τὴν στωϊκὴ φιλοσοφία στὴν αὐλὴ τοῦ Πτολεμαίου. Ὁ Μὰρξ τὸ 1848 εἶχε ἐντοπίσει ἕναν «φεουδαλικὸ σοσιαλισμὸ» τῶν ἀριστοκρατῶν οἱ ὁποῖοι τὴν νύκτα τῆς 4ης Αὐγούστου 1789 (la nuit du 4 Août), σὲ μία ἔξαρση γενναιοδωρίας μὲ δάκρυα στὰ μάτια, εἶχαν ψηφίσει στὴν γαλλικὴ ἐπαναστατικὴ βουλὴ τὴν πλήρη κατάργηση τῶν προνομοίων τους πρὸς ὄφελος τῶν ἀγροτῶν, ὑπὸ τὴν ἐπιρροὴ τῶν ἰδεῶν τῶν φιλοσόφων. Ὁμοίως, ὁ Ἆγις Δ΄, ἐκτὸς τῆς διδασκαλίας τοῦ Λυκούργου, ἔπλεε ἐν μέσῳ ποικίλων κομμουνιστικῶν θεωριῶν τῆς ἐποχῆς του.

Στὸ βιβλίο μου λοιπὸν, "Ἡ τρίτη ἰδεολογία"(δηλαδὴ ὁ φασισμὸς) στὸ κεφάλαιο, "Τὸ φασιστικὸ μοντέλο", παρουσιάζω τὰ γνωστὰ πλέον διεθνῶς 13 σημεῖα (σσ. 239--253) ἰδικῆς μου ἐπινοήσεως (βλέπε Wikipedia, Definitions of Fascism) γιὰ τὰ ὁποῖα τρόπον τινὰ κατέχω τὸ copyright, ποὺ ὁρίζουν τὸν ἐπιστημονικὸ φασισμὸ σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν οὐτοπικὸ φασισμό. Εἶναι τελείως ἀνώφελο νὰ ἱσχυρίζεται κανεὶς ὅτι ὑπάρχουν πάμπολλα ξένα βιβλία ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν φασισμό, ἐφ΄ὅσον ἡ ἰδική μου μελέτη ἀνεγνωρίσθη διεθνῶς ὡς μοναδικὴ γιὰ τὸν ὁρισμὸ τοῦ ἐπιστημονικοῦ φασισμοῦ.

Τὸ πρόβλημα ποὺ παραμένει λοιπὸν εἶναι γιατί, ἐφ'ὅσον ἡ μικροαστικὴ τάξη εἶναι ἡ πολυπληθέστερη στὴν κοινωνία, δὲν ἐπιβάλλεται ὁ φασισμὸς ὡς ὁ πλέον δημοκρατικὸς καὶ ἀντιθέτως συμπιέζεται στὶς συμπληγάδες πέτρες φιλελευθερισμοῦ-κομμουνισμοῦ. Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι μέχρι στιγμῆς πουθενὰ δὲν ἐπεβλήθη ὁ ἐπιστημονικὸς φασισμὸς καὶ τὰ φασιστικὰ κινήματα συνεχίζουν νὰ πλέουν στὸν ὠκεανὸ τοῦ οὐτοπικοῦ φασισμοῦ.

            Δημήτρης Κιτσίκης                                   26 Νοεμβρίου 2014


15 comments:

  1. Στὴ Γουϊκιπήντια, τὰ δεκατρία σημεῖα παρουσιάζονται ὠς ἐπιστημονικά ἰστορικά κριτήρια κατάταξης τῶν κινημάτων με βάση τὴ φασιστικότητά τους καὶ ὄχι μὲ βάση τὴν ἀπόστασή τους ἀπό τὸν ἐπιστημονικό φασισμό. Δηλαδή ἔτσι ὅπως ἔχει γραφεῖ τὸ λήμμα, δὲν γίνεται διάκριση μεταξύ ούτοπικοῦ καὶ ἐπιστημονικοῦ φασισμοῦ καὶ ἐπιστημονική ἐμφανίζεται μονάχα ἡ κατάταξη, ὄχι ὸ φασισμός.

    ReplyDelete
  2. Ὴ ἐπίσημη ἰδεολογία συνδέει τὴ λέξη ἐπιστήμη μὲ τὴν ἀντικειμενική, ἄθεη καὶ τελεσίδικα θνητή πραγματικότητα καὶ τὴ λέξη φασισμό μὲ μιὰν καταδικασμένη ἐκ τῶν προτέρων ἀπελπισμένη, βίαιη ἀπόπειρα ἀθανασίας διὰ τῆς βίας. ΣΤΟΠ.

    ReplyDelete
  3. Πρῶτο ἐρώτημα: ποιά εἶναι ἡ διαφορά τοῦ ἐπιστημονικοῦ ἀπό τόν οὐτοπικό σοσιαλισμό ὡς πρός τό ζητούμενο, ὡς πρός τό καταληκτικό τους συμπέρασμα;

    Δεύτερο ἐρώτημα: Βρίσκεται σέ ἁρμονία ἡ κατάληξη κάθε μιᾶς ἀπό τίς δύο παραπάνω θεωρίες μέ τό καθαυτό περιεχόμενό της; Θέλω νά πῶ ὅτι ἡ ἀταξική κοινωνία τοῦ Μάρξ ἐλάχιστη σχέση ἔχει μέ τούς θεωρητικούς νόμους τοῦ ἐπιστημονικοῦ σοσιαλισμοῦ. Ἀποτελεῖ περισσότερο ἠθικό αἴτημα...Ἄν ἔχει τό ἴδιο ἠθικό αἴτημα καί ὁ οὐτοπικός σοσιαλισμός τότε ἐλάχιστα διαφέρουν...

    ReplyDelete
  4. Ζαρατοῦστρα, εὔλογα τὰ ἐρωτήματά σου ποὺ θέλουν πολὺ συζήτηση, διότι ἐπιτέλους ἰδοὺ ἄνθρωπος ποὺ κατευθύνει τὴν συζήτηση ὡς διαβασμένος καὶ γνωρίζων τὸ ἀντικείμενο, ἀντί νὰ ἀραδιάζῃ λόγια τοῦ πέρα βρέχει.

    Σοῦ ὑπενθυμίζω ὅτι ὁ Φρειδερῖκος Ἔνγκελς τὸ 1880 ἐδημοσίευσε στὸ Παρίσι, τὴν βασικὴ σχετικὴ μελέτη, "Die Entwicklung des Sozialismus von der Utopie zur Wissenschaft" ἤ "Socialisme utopique et socialisme scientifique" (Οὐτοπικὸς σοσιαλισμὸς καὶ ἐπιστημονικὸς σοσιαλισμός) ποὺ ὁρίζει μὲ σαφήνεια τὶς ἔννοιες αὐτές. Ἡ ἰδική μου προσπάθεια εἶναι νὰ ἐφαρμόσω στὸν φασισμὸ τὴν ἴδια διάκριση, προωθῶντας γιὰ πρώτη φορὰ ἕναν ἐπιστημονικὸ φασισμό. Εἶναι χάσιμο χρόνου, ἐὰν δὲν ἔχει κανεὶς μελετήσει τὰ βιβλία μου καὶ βασισμένος μόνον σὲ μία συνοπτικὴ περίληψη τῶν ἰδεῶν μου ποὺ ἐπαρουσίασαν τρίτοι στὴν ἀγγλικὴ Βικιπαίδεια, νὰ προσπαθήσῃ νὰ συγκροτήσῃ γνώμη. Ἡ μέθοδος ἐρωτήσεων καὶ ὄχι σχολίων θὰ ἦτο πιὸ ἐποικοδομητική.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  5. Προφανώς κάποιος πρέπει να διαβάσει τα βιβλία σας για να έχει γνώμη γι αυτά εγώ Ανεφερα τι υπαρχει στο λημμα της Wikipedia μηπως θα επρεπε καποιος να το διορθωσει. Το δευτερο ως ανω σχολιο το μετατρεπω σε ερωτηση, οπως θα μπορουσε να εχει γινει απο μονο του, γιατι δεν ειχε σκοπο βεβαιως να υποσκελισει το βιβλιο σας. Ο Εγκελς λεει σε ελληνικη μεταφραση του εργου που αναφερατε το εξης

    Οι αρχαιοι Ελληνες φιλοσοφοι ηταν ολοι τους γεννημενοι
    διαλεκτικοι.

    Συμμεριζεστε αυτη την αποψη ? Εδω ακριβως ειναι που στεκομαι, κι ας μην εχω διαβασει ακομη το βιβλιο σας. Διοτι η εννοια επιστημη στη Δυση εχει το ενδυμα της διαλεκτικης.Ομως δεν ειναι καθολου σιγουρο αν αυτη η διαλεκτικη δεν ειναι μεταφυσικη. Ο Νιτσε, ενδεχομενος αγαρμπα, αυτο ακριβως λεει στο πρωτο του βιβλιο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η διαλεκτική είναι εργαλείο της επιστήμης, άρα ανήκει στον κλάδο της επιστημολογίας. Όμως η οντολογία προηγείται της επιστημολογίας. Η επιστημολογία θα μπορούσε να περιγραφτεί ως υποσύνολο της οντολογίας.

      Delete
  6. Ναί νά βάζουμε ἐρωτήματα, ἀλλά νά παίρνουμε καί ἀπαντήσεις...Τά βιβλία τοῦ Ἔνγκελς δέν τά ἔχω διαβάσει ὥστε νά καταλάβω τήν διαφορά, ὅπως καί τί ἐννοεῖτε πώς προσπαθεῖτε νά έφαρμόσετε στήν περίπτωση τοῦ φασισμοῦ...

    Θέλω μιά ὅσο γίνεται συγκεκριμένη ἀπάντηση στό δεύτερο ἐρώτημά μου, τό ὁποῖο ἐμπλουτίζω. Ἡ κατάληξη γιά τόν Μάρξ εἶναι ἡ ἀταξική κοινωνία ἐντός τῆς ὁποίας ὁ κάθε ἄνθρωπος ἀναπτύσσει τήν ξεχωριστή του προσωπικότητα. Αὐτό φυσικά δέν τό ἀπορρίπτουμε, πλήν ὄμως δέν ἔχει καμιά ἐπιστημονική ἐπιβεβαίωση ἀπό τήν ἴδια τήν θεωρία τοῦ Μάρξ. Ὁ Μάρξ μπροστά στήν ἐπιστημονικότατη ἀνάλυσή του ( ὅποιοι μέ ἄμεσο ἤ ἔμμεσο τρόπο τήν ἀμφισβητοῦν ἤ τήν ἀπαξιώνουν εἶναι ἤ ἀπατεῶνες ἤ ἀδαεῖς) ἀνακαλύπτοντας τούς νόμους τῆς κυκλοφορίας τοῦ χρήματος καί τῆς ὑπεραξίας καταλήγει στό ἐπιστημονικότατο συμπέρασμα τῆς συσσώρευσης τοῦ κεφαλαίου χωρίς ὅριο. Αὐτό ἀποτελεῖ παραλογισμό τόν ὁποῖο ὁ Μάρξ ἀντιμετωπίζει μέ τό ἠθικό αἴτημα τῆς ἀταξικῆς κοινωνίας μέσῳ ἐπαναστάσεως. Δέν ξέρουμε ἄν σήμερα ὁ Μάρξ θά διετύπωνε τό ἴδιο αἴτημα λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν τά πρόσθετα δεδομένα τῆς παγκοσμιοποιημένης τεχνολογίας, οἰκονομίας καί παραγωγῆς.

    Ποιά ὅμως εἶναι ἡ κατάληξη τοῦ οὐτοπικοῦ καί ποιά τοῦ ἐπιστημονικοῦ φασισμοῦ; Ποιοί εἶναι οἱ νόμοι του τελευταίου; Ὑπάρχει κάποιο ἀντίστοιχο ἠθικό αἴτημα;

    Νά προσθέσω ὅτι ὅλα τά ἠθικά αἰτήματα - ἀσχέτως τῶν προθέσεων ὅσων τά θέτουν - ἐν τέλει λειτουργοῦν γιά λαϊκή καί μόνο κατανάλωση ὅταν δέν βρίσκονται σέ στοιχειώδη ἁρμονία μέ τήν πραγματικότητα...Ἐνίοτε ὅμως μπορεῖ νά γεννήσουν καί ἐπαναστάσεις ...

    Ἀπό ὅλα τά παραπάνω ἐξαιρῶ τήν ἑλλαδική πραγματικότητα ἡ ὁποία γιά νά μελετηθεῖ ἀπαιτεῖ ἐξαιρετικά ἀποθέματα χρόνου, ἀντοχῆς καί ἀντιασφυξιογόνο μάσκα...

    ReplyDelete
  7. Δὲν ὑπάρχει ἀπολύτως κανένας λόγος Κωσταντῆ νὰ διορθωθῇ ἡ Βικιπαίδεια (ἔτσι ὀνομάζεται στὰ ἑλληνικὰ ἡ ἐξαιρετικὴ αὐτὴ ἠλεκτρονικὴ ἐγκυκλοπαίδεια ποὺ δημοσιεύεται σὲ ἑκατοντάδες γλῶσσες). Ἁπλῶς, ὅταν δὲν γνωρίζει κανεὶς ἕνα θέμα δὲν τὸ ἐννοεῖ σωστά. Ἀκριβῶς γιὰ νὰ μὴν ἐπεμβαίνουν ἄσχετοι "διορθὠνοντας" ἄρθρα τῆς Βικιπαιδείας, ὑπάρχει, ἀπ'ὅτι γνωρίζω, στενὴ παρακολούθηση τῶν διαχειριστῶν σὲ κάθε χώρα καὶ γιὰ κάθε γλῶσσα.

    Ὅσο γιὰ τὴν διαλεκτική, θεῖο δῶρο τοῦ ἑλληνισμοῦ στὴν παγκοσμία σκέψη, ἀπὸ τὴν Κίνα μέχρι τὴν Ἀμερική, δυστυχῶς ἡ Ἰταλικὴ Ἀναγέννηση καὶ μέχρι τὸν ΙΘ΄αἰῶνα ἡ Δύση, ἀκόμη καὶ τὴν λέξη "διαλεκτική" τὴν εἶχε ἐξαφανίσει καὶ ἀπὸ τὰ λεξικά του. Εὐτυχῶς ἦλθε ὁ Χέγκελ καὶ τὴν ἐπανέφερε καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὴν ἐδανείσθη ὁ Μάρξ. Ἔτσι ἐπανελλοποιήθη ἡ Εὐρώπη. Ὅσο γιὰ τὴν ἑλληνικὴ σκέψη, στὸ βαθμὸ ποὺ παρέμεινε ἑλληνική, φυσικὰ καὶ εἶναι διαλεκτική. Ὅπωε ἐξήγησε ὁ Μὰρξ ἡ διαλεκτικὴ δὲν ἐντάσσεται στὴν μεταφυσική. Ἡ χριστιανικὴ ὀρθόδοξη σκέψη ποὺ καταδικάζει ἀναφανδὸν τὴν μεταφυσική, εἶναι ἄκρως διαλεκτική. Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητὲ Κωσταντῆ, ἄλλη διέξοδος: διάβασμα καὶ πάλι διάβασμα καὶ ὄχι μόνον ἀρχαία τραγωδία.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  8. Ζαρατοῦστρα, ἔβαλες τὸ δάκτυλο στὴν πληγή. Πράγματι ὁ ἔσχατος στόχος τοῦ μαρξισμοῦ-λενινισμοῦ ποὺ εἶναι ἡ σταδιακὴ ἐξαφάνιση τοῦ κράτους, μετὰ τὴν ἐνίσχυσή του διὰ τῆς δικτατορίας τοῦ προλεταριάτου, εἶναι ἡ μοναδικὴ μαρξιστικὴ ἔκφραση οὐτοπίας ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν γενικευμένη ἐπιθυμία τοῦ ΙΘ΄αἰῶνος (τῶν φιλελευθέρων, τῶν ἀναρχικῶν καὶ τῶν κομμουνιστῶν) γιὰ ἐξαφάνιση τοῦ μισητοῦ κατασκευάσματος ποὺ ὀνομάζεται κράτος. Ὁ μαρξισμός-λενινισμός, μέσῳ τῆς διαλεκτικῆς μεθόδου, εἶναι ὁ ἐπιστημονικὸς τρόπος γιὰ νὰ προχωρήσουμε στὴν κατάργηση τῶν τάξεων, ποὺ μὲ τὴν σειρά της θὰ πραγματοποιήση καὶ τὴν κατάργηση τοῦ κράτους.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  9. Συγγνώμη κύριε Κιτσίκη ποὺ ἐπιμένω τόσο πολύ άλλά ἔχω τὸ λόγο μου. Τὸ διάβασμα γίνεται, ὄπως πάντα, άλλά εἶναι μιὰ ἀργή χρονική διαδικασία. Ἀσφαλῶς καὶ οἱ Ἑλληνες βάλανε μπρὸς τὴ διαλεκτική, αύτό εἶναι προφανέστατο ἀπό τοὺς Σωκρατικούς διαλόγους- καὶ δὲν μπορῶ νὰ μιλήσω παρά με βάση τὰ λίγα που ξέρω ὄμως ἡ διαλεκτική εἶναι ἔνας ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ. Δίπλα ἀπό τὴ διαλεκτική ὑπάρχει στοὺς Ἕλληνες ὸ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ τρόπος σκέψης - ὄχι δογματικός, θρησκευτικός. Σὲ αυτόν τὸν τρόπο σκέψης, ὴ σκέψη δὲν νοεῖται σὰν τρόπος, σὰν μέθοδος. Οὶ θεοί ἤ ὁ θεός ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ γιὰ τὸν πιστό, δέν εἶναι τρόπος σκέψης. Γι`αυτό ἐπιμένω τόσο πολύ στὸ θέμα τῆς χρονικῆς διαδικασίας. Μήπως δηλαδή ὅταν τοποθετοῦμε τὴν κατάργηση τοῦ κράτους σὲ ένα ἀπώτερο μέλλον, ἔτσι ἀκριβῶς τὴν πατάμε ; Αύτό περίπου θέλω νὰ πῷ. Εναι ἐρώτηση, εἰλικρινά, δὲν ἔχω ἀπάντηση.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Φυσικά και υπάρχει ο Τριαδικός Θεός.Ο αθεισμός και ο αντιθεισμός είναι ρεύματα της αριστεράς και φυσικά της ιδεολογίας του οντολογικού χάους που προωθείται.

      Delete
  10. Ναί, Κωσταντῆ, ἡ διαλεκτικὴ εἶναι τρόπος σκέψεως καὶ γιὰ τὸν Μὰρξ πιὸ συγκεκριμένα μέθοδος σκέψεως. Ἔτσι ἡ ἐγγενὴς ἀντιφατικότης τῆς διαλεκτικῆς φέρνει τὸν μαρξιστὴ λενινιστὴ στὴν ἀντιφατικὴ θέση νὰ ἐγκαθιδρύῃ προσωρινὰ τὴν δικτατορία τοῦ προλεταριάτου ποὺ ἐνδυναμώνει τὸ κράτος μὲ στόχο τὴν ἐπίτευξη τοῦ ἀντιθέτου, ἐφ΄ὅσον ὁ ἀπώτερος στόχος τοῦ Μὰρξ καὶ τοῦ Λένιν εἶναι ἡ πλήρης κατάργηση τοῦ κράτους. Ἡ Ὀρθοδοξία, ὡς θρησκευτικὴ σκέψη εἶναι ἄκρως διαλεκτική. Ὅποιος ἀσχολεῖται συστηματικὰ μὲ τὰ ἱερὰ κείμενα τῆς Ὀρθοδοξίας, ξαφνειάζεται ἀπὸ τὸν συστηματικὸ διαλεκτικὸ λόγο. Ἡ μόνη διαφορὰ μὲ τὸν Πλάτωνα εἶναι ὅτι ὁ πλατωνισμὸς θεωρεῖται διαλεκτικὴ φιλοσοφία ἐνῷ ἡ Ὀρθοδοξία ἀρνεῖται ὅτι εἶναι φιλοσοφία, οὔτε φαινομενολογία, ἀλλὰ ὀντολογία βασισμένη στὴν διαλεκτικὴ ὁρολογία. Καὶ ὁ ὑλισμὸς στὸν Μάρξ, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν φαινομενολογία τοῦ ἰδεαλισμοῦ εἶναι ὀντολογία βασισμένη στὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια (γι αὐτὸ καὶ εἶναι "ἑπιστημονική").Ὁ πατὴρ Ῥωμανίδης ὁρίζει τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ὑλισμό, ἀρνούμενος τὴν διάκριση δύο ἀνεξαρτήτων ὀντοτήτων, ὅπως τὸ κάνει ὁ Πλάτων, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Ἡ ψυχὴ (ἀτμός) εἶναι μέρος τοῦ ὑλικοῦ σώματος (ὕδωρ) ποὺ γίνεται αἰωνία μόνον μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, διαφορετικὰ πεθαίνει μὲ τὸ ὑπόλοιπο σῶμα. Ἐὰν ὁ Μὰρξ εἶχε ἐντρυφήσει στὴν Ὀρθοδοξία ἀντί νὰ γνωρίζῃ μόνον τὸν ῥωμαιοκαθολικισμὸ καὶ τὸν προτεσταντισμό, θὰ εἶχε συμφωνήσει μὲ τὴν Ὀρθοδοξία. Μέγα λάθος λοιπὸν ἡ παρουσίαση θρησκευτικῆς σκέψεως ὡς ἀντιθετικῆς τῆς διαλεκτικῆς θέσεως (καὶ ἄς λένε μερικοὶ Δυτικοὶ μεταφυσικοὶ ἰδεαλιστὲς φιλόσοφοι).
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  11. Περιμενα ν ακουσω την απαντηση στην ερωτηση του Ζαρατουστρα, αλλα αν και καταλαβαινω οτι δεν ειναι ευκολο να δοθει περιληπτικα (ειδικα σ εμενα που ειμαι ασχετος επι του θεματος) νομιζω οτι ο κ. Κιτσικης αποφευγει να μοιραστει τις γνωσεις του.
    Τελος παντων εδω που "εμπλεξα" νομιζω οτι θα υποχρεωθω να μαθω μερικα πραγματα τα οποια δεν ειχα σκοπο να με απασχολησουν.
    Απο το "Εβραικο ζητημα" που μου συστηθηκε απο τον κ. Κιτσικη διαπιστωσα τον τροπο που βλεπει ο Μαρξ τις σχεσεις του πολιτη με το κρατος του και μου λυθηκαν ορισμενες αποριες. Δεν μου ειχε περασει απο το μυαλο οτι καποιος θα υποστηριζε σοβαρα οτι μπορει να διαχωριζεται το κρατος απο τους πολιτες του, ουτε οτι το θεμα ειναι οχι να ελεγχουν οι πολιτες το κρατος τους αλλα το πως οι πολιτες να μην καταπιεζονται απ αυτο.
    Ολ αυτα για να μπορουν οι Εβραιοι να παραμεινουν Εβραιοι, οι Γυφτοι, Γυφτοι, και γενικα οι πολιτες να ακολουθουν οποιο δογμα και οποια θρησκεια τους πιασει κοροιδα. Στην πραγματικοτητα εγω κανενα "ζητημα" δεν βλεπω. Το δικαιωμα του καθε "τσομπανη" να εχει το δικο του "ποιμνιο" δεν μπορει σε καμια περιπτωση να σημαινει οτι τα προβατα φευγουν απο το μαντρι του κρατους. Αλλιως να φροντισουν μονα τους για την ασφαλεια και την επιβιωση τους. Οποιος δεν ειναι ετοιμος να υπερασπισει το κρατος, δεν εχει καμια υποχρεωση αυτο να τον υπερασπιστει. Οποιος θελει το κρατος του θεου να παει να ζησει εκει. Οποιος θελει να ειναι Εβραιος να παει στο Ισραηλ να παρει οσα δικαιωματα θελει και να μην ζηταει ουτε αυτος ουτε κανεις αλλος να του δωσουν τα ιδια δικαιωματα οσοι τα κερδισαν με το αιμα τους. Πολυ περισσοτερο δεν επιτρεπεται σε κανεναν να ζηταει ισα δικαιωματα αν οχι μονο δεν εγινε ποτε χρησιμος για το κρατος αλλα αντιθετα ειναι και επιζημιος.
    Νομιζω οτι οποιος προσπαθει να φτιαξει κρατος απο ανθρωπους που δεν θελουν να ειναι μαζι, ουτε ζητανε τα ιδια πραγματα, το μονο που θα πετυχει ειναι αυτο ακριβως που περιγραφεται. Ενα κρατος καταπιεστη, οχι μονο των μειονοτητων αλλα κυριως της πλειοψηφιας. Ενα κρατος ανεξαρτητο απο την θεληση των πολιτων του και εξαρτωμενο απο τους σχεδιασμους των ηγετων του. Ενα κρατος δουλων.
    Ενα κρατος που κανεις δεν εχει υποχρεωση να χυσει το αιμα του για την ελευθερια του γιατι υπαρχουν μισθοφοροι και αρα το μονο που χρειαζεται ειναι να δινεις το χρημα σου.
    Οι μισθοφοροι ομως χρησιμοποιουνται και προς τα εξω και προς τα μεσα, και τελικα βρισκεσαι να πληρωνεις για να εισαι δουλος.
    Για την δυνατοτητα εξαφανισης του κρατους δεν μπορω να πω οτι καταλαβαινω τι ακριβως σημαινει, αλλα στα κρατη του ανατολικου μπλοκ και οπου αλλου, η εφαρμογη αυτων των ιδεων ειχε σε ολα ακριβως το αντιθετο αποτελεσμα. Δεν νομιζω λοιπον οτι οφειλεται στην λαθος εφαρμογη τους αλλα στο οτι ακριβως δεν υπολογιζουν οτι ειναι αδυνατον να εφαρμοστουν. Ισως μαλλιστα καποιοι "συνομωσιολογοι" να ελεγαν οτι αυτος ακριβως ειναι ο σκοπος.
    Ετσι ο υπαρκτος σοσιαλισμος παρεμεινε ανυπαρκτος.
    Οταν ζητας απο τους λαους και τους ηγετες να κανουν πραγματα που θεωρητικα θα μπορουσαν να γινουν αλλα στην πραγματικοτητα ποτε δεν γινονται, τοτε απλως κοροιδευεις τον κοσμο.
    Ενα παραδειγμα τετοιου συστηματος ειναι και ο κοινοβουλευτισμος. Θεωρητικα ο λαος ελεγχει μεσω της ψηφου του τους "αντιπροσωπους" του και ετσι ειναι ο πραγματικος κυριαρχος του κρατους. Στην πραγματικοτητα ο λαος δεν εχει τις δυνατοτητες που θα χρειαζοντουσαν για κατι τετοιο. Οποτε οχι μονο δεν κυβερναει το κρατος του αλλα χρεωνεται και την ζημιες απο την κακοδιοικηση του..
    Θυμιζει το ανεκδοτο του ξενοδοχου που εβαζε στο λογαριασμο του πελατη υπηρεσιες που δεν ειχαν χρησιμοποιηθει απ αυτον με την αιτιολογηση "εκει ηταν κι ας την χρησιμοποιουσατε", οποτε και ο πελατης ζητησε την "βιζιτα" για την συνευρεση του ξενοδοχου με την γυναικα του, με την ιδια αιτιολογηση. "Εκει ηταν και ας την χρησιμοποιουσες".
    Οπως λεμε "υπηρχαν και αλλοι, κι ας τους ψηφιζες".

    ReplyDelete
  12. Για όσους θέλουν να διαβάσουν την προαναφερθείσα μελέτη του Ένγκελς:

    http://www.marxists.org/ellinika/archive/marx/works/1880/scientific-utopian-socialism.pdf

    ReplyDelete
  13. Γιῶργο Γιᾶγκο, πέφτω ἀπὸ τὰ σύννεφα. Μήπως ἐδιάβασες ἁπλῶς ἑρμηνεία τοῦ Ἑβραϊκοῦ Ζητήματος τοῦ Μὰρξ καὶ ὄχι τὸ πλῆρες πρωτότυπο κείμενο; Τὸ ἴδιο νομίζω εἶχε πάθει καὶ ὁ Κωστνατῆς. Π.χ. οἱ Μαρξιστές, ἀκόμη καὶ σήμερα, ἐπειδὴ δὲν γίνεται νὰ χωνέψουν τὸν ἀντισημιτισμὸ τοῦ Μὰρξ ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ ὁ ἴδιος Ἑβραῖος, τὸν ἑρμηνεύουν, μὲ διάφορα κείμενά τους, λέγοντας ὅτι εἶναι ἔργο νεότητος καὶ ὅτι πάντως δὲν ἐννοεῖ αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε. Ὑποχρεώνομαι λοιπόν, στὴν ἑπομένη ἀνάρτησή μου, ἀρ. 160, ποὺ ἀνεβάζω τώρα, νὰ ἀναδημοσιεύσω τμῆμα σχετικοῦ ἄρθρου μου τοῦ 2005, στὸ περιοδικό μου, ὅπου παρατηρῶ ὅτι τὸ βιβλίο τοῦ Μὰρξ θὰ ἠδύνατο νὰ εἶχε δοθῆ «ὡς ἐγχειρίδιο στὰ τάγματα τῶν SS»!
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete