Aug 24, 2014

133 – Περὶ ἀνισότητος (δεύτερο μέρος): Ἡ φιλοσοφία στὸν γυναικωνίτη

133 – Περὶ ἀνισότητος (δεύτερο μέρος):
Ἡ φιλοσοφία στὸν γυναικωνίτη


Ὁ παραπάνω τίτλος (La philosophie dans le boudoir) προέρχεται ἀπὸ τὸν τίτλο τοῦ βιβλίου τοῦ μαρκησίου τοῦ Σάντ. Μόλις τώρα ἐπέστρεψα ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο τῆς Κρήτης ὅπου ἐγνώρισα ἕνα περίφημο παραδοσιακὸ ζαχαροπλαστεῖο ποὺ διευθύνεται ἀπὸ γυναῖκα. Τὰ ζαχαρωτὰ τὴς ἀρχαίας Κρήτης ποὺ ἐτοιμάζονται μὲ ἄκρα γυναικεία φαντασία στὰ ἐκεῖ ζαχαροπλαστεῖα, ἀποκαλύπτουν ἕνα βασικὸ στοιχεῖο τῆς φύσεως: τὴν ἀνισότητα καὶ τὴν πλήρη διαφορετικότητα τῆς γυναικὀς.

Στὴν οἰκία τῆς ζαχαροπλάστου, ὅπου ὁ σύζυγος ἔχει ἐκλείψει, εἶναι διαμορφωμένος ἕνας γυναικωνίτης, διακοσμημένος μὲ ἐξαίσιους πίνακες ποὺ ἐφιλοτέχνησε ἡ ἰδία ἡ ζωγράφος ζαχαροπλάστις, στοὺς ὁποίους ἡ ἀπαγορευμένη μορφὴ τοῦ ἀνδρὸς εἰσχωρεῖ φευγάτη καὶ στὸν ὁποῖο κείτεται ἕνας στηθόδεσμος καὶ ἄλλα ἐρωτικὰ σύμβολα τῆς γυναικείας παρουσίας.

Κάνετε λάθος. Δὲν πρόκειται γιὰ κακόφημη οἰκία ἀλλὰ γιὰ καταφύγιο τῆς γυναικείας φύσεως, τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν φύση τοῦ ἀνδρός. Οὐδεὶς ἄνδρας δύναται νὰ  ἔχῃ τὴν ἰδιαίτερη εὐαισθησία τῆς γυναικός, αὐθορμήτως βίαιος καὶ καταστροφικός. Ἡ γυναῖκα πλέκει, ἥσυχα καὶ συστηματικὰ τὰ μαλλιά της στὸν γύρω κόσμο ὅταν ὁ ἄνδρας ἀποκεφαλίζει. Τὸ γυναικεῖο φίδι μὲ τὸ ὑπέροχο γυαλιστερὸ δέρμα ἐκπίπτει ἀπὸ τὸν παράδεισο καὶ ἀθόρυβα περιπλέκει τὸν ἄνδρα ποὺ κοιμώμενος ὀνειρεύεται πολέμους. Ὁ γυναικωνίτης εἶναι τὸ βασίλειο τῆς γυναικὸς στὸ ὁποῖο ὁ ἄνδρας εἰσέρχεται μόνον κατόπιν γυναικείας ἀδείας.

Ὁ ἔρωτας (καὶ δὲν πρόκειται ἐδῶ περὶ χριστιανικῆς ἀγάπης) ὡς ὑπερτάτη ἀναρχία, σφηνωμένος στὴν φύση, πέραν τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ξεδιπλώνεται στὸ ὑπόκωφος τῶν λέξεως τοῦ μαρκησίου: «Εἶναι μία φοβερὴ ἀδικία νὰ ἀπαιτῇς ἀπὸ ἀνθρώπους ἀνίσων χαρακτηριστικῶν νὰ ὑπόκεινται σὲ ἴσους νόμους: ὅτι ταιριάζει στὸν ἕνα δὲν ταιριάζει στὸν ἄλλο».

Ὁ γυναικισμὸς ποὺ ἐξηπλώθη στὸν δυτικὸ εἰκοστὸ αἰῶνα ὑπὸ τὴν φρικιαστικὴ ἐπονομασία φεμινισμός, καταστρέφει συστηματικὰ τὸν ἀνθρώπινο ἱστὸ μὲ τὴν ἰσοπέδωση τῆς γυναικὸς, ἀπηλλαγμένης ἀπὸ τὸν στηθόδεσμο καὶ παντελοφορεμένης. Ὁ Ζάν-Ζὰκ Ῥουσσώ, στὸν ΙΗ΄αἰῶνα, μὲ τὸ βιβλίο του Αἰμίλιος ποὺ καθώριζε τὴν ῥιζικὴ διαφορὰ γυναικὸς καὶ ἀνδρός, ἐθρήνη γιὰ τὴν γυναικοποίηση τοῦ ἀνδρὸς ποὺ ἐνεγκλωβίζετο στὰ πλοκάμια τοῦ ἀνερχομένου ἤδη φεμινισμοῦ, καὶ ποὺ ὑπὸ τὴν παράφρονη θεωρία τοῦ γαλλικοῦ ἰσοτισμοῦ, κατέστρεφε καὶ τὰ δύο φῦλα σὲ ἕνα ἄμορφο ἑρμαφρόδιτο ἀνδρόγυνο.

Τὸ κόκκινο λουλούδι ἁπαλὰ πλαγιασμένο στὸ ζαχαρωτὸ τῆς ζαχαροπλάστου πρέπει νὰ παραμείνῃ ἐσαεὶ τὸ σύμβολο τῆς διαφορετικότητος καὶ τῆς ἁρμονικῆς ἀνισότητος γιὰ νὰ σωθῇ ἡ ἀνθρωπότης ἀπὸ τὴν πυρηνικὴ ἐξαφάνιση. Χωρὶς τὴν ἐπιβίωση τῆς θηλυκῆς γυναίκας σὲ ἕναν κόσμο γκέϋ παραφροσύνης, χωρὶς τὴν ἐπάνοδο στὴν ἀνισότητα τῆς φύσεως καὶ στὴν ἐρωτικὴ διαφορετικότητα, ὁ Ἁρμαγεδδὼν εἶναι ἀναπόφευκτος.

            Δημήτρης Κιτσίκης                                 24 Αὐγούστου 2014



42 comments:

  1. Συμφωνῶ ἀπολύτως... νά μήν μᾶς ἐνοχλεῖ ὅμως τό τσαντόρ καί ἡ μπούρκα, οὔτε νά τρομοκρατοῦμε μέ αὐτά τόν κόσμο...

    ReplyDelete
  2. To τσαντόρ και η μπούρκα έχουν επιβληθεί από τους άντρες στις γυναίκες για να τις κάνουνε άντρες παρά φύσιν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είναι ενδείξεις σεμνότητας.

      Delete
    2. Eπιβεβλημένης, όπως και στα χωριά μας που οι γυναίκες φοράγανε μαντήλες. Πολλές οι κοπέλες που έχουν υποστεί τέτοια εκπαίδευση έχουν σύγχυση μεταξύ θυληκότητας και αρρενωπότητας, μοιάζουν συχνά με αγόρια, διότι ο οικογενειακός και θρησκευτικός προγραμματισμός διαφυλάσσει την παρθενιά τους για τον μέλλοντα σύζυγο. Όπως ξέρουμε και από τη δική μας κοινωνία, κάλλιο η κοπέλα να μείνει ανύπαντρη παρά να ξεστρατίσει.

      Delete
    3. Αυτές οι ενδυμασίες προηγούνται του Ισλάμ στη Μέση Ανατολή. Αν είχαν επιβληθεί από άνδρες αποκλειστικά ή αν ήταν μια ασυνείδητη, πολιτιστική εξελικτική διαδικασία στην οποία και τα δύο φύλα συνέβαλαν, νομίζω ότι είναι αδύνατο να ξέρουμε.

      Delete
    4. Εννοείται, και όχι μόνο στη Μέση Ανατολή. Ουσιαστικά λέτε για το πρόβλημα της παράδοσης έναντι του ατόμου, που είναι δικό μας θέμα. Υπάρχει η εσωτερική μπούρκα, που είναι σύνηθες φαινόμενο στη νεολαία όχι της Ανατολής αλλά της Δύσεως, και εγώ τη λέω Κόλπο Πατάτα. Στην αρχαία Ελλάδα όπως και σήμερα είναι κυρίως οι μεσαίες και ανώτερες τάξεις που φοράνε ρούχα άβολα και έχουν συνήθειες άβολες για να διαχωριστούνε από τις άλλες. Στις παραδοσιακές κοινωνίες, αλλά και σε όλες, η κοινωνία θέλει να κάνει αυτό που λέει η βιολογία - η φυλογένεση να αναπαραχθεί στην οντογέννηση. Το αν το άτομο μπαμπάς επιβάλλει το σύμβολο μπαμπά στην κόρη, είναι μυστηριώδες αλλά ισχύει. Αν κάνετε μια θεατρική άσκηση με μια κοπέλα από παραδοσιακό περιβάλλον βλέπετε πάρα πολύ συχνά το αντίθετο φύλο να εμφανίζεται μπροστά σας πολύ έντονο - εγώ έχω δει κοπέλες μεσαίων στρωμάτων για παράδειγμα. Αλλά το ίδιο βλέπετε στον καθένα. Όσο πιο καταπιεσμενος είναι ο ηθοποιός, τόσο περισσότερες εικόνες έχει. Αλλά δεν ξέρεις αν είναι αυτός που τις έχει ή αν εσ τις προβάλλεις πάνω του. Οι Έλληνες είναι μάστορες στην εσωτερική μπούρκα. Όταν λέω οι άντρες επέβαλλαν το τσαντόρ στις γυναίκες είναι ένα σχήμα, που εκφράζει όμως μια πραγματικότητα. Ισχύει και το αντίστροφο.

      Delete
  3. Κανενας δεν τρομοκρατητε απο το τσαντορ και την μπουργκα αλλα απο τον τροπο με τον οποιο επιβαλλεται.
    Οι γυναικες στην Ελλαδα εβγαλαν και την μαντηλα μολις αυτο σταματησε να ειναι λογος ξυλοδαρμου.
    Οταν το πεταμα του τσαντορ και της μπουργκας ειναι αιτια ακομη και θανατου απο τον αρσενικο αφεντη που φοβαται μηπως κανενα ματι δει το κρεας που ειναι προορισμενο μονο για να τον υπηρετει.
    Οποιος εχει λιγη φαντασια και γνωση, ξερει οτι ο απιστος ειναι εξισου αναλωσιμος με την γυναικα και μπορει να καταλαβει τι τον περιμενει απο ανθρωπους τετοιας νοοτροπιας.
    Προχθες φρικιασα για ακομη μια φορα κανοντας το λαθος να δω ενα βιντεο με μια γυναικα ντυμενη ετσι να την βαζουν σ εναν λακο.
    Μεχρι να καταλαβω οτι την εθαβαν ζωντανη ηταν αργα και εμεινα με μια ακομη φρικη στο μυαλο μου.
    Ποιος ξερει τι εκανε η δυστυχη στον αφεντη της και την τιμωρησαν ετσι.
    Αφηστε τις αμπελοφιλοσοφιες και φροντιστε να μην βρεθητε στην θεση της η στην θεση του αμερικανου που με υπερηφανεια εσφαξαν σαν αρνι "ον καμερα" αυτα τα ζωα.
    Το αρθρο μιλαει πολυ σωστα για την λανθασμενη προσπαθεια της γυναικας να γινει αντρας αντι ισοτιμη του αντρα. Τουλαχιστον εγω αυτο καταλαβα.
    Δεν εχει σχεση με τα δυστυχισμενα πλασματα που ζουνε κατω απο μπουργκες και τσαντορ, ερμαια στις ορεξεις και στην βαρβαροτητα του ανδρα-αφεντη.

    ReplyDelete
  4. Πάντως στη Γαλλία όπου είχε χοντρό θέμα για το τσαντόρ στα δημόσια σχολεία, το περιβόητο κοσμικό κράτος δεν θυμάμαι τι αποφάσισε, αλλά λάκισε. Το τσαντόρ είναι η άλλη όψη της παγκοσμιοποίησης - επιστροφή στη θρησκεία. Ο διαφωτισμός και ο εθνικισμός δεν έσβησαν τον τρόμο του θανάτου.

    ReplyDelete
  5. Λένε συνέχεια για τον γερμανικό εθνικισμό. Όμως ο εθνικισμός ήταν εξίσου γαλλικός και αγγλικός μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Παρόμοια κατηγορούν τους μουσουλμάνους για τον φονταμεταλισμό, αλλά η Δύση εγκατέλειψε το κοσμικό κράτος για την παγκοσμιοποίηση και την επιστήμη για χάρη του ελευθέρου εμπορίου.

    ReplyDelete
  6. Τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γεράσιμου Κακλαμάνη «Τὸ ἀνατολικὸ ζήτημα σήμερα» σελίδα 222-223.

    …Τὸ τσαντὸρ ἀφήνει στὶς γυναῖκες τοῦ ἰσλαμικοῦ κόσμου ἐλεύθερα τὰ μάτια. Τί εἶναι ὅμως τὰ μάτια; Ἡ ἐνδυμασία τῶν ἀρχαίων ἄφηνε ἐλεύθερο μόνο τὸ κεφάλι, μιά καὶ γιὰ τὴ δουλειὰ ποὺ θέλει ἐλεύθερα τὰ μέλη εἶχαν τοὺς δούλους. Ὁ Χριστιανισμός, ποὺ ἐκράτησε τὴν μόδα τῆς ἀρχαίας ἐνδυμασίας γιὰ τοὺς παπάδες, ἐκάλυψε καὶ τὸ κεφάλι, ἀφήνοντας ἐλεύθερο μόνο τὸ πρόσωπο, ἀφοῦ αὐτὸ θὰ εἶχε σὰν νόημα νὰ πραγματοποιήση. Καὶ στὸ πρόσωπο βέβαια τὸν κύριο ρόλο παίζουν τὰ μάτια ποὺ εἶναι οἱ «πύλες» τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν «κόσμο τῆς ψυχῆς». Ὁ ρόλος τῶν ματιῶν στὴν βυζαντινὴ εἰκονογραφία εἶναι γνωστός. Τὸ μόνο ποὺ διατηρεῖ μία νατουραλιστικὴ ἔννοια στὶς εἰκόνες εἶναι τὰ μάτια, τὰ ὁποῖα εἰδικὰ στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας εἶναι τεράστια καὶ συγκεντρώνουν ὅλη τὴν ἔνταση. Ἐπίσης ἕνα πρᾶγμα λιγώτερο γνωστὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ποὺ συναντᾶ κανεὶς σὲ χριστιανικὰ μοναστήρια ἢ ἐκκλησίες τῶν Βαλκανίων: στὰ φρέσκα καὶ στὰ ψηφιδωτά, τὰ μάτια τῶν ἁγίων ( μόνο αὐτὰ καὶ τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὴ ζωγραφιὰ) εἶναι κατεστραμμένα. Οἱ δύο θρησκεῖες στὰ Βαλκάνια συνεχίζουν τὴν ἀντιμαχία τους ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους ἑλληνιστικοὺς χρόνους, ποὺ δὲν ὀφείλεται σὲ καμιὰ τουρκικὴ κατάκτηση ἀλλὰ στὴν κοινὴ ἱστορικὴ καταγωγὴ τῶν δύο θρησκειῶν. Καὶ γιὰ τοὺς μωαμεθανούς, συνεπῶς, ἀρκεῖ νὰ καταστραφοῦν τὰ μάτια μόνο, γιὰ νὰ χάση τὸ νόημά της ὅλη ἡ εἰκόνα. Τὰ μάτια παίζουν καὶ ἐδῶ τὸν ἴδιο ρόλο ὅπως στὸν Χριστιανισμό. Ὁ προφήτης Μωάμεθ εἶναι καὶ στὸ σημεῖο τοῦτο πολὺ ρηξικέλευθος καὶ μοντέρνος καὶ συνοψίζει ὅλη τὴν ἠθικὴ φιλοσοφία τῶν προηγουμένων αἰώνων σὲ μία ἁπλὴ πρακτικὴ ἀρχή: ὁ πιστός του Ἰσλὰμ ἀπαγορεύεται νὰ ἰδῆ τὴν γυναίκα σὰν σεξουαλικὸ ἐργαλεῖο ἢ ἄλλως πώς, ἀλλὰ μόνο σὰν πρόσωπο «ἰσότιμον» καὶ «ἰσοδύναμον». Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ δὲν τοῦ χρειάζονται παρὰ μόνο τὰ μάτια της. Ἂν ἀπὸ τὶς «πύλες» αὐτὲς «γνωρίση τὴν ψυχή» της καὶ ὑπάρξη ἡ συνεννόηση ὡς προσώπου πρὸς πρόσωπον, τότε τὰ ὑπόλοιπα ἕπονται. Τὴν μόνη ἐπαφὴ μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ποὺ ἐπιτρέπει τὸ τσαντὸρ εἶναι ἀναγκαστικὰ ἐκείνη τῆς ἴσου πρὸς ἴσον τοῦ προσώπου. Πρακτικὰ δηλαδὴ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο δυνατὸν στὴν ἐπαφὴ δύο ἀγνώστων ἑτεροφύλων.

    Ἂς ἔλθωμε τώρα στὴν περίπτωση ἑνὸς κοινοβουλίου στὴν Βοσνία-Ἐρζεγοβίνη ποὺ λειτουργεῖ κατὰ τοὺς νόμους τῆς σύγχρονης κοινοβουλευτικῆς δημοκρατίας. Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ εἶναι μισοὶ χριστιανοὶ ( καθολικοὶ καὶ ὀρθόδοξοι) καὶ μισοὶ περίπου μωαμεθανοί. Καὶ πρόκειται βέβαια περὶ αὐτοχθόνων Σλάβων, ἤγουν περί τῆς ἰδίας φυλῆς ὅπως καὶ στὴν περίπτωση τῶν Ἀλβανῶν, καὶ ὄχι περὶ διαφορετικῶν «ἐθνοτήτων», ὅπως διαβάζει κανένας στὰ συνθήματα τῶν ἐφημερίδων. Οἱ χριστιανοὶ λοιπὸν βουλευτὲς τοῦ κοινοβουλίου αὐτοῦ εἰσηγοῦνται κάποια στιγμὴ τὴν ψήφιση νομοσχεδίου περὶ «φεμινισμοῦ» καὶ «χειραφετήσεως τῆς γυναικός». Τί νὰ ψηφίση ὅμως ὁ μωαμεθανὸς βουλευτής, ἀφοῦ ὁ σκοπὸς τοῦ νομοσχεδίου εἶναι ἡ βασικὴ προϋποθετικὴ ἀρχὴ ὅλης της δικῆς του ἰδεολογίας; Δὲν ἰσοδυναμεῖ ἡ θετικὴ ψῆφος του μὲ ἔμμεση παραδοχή, ὅτι οἱ ἀρχὲς τῆς θρησκείας πού πιστεύει εἶναι λαθεμένες; Δὲν λειτουργεῖ ἐν προκειμένω ἡ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία εἰς βάρος ἑνὸς ἀνθρωπίνου δικαιώματος του ( ἐκείνου τῆς ἐλευθερίας τῆς θρησκευτικῆς σνειδήσεως); Αὐτὸ ποὺ θέλει τὸ κοινοβούλιο, γι’ αὐτὸν εἶναι ἐκ γενετῆς δεδομένο…

    ReplyDelete
  7. Ἡ ἐνδυμασία τῶν ἀρχαίων ἄφηνε ἐλεύθερο μόνο τὸ κεφάλι, εδώ μιλάει φαντάζομαι για τις γυναίκες των καλών οικογενειών, γιατί για τους άντρες αυτό δεν ισχύει. Γυμνές γυναίκες υπήρχαν άφθονες ως εταίρες, σύμφωνα με την αγγειογραφία, και η μόδα τους ήρθε από την ανατολή. Οι Σπαρτιάτισσες ή κάποιες Σπαρτιάτισσες αθλούνταν όπως τα αγόρια, μέχρι κάποια ηλικία,πράγμα που σόκαρε τους υπόλοιπους Έλληνες, οι οποίοι, όπως και οι σημερινοί, τρομάρα τους, ήτανε φαλλοκράτες μέσα στο σπίτι και ελευθεριάζοντες έξω από το σπίτι. Και ο Ευριπίδης κατηγόρησε πατριωτικά και συνάμα κακόβουλα το γεγονός, νομίζω στην Ανδρομάχη του, ενώ ο Αριστοφης το σατίρισε πολύ συμπαθητικά στη Λυσιστράτη με τη Λαμπιτώ, τη Σπαρτιάτισσα που γίνεται φίλη με τη Λυσιστράτη, Παρεμπιπτόντως, η κωμωδία αυτή είναι η πιο υγιής έκφραση σεξουαλικότητας που γνωρίζω. Οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει αν οι γυναίκες οι πεπλοφόροι των καλών οικογενειών επιτρεπόταν να είναι παρούσες μέσα στο θέατρο όπου παιζόταν η Λυσιστράτη. Οι ιστορικοί δεν έχουνε καταλήξει, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι όλες σχεδόν οι γυναίκες δεν ήταν παρούσες, ενδεχομένως και οι δούλοι.

    ReplyDelete
  8. Για τους άντρες, η καθημερινή ενδυμασία άφηνε τα μπράτσα γυμνά, είτε δουλεύανε είτε όχι, και σε καμία περίπτωση η εργασία δεν είχε αφεθεί στους δούλους. Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν αυτό ου λέει η λέξη, οι εργαζόμενοι πολίτες συμμετείχαν στα πολιτικά. Ο δωρικός χιτώνας άφηνε τις γάμπες γυμνές, ο παλαιότερος ιωνικός έφτανε μέχρι τους αστραγάλους. Μανίκια υπάρχουνε παραδόξως μονάχα στο κουστούμι του ηθοποιού, που ορισμένοι λένε ότι προέρχεται από τα άμφια του ιερέα του Διονύσου, αλλά άλλοι λένε πως όχι.

    ReplyDelete
  9. Ολες οι παραπάνω παρατηρήσεις δίδουν τη δυνατότητα να δούμε πως οι δικές μας καταβολές συμβάλλουν στην διατήρηση των πολιτισμικών συγκρούσεων, τις οποίες με ευκολία αποδίδουμε σε άλλους, αλλά δεν μπορούν να προσφέρουν πρακτικές απαντήσεις στη δυστυχία των κοριτσιών.

    ReplyDelete
  10. Ο ιερός ρόλος της γυναίκας ήταν η ανατροφή των παιδιών, στις μη σπαρτιατικές κοινωνίες, και η διαχείριση του σπιτικού, Ο φεμινισμός που καταγγέλει ο Κιτσίκης συνδυάζεται με μια τεράστια αδυναμία των δυτικών κοινωνιών να αναθρέψουν τα παιδιά τους, πράγμα που αποτελεί μια από τις κύριες αιχμές της παρούσας κρίσης, αν όχι την ουσία της.

    ReplyDelete
  11. Όλα τα κορίτσια που περιέγραψα παραπάνω είναι διχασμένα ανάμεσα στην παράδοση - ακόμα και την επανεφευρημένη παράδοση, στην περίπτωση του νεοισλαμισμού - μην το ξεχνάμε αυτό -

    και στον τρόμο να μην μπορέσουνε να κάνουνε οικογένεια, διότι η ωραία μας κοινωνία είναι μόνο για τους λεφτάδες και όλοι οι υπόλοιποι είναι καταδικασμένοι είτε σε ατεκνία είτε σε ατέλειωτα μαρτύρια μέχρι το θάνατο.

    ReplyDelete
  12. ΝΟΜΙΖΩ ΔΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΟΝ ΑΓΑΘΗΝ ΟΙΚΟΥ ΟΥΣΑΝ ΠΑΝΥ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΩ ΑΝΔΡΙ ΕΠΙ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΟΛΥ, ΔΑΠΑΝΑΤΑΙ ΔΕ ΔΙΑ ΤΩΝ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΑΜΙΕΥΜΑΤΩΝ ΤΑ ΠΛΕΙΣΤΑ. ΚΑΙ ΕΥ ΜΕΝ ΤΟΥΤΩΝ ΓΙΓΝΟΜΕΝΩΝ ΑΥΞΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΙ, ΚΑΚΩΣ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΩΝ ΟΙ ΟΙΚΟΙ ΜΕΙΟΥΝΤΑΙ.
    Νομιζω οτι η γυναικα που ειναι καλη συνεταιρος τους οικου ειναι συμπληρωματικη με τον ανδρα στην επιτευξη του αγαθου. Διοτι ερχονται τα αποκτηματα στο σπιτι απο τον ανδρα, δαπανωνται δε με την οικονομια της γυναικας τα περισσοτερα, και οταν αυτα γινονται σωστα αυξανονται οι οικοι, αν γινονται με λαθος τροπο οι οικοι μειωνονται.
    Ξενοφων Οικονομικος

    Το αποσπασμα απο την συζητηση του Σωκρατη με τον πλουσιο Κριτοβουλο δειχνει την σωστη αντιληψη για την θεση της γυναικας ως την αλλη πλευρα του οικου.
    Στην αρχαια Ελλαδα δεν υπηρχε βεβαια η αντιληψη της ισοτητας αλλα ουτε και θεωρουταν η γυναικα κρεας χωρις ψυχη.
    Ο Πλατωνας και αλλοι επιμενουν οτι η γυναικα μπορει να ειναι ισαξια με τον ανδρα.

    ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΟΗΤΟΤΑΤΑ ΤΑ ΝΥΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΡ ΗΜΙΝ ΤΟΠΟΙΣ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΤΟ ΜΗ ΠΑΣΗ ΡΩΜΗ ΠΑΝΤΑΣ ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΕΙΝ ΑΝΔΡΑΣ ΓΥΝΑΙΞΙΝ ΤΑΥΤΑ. ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΟΛΙΓΟΥ ΠΑΣΑ ΗΜΙΣΙΑ ΠΟΛΙΣ ΑΝΤΙ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣ ΟΥΤΩΣ ΕΣΤΙΝ ΤΕ ΚΑΙ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΕΛΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ
    Το πιο ανοητο απ ολα τωρα κανουμε στους τοπους μας και δεν κανουν ολοι μαζι ανδρες και γυναικες τα ιδια. Διοτι ετσι σχεδον μιση γινεται η πολις αντι διπλασιας απο τα ιδια εξοδα και κοπους.
    Νομοι

    Μετα απο δυομισυ χιλιαδες χρονια το να καταντησουμε και μονο να μιλαμε για τσαντορ και μπουργκες που αποσιωπαται εντεχνως οτι πανε πακετο με την πεποιθηση οτι οι γυναικες δεν εχουν ψυχη, ειναι τρελλα.
    Θυμαμαι εναν νεαρο Αφγανο λαθρομεταναστη που προσπαθουσε να μας βαλει στον ισιο δρομο διδασκοντας μας οτι οι γυναικες ειναι σαν το τραπεζι η την καρεκλα κι εμεις τις φερομαστε σαν να ειναι ανθρωποι. Η αληθεια ειναι οτι οταν τον ρωτησαν αν η μανα του ειναι τραπεζι, ζοριστηκε, γιατι βεβαια την αγαπουσε, αλλα εχω δει και πιο περιεργες ψυχοσυνθεσεις. Το μυαλο του ανθρωπου χωραει εκατονταδες αντιφασεις αρκει να μην τις πολυψαχνεις.
    Ο Κακλαμανης βεβαια υποστηριζει οτι αυτα αποτρεπουν απο το να θεωρειται η γυναικα ξεξουαλικο εργαλειο, αλλα η γυναικα ειναι σεξουαλικο εργαλειο και πολυ χαιρομαστε και χαιρονται να τις χρησιμοποιουμε και να χρησιμοποιουνται (με την ελευθερη θεληση τους ομως) ετσι,
    Δεν μας ειπε αν η εννιαχρονη Αισα φοραγε μπουργκα οταν την παντρευτηκε ο "ρηξικελευθρος" προφητης η ειδε μονο τα ματια της.
    Ουτε γιατι παντρευτηκε το "πιπινακι" και δεν πηρε καμμια σιτεμενη με ομορφα ματια και βυζια και κωλο κρεμασμενα μεχρι τα γονατα.
    Θα συμφωνησω ομως μαζι του στην παρατηρηση του για το Βοσνιακο κοινοβουλιο.
    Πολλες φορες εχω επισημανει οτι ειναι πολυ δυσκολο να φτιαξεις κρατος οταν ο λαος δεν συμφωνει στα βασικα.

    ReplyDelete
  13. Οι μουσουλμάνοι δεν είναι όλοι έτσι. Για παράδειγμα οι Τυνήσιοι και οι Λιβανέζοι είναι πολύ πιο "νορμάλ". O φαλλοκρατικός χαρακτήρας του ισλαμισμού έχει τονωθεί από τον νεο φονταμενταλισμό, δεν είναι τόσο παραδοσιακός όσο δείχνει, και καλά λέει ο Κακλαμάνης ότι ο ισλαμισμός έχει κάτι μοντέρνο, απλοποιητικό, με βάρβαρο τρόπο.

    Ρπίσης μην ξεχνάμε ότι και τα αγόρια είναι περιτμημένα και πολλά αγόρια μουσουλμανάκια είναι τραυματισμένα ψυχικά από το γεγονός αυτό.

    ReplyDelete
  14. Ὁ γυναικισμός ἐπεβλήθη μέ τήν ἴδια λογική πού καταργήθηκε ἡ δουλεία στήν Ἀμερική. Καί οἱ γυναῖκες καί οἱ πρώην δοῦλοι στίς φυτεῖες ( νῦν μισθωτοί δοῦλοι στίς σύγχρονες "φυτεῖες" ἐκμετάλλευσης καί καταναλωτές ) χρησιμοποιήθηκαν ἐν τέλει ὡς προπαγανδιστικά ἐργαλεῖα τοῦ φιλελευθερισμοῦ. Οἱ σημερινοί " προοδευτικοί" ξεχνᾶνε ὅμως ὅτι οἱ πρῶτοι διαφωτιστές ( Λώκ) θεωροῦσαν τούς μαύρους περιουσιακό στοιχεῖο δικαιωματικά ἀναφαίρετο. Ἡ οὐσία ὅμως δέν εἶναι νά ἐπαναφέρουμε τήν καλλιέργεια φυτειῶν καί τους παλιούς γυναικωνίτες ἀδιαφορῶντας γιά τό στάδιο πού ἔφτασε ἡ τεχνολογία καί ἡ διαδικασία παραγωγῆς παγκοσμίως. Αὐτά εἶναι ὑποκρισίες. Ἀλλά ἡ παγκόσμια διαδικασία παραγωγῆς νά τροποποηθῆ - μπολιασθῆ μέ τίς χιλιόχρονες πολιτισμικές παραδόσεις ὅπου γῆς. Μέσῳ τῆς τεχνολογίας ἡ παγκοσμιοποίηση εἶναι συντελεσμένη, ἐπείγει νά ἀλλάξει κατεύθυνση καί κριτήριο ἀπό οἰκονομικό σέ πολιτισμικό...
    Σάν παράδειγμα μιᾶς ἀπό αὐτές τίς παραδόσεις ἀνέφερα τό τσαντόρ. Ἡ χρήση τοῦ τσαντόρ ἀποκτᾶ χαρακτηριστικά φονταμενταλισμοῦ μέσα σέ συνθῆκες οἰκονομικῆς πᾶγκοσμιοποίησης. Αὐτός ὁ χαρακτῆρας πρέπει νά ἀλλάξει, ὄχι τό κάθε τσαντόρ πού ἔχει ἱστορία αἰώνων πίσω του. Τό τσαντόρ καί ὁ γυναικωνίτης δέν λειτουργοῦν εἰς βάρος τῆς τεχνολογικῆς ἐξέλιξης. Χρειάζεται δηλαδή μιά παγκοσμιοποίηση δηλαδή μέ κριτήρια ἱστορικά καί πολιτισμικά... Νά δεῖτε γιά πότε θά ἐξαφανισθοῦν οἱ ἀκραῖοι φονταμενταλισμοί...

    Τέτοιες ἀλλαγές οὐσιαστικῆς παγκοσμιοποίησης μποροῦν νά πραγματοποιηθοῦν ὄχι μέσῳ τῶν ἐθνικῶν κρατῶν καί διεθνῶν ὀργανισμῶν ( π.χ. ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, κ.λπ), ἀλλά μέσῳ τῶν πολυεθνικῶν ,ἀρκεῖ αὐτές νά ἀλλάξουν τά δεδομένα ἐπί τῶν ὁποίων σχεδιάζουν τήν παραγωγή τους. Διότι τά ἐθνικά κράτη δουλεύουν μέ συνθήματα καί τερτίπια περί νομικῆς ἰσότητος πολιτῶν πού ἐπεκτεινόμενα στό λεγόμενο διεθνές δίκαιο μεταξύ κρατῶν δημιουργοῦν ἀνταγωνισμούς καί συγκρούσεις μέ στόχο νά ἀναπτυχθοῦν οἱ ἐσωτερικές ἀγορές, Οἱ πολυεθνικές ὅμως λειτουργῶντας ἐπί παγκοσμίου ἐπιπέδου, μέχρι τουλάχιστον νά κατοικηθοῦν ἄλλοι πλανῆτες, δέν ἔχουν οὔτε λόγο οὔτε δυνατότητα νά γίνουν ἐπεκτατικές. Στήν πολυεθνική δέν εἰσρέει χρῆμα ἀπό κάπου ἔξω ( διάστημα) ὅπως εἰσρέει μεταξύ τῶν κρατῶν μέ τίς ἐκμεταλλευτικές σχέσεις μεταξύ τους. Λειτουργοῦν μέ κριτήριο τήν καλύτερη ὀργάνωσή τους παγκοσμίως. Ἡ καλύτερη ὀργάνωση μπορεῖ νά προκύψει λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν τά πραγματικά κατά τόπους δεδομένα. Καί πιό πραγματικά δεδομένα ἀπό τά ἱστορικά - πολιτισμικά δέν ὑπάρχουν...

    Ξεστράτισα ἀλλά τό φχαριστήθηκα...

    ReplyDelete
  15. A, μπράβο. Ουσιαστικά λέτε ότι υποκρισία είναι να κάνεις πως δεν βλέεις το πρωτεύον και να ασχολείσαι με το δευτερεύον.

    ReplyDelete
  16. το πρωτεύον όμως δεν είναι οι πολυεθνικές, διότι ναι μεν είναι το όχημα της παγκοσμιοποίησης, αλλά είναι και ιεραρχικοί οργανισμοί. Με άλλα λόγια, δουλοκτητικοί. το πρωτεύον δεν είναι η πολιτισμική κατεύθυνση των πολυεθνικών, αλλά η δουλεία.

    ReplyDelete
  17. ὅταν ληφθεῖ ὑπ' ὄψιν ἡ πολιτισμική ταυτότης τοῦ Ἐσκιμώου, τοῦ ἀργεντίνου, τοῦ Ἄραβα, τοῦ Βαλκάνιου κ.λπ καταργεῖται ἡ δουλεία...ἄν ἐπιμείνουμε στό ἀόρατο χέρι τοῦ Ἄνταμ Σμίθ παραμένει

    τό νά ὑπάρχει ἱεραρχία δέν σημαίνει κατ' ἀνάγκην δουλοκτησία

    ReplyDelete
  18. Κατ`εμέ σημαίνει αναγκαστικά.

    ReplyDelete
  19. Η δουλοκτησία είναι απλή υποκατηγορία της δυλείας. Είναι αυτό που είπατε παραπάνω, ότι ο εργάτης του Μαρξ που πουλάει την εργατική του δύναμη είναι υποτίθεται λιγότερο δούλος από τον Σκύθη που έσκαβε στα λατομεία του Λαυρίου.

    ReplyDelete
  20. Τού αναγνωρίζουν όμως το δικαίωμα να είναι Σκύθης. Αν δεν ήταν Σκύθης, πώς να τον κάνουνε σκλάβο ; Αν δεν είναι μαύρος, πώς να τον έχω δούλο κι νάμαι και Χριστιανός ; Οι πολιτισμικές ιδιομορφίες μού φαίνονται κομμάτι να μυρίζουνε χνώτα κονκισταδόρα.

    ReplyDelete
  21. Αυτά με τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Εξίσου με τα όμορφα πολυεθνικά Βαλκάνια και κυρίως με την αρμονική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με το πού η διεθνής αριστερά εγκατέλειψε τα πολύ επαναστατικά και τόριξε στη μάσα, αμέσως άρχισε τα περί σεβασμού της διαφορετικότητας και διάφορες τέτοιες τρίχες. Τυπικό παράδειγμα η σεβαστή σκηνοθέτις Αριάν Μνουσκίν.

    ReplyDelete
  22. Η διαφορετικότητα είναι κάτι το δεδομένο. Το να λες έχω σεβασμό στη διαφορετικότητα είναι σαν να λες έχω σεβασμό στο οξυγόνο.

    ReplyDelete
  23. Δέν ἀναφέρθηκα σέ πολυπολιτισμική κοινωνία ἤ σεβασμό στήν διαφορετικότητα...δέν ἀσχολοῦμαι μέ συνθήματα καί μάλιστα κακόγουστα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χι Χι... Μα δεν είπα για σας !

      Delete
    2. Μά δέν εἶπα ὅτι εἶπες γιά μένα ...:))

      Delete
    3. E, τότε έντάξει !

      Μού ήρθε η εξής ιδέα : το καθεστώς είναι πρώτα απ`όλα ένας μπαμπούλας.

      Η δουλειά του είναι να σε πείσει ότι είσαι σε λάθος δρόμο.

      Για να το κάνει, χρησιμοποιεί ζεύγη αντιθετικών εννοιών - π.χ. ισότης - ανισότης, Ελλάς-εξωτερικό, φτωχός -πλούσιος, δουλεία - ελευθερία.

      Μετά προσπαθεί να τα συμφιλιώσει, αλλά τα αντίθετα παραμένουν.

      Delete
  24. Έχουμε ξεχάσει πως ο Χριστιανισμός ήταν κίνημα σαν τον φεμινισμό, τον κομμουνισμό, τον εθνικισμό και τον καπιταλισμό. Η θυληκότητα είνα μη αντίσταση χωρίς υποταγή.

    ReplyDelete
  25. Λένε πως το αντίθετο της σκλαβιάς δεν είναι η ελευθερία, αλλά ο έρωτας.

    ReplyDelete
  26. Στο ομώνυμο έργο που παρέθεσε ο Κιτσίκης, το οποίο εκτυλίσσεται σε έναν γυναικωνίτη μετά το ξέσπασμα της Γαλλικής επανάστασης, ο διεφθαρμένος φιλόσοφος διαβάζει ένα φυλλάδιο με τίτλο ΓΑΛΛΟΙ, ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.

    Έλληνες, καμία προσπάθεια, για να ερωτευτείτε.

    ReplyDelete
  27. Ο έρωτας έχει άμεση σχέση με την πολιτική διότι όλα ανεξαιρέτως τα κινήματα θέλουνε την κατάργηση της πολιτικής χάριν του έρωτος. Όμως η συμφιλίωση, ή μάλλον η απόπειρα συμφιλίωσης της πολιτικής με τον έρωτα οδηγεί στην τελετή, που είναι η μαφία. Το πρόβλημα υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα και ο ιστορικός Μπούρκερτ το επικεντρώνει στη ζωοθυσία, που ήταν το κέντρο της κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτικής ζωής. Τα κινήματα των ομοφυλοφίλων που αναφέρει ο Κιτσίκης (τα οποία είναι εξαιρετικά συντηρητικά και ολιγαρχικά) είναι ωχρή αντνάκλαση της παιδεραστίας της αρχαίας Ελλάδας, που ήταν ένα ολιγαρχικό και στρατιωτικό σύστημα. Τώρα, τι σχέση έχει ο αρρενωπός Κρήτας που απήγαγε τον νεαρό έφηβο, με συγκατάθεση των δικών του, και τον πήγαινε απάνω στα βουνά γαι εκπαίδευση και τα περεταίρω,με τον σημερινό γκέυ της παγκοσμιοποίησης, είναι ένα ζήτημα. Το σίγουρο είναι ότι η συμφιλίωση της πολιτικής με τον έρωτα παράγει τη μαφία.

    Η μαφία ανατρέπετει εσωτερικά, με την αθωότητα. Η μαφία ενοχοποιεί τον έρωτα και τον διαστρέφει. Αντίθετα ο έρωτας είναι μονάχα μια άλλη όψη της αθωότητας.

    ReplyDelete
  28. Η παιδεραστια στην Ελλαδα δεν ειχε παρα μονο σαν παρεκτροπη σχεση με ομοφυλοφιλια.
    Ο εραστης ειναι το αναλογο του αναδοχου (νονου) στην χριστιανικη παιδεια που πριν την καθιερωση του νηπιοβαπτισμου ειχε τον ρολο του διδασκαλου στην χριστιανικη ζωη και την κατηχηση στα δογματα του χριστιανισνου πριν την βαπτιση.
    Ειναι αναλογο της κυριας που βλεπουμε στην Ευρωπη των περασμενων αιωνων, να οδηγει τα βηματα της παρθενου νεαρας και να την "βγαζει στον κοσμο" μαθαινοντας την τα κολπα, με τελικο σκοπο συνηθως τον γαμο με οποιον εκτιμουσε τα προσοντα της νεαρης.
    Ειδικα για τους Κρητες ο Πλατωνας στους "Νομους" λεει οτι ακολουθουν την ομοφυλοφιλη εκδοχη της παιδεραστιας και τους κατηγορει οτι παρερμηνευσουν τον μυθο του Γανυμηδη που το ονομα του σημαινει στο περιπου "ευχαριστο μυαλο" αλλα θα μπορουσε να μεταφραστει και ως "ευχαριστα αποκρυφα" για να ριξουν στον Δια την ευθυνη για την ακολασια τους.
    Για τους Κρητες δεν εχω διαβασει καπου αλλου, αλλα ο Πλατωνας συζητωντας στο εργο του με εναν Κρητικο και ενα Σπαρτιατη υποστηριζει και για τους δυο οτι στις πατριδες τους ετσι εκπαιδευουν τους νεους. Το ιδιο αναφερεται και στο Συμποσιο απο τον Παυσανια ο οποιος αφου ξεκαθαριζει οτι στους Ιωνες αυτα δεν ειναι νομιμα λεει οτι στους Λακωνες ειναι.
    Ο Ξενοφων ομως που εχει ζησει στη Σπαρτη και ξερει καλυτερα απο τον Πλατωνα, τους απαντα οτι στην Σπαρτη λατρευουν την Αιδω και οχι την Αναιδεια και οτι οι Σπαρτιατες απεχουν σαρκικα απο τους ερωμενους περισσοτερο και απο τους πατεραδες τους.
    Ο ΔΕ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΓΝΟΥΣ, ΕΙ ΜΕΝ ΤΙΣ ΑΥΤΟΣ ΩΝ ΟΙΟΝ ΔΕΙ, ΑΓΑΣΘΕΙΣ ΨΥΧΗΝ ΠΑΙΔΟΣ ΠΕΙΡΩΤΟ ΑΜΕΜΤΟΝ ΦΙΛΟΝ
    ΑΠΟΤΕΛΕΣΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΝΑΙ, ΕΠΗΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ ΕΝΟΜΙΖΕΝ. ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΠΑΙΔΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΟΡΕΓΟΜΕΝΟΣ ΦΑΝΕΙΗ, ΑΙΣΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥΤΟ ΘΕΙΣ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΕΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙ ΜΗΔΕΝ ΗΤΤΟΝ ΕΡΑΣΤΑΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ Η ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΣΙΑ ΑΠΕΧΟΝΤΑΙ.
    Ο δε Λυκουργος αντιθετα απο ολους αυτους, αν καποιος καθως πρεπει, αγαπωντας την ψυχη ενος παιδιου προσπαθουσε να τον κανει αμεμπτο φιλο του και να κανουν παρεα, νομιζε οτι ηταν η καλυτερη παιδεια, αν ομως κανενας φανει οτι ορεγεται το σωμα παιδιου, νομοθετωντας το ως αισχιστο εκανε στην Σπαρτη να απεχουν οι εραστες απο τα παιδικα (τους ερωμενους) οχι λιγωτερο απο οτι τα αδελφια απο τους αδελφους και οι γονεις απο τα παιδια.

    Ετσι λοιπον θα πρεπει να ειμαστε πολυ προσεκτικοι με το τι ισχυε που, γιατι οι τοτε ανθρωποι πολλα ακουγανε και λιγα βλεπανε αφου για τα μεσα της εποχης η Κρητη και η Σπαρτη ηταν πολυ μακρυα απο την Αθηνα και η ξενηλασια τις εκανε ακομη πιο απομακρες.
    Προσωπικα εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι μονο σαν παρεκτροπη επικρατουσε η συνηθεια σχεδον σ ολες τις πολεις.
    Φαινεται ομως οτι ο Ξενοφων σωστα κατηγορει τους Ηλειους για γενικευμενη συνηθεια και μαλιστα ουτε καν υπο το προσχημα της εκπαιδευσης. Αυτο το λεω γιατι στην Ηλεια μεχρι πολυ προσφατα υπηρχαν πολλα κρουσματα αυτης της συνηθειας.
    Μη ξεχνατε οτι και οι γκευ ηρθαν απο περιοχες Κελτων που οι αρχαιοι συγγραφεις λενε οτι εμεναν σε ζευγαρια ανδρων και με γυναικες πηγαιναν μονο για να τεκνοποιησουν.
    Φαινεται οτι οι 70 περιπου γενιες που μας χωριζουν απο εκεινα τα χρονια δεν ηταν αρκετες για να σβησουν τελειως καποιες συνηθειες.
    Θα πρεπει ομως να τονιστει οτι και αυτοι οι γκευ διαφερουν αρκετα απο τους Κελτες που ηταν κατ εξοχην πολεμικος λαος και δεν φαινεται οτι η ομοφυλοφιλια τους ειχε καποια σχεση με θηλυπρεπεια και τρελλιτσες.
    Το σημερινο κινημα ομοφυλλοφιλων ειναι ακρως κατευθυνομενο και εθνοδιαλυτικο, στην υπηρεσια της παγκοσμιοποιησης.
    Ενδεικτικο ειναι οτι οι γκευ και οι λεσβιες σημερα ειναι υπερ του αποικισμου της Ευρωπης απο Ισλαμιστες οι οποιοι το πρωτο που θα κανουν μολις εχουν την δυναμη, ειναι να τους εξαφανισουν.
    Ποσες φουστοπαρελασεις εχετε δει σε Ισλαμικες χωρες;
    http://www.knossopolis.com/2010-09-08-21-43-18/172-2010-09-21-11-39-23.html

    Ριξτε και μια ματια στον παραπανω συνδεσμο. Η επαληθευση των ισχυρισμων του βεβαια δεν ειναι ακλονητη αλλα απο τα ονοματα φαινεται οτι καποιο δικιο εχει.

    ReplyDelete
  29. To θέμα της πεδαιραστίας στην αρχαία Ελλάδα είναι τεράστιο. Εξωτερικά λέγεται ότι ο Συκουτρής λοιδωρήθηκε από του Έλληνες πανεπιστημιακούς εειδή το έθιξε, και πώς να μην το θίξει ο άνθρωος, αφού γι αυτό μιλάει το μισό Συμπόσιο ! Εγώ νομίζω ότι η παιδερατία ήταν πρόσχημα. Το κυριότερο ήταν ότι οι καθηγητές πολύ απλά δεν ξέραν αρχαία και ο Συκουτρής εμμέσως τους ξεμρόστιαζε επειδή έκανε τη δουλειά του.

    Εμένα με ενδιαφει λιγότερο η ομοφυλοφιλία και περισσότερο η εξουσία. Αυτό που αναφέρει ο κος Γιάγκος, ότι η ομοφυλοφυλία ή μάλλον πεδαιραστία εντασσόταν σε ένα παιδαγωγικό πλαίσιο, αυτό ακριβώς είναι που με προβληματίζει διότι φέρει δυνάμει μια σύνδεση του γενετησίου ενστίκτου με τους μηχανισμούς αναπαραγωγής της κοινωνίας. Και οι Κέλτες, που ήταν πολεμικός λαός, και ο Καίσαρ, που τους περιγράφει, και οι μοναχοί οι δικοί μας και ο γάμος κατόπιν συνοικεσίου με διάφορες τελετές που αφορούν τη σεξουαλικότητα (περιτομή, πρώτη περίοδος) όλοι αυτοί εντάσονται σε ένα πλαίσιο αναπαραγωγής κοινωνικών θεσμών που γίνονται και μέσω της σαρκικης επαφής.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Για να το πω πιο απλά. Είτε ο εραστής τον ερωμένο, είτε ο άντρας τη γυναίκα, για να να συνευρεθεί μαζί του ή μαζί της νιώθει υποχρεωμένος να ενδυθεί μια πανοπλία.

      Delete
  30. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἔννοια τοῦ μοναχισμοῦ, δηλαδὴ τοῦ σουφισμοῦ, τοῦ χριστιανισμοῦ τῆς ἐρήμου. Ἡ βάση τοῦ ἀλεβισμοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη. Ὁ ἔρως ποὺ συνδέει τὸ σῶμα μὲ τὸ πνεῦμα εἶναι προχριστιανικὴ ἔννοια τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας, τῆς θαλάσσης καὶ τῶν νήσων. Γι αὐτὸ καὶ ἔχουμε στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα παιδεραστία καὶ ἱερόδουλες στοὺς ναούς. Σωστὰ ἐπισημαίνεις Κωσταντῆ ὅτι ὁ ἔρωτας (ἀλλὰ καὶ ἡ ἀγάπη) εἶναι μία ἄλλη ὄψη τῆς ἀθωότητος ἐφ' ὅσον ὅμως εἶναι ἕνα ἁρμονικὸ μέτρο μεταξὺ σώματος καὶ πνεύματος καὶ ὄχι σωματολαγνεία ὅπως στὸν μαρκήσιο τοῦ Σάντ.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  31. Ιερόδουλες στους ναούς δεν υήρχαν φαίνεται τόσες πολλές έως την ελληνιστική εποχή τουλάχιστον, που έφερε ανακάτωμα θρησκειών. Το εσωτερικό των ναών ήταν κυρίως προορισμένο για τη φύλαξη του αγάλματος του θεού και των θησαυρών ενώ η δημόσια λατρεία γινόταν έξω, με αποκορύφωμα τη θυσία στο βωμό, έξω από το ναό. Υπήρχαν όμως θεσμοί που προέρχονταν από την ανατολή, και τη σημιτική ανατολή και τη μη σημιτική. Για παράδειγμα, η ένωση της Αθηναίας βασίλαιννας με το θεό στε μια γιορτή του Διονύσου - ο μύθος της Αριάδνης είναι αντανάκλασή του. Πολλές τελετές, όπως το ολοκαύτωμα, , είχαν έλθει από την ανατολή, και θεοί και λατρείες, βεβαίως. Η σχέση μας με τους σημιτικούς λαούς είναι πάρα πολύ παλαιά.

    Η αθωότητα που λέει ο κος Κιτσίκης ως αρμονία του σώματος και του πνεύματος κατά την αίσθησή μου διαστρέφεται από οποιαδήοτε τελετή διότι η τελετή έχει σκοπό να σπάσει την αρμονία αυτή εις όφελος της ομάδας.

    ReplyDelete