Sep 29, 2015

243 – Ἀκούσατε Γραικύλοι, ὁ Ἄρης ἔχει τρεχούμενο νερό!

243 – Ἀκούσατε Γραικύλοι, ὁ Ἄρης ἔχει τρεχούμενο νερό!

Στὴν περίοδο ποὺ διανύει ἡ χώρα μας τοῦ ἀπολύτου βαθμοῦ μηδέν Κελσίου, ἦλθε μία εἴδηση ποὺ ἔλυωσε, ποὺ κυριολεκτικὰ ἔτηξε τοὺς πάγους τῆς ἀπελπισίας μας καὶ μᾶς ἔφερε τὴν ἐλπίδα μήπως, μέσῳ τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας, ἀπὸ Γραικύλους ἐπιστρέψουμε στὴν πρωτεραία μας κατάσταση τοῦ Ἕλληνος καί, γιατί ὄχι, σὲ αὐτὴν τοῦ Ἀρίου: Ὁ πλανήτης Ἄρης ἔχει τρεχούμενο νερό!

Τὸ τεῦχος 71, ἀνοίξεως 2014,  τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ μου «Ἐνδιάμεση Περιοχή», τὸ εἶχα ἀφιερώσει στὴ «ἐξωγήϊνη ὑπόθεση τοῦ ἑλληνισμοῦ»,  στὸ  ὁποῖο ἔγραφα: Τὸ ἔτος 2000, ὅταν τὸ ἐξευτελισμένο γραικυλικὸ κρατίδιο, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἔφεγγαν οἱ πυγολαμπίδες τὼν μπιμπικίων τοῦ προσώπου τοῦ νάνου Σημίτη, εἰσήρχετο στὸ κοινὸ νόμισμα τῆς ἀποικιακῆς Δυτικῆς Εὐρώπης τῶν τραπεζιτῶν, ἐκυκλοφόρει τὸ βιβλίο τοῦ Γερμανοελβετοῦ Ἑρρίκου τοῦ Δάνικεν (Erich von Daeniken) ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο «Ὀδύσσεια τῶν Θεῶν: Ἡ ἐξωγήϊνη ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος» Odyssey of the Gods: The Alien History of Ancient Greece.

ἐξωγήϊνη αὐτὴ ὑπόθεση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ ἔχανε ὅμως κάθε ἀξία ὅταν ἐπαρουσιάζετο ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τοῦ σημερινοῦ κρατιδίου οἱ ὁποῖοι συναισθανόμενοι τὴν ἀσύλληπτη παρακμή τους ἡρπάζοντο ἀπὸ τέτοιους ἰσχυρισμοὺς ξένων ὡς ἀπὸ τὰ μαλλιά τους, μὲ τὴν ψευδαίσθηση τῆς ἐξωγήϊνης προελεύσεώς τους.

θέσις μας ἦταν πάντα ὅτι σημερινὸς Ἕλλην δύναται μὲν νὰ ἀποκατασταθῇ στὸν κολοφῶνα τῆς Οἰκουμένης, φθάνει ὅμως νὰ γίνῃ χαλὶ ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, νὰ ἀναγνωρίσῃ εἰλικρινὰ τὴν πτώση του καὶ νὰ ὁδεύσῃ καὶ πάλι πλήρως ἀναγεννημένος, κατόπιν σκληρῶν ἀπαιτήσεων ζωῆς ποὺ θὰ θέσῃ στὸν ἑαυτό του.

Ὁ καθηγητὴς τοῦ Πολυτεχνείου Παῦλος Σαντορίνης εἶχε γεννηθῆ τὸ 1893 στὴν Ὀδησσὸ καὶ τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶχε μεγάλη σημασία ἐφ’ὅσον κατὰ κανόνα ὅλοι οἱ μεγάλοι Ἕλληνες εἶχον γεννηθῆ καὶ μεγαλώσει ἐκτὸς τοῦ κρατιδίου τῶν Ἀθηνῶν (ἤ καὶ...στὸν πλανήτη Ἄρη!)  Εἶχε σπουδάσει στὸ Πολυτεχνεῖο τῆς Ζυρίχης, ἀπὸ τὸ 1905 ἕως τὸ 1919, ἐκεῖ ὅπου εἶχε φοιτήσει καὶ ὁ Ἄϊνσταϊν καὶ κατόπιν αὐτοῦ ἔγινε καθηγητὴς  τῆς Φυσικῆς στὸ Πολυτεχνεῖο τῶν Ἀθηνῶν.

Τὸ 1966, ὁ Σαντορίνης σὲ ὁμιλία του ἐνώπιον τῆς Ἑλληνικῆς  Ἀστρονομικῆς Ἑταιρείας ἀπεκάλυψε ὅτι ἀπὸ τὸ 1947 ἐμελετοῦσε τὰ ΑΤΙΑ καὶ ἦτο πεπεισμένος γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν ἐξωγήϊνων. Τὸν Ἰούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους, τὸ πλέον σοβαρὸ μηνιαῖο περιοδικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς προδικτατορικῆς περιόδου, «Ἐποχές» (ἀρ. 39) τοῦ συγκροτήματος τοῦ «Βήματος», τοῦ Χρήστου Λαμπράκη, ἐδημοσίευε σὲ μετάφραση, γαλλική μου μελέτη τῆς 6ης Ὀκτωβρίου 1965, μὲ τίτλο, «Ἐγκώμιο τῆς Ἐπιστημονικῆς Φαντασίας», μὲ στόχο νὰ ταρακουνίσῃ τοὺς Γραικύλους, βγάζοντάς τους ἀπὸ τὸν λήθαργό τους.

Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Σαντορίνη, τὸ 1986, ἡ οἰκογένειά του ποὺ, ὡς συνήθως μὲ τὶς οἰκογένειες (βλέπε τὴν ζημία ποὺ προκάλεσε στὸ ἔργο τοῦ Νίτσε ἡ ἀδελφή του) δὲν εἶχε καταλάβει τίποτα ἀπὸ τὴν ἀξία τοῦ ἀνδρὸς καὶ ἐφοβεῖτο μήπως γελοιοποιηθῆ, ἠρνήθη νὰ δώσῃ στὴν δημοσιότητα τὰ ἀρχεῖα του σχετικὰ μὲ τὰ ΑΤΙΑ (ἤ UFO).

Στὸ τεῦχος 46 τοῦ περιοδικοῦ μου ΕΠ, χειμῶνος 2007-2008, ἐδημοσίευσα ἄρθρο μου ὑπὸ μορφὴν μυθιστορηματικοῦ ἐπεισοδίου, στὸ ὁποῖο ἔγραφα: Οἱ ἐξωγήϊνοι ὠνόμαζαν τὸν πλανήτη Γῆ, πλανήτη Ἑλλάς, καὶ τὸ ἐγχειρίδιο ποὺ κάθε ἀστροναύτης τους ἔφερε στὶς ἀποσκευές του εἶχε τίτλο, «Πλανήτης Ἑλλάς». Τὸ βιβλίο, 122 σελίδων κειμένου μὲ πλῆθος φωτογραφιῶν καὶ χαρτῶν περιέγραφε συνοπτικὰ τὴν «Ἱστορία τῆς Ἑλλάδος» ὡς Ἱστορία τῆς Γῆς ἀπὸ τὴν κάθοδο τοῦ ἀνθρώπου στὴν Γῆ μέχρι τῶν ἡμερῶν μας.

Τὸ ἐγχειρίδιο συνεβούλευε τοὺ ἐξωγήϊνους ἐξερευνητὲς νὰ προσγειώνονται στὸν παρθενῶνα τῶν ὀρέων, τὸν Ὄλυμπο, στὸ διαστημοδρόμιο τῶν προγόνων τους ποὺ ὡς Ἄριοι εἶχαν λατρευθῆ μὲ τὴν μορφὴ τῶν Δώδεκα Θεῶν, στὸ μέρος ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ εἶχαν μεταναστεύσει ἀπὸ τὸν Ἄρη στὴν Γῆ. Τοὺς προειδοποιοῦσε ὅτι μεταξὺ Δελφῶν καὶ Ὀλύμπου θὰ εὕρισκαν Γραικύλους, δηλαδὴ ἄκρως παρηκμασμένους Ἕλληνες, θλιβερὴ σκιὰ τῶν πρωτογενῶν Ἀρίων.

Τὸ ἐγχειρίδιο ἀνεφέρετο στὸν μῦθο τῶν Ἰνδοευρωπαίων, ποὺ ὠνομάσθησαν Ἄριοι (Ἄρυα, δηλαδὴ ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος), τῶν Ἑλλήνων μεταναστῶν ἀπὸ τὸν πλανήτη Ἄρη, ποὺ εἶχαν ἐγκαταλείψη τὸν πλανήτη τους κατόπιν φοβερῆς καταστροφῆς καὶ εἶχαν μυθοποιηθῆ στὸν Ὄλυμπο μὲ τὴν μορφὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Διός, ὡς θεὸς τοῦ πολέμου Ἄρης (στὰ λατινικὰ Mars, συμφώνως μὲ τὸ ὄνομα τοῦ πλανήτου).

Σήμερα ὁλόκληρος ὁ πλανήτης Γῆ συνεχίζει νὰ λατρεύῃ τοὺς Ἕλληνες Ἀρίους προσπαθῶντας νὰ  ὁμοιάσῃ μὲ αὐτοὺς καὶ νὰ μάθῃ τὴν ἀρχική τους γλῶσσα, θλιβόμενοι γιὰ τὴν κατάντια τῶν Πρωτοελλήνων ποὺ συνεχίζουν μὲν νὰ κατοικοῦν γύρω ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο, ἀλλὰ σὲ κατάσταση Πυγμαίων, ὁμιλῶντας μία ὑποβαθμισμένη ἀκαταλαβίστικη γλῶσσα.


Δημήτρης Κιτσίκης                                                         29 Σεπτεμβρίου 2015 

18 comments:

  1. Ερρικος του Δανικεν...ο χειρισμος της γλωσσας(η γλωσσης)εκ μερους σου ειναι καταπληκτικος.Ας τα βλεπουν οι ομοιδεατες σου του ΚΚΕ...στεφανι καταθεσαν,οχι κατεθεσαν!Ελεος,πες τους κατι,γι'αυτην την...δημοτικια!

    ReplyDelete
  2. Η λέξη "ārya" (δλδ. ευγενής) ήταν αυτοπροσδιορισμός των Ινδο-Ιρανικών φυλών, όχι των Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων οι οποίοι ήταν πρόγονοι αυτών και άλλων φυλών. Για τους Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίους ξέρουμε ελάχιστα πράγματα, εκτός από το γεγονός ότι όλες οι Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες προέρχονται από αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι μιλούσαν μια κοινή γλώσσα.

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. Καλλίτερη υπόθεση περί τής προελεύσεως των Αρχαίων Ελλήνων και γενικώς των κατοίκων της Αιγηίδος, έχουμε εάν απομακρυνθούμε από την προσπάθειαν των Γερμανών του 19ου αιώνος αναζητήσεως ευγενών "προγόνων"(βλέπε Ινδο-Γερμανοί=Ινδο-Ευρωπαϊοι) και αποπειραθούμε να δώσωμεν Ανθρωπολογικήν και όχι Γλωσσολογικήν εξήγησιν είς ένα άκρως Ανθρωπολογικόν ζήτημα, τούτο της καταγωγής των Αρχαίων ημών προγόνων. Σύμφωνα με την φυλολογίαν ή αλλιώς την Φυλετικήν Ανθρωπολογίαν, ο κύριος Ανθρωπολογικός τύπος των Αρχαίων Ελλήνων ήτο ό Μεσογειακός, ο οποίος ενεφανίσθη περί το 8000 π.Χ. επί τής ευρυτέρας περιοχής της Αιγηίδος και της λεγομένης "Γονίμου Ημισελήνου". Ο τύπος τούτος μολονότι κάπως μειγμένος εμφανίζεται είς τας ανωτέρας τάξεις/κάστας των Ινδιών, χλωμό δυστυχώς απομεινάρι των εκστρατειών των γηγενών Αρίων του Διονύσου εν έτει 2000π.Χ. Συνεπώς το Μεσογειακό καί όχι κάποιο Ιρανικό ή Νορδικό φύλο ήτο υπεύθυνο για τον υψηλού επιπέδου πολιτισμόν των Αρχαίων Πελασγών/Μινύων/Μινωιτών/Μυκηναίων/Τυρηννών ή Ετρούσκων/Ελλήνων και Ρωμαίων.

    ReplyDelete
  5. Χλωμό και μάλιστα μειονοτικό απομεινάρι του οποίου αποτελεί ό γράφων το άνωθεν σχόλιον.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ὁ ἀποκλειμός τῶν Τούρκων εἶναι ἡ ὑποτέλειά μας στοὺς Νεανταρτάλιους τῆς Δύσης (βλ. παρακάτω).

      Delete
  6. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι τὸ κινέζικο διαστημικό πρόγραμμα.

    ReplyDelete
  7. Οἱ πιὸ άξιόπιστες πρόσφατες θεωρίες θεωροῦν (βλ. Μάριο Ἀλινέι, Μαρσέλ Ὄτ) ὄτι οἱ Ἰνδοευρωπαῖοι (αὐτοί ποὺ μιλοῦσαν τὴν ἱνδοευρωπαῑκὴ πρωτογλῶσσα) εἶναι οἱ πρῶτοι κάτοικοι τῆς Εὐρώπης ποὺ ἀνήκουν στὸν σημερινό ἀνθρωπότυπο καἰ πέρασαν στἠν Εὐρώπη ἀπὸ κεὶ ποὺ εἶναι σήμερα τὸ στενὸ τοῦ Γιβραλτάρ. Πιθανότατα ἐπηρεάστηκαν λέει (καὶ ἡ γλώσσα τους) ἀπὸ τοὺς προηγούμενους κατοίκους, τοὺς Νεαντερτάλιους - OTTE). Ὁ γλωσσολόγος ΑLΙΝΕΙ θεωρεῖ τοὺς Ἐτρούσκους Οὐραλικό λαό συγγενή τῶν Οὔγγρων καὶ ἐπηρεασμένο ἀπὸ Τουρκικά φῦλα -τί λέγαμε χτες ! ΤΥΡΣΗΝΟΙ TURCS. Σύμφωνα μὲ τὴ θεωρία τους, ἡ διασπορά τῶν ἰνδοευρωπαϊκῶν γλωσσῶν -προσοχή -ἄλλο γλῶσσα, ἄλλο αἶμα - γίνεται ἀπὸ Δυσμάς πρὸς ἀνατολάς. Δὲν ὑπάρχουν Πελασγοί διακριτοί ἀπὸ Ἰνδοευρωπαίους -κανένα ἴχνος δὲν ὑπάρχει ἀπότομης καθόδου Ἰνδοευρωπαίων ἀπὸ πουθενά στὴν Εὐρώπη, ὅπως οὔτε Δωριέων. Ἀλλὰ πρέπει καὶ νὰ σκεφτόμαστε τὸ μέλλον -ἤ μάλλον δὲν πρέπει τίποτε.

    ReplyDelete
  8. Οι Τούρκοι της ΚεντροΔυτικής Μικράς Ασίας ουδεμία σχέση με τους αρχικούς Τουράνιδες Τούρκους εκ Δυτικής Ασίας έχουν. Οι κανονικοί Τούρκοι με παρουσιαστικό που φέρνει σε μίξη Ανατολικού Ευρωπαίου με Μογγόλου, γνωστό ως Τουρανικό τύπο, είναι σήμερον μόνον οι Ουζμπέκοι, Ουγούροι, Τατζικιστανοί και Τουρκομάνοι. Υπάρχουν μεν και μερική είς Μικρά Ασία, αλλά ελάχιστοι, λιγότεροι από το 1% του πληθυσμού. Οι σημερινοί Τούρκοι είναι απόγονοι γηγενών Ελληνικών(Κεντροδυτική Μ.Α.) και Αρμενικών(Ανατολική Μ.Α.) πληθυσμών. Εξ'ου και κυρίως η Μεσογειακή/Αρμενοειδής σύνθεση του πληθυσμού της Τουρκίας.

    Κεντρική Μικρά Ασία, θεωρείται η μέχρι ανατολικώς του Ικόνιου Μικρά Ασία, ενώ Ανατολική ό,τι κείτεται ανατολικώς του Ικονίου.

    Για όποιον αισθάνεται ξένος προς τους προαναφερθέντες ανθρωπολογικούς τύπους, παρακαλώ κοιτάξτε εδώ: fyletika.blogspot.gr

    ReplyDelete
  9. Οἱ θεωρίες περὶ «Ἰνδοευρωπαίων» καὶ συσχετισμοῦ τῶν Ἑλλήνων μὲ αὐτοὺς τσακίζει τὴν ὅποια σοβαρότητα τοῦ ἱστολογίου.

    ReplyDelete
  10. Ξέχασα να συμπεριελάβω και τους Καζακστανούς.

    ReplyDelete
  11. Ὑπάρχει τεράστια σύγχυση σὲ σχέση μὲ τὶς κατηγοριοποιήσεις. Ἱνδοευρωπαῖοι δὲν ὐπῆρξαν ποτέ. Ἡ ίνδοευρωπαϊκή πρωτογλῶσσα εἶναι μιὰ ὑποθετική γλώσσα, ἀπὸ τὴν ὁποῑα προέκυψαν οἱ ὑπόλοιπες τῆς ἴδιας οἰκογενείας. Οἱ λαοί τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς μιλοῦν λατινικές διαλέκτους, ὄμως δὲν κατάγονται ἀπὸ τοὺς Ῥωμαίους. Ἅλλο γλῶσσα, ἄλλο αἶμα.

    Νομίζω ὄτι δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε μὲ πάρα πολύ μεγάλη ἀσφάλεια ὄτι οἱ πληθυσμοί τῆς Μικρᾱς Άσίας ἔχουν στὴν πλειοψηφία τους έλληνική καταγωγή. Άσφαλῶς, οἱ Τοῦρκοι ποὺ είσέβαλαν στὴ Μικρά Άσία τὸν Μεσαίωνα ἑξισλάμισαν (θρησκευτικοπολιτικά) καὶ ἐκτούρκισαν (γλωσσικαά) τὸν έκεί πληθυσμό. Τὸ ἀνάλογο θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανείς γιὰ τοὺς Ἱσπανοπορτογάλους καὶ τὴ Λατινική Άμερική. Άσφαλῶς καὶ νιώθουμε μιὰ μεγάλη ἔλξη γιὰ τὴ Μικρά Άσία. Ὄμως ἐγώ γιὰ παράδειγμα ἀπὸ καταγωγή εἶμαι ὁ μισός βέρος Άρβανίτης. Δὲν αίσθάνομαι Ἀλβανός πολιτικά οὔτε καὶ Ἕλληνας πολιτικά. Αίσθάνομαι άσφαλῶς συγγένεια μὲ αὐτόν ποὺ μιλᾶ τὴν ἴδια γλῶσσα μὲ μένα. Ἡ συγγένεια λοιπόν εἶναι ἡ δυνατοτητα έπαφῆς. Γι'αὐτό ἔνας ἄνθρωπος μὲ ἔναν ἄλλο αἰσθάνεται συνήθως μεγαλύτερη συγγένεια παρά μὲ ἔνα καγκουρώ, καὶ μὲ τὸ καγκουρώ πάλι μεγαλύτερη συγγένεια παρά μὲ μιὰ κονσέρβα.


    Τὸ - ἴδια γλώσσα, ἴδια ἔθιμα, ἴδια θρησκεία -ποὺ λέγανε οἱ Ἕλληνες τὴν κλασσική ἐποχή γιὰ νὰ ξεχωρίσουν ἁπὸ τοὺς βαρβάρους - εἶναι ἤδη ἔννοια εύρύτερη τῆς συγγένειας ἑξ αἴματος. Εῖναι καὶ πολιτισμική συγγένεια. Καλό θὰ ῆταν λοιπον ἱσως νὰ προσέξουμε τὸ εἶδος τῶν κατηγοριοποιήσεων -ἔτσι θἄ βγάλουμε ἄκρη.

    Αὑτό ποὐ λέει ἡ άνάρτηση, τἠν καταγωγή τῶν σημερινῶν Ἑλληνων ἁπὸ ἑξωγήινους, τὸ συνάντησα κατά τύχη σὲ παλαιά συνέντευξη τοῦ μακαρίτη συνθέτη Στοκχάουζεν, ποὺ πίστεευε ὄτι εἶχε πέσει ἀπὸ τὸν Σείριο (καὶ τὸ ἔλεγε. Ἅν τόλεγε ἔνας ἐργάτης στοὔς συναδέλφους του στἠν οίκοδομή, δὲν θάχε τὴν ἴδια άντιμετώπιση). Ἀκόμα καὶ στοῦ Στοκχάουζεν, ὑπάρχει μιὰ νύξη ὄτι οἱ Σείριοι, στοὺς ὁποίους άνήκει, ἦταν καἴ εἶναι ἀνώτεροι πνευματικά καὶ τεχνολογικά ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ὄτι εἶχαν ἐξελιγμένο μουσικό αίσθητήριο.

    Στἠν ούσία λοιπόν ὀ Στοκχάουζεν μεταμορφώνει τὴν κοινωνική διαφοροποίηση ἀνάμεσα σὲ ἔξυπνους καὶ χαζούς, σὲ χειρώνακτες καὶ έργάτες τοῦ πνεύματος, στὴν καταγωγή. Παρόμοια πράγματα βλέπουμε στὴν ἱστορία τῶν θρησκείῶν. Ἡ προτεσταντική θρησκεία, γιὰ παράδειγμα, ὁ καλβινισμός κυρίως, εἶναι σὲ μεγάλο βαθμό δημιούργημα τῶν μεσαίων στρωμάτων ποὺ κάνανε διανοητικά καὶ μαθηματικά έπαγγέλματα -άρχιτέκτονες, μηχανικοί, δικηγοροι ἀκόμα. Ὁ Πλήθων, πάλι, ποὺ ἔφτιαξε μιὰ θρησκεῖα δική του, ἦταν λόγιος.

    Βλέπουμε λοιπόν ὄτι οἱ μῡθοι γιὰ τὴν καταγωγή, ὄταν τεκμηριώνουν μιὰ διαφοροποίηση καταγωγῆς ἐκεί ποὺ ὑπάρχει ὅμως τεράστια σύγχυση διανοητική καὶ ὄχι άσφάλεια, πάρα πολύ συχνά ἔρχονται νὰ ἐνισχύσουν τὴν ἔννοια τῆς κοινωνικῆς διαφοροποίησης. Ὁ ἔνας εἶναι άρχηγός, καὶ ἔχει περισσότερα δικαιώματα ἀπὸ τοὺς ἄλλους, διότι ὁ παπάκης του ἦταν ναύαρχος. Ἑμείς οἱ Ἕλληνες ἔχουμε περισσότερα δικαιώματα ἀπὸ τοὺς Οὐζμπέκους διότι οἱ προ-προ-προπαππούδες μας χτίσανε τὸν Παρθενῶνα. Καὶ οὖτω καθεξής. Αύτοί οἱ ἰσχυρισμοί, λοιπόν. λέγονται μῦθος.

    Ὁ μῦθος άποκτᾱ τεράστια σημασία ὄταν τὸ πολιτικό περιβάλλον εἶναι ῥευστό -σχεδόν πάντα, δηλαδή - καὶ τὸ κράτος δὲν μπορεῑ νὰ ἑπιβάλλει εὔκολα τοὺς δικούς του προσδιορισμούς. Οἱ μῡθοι γίνονται σημαντικοί πολιτικά ὄταν ὑπάρχει σύγκρουση σὲ σχέση μὲ τὴν κεντρική νομοθεσία, ποὺ λείπει, εἶναι ἁβέβαιη, καὶ πρέπει νὰ διαμορφωθεῑ. Οἰ μῦθοι ἀπὸ τὸν πιὸ μικρό ὡς τὸν πιὸ μεγάλο εἶναι ἀπόπειρες νομοθέτησης. Κάθε άπόπειρα νομοθέτησης εἶναι κατανάγκην αὐθαίρετη. Γιατί ;;; Διότι ἐν τέλει, εἶναι μεταφυσική, θεολογική, μιλάει γιὰ ἔναν ἄλλο κόσμο, ἔνα ούράνιο βασίλειο. Ὁ δικαστής στὰ δικαστήρια δικἀζει καὶ καταδικάζει μὲ βάση τὸ δίκαιο τοῦ Ούρανοῦ. Ἁπὸ κεἰ παίρνει τὴν ἐξουσία του (καὶ ὅρισμένες φορές έκεί σἔ ξαποστέλλει). Μὲ τἠ νομοθεσία καὶ μὲ τὸν μῦθο ὁ ἄνθρωπος ἑπιχειρεῖ νὰ γίνει οὐράνιος νομοθέτης. Τὸ καταφέρνει ὄμως ;;

    ReplyDelete
  12. Τάδε ἔφη Κωνσταντής:

    «Ὄμως ἐγώ γιὰ παράδειγμα ἀπὸ καταγωγή εἶμαι ὁ μισός βέρος Άρβανίτης. Δὲν αίσθάνομαι Ἀλβανός πολιτικά οὔτε καὶ Ἕλληνας πολιτικά. Αίσθάνομαι άσφαλῶς συγγένεια μὲ αὐτόν ποὺ μιλᾶ τὴν ἴδια γλῶσσα μὲ μένα.»

    Θὰ ἔπρεπε νὰ αἰσθάνεσαι Ἀλβανός; Δὲν τὸ καταλαβαίνω. Ἀπὸ ποῦ καὶ ὡς ποῦ οἱ Ἀρβανίτες ἔγιναν Ἀλβανοὶ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι Ἀλβανοὶ ἀποκαλοῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες ἑαυτοὺς «Σκιπέριους»; Τόσα χρόνια οἱ ἑλληνικοὶ πληθυσμοὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου ἦταν ξένο σῶμα γιὰ τοὺς Σκιπέριους καὶ ἀντιστρόφως. Βεβαίως, τὸ φαινόμενον οἱ Ἀρβανίτες νὰ βαπτίζονται «Ἀλβανοὶ» καὶ ἀντιστρόφως δὲν ἀποτελεῖ θλιβερὰ πρωτοτυπίαν τοῦ Κωνσταντῆ. Πρόκειται σαφῶς γιὰ μία κλασικὴ παθογένεια τῆς ἀριστερᾶς (ποιὰ ἔθνη μωρέ, ὅλοι οἱ λαοὶ εἴμαστε μπασταρδεμένοι, γιατὶ ἔτσι θὰ «ἀγαπηθοῦμε» καλλίτερα καὶ θὰ δημιουργήσουμε πιὸ εὔκολα τὸν κομμουνιστικὸ παράδεισο τῶν Μὰρξ καὶ Μαρκοῦζε…) ἡ ὁποία ὅμως ἀποτελεῖ πλέον «κτῆμα» καὶ τῶν φιλελέδων.

    Στὸ ἄρθρο τῆς Καθημερινῆς τῆς 10/11/2011 ἐδῶ:
    http://www.kathimerini.gr/442397/article/epikairothta/ellada/rina-lunan-me-ariun---arvanitopoyla-ma8ainoyn-alvanika

    ἡ ἀρθρογράφος προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσῃ ὅτι τὰ ἀλβανόπουλα ἔγιναν ξαφνικῶς «ἀρβανιτόπουλα». Τὸ ὅτι ἡ ἀρχέγονος διάλεκτος τῶν Ἀρβανιτῶν δὲν τὴν καθιστᾶ μέσον ἐπικοινωνίας μεταξὺ Ἀρβανιτῶν καὶ Σκιπερίων φαίνεται νὰ περνᾶ στὸ ντούκου. Γιὰ τὸ ὅτι οἱ Ἀρβανίτες δὲν ἔχουν καμιὰ πολιτισμικὴν καὶ φυλετικὴν σχέσι μὲ τοὺς Σκιπερίους, δὲν γίνεται νύξις.

    Αὐτὴ δυστυχῶς εἶναι ἡ ἀριστερά, ὡς τρόπος ζωῆς, ὡς τρόπος σκέψης. Διαστρέβλωσις, ψευδολογία, βιασμὸς τῆς ἀλήθειας. Πνευματικὸ καρκίνωμα ποὺ ἔχει διαβρώσει ὅλο τὸ φάσμα τῆς πολιτικῆς ζωῆς καὶ σκέψεως.

    «Αὑτό ποὐ λέει ἡ άνάρτηση, τἠν καταγωγή τῶν σημερινῶν Ἑλληνων ἁπὸ ἑξωγήινους, τὸ συνάντησα κατά τύχη σὲ παλαιά συνέντευξη τοῦ μακαρίτη συνθέτη Στοκχάουζεν, ποὺ πίστεευε ὄτι εἶχε πέσει ἀπὸ τὸν Σείριο (καὶ τὸ ἔλεγε.»

    Δὲν προκαλεῖ ἔκπληξιν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κωνσταντὴς κάνει μνεία στὸν Στοκχάουζεν. Ἐκεῖ στὴν Σορβώνη ἡ μαστούρα μᾶλλον ἐπιδοτεῖται. Στὰ πολυφυλετικὰ πανεπιστήμια «Φιλοσοφίας» τῶν Παρισίων καὶ στὴν περὶ αὐτῶν «πνευματικὴν» ἀτμόσφαιρα τὸ παράξενον θὰ ἦταν νὰ διαβάζαμε κάποιες ἀναφορὲς γιὰ τοὺς Frescobaldi, Scarlatti, Bach ἢ ἔστω Haydn.

    Ποιὸς ἦταν ὁ περίφημος «συνθέτης» Στοκχάουζεν; Συνθέτης ποὺ ναύλωσε ἐλικόπτερα γιὰ νὰ «δημιουργήσῃ» τὸ «περίφημο» κονσέρτο γιὰ 4 ἐλικόπτερα καὶ ἔγχορδα.
    https://www.youtube.com/watch?v=13D1YY_BvWU

    Θὰ ἤμουν ἀγνώμων ἂν παρέλειπα ἕνα ἄλλο «ἐξαιρετικὸν» δεῖγμα τῆς «Τέχνης» τοῦ μεγάλου αὐτοῦ μουσουργοῦ. Ἡ πτώσις ἑνὸς πανάκριβου πιάνου Steinway & Sons ἀπὸ οὐρανοξύστη καὶ ἡ ἠχογράφησις τῆς «οὐράνιας
    ἁρμονίας» στὴν γῆ (δηλαδὴ τῆς ἐκκωφαντικῆς καταστροφῆς τοῦ πανάκριβου ὀργάνου) ἦταν ἄλλο ἕνα ἐμβληματικὸν ἔργον τοῦ «πρωτοπόρου» συνθέτου.

    Ἡ ἰσοπεδωτικὴ ἐπικράτησις τῆς ἀριστερᾶς στὸν Δυτικὸ καὶ δυστυχῶς καὶ στὸν ἑλληνικὸν κόσμο δίνει τὴν δυνατότητα σὲ ἄτομα ὅπως ὁ Στοκχάουζεν νὰ διδάσκουν σὲ πανεπιστήμια, νὰ θεωροῦνται ὡς αὐθεντίες καὶ διάδοχοι ἄλλων, πραγματικῶς μεγάλων μουσικῶν (ὅπως ὁ Bach).

    Πρέζα, παρακμή, ξευτίλα, ἐκκεντρικότητα. Τὰ «κινήματα» τῶν δωδεκαφθογγιστῶν, ἀτονικότητος καὶ ἀσφαλῶς ἡ Σχολὴ τῆς Κολωνίας εἶναι τὸ μουσικὸν ἀνάλογον τῆς Σχολῆς τῆς Φραγκφούρτης. «Κινήματα» ποὺ οἱ κρότοι/ψόφοι/θόρυβοι βαπτίζονται μουσικὰ πειράματα. Ἀνάλογα «κινήματα» ὑπῆρξαν στὸν κινηματογράφο καὶ ἀλλοῦ. Τὸ ἐπίτευγμα τῆς ἀριστερᾶς στὴν σύγχρονον ἀνθρωπότητα εἶναι αὐτὰ τὰ πολιτιστικὰ σκουπίδια νὰ λατρεύονται ὡς τοτέμ, ἐνῶ ἡ ἀμφισβήτησίς των νὰ ἐπισύρῃ περιθωριοποίησιν τῶν «ἀντιφρονούντων» καὶ χλευασμό.

    Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ὁ Κωνσταντὴς καὶ χιλιάδες ἄλλοι Κωνσταντῆδες ποὺ θὰ πάρουν πτυχία, διπλώματα καὶ διδακτορικὰ ἀπὸ τὰ ἐργοστάσια βαριᾶς θολοκουλτούρας τοῦ Παρισίου (ἀλλὰ καὶ τῆς ἡμεδαπῆς) αὔριο-μεθαύριο θὰ διδάσκουν στὰ παιδιά μας μέσῳ ἄλλων «ψαγμένων» βιβλίων ὅτι Ἀρβανίτες καὶ Σκιπέριοι εἶναι τὸ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ καθὼς καὶ πνευματικὰ παιδιὰ τοῦ Bach καὶ τοῦ Vivaldi καὶ τοῦ Mozart εἶναι ὁ Stockhausen καὶ ἡ Σχολὴ τῆς Κολωνίας.

    Ἐγὼ σὲ αὐτὴν τὴν σκουπιδολαγνεία λέω ὄχι.

    ReplyDelete
  13. Δὲν μὲ διαβάσατε προσεκτικά. Εἰρωνικά ἀναφέρθηκα στὸν Στοκχάουζεν καὶ δὲν έξίσωσα ἀρβανίτες καὶ ἀλβανούς. Ὅταν λέω δὲν αίσθάνομαι Ἕλληνας οὔτε Άλβανός δὲν τὸ λέω μόνο σὰν διεθνιστής άριστερός, γαλλομαθῆς, ἀρβανίτης καὶ μπεμπέκος, ἀλλά σὰν άντίδραση σὲ μιὰ ταμπέλα ποὺ ἔρχεται ἔξωθεν, εἶναι έπίκτητη καὶ ἀναφέρεται σὲ ἔνα κράτος ποὔ ὄλοι οἰ πολίτες του τὸ βρίζουν, ὄχι έγώ.

    Καἰ ἄν προσέξετε σὲ σχόλιά μου στὶς προήγούμενες άναρτήσεις, λέω μέσες ἄκρες ὄτι κακῶς έξορίστηκε ἡ Τουρκιά άπὸ τὸν πολιτισμό μας, διότι αὐτό άνέκοψε σὲ μᾶς τὴν έθνική πολιτισμική ταυτότητα ποὺ άναζητοῦσαν στὴ χῶρα τους οἱ εύρωπαῖοι ῥομαντικοί. Ὁπότε καθόλου δὲν τοποθετήθηκα ὑπερ τοῦ δυτικού Στοκχάουζεν, ἄν διαβάσετε προσεκτικά τί ἔγραψα, άλλά ἴσα ἴσα κατέδειξα ὄτι στὴ ῥιζα αὐτῶν ποὺ λέει αύτός καἴ ἄλλοι εἶναι ἡ ἀγωνία τῶν άνθρώπων τοῦ πνεύματος νὰ δικαιολογήσουν τὸν ἑαυτό τους (καὶ τὸ μισθό τους) στοὺς ἄλλους.

    Τὸ κράτος ἕν γένει μὲ ἐνοχλεῖ, ὀχι ἡ Ἑλλάδα. Καὶ προσπαθῶ στὰ τελευταῖα μου σχόλια νὰ έξηγήσω ὅτι ἡ χρήση τῆς Ἑλλάδας καὶ τῶν παραγώγων της δυστυχῶς δὲν ἔχει πηγαῖα, άλλά θεατρινίστικη προέλευση στὴ διάρκεια τοῦ μέχρι τῶρα βίου μου, ἀπόπου καὶ ἄν τὴν ἔχω άκούσει. Ἑγώ φταἰω, ποὺ ἔχει πάρει αύτή τὴ χροιά ; Ἑγώ φταίω, ποὺ τὸ ἑλληνικό κράτος ἔχει μισηθεῖ, εἴτε ὡς άνύπαρκτο, εἴτε ὠς κράτος ;; Ὁσο γιὰ τὰ πτυχία, πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὄτι οἱ καλοί καθηγητές δὲν σοῦ τὸ δίνουν ποτέ ἄν δὲν ἔχουν πειστεῖ ὄτι δὲν ἔγραψες ἀπὸ ὑποτέλεια καὶ δὲν τὸ ζητᾶς σὰν ζήτουλας. ¨Αλλιῶς, δεν περνᾶς. Παρόμοια, θὰ ἤθελα οἱ Ἕλληνες ἐθνικιστές νὰ δείχνανε ὄτι εῑναι καλύτεροι άπὸ τοὺς γραφιάδες τῆς σειρᾶς, ποὺ κάνουνε σάλτους μὲ τὸ πληκτρολόγιο γιὰ νὰ τσεπώσουνε τὸ μισθό τους τῆς έσωτερικευμένης παπαγαλίας.

    Νὰ δείξουν οἱ πραγματικοί έθνικιστές ἠ πατριώτες ὄτι ἡ Ἑλλάδα γι αύτούς εἶναι άλήθεια, καὶ ὄχι σκέτη ἀντίδραση καὶ ματσοῦκι. Δῶσε περιεχόμενο στἠ λέξη Ἕλλάδα, μάγκα, καὶ νὰ σὲ παραδεχτῶ καὶ σένα καὶ αὐτή. Ἄμα μοῦ τἤ φωνάζεις ὄμως συνθηματολογικά, τί νἀ σοῦ τἠν κάνω, ἀφοῦ δὲν τὴν πιστεύεις έσύ ὁ ἴδιος ; Αύτός ποὐ πιστεύει δὲν φωνασκεῖ, μιλάνε γιὰ λογαριασμὀ του τὰ πράγματα. Ἕγώ λέω ὄτι ἡ Ἕλλάδα εἶναι προβληματική ἔννοια. Ἅν δἔν ῆτανε προβληματική, δέν θὰ χρειαζότανε οὔτε έθνικισμός, οὔτε Ἄρης, οὔτε Σείριος. Θὰ μᾶς άρκοῦσε αύτό τὸ κομμάτι γῆς. Ἕχετε διαβάσει τὸ διήγημα τοῦ Τολστόη -Πόση γῆ χρειάζεται ἔνας ἄνθρωπος ;;

    ReplyDelete
  14. ...Θὰ μᾶς τὸ ποῦνε οἱ ἀγρότες.Ὄταν λένε οἱ χωρικοί ὅτι ἔχουνε πίστη, σπάνια τὴν ὀνοματίζουνε. Ἡ πίστη εἶναι κάτι ποὺ τοῦς λύνει τὸ πρόβλημα τῆς θνητότητας. Ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὴ γλῶσσα. Σὰν διαχρονικὴ ἀξία, λοιπόν, ἠ Ἑλλάδα εἶναι άκατάλληλη ἔννοια, διότι εῑναι ἑκδήλωση ἁπιστίας, ἁπελπισίας.Ὅμως οἱ πολεμικοί λαοί ὀνοματίζουν τὸν Θεὸ ποὺ τοῦς ὀδηγεῖ στὴ μάχη (Άλλάχ ! Άλλάχ ! Ζήτω τὸ κόμμα μας, τὸ ΚΚΕ !) Συμπέρασμα - Ἠ Ἑλλάδα δὲν μᾶς καλύπτει 1) ἄν δὲν προέρχεται ἀπὸ πίστη 2) ἄν δὲν νικάει (γιὰ τοὺς πολεμοχαρεῑς) 3) ἄν νικάει αὐτοὺς ποὺ δὲν θέλουμε νὰ νικήσει.

    -Σὲ γνωρίζω ἀπὄ τἤν ὄψη - τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή, λέει ὁ Σολωμός γιὰ τὸ alter ego της, τἤν Ἑλευθερία. Κλείσε στὴν ψυχή σου τὴν Ἕλλάδα καὶ θὰ νιώσεις μέσα σου κάθε εἴδους μεγαλεῖο. ... συμπέρασμα. Ὁ Σολωμος ἀγωνίζεται νὰ πιστέψει κάτι ποὺ δὲν τὄ πιστεύει (έξ οῡ καὶ τὸ τόσο ἀποσπασματικὸ του ἔργο). Ἐνῶ εἶναι Χριστιανός, ἀγωνίζεται νὰ γίνει ταυτόχρονα εἰδωλολάτρης καὶ νὰ πιστέψει σὲ μιὰ νεοκλασσική θεότητα. Γιατί τὸ κάνει ; Γιατί κάνει τέτοιο πράγμα στὸν ἑαυτό του καὶ στὰ Ἑλληνόπουλα ποὺ τὸν ἔχουνε γιὰ ὀδηγό ;

    Διότι εἶναι άστός, εἶναι ἡ άπάντηση. Καὶ προσπαθεῑ νὰ χωρίσει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τοὺς χωρικούς. Ὅπως ὁ Στοκχάουζεν παραπάνω. Ὁλως τυχαίως, ἀπὸ τοὺς χωρικοὺς παίρνουνενε τὴ γλώσσα καὶ τὰ μέτρα τῆς ποίησῆς τους καἴ ὁ Σολωμός, καὶ ὀ Στοκχάουζεν, κατά βάθος. Ὅσο καὶ ἄν ἀγωνίζονται, δὲν τούς ξεπερνοῦν.

    Ἡ Ἑλλάδα λοιπόν εἶναι τὸ πολεμικὸ σύνθημα τῶν άστῶν ένάντια στοὺς κατοίκους τῆς ὑπαίθρου, καὶ ὄχι τὸ πολεμικὸ σύνθημα τῶν Ἑλλήνων κατά τῶν Τούρκων. Ὥς γνωστὀν, ὁ σιτοβολώνας τοῦ Βυζαντίου καὶ τὸ κέντρο τῆς ὕπαρξής του ἦταν ἡ Μικρά Ἀσία. Ἁπὸ κεῑ ἔβγαινε τὸ ψωμί. Ἡ μικρασιατική ἐκστρατεῑα ἦταν ἀπόπειρα κατάκτησης τῶν Ἑλλήνων, τὴν καταγωγή, ἀγροτῶν, ὄπως λέει ο κος Κωνσταντινουπολίτης παραπάνω. Ἀλλά αύτοὶ ποὺ κάνανε τὴν ἐκστρατεία τὴ μικρασιατική τὀν κόπο τῶν ἀγροτῶν δέν ξέρανε τίποτε ἄλλο νὰ τὸν κάνουνε ἀπὸ τὸ νὰ τὸν κλέψουνε. Τὸ ὄνειρό τους ἦτανε νὰ τὸν φάνε στὴ Λόντρα καὶ στὰ Παρίσια. Καθόλου παράξενο λοιπὸν ἄν πράγματι οἱ Μικρασιάτες χωρικοί εἴπανε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, κάλλιο Τούρκικο φέσι παρά Παπική τιάρα. Ἡ σύγχρονη Ἑλλάδα εἶναι προέκταση τῶν Σταυροφοριῶν.

    Εἶναι ἔνα πολεμικό, ἤ μάλλον μισθοφορικό κράτος. Γι αύτό σᾶς λέω ὄτι φοβάμαι ὄτι οἱ ἐξελίξεις ἀπὸ τὸ 2010 μέχρι τῶρα ἔχουν σὰν πιθανό νόημά τους τὴν ἐπανακινητοποίηση τῆς πολεμικῆς μηχανῆς Ἑλλάδα. Γιὰ νὰ μὴν πετύχουν τὰ καταστροφικά τους σχέδια, πρέπει ἡ πίστη τῶν άστῶν, ὀ Σείριος, ὁ Ἅρης, ἀκόμα καὶ ἡ Ἑλλάδα νὰ γίνει ἡ ἴδια μὲ αὐτή τῶν Ἑλλήνων χωρικῶν τῆς Μικρᾶς Ἁσίας. Καὶ ὄχι ίερός πόλεμος έναντίον τους. Αὑτή εἶναι ἡ πνευματική άποστολή τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Νὰ τινάξει ἀπό πάνω του τὸν ἀστισμό. Ὁ ἀστισμός εἶναι ἡ σύγχρονη ἐκδοχή τοῦ κοινωνικοῦ διαχωρισμοῦ. Ἑάν ἡ Ἑλλάδα καταφέρει νὰ μὴ διαχωρίζει, νὰ τὴν παραδεχτῶ. Μιὰ στατική ἔννοια ὄμως εἶναι ἤδη διαχωρισμός. Γι αύτό καὶ ὁ Πλάτων, ποὺ ἦταν όλιγαρχικός, εἶχε μανία μὲ τὶς αἰώνιες ἰδέες. Καὶ γι αύτό ἠ λέξη Ἑλλάδα δὲν καλύπτει κανέναν. Εἶναι μιὰ λέξη, ἑνῶ ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι ὄλες οἱ λέξεις μαζί, καὶ ὄλες οἱ λέξεις μαζί εἶναι αὐτό ποὺ δὲν μπορεῑ νὰ λεχθεῑ. Συμπέρασμα - οἱ διανοούμενοι τῶν Παρισίων εἶναι παπάδες ποὺ άντί νὰ ὑμνήσουν τὸν Θεό, τοῡ ζητάνε λεφτά.... Ὑπάρχουν ὄμως έξαιρέσεις. Σὲ αὐτές θέλω νὰ άνήκω.

    ReplyDelete