Jan 9, 2016

274 –Εὐγονική: Μία δυτικὴ διαστροφή

274 –Εὐγονική: Μία δυτικὴ διαστροφή

Στὴν Ἀρχαιότητα οἱ λέξεις εὐγονία καὶ εὔγονος ἀνεφέροντο σὲ μία φυσικὴ κατάσταση· τὴν δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ γεννᾷ μὲ καλὰ ἀποτελέσματα. Ἡ λέξη εὐγονικὴ ἦταν ἄγνωστη. Οἱ πρόγονοί μας δὲν ἐσκέφθησαν ποτὲ νὰ χρησιμοποιήσουν τεχνητὰ μέσα, δηλαδὴ τεχνολογία, γιὰ νὰ ἐπηρεάσουν τὴν γέννηση τῶν παιδιῶν. Ἡ ἐπιστήμη τους ἦταν βασισμένη στὸν σεβασμὸ τῆς φύσεως διότι ὁ ἄνθρωπος εἶναι μέρος τῆς φύσεως καὶ δὲν νοεῖται νὰ διαταράξῃ τὴν ἁρμονία καὶ τὴν φυσικὴ ἰσορροπία τοῦ οἰκοσυσυστήματος, δηλαδὴ τὸ σύνολο τῶν ζωντανῶν ὀργανισμῶν (βιοκοινότητα) μέσα στὸ σύνολο τοῦ περιβάλλοντος (βιοτόπου).
           
1 - Τὸ πρῶτο μικρόβιο ποὺ εἰσεχώρησε πολὺ ἀργότερα, μὲ τὴν ἄνοδο τῆς Δύσεως, στὸ φαινόμενο τῆς εὐγονίας, ἦταν ἡ ἠθικολογία ποὺ ἀντεκατέστησε τὸ ἦθος, ἰδίως δὲ εἰς τοὺς Ἀγγλοσάξωνες. Καὶ ἔτσι, μὲ τὴν ἄνοδο τῆς δυτικῆς τεχνολογίας ποὺ ὄχι μόνον ἀπεμάκρυνε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν φύση ἀλλὰ καὶ τὴν ἐβίασε ὡς βάρβαρος, ἐνεφανίσθη ἡ εὐγονικὴ "ἐπιστήμη", δηλαδὴ μία τεχνολογία, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἐξ ἴσου τεχνικὴ "δυσγονική". Τὸ ἦθος, συνδεδεμένο μὲ τὴν ἀρετή,  προέρχεται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ποὺ συνδέεται μὲ τὴν παράδοση τοῦ γένους καὶ μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἐνῷ ἡ ἠθικὴ (ὡς ἠθικολογία) ἐπιβάλλεται ἀπ'ἔξω στὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ τὴν κοινωνία καὶ ἀπὸ τὴν θρησκεία.
           
Χαρακτηριστικὸ τῆς ἐπιρροῆς τῆς δυτικῆς ἠθικολογίας στοὺς Νεοέλληνες, εἶναι τὸ ἑξῆς: στὸ ἔργο τοῦ Πλουτάρχου (46-120 μ.Χ.), Βίοι παράλληλοι ποὺ ἀπέδωσε στὴν συντηρητικὴ νεοελληνική, τὸ 1864, ὁ Ἀ. Ῥ. Ῥαγκαβῆς, ὁ τελευταῖος κάνει ἕνα κάπως περίεργο σχόλιο σὲ μία φράση τοῦ Πλουτάρχου, στὸν βίο τοῦ Λυκούργου: "Ἡ ἔποψις αὕτη, ἡ ἀφομιοῦσα τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὰ ζῶα, ἦτον τοῦ Λυκούργου, ἐλπίζομεν ὅμως ὅτι ὄχι καὶ τοῦ ἠθικοῦ Πλουτάρχου". Ὁ Πλούταρχος λέγει πράγματι ὅτι οἱ ἄλλοι Ἕλληνες, ἐκτὸς τῶν Σπαρτιατῶν, εἶναι ἄφρονες, διότι ἐνῷ θέλουν τὰ σκυλιά τους καὶ τὰ ἄλογά τους νὰ εἶναι καθαρόαιμα, γιὰ τὶς γυναῖκες τους ἐπιμένουν νὰ τὶς κρατᾶνε κλεισμένες στὰ σπίτια γιὰ νὰ μὴν κινδυνεύσουν νὰ κάνουν παιδιὰ μὲ ἄλλους ἄνδρες, πιὸ ὑγιεῖς καὶ πιὸ ἔξυπνους ἀπὸ τοὺς συζύγους των. Τὸ σχόλιο ὅμως τοῦ Ῥαγκαβῆ εἶναι ἁπλῶς ἀντιγραφὴ τοῦ Γάλλου μεταφραστοῦ τοῦ ἰδίου κειμένου ποὺ ἐδημοσιεύθη στὸ Παρίσι τὸ 1830, τοῦ D. Ricard, ὁ ὁποῖος γράφει: "Τὸ νὰ δίδῃς ὡς παράδειγμα [στοὺς ἀνθρώπους] τὰ ζῶα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐπιλέγουμε τὶς καλύτερες ῥάτσες, ὅταν θέλουμε νὰ τὰ πολλαπλασιάσουμε, εἶναι καταστροφικὸ γιὰ τὴν ἠθική" (Les vies des hommes illustres de Plutarque, tome 5, Paris, 1830).
           
Ὁ Πλούταρχος δὲν ἀναφέρεται σὲ θανάτωση παραμορφωμένων παιδιῶν. Λέγει ὅτι τὰ ἐναπόθεταν  σὲ μία τοποθεσία ποὺ ὀνομάζει Ἀποθέτες. Ἐκεῖ ἀπεβίωναν ἀπὸ μόνα τους ἤ, ὅπως ἄλλες πηγὲς λένε, περισυλλέγοντο ἀπὸ περαστικοὺς ποὺ τὰ ἐμεγάλωναν καὶ τὰ χρησιμοποιοῦσαν ὡς "θρεπτοὺς δούλους". Ὁ Πλούταρχος παρατηρεῖ ὅτι δὲν ἦταν συμφέρον οὔτε γιὰ τὸ παιδί, οὔτε γιὰ τὴν πόλη νὰ ἐπιβιώσῃ κάποιος ποὺ δὲν θὰ ἦτο σὲ θέση νὰ μεγαλώσῃ μέσα στὴν κοινωνία. "Γι'αὐτὸ καὶ οἱ γυναῖκες δὲν ἔλουαν τὰ βρέφη μὲ νερό, ἀλλὰ μὲ κρασί γιὰ νὰ δοκιμάσουν τῆν ἀντοχή τους. "Διότι, λέγεται ὅτι τὰ ἐπιληπτικὰ καὶ νοσώδη δὲν ἀντέχουσι πρὸς τὸν ἄκρατον οἶνον, ἀλλ' ἀποκάμνοντα ἀποθνήσκουσιν, ἐν ᾦ τὰ ὑγειϊνὰ μᾶλλον ἐνδυναμοῦνται καὶ ἀποσκληρύνονται". Ἀντιθέτως γνωρίζουμε ἀπὸ τὸν Θουκυδίδη ὅτι στὴν τοποθεσία "Καιάδας" (ποὺ ἴσως διέφερε ἀπὸ τὶς Ἀποθέτες) ἔρριχναν τοὺς ἐγκληματίες καὶ αἰχμαλώτους πολέμου. Ἄλλωστε ὁ Στράβων γράφει ὅτι ὁ Καιάδας ἦταν "δεσμωτήριον τὸ παρὰ Λακεδαιμονίους σπήλαιο τι". Γι'αὐτὸ καὶ δὲν εὑρέθησαν σκελετοὶ παιδιῶν παρὰ μόνον ἀνδρῶν.
           
2 -  Τὸ δεύτερο μικρόβιο ποὺ εἰσεχώρησε στὸ μυαλὸ τῶν Δυτικῶν, διαβάζοντας τὸν Πλάτωνα καὶ τὸν Ἀριστοτέλη, εἶναι ὁ ῥατσισμός, ἔννοια ποὺ διαφέρει ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ φυλετισμό τοῦ ὁμαίμου. Πράγματι, ἡ προέλευση τῶν πόλεων-κρατῶν ἦταν ἡ ἀρχικὴ συσπείρωση τῶν φυλῶν. Οἱ φυλὲς αὐτὲς δὲν ὠργάνωσαν ἕνα καὶ μοναδικὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀλλὰ πολλὲς πόλεις. Βάσει αὐτοῦ ὁ Ἡρόδοτος ὁ Ἀλικαρνασσεὺς στὴν Ἱστορία του (Ἱστορίαι-Οὐρανία, Η΄, 144, 2) ἔγραψε: "αἶτις δὲ τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα" (τὸ ἑλληνικόν, τὸ ὁποῖο εἶναι ὅμαιμον καὶ ὁμόγλωσσο καὶ ἔχει κοινοὺς τόπους ἱδρυθέντες γιὰ τοὺς θεοὺς καὶ θυσίες καὶ παρόμοια ἤθη). Τὸ ἔγραψε δὲ γιὰ νὰ κατακρίνῃ,  μεταξὺ τῶν ἄλλων, τὸν ἰσχυρισμὸ τῶν Ἰώνων τῶν δώδεκα πόλεων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας πὼς εἶναι περισσότερο Ἴωνες ἀπὸ τοὺς ὑπολοίπους. Ὁ Ἡρόδοτος λποιπὸν ἀναφέρει τὰ διάφορα ἔθνη μὲ τὰ ὁποία ἔχουν ἀναμιχθῆ οἱ Ἴωνες: Ἄβαντες τῆς Εὐβοίας, Μίνυες ἀπὸ τὸν Ὀχομενό, Κάδμειοι, Δρύοπες, Φωκαεῖς, Μολοσσοί, Πελασγοὶ ἀπὸ τὴν Ἀρκαδία, Δωριεῖς ἀπὸ τὴν Ἐπίδαυρο καὶ πολλὰ ἄλλα ἔθνη, δηλαδὴ φυλές. Οἱ Ἴωνες "ξεκίνησαν ἀπὸ τὸ πρυτανεῖο τῶν Ἀθηνῶν, νομίζοντας πὼς ἔχουν τὴν πλέον εὐγενικὴ καταγωγή, ὅμως δὲν ἐπῆραν γυναῖκες μαζί τους, στὴν ἀποικία, ἀλλὰ ἐπῆραν γυναῖκες ἀπὸ τὴν Καρία, ἀφοῦ ἐφόνευσαν τοὺς γονεῖς τους" (Ἱστορίαι-Κλειώ, Α΄, 146).  Καταλήγει δὲ μὲ εἰρωνεία πὼς "ἐφ' ὅσον χρησιμοποποιοῦν  τὸ ὄνομα αὐτὸ περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἴωνες, ἄς εἶναι λοιπὸν Ἴωνες μὲ καθαρὴ καταγωγή" (Α΄147).
           
Συνεπῶς ὁ Ἡρόδοτος, μὲ τὸ ὅμαιμον δὲν ἐννοεῖ καθαρὴ βιολογικὴ φυλὴ ἀλλὰ τὴν ἴδια κράση ἀνθρώπων, τὴν ἴδια ἰδιοσυγκρασία, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸ "αἶμα" τῆς κοινῆς ἀγωγῆς. Πρὸς ἐπιβεβαίωσιν τῆς ἄνω ἑρμηνείας, ὁ Ἡρόδοτος προσθέτει ὅτι τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος εἶχε τὴν ἴδια γλῶσσα, ἀπεσχίσθη ἀπὸ τοὺς Πελασγοὺς καὶ ἐξειλίχθη μὲ τὴν προσθήκη καὶ ἄλλων βαρβαρικῶν ἐθνῶν ("καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων") (Α΄58)

Ὁ Ἕλλην διεμορφώθη τελικῶς ὄχι μέσῳ βιολογικῆς ἐπιλογῆς  "καθαροῦ αἵματος", ἀλλὰ μέσῳ τῆς ἀγωγῆς του ποὺ τὸν ἔκαμε δημιουργὸ τοῦ πλανητικοῦ πολιτισμοῦ, γιὰ νὰ φθάσουμε στὴν κραυγὴ τοῦ Ἄγγλου ποιητοῦ στὸν ΙΘ΄(19ο) αἰῶνα, Percy Shelley, "We are all Greeks!", εἴμεθα ὅλοι Ἕλληνες, κάτι ποὺ ἐπιβεβαιώνει ὁ Ἰσοκράτης ὁ Ἀθηναῖος, ὅταν λέγει, πιθανῶς στοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, τὰ ἑξῆς: "Καὶ ἔκανε τὸ ὄνομα τῶν Ἑλλήνων νὰ μὴν δηλώνῃ πλέον τὴν καταγωγὴ ἀλλὰ τὴν διανόηση, καὶ περισσότερο νὰ καλοῦνται Ἕλληνες αὐτοὶ ποὺ μετέχουν στὴν ίδική μας παιδεία παρὰ στὴν κοινὴ φύση" (Πανηγυρικός, 50).
           
Συνεπῶς, οὔτε οἱ Ἀθηναῖοι, οὔτε οἱ Σπαρτιᾶτες ἦσαν ῥατσιστὲς μὲ τὴν δυτικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου, διότι καὶ οἱ δύο ἐβασίζοντο στὴν ἀγωγή, τὴν φυσική καὶ τὴν διανοητική, ἕνας ὑγιὴς νοῦς σὲ ἕνα ὑγιὲς σῶμα. Ὁ Ἕλλην ἦταν ἐπίκτητος διὰ φυσικῶν μέσων καὶ ὄχι κατασκεύασμα τεχνολογικῶν ἐπεμβάσεων, αὐτὸ ποὺ λέμε σήμερα στὴν ἔγγυο γυναίκα, νὰ μὴν καπνίζῃ, νὰ μὴν πίνῃ οἰνόπνευμα καὶ νὰ ἀκούῃ κλασσικὴ μουσικὴ γιὰ νὰ γεννηθῇ τὸ παιδὶ της ὑγιὲς καὶ εὐφυές. Δὲν κατέφευγε στὴν εὐγονική.

Δημήτρης  Κιτσίκης                                            9 Ἰανουαρίου 2016



17 comments:

  1. Καλό άρθρο. Ομολογώ ναι. Έχω μερικές ενστάσεις τις οποίες θα αναφέρω εις αυριανό μου σχολιον, λόγω σημερινής ψυχοσωματικής κοπώσεως. Η Ευγονία ή η Ευγονική, η επιστήμη της Ευγονίας, ΔΕΝ περιλαμβάνει ούτε μία τεχνική/τεχνολογική μέθοδο. Όλα γίνονται εκ του Φυσικού και μόνον...

    ReplyDelete
  2. Πάντως είναι περίεργο Καθηγητά, που εσείς, μολονότι Πνευματικώς τουλάχιστον, Άριστος καθώς και δυναμικός στα νιάτα σας τον Μάη του 1968, έχετε για το Αίμα σας τέτοια απέχθεια...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αίμα δηλαδή την των Αρίστων Τάξιν.

      Delete
  3. Δικαίωμα τοῦ καθενός εἶναι νὰ διαβάζει στὸ παρελθόν ὄ,τι τὸν συγκινεῖ. Ἐνδεχομένως στὴν μέλλουσα διατριβή μου θὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὴν ἀρχαῖα Ἑλλάδα, ἀλλά δύσκολο, καθότι ὁ μόνος τρόπος ἐπιστημονικά νᾳ ἔχεις τεκμηριωμένη ἄποψη επὶ τοῦ ζητήματος αὑτοῦ εἶναι τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά.

    Ἀπὸ κεὶ καὶ πέρα, ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἐπιστήμη, διότι ἐμπεριέχει τὴ γενίκευση, τὴ φαντασία καὶ τὸ συναίσθημα, δηλαδή τὴν ποίηση.

    Σὲ σχέση μὲ τὴν εὐγονική - ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι σχετίζεται μὲ τὰ ἐθνικά κράτη καὶ τὴν ἐθνική στρατολογία, ποὺ διαδέχτηκε τὴν levée en masse τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καῖ τοῦ Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Παρόμοια καταγωγή ἔχει μάλλον ἡ γυμναστική. Θέμα τῆς διατριβῆς ἑνός συναδέλφου στὸ Τμῆμα Θεάτρου τοῦ Παν.μίου Paris8 ἦταν τὰ περὶ γυμναστικῆς, ποὺ ἀναπτύχθηκαν ἀπὸ τὸ δεύτερο μισό τοῦ 19ου αἰώνα καὶ μετά, καὶ τὴ διαπίστωση ἐθνικιστῶν διανοουμένων τῆς Γαλλίας (ἐπῖ τῷ προκειμένῳ) ὄτι γενικῶς ἡ σωματική κατάσταση τῶν ἀνδρῶν πρὸς στρατολόγηση ἦταν ἄθλια.

    Ἄν δὲν κάνω λάθος, ὁ ἱστορικός τοῦ φασισμοῦ Ῥόμπερτ Πάξτον θεωρεῖ τὴν διαπίστωση τοῦ ἐκφυλισμοῦ βασικό συστατικὸ τῆς φασιστικῆς ἰδεολογίας. Νομίζω πὼς ἔχει πάρα πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον τὸ ζήτημα τοῦ ῤομαντικοῦ ἐθνικισμοῦ, καὶ γιὰ τὰ καθ`ἡμάς.

    Γιὰ τὴν ἀρχαιότητα - ἡ ἀρχαῖα Ἐλλάδα εἶναι ἔνα περιβόλι, ἤ μάλλον ἔνα χωράφι, ποὺ ἔχει ἁπὸ δίπλα ἔναν στάβλο, ποὺ λέγεται ΑΓΩΓΗ. Δίπλα στὸν στάβλο φύτρωσε κατά λάθος ἔνα ἄγριο λουλούδι ποὺ λέγεται ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. Ἠ προηγούμενη ἔντονη συζήτησή μου μὲ τὸν κο Κωνσταντινουπολίτη εἶχε ὡς στόχο δικό μου τὴν ἔμφαση πὰνω στὸ λουλούδι αύτό. Δὲν πρέπει νὰ κοπεῖ.

    ReplyDelete
  4. ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΡΘΡΟ, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΦΥΛΕΤΙΚΗΣ ΚΑΘΟΡΟΤΗΤΟΣ!. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ!. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ, ΑΡΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ!. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΡΘΡΟ, ΣΤΟ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ" ΤΕΥΧΟΣ 68 ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝ!. ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!.

    ReplyDelete

  5. "Αυτό το νέο κομμάτι της ζωής, που θα αναλάβει το μεγαλύτερο έργο από όλα, την αναπαραγωγή της ανώτερης γενιάς της ανθρωπότητας, περιλαμβάνοντας την ανελέητη εξολόθρευση όλων των εκφυλισμένων και των παρασίτων, θα κάνει πάλι δυνατή αυτήν την έξαρση της ζωής στην γη, από την οποία η Διονυσιακή κατάσταση θα εμφανιστεί επίσης."

    F. Nietzsche, Ίδε ο άνθρωπος


    Στο τελευταίο του βιβλίο, ο Νίτσε κοιτάζει έναν αιώνα μπροστά και ονειρεύεται έναν νέο κόσμο, που θα εξαλείψει τα δύο χιλιάδες χρόνια αντιφυσικού τρόπου ζωής και εφυλισμού. Ο τρόπος που οραματίζεται να γίνει αυτό είναι μέσω...
    της αναπαραγωγής της ανώτερης γενιάς της ανθρωπότητας και της εξάλειψης των εκφυλισμένων και των παρασίτων. Με αυτόν τον τρόπο θα εμφανιστεί πάλι η ζωτικότητα και η έξαρση της ζωής, από την οποία θα εξέλθει ο Διονυσιακός άνθρωπος, θα εξέλθει ο αρχαίος κόσμος ξανά.

    Ο Νίτσε βλέπει ότι για να αποκτήσει η ανθρωπότητα ζωτικότητα, πρέπει να εκθρέψουμε μια ανώτερη γενιά και να εξολοθρεύσουμε αλύπητα κάθε τι παρακμιακό. Το ευγονικό όνειρο του Νίτσε επηρέασε σημαντικά την σκέψη του Αδόλφου Χίτλερ. Η ζωτικότητα είναι στοιχείο φυλετικό και αν τα δραστήρια και ευγενή στοιχεία αυξηθούν, τότε ένας νέος κόσμος θα ανατείλει, με έξαρση της ζωής, της τέχνης, του ηρωισμού, προσεγγίζοντας το μεγαλείο της αρχαίας εποχής.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με εξαίρεση το ψεύδος περί μη-πραγματοποιήσεως της Φυσικής Επιλογής στο Βυζάντιο και γενικώς τα τελευταία 1960 χρόνια μετά Χριστόν, ή καλλίτερα μέχρις ελεύσεως του ισοπεδωτικού Φιλελευθερισμού, τα υπόλοιπα είναι απολύτως και αληθή και λυτρωτικά όταν πραγματοποιηθούν.

      Delete
  6. Αυτή η παρερμηνεία του εδαφίου 50 του «Πανηγυρικού» πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ο Ισοκράτης ήταν Αθηναίος σωβινιστής και όταν αναφερόταν στην παιδεία, εννοούσε την Αθηναϊκή παιδεία. Στην ουσία έλεγε πως δεν αρκεί να έχεις μόνο ελληνική καταγωγή, χρειάζεται και η Αθηναϊκή παιδεία για να εκπληρωθεί η ελληνική ταυτότητα. Δεν απέβαλλε το στοιχείο της καταγωγής. Διαφορετικά δεν θα έλεγε τα εξής:

    «ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην: οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης, ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. [24] ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ᾽ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ᾽ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ᾽ οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν, ὥστ᾽ ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς, οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους, [25] τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν: μόνοις γὰρ ἡμῖν τῶν Ἑλλήνων τὴν αὐτὴν τροφὸν καὶ πατρίδα καὶ μητέρα καλέσαι προσήκει. καίτοι χρὴ τοὺς εὐλόγως μέγα φρονοῦντας καὶ περὶ τῆς ἡγεμονίας δικαίως ἀμφισβητοῦντας καὶ τῶν πατρίων πολλάκις μεμνημένους τοιαύτην τὴν ἀρχὴν τοῦ γένους ἔχοντας φαίνεσθαι.»

    ReplyDelete
  7. μήν τρελλαθοῦμε ἐντελῶς, ἤ ὁ Χἰτλερ κατάλαβε τόν Νῖτσε ὅσο καταλαβαίνω ἐγώ σουαχίλι ἤ σκοπίμως διαστρέβλωσε το ἔργο του καί τό χρησιμοποίησε ὡς προπαγάνδα....

    ὁ Νῖτσε ἦταν ἀντιεθνικιστής καί ἐχθρός κάθε μορφῆς ἀγέλης, καί φυσικά δέν εἶχε ἰδεοληψίες περί εὐγονικῆς...

    ὁ ὑπεράνθρωπος τοῦ Νῖτσε εἶναι πνευματικῆς τάξεως ὄν ...οὔτε οἰκονομικῆς, οὔτε φυλετικῆς ....ἁπλά πράγματα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχαχαχαχαχα πλανάται στο άπειρο ως άυλο πνεύμα? Φυλή>Αίμα>Γενεά>Άριστοι>Πνεύμα, τόσο απλό. Όλα τα άλλα είναι για το κομπλεξικό πόπολο, που από μικροί τρώγονται από τις άκρως κομπλεξικές και ολιγοφρενείς μάζες, οι Άριστοι. Και τέλος, μεταναστεύουν...

      Delete
    2. Χαχανίζεις ; Δὲν ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι ἐσὺ ὁ ἴδιος πού ἀπευθύνεις ἀστεῖες μομφὲς γιὰ διαστρέβλωση τῆς φυσικῆς πραγματικότητας πέφτεις στὴν λούμπα ἑρμηνεύοντας καὶ κατηγοριοποιῶντας τὰ γονιδιακὰ δεδομένα καὶ τὰ δεδομένα τῶν αἰσθήσεων, κόβοντας καὶ ράβοντας τα σύμφωνα μὲ τὶς ἰδεοληψίες σου; Ὑπάρχουν ἄριστοι μωρὲ μέσα στὴν φύση; Τί ἀρλοῦμπες εἶναι αὐτές;

      Ἡ προηγούμενη διαστρέβλωση τοῦ Νίτσε εἶναι ἀνάλογη μὲ τὶς μπαροῦφες πού ἀνάγουν τόν «ἀγῶνα» γιὰ τὴν ἐπιβίωση, καί τό "δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου" σέ συνέπειες τῆς δαρβινικῆς θεωρίας…Μά ἄν κάποιος ἐπικρατεῖ στην φύση - ἐγώ ἰσχυρίζομαι ὅτι κανείς δεν ἐπικρατεῖ γιατί δεν βλέπω κανέναν ἀγῶνα μέσα της - ἄν ὅμως κάποιος ἐπικρατεῖ αὐτός εἶναι ὁ ἀσθενέστερος. Καί τό ἴδιο δέν γίνεται καί στήν ἱστορία τῆς κοινωνικῆς ἐξέλιξης ὅτάν ἀναλαμβάνει ρόλο τό μυαλό;

      Κωνσταντινουπολιτη ἄσε λοιπὸν τὰ χαχανητὰ καὶ ἄρχισε νὰ σκέφτεσαι…ἀξιοποίησε καὶ ἐπεξεργάσου τὰ δεδομένα τῶν αἰσθήσεων καὶ μὴν τὰ βάζεις σὲ ἰδεοληπτικά καλούπια, εἶναι ἕνα πρῶτο βῆμα για να καταλάβεις τον νιτσεϊκό ὑπεράνθρωπο … τὸ πνεῦμα δὲν εἶναι ἄϋλο, ὑπάρχει στὸν ἀέρα, στὴν ξηρὰ καὶ τὴν θάλασσα καὶ κάτω ἀπ’ αὐτές…, περπατάει πετάει καὶ κολυμπάει, σὲ κάθε τί πού βλέπεις, ἀκοῦς καὶ μυρίζεις

      Delete
  8. ΕΥΓΕ ZARATUSTRA ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΕΥΣΤΟΧΟ, ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ!

    ReplyDelete
  9. Όντως υπάρχει διαφορά μεταξύ του δυτικού ρατσισμού και του ελληνικού φυλετισμού. Οι Έλληνες δεν είχαν τέτοια μανία με το χρώμα του δέρματος και άλλα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο παράγοντας της καταγωγής είχε λίγη σημασία για τους Έλληνες.

    ReplyDelete
  10. Ἠ κυριότερη διαφορά εἶναι ὄτι ὁ ῥατσισμός χρησιμοποιεῖ τὸν ἀρχαῖο φυλετισμό σὰν ἄλλοθι - ἐνῷ ὁ ἀρχαῖος φυλετισμὸς δὲν
    μποροῦσε νὰ χρησιμοποιήσει σὰν ἄλλοθι τὸν σύγχρονο ῥατσισμό.

    Ὁ ῥατσισμός εἶναι ἔνας τρόπος νὰ δοθεῖ ψευτοἐπιστημονικὴ βάση στὴν ἰμπεριαλιστική καὶ ἀνισωτικὴ ἔννοια τοῦ πολιτισμοῦ (civilisation). Καὶ νὰ πάρει τὸ ἀνώνυμο κράτος οἰκογενειακό χρῶμα.

    ReplyDelete
  11. Η ιστορική εξέλιξη των Ελλήνων, όπως περιγράφεται από τον Ηρόδοτο, με προβλημάτιζε για αρκετό καιρό. Από τη μια μας λέγει πως οι Έλληνες συνιστούσαν μέρος του Πελασγικού έθνους και πάντοτε μιλούσαν την ίδια γλώσσα, από την άλλη μας λέγει πως οι Πελασγοί ήταν βάρβαροι και δεν μιλούσαν ελληνικά (Πελασγούς χαρακτηρίζει επίσης τους Ίωνες/Αθηναίους). Δεν βγάζει νόημα, εκτός αν το Πελασγικό έθνος ήταν πολυφυλετικό και πολύγλωσσο.

    Όσον αφορά στην ευγονική, νομίζω ότι οι πρόγονοί μας θα χρησιμοποιούσαν τη γονιδιακή θεραπεία αν την διέθεταν, και με αυτόν τον τρόπο θα απέφευγαν την έκθεση των βρεφών.

    ReplyDelete
  12. Oἱ Ἕλληνες δὲν εἶχαν καταγεγραμμένη ἱστορία πρὶν τὸν Ἡρόδοτο καὶ τὸν Θουκυδίδη. Ἀπὸ τὴν ὑλιστικὴ εἰσαγωγή τοῦ τελευταίου συνάγεται ὄτι θεωροῦσε πὰνω-κάτω ὃτι, ὄπως ὐπάρχουν Σπαρτιάτες καὶ Ἀθηναῖοι, ἓτσι ὑπάρχουν Ἔλληνες καὶ Πέρσες. Οἱ ὑποθέσεις του φτάνουν μέχρι τὸν Μίνωα καὶ τὸν Τρωικό πόλεμο.

    Ἡ σχετικὴ φυλετικὴ ὁμοιογένεια τῶν Ἑλλήνων ὀφείλεται στὸ ὄτι στοὺς προφορικοὺς πολιτισμούς, στὴ θέση τῆς γραφειοκρατίας ὑπάρχει ἡ ὐποχρεωτική συμμετοχή στᾳ ἔθιμα καὶ τὴν λατρεία τῆς κοινότητας.Συνεπῶς, δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ συγκροτημένες ἐξαιρέσεις στὴ γλώσσα καὶ στὰ ἔθιμα. Αὐτὸ ἄρχισε νὰ ἀλλάζει λίγο-λίγο μὲ τὴν ἀνάπτυξη τῆς Ἀθήνας τὸν 5ο αἰώνα, ἀλλά διακόπηκε προσωρινά ἁπὸ τὸν Πελοποννησιακό πόλεμο.Δὲν ἦταν φυλετιστές ἀπὸ πεποίθηση, ἀλλά λόγῳ συνθηκῶν.

    Παρόμοια, τὰ βρέφη ποὺ φονεύονταν πολύ ἀπλά δείχνουν ὄτι δὲν ὑπῆρχε κεντρικό ἱατροδικαστικό σῶμα καὶ τὰ νεογέννητα βρίσκονταν στὸ ἔλεος τῶν γονέων τους.

    Ὁ ἑλληνισμός ἀποσυνδέεται ἀπὸ τοὺς Ἔλληνες μὲ τὸν Μέγα Ἀλὲξανδρο, διότι τότε ἡ ἑλληνικῆ γλώσσα καθίσταται διοικητικό ἐργαλεῖο σὲ ἐκτεταμένες μῃ ἑλληνικές, πρώην βαρβαρικές περιοχές.

    ReplyDelete
  13. Y.Γ. Σὲ σχέση μὲ τὴν σημασία τῆς μουσικῆς γιὰ τὴν καλή τὴ γέννα, οἱ ἀρχαῖοι Ἔλληνες θὰ χειροκροτούσαν. Εἶμαι σχεδόν σίγουρος ὃτι κάποιες δημοτικές καὶ ἐκκλησιαστικές μουσικές ἔχουν ἔρθει ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα. Τὸ ἀνοιξιάτικο ἔθιμο τοῦ χελιδονίσματος ἐπιτρέπει τὴ σύγκριση αὐτή http://ilakate.blogspot.gr/2009/03/blog-post_24.html καὶ https://www.youtube.com/watch?v=gEKvMRBiAfE. Ἀλλά ἡ ὀργάνωση τῆς συνέχειας τῶν ἐθίμων σὲ ἐθνικισμό σύγχρονου τύπου εἶναι αὐθαίρετη.

    Διότι ὁ ἐθνικισμός εἶναι τεχνολογικός - ἀντιστοιχεῖ στὸν πόλεμο δυτικοῦ τύπου.

    ReplyDelete