May 11, 2015

193- Τὸ διπλὸ νόμισμα τῆς Κούβας καὶ ἡ πρόταση ἀντιστοίχου διπλοῦ νομίσματος στὴν Ἑλλάδα

193- Τὸ διπλὸ νόμισμα τῆς Κούβας καὶ ἡ πρόταση ἀντιστοίχου διπλοῦ νομίσματος στὴν Ἑλλάδα

Ἀπὸ τὴν πρόσφατη παραμονή μου στὴν σοσιαλιστικὴ Κούβα ἦλθα σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ διπλὸ κουβανικὸ νόμισμα. Πράγματι ἡ Κούβα εἶναι ἡ μοναδικὴ χώρα στὸν κόσμο μὲ ἐπίσημο διπλὸ νόμισμα, ἐσωτερικοῦ καὶ ἐξωτερικοῦ, κάτι ποὺ συζητεῖται σήμερα καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, καὶ ὄχι τὸ σύνηθες, σὲ ἐξαρτωμένες χῶρες, διπλῆς τιμῆς συναλλάγματος σὲ σχέση μὲ τὸ διεθνὲς κυρίαρχο νόμισμα, τὸ δολλάριο, τὸ εὐρὼ καὶ αὔριο τὸ ῥοῦβλι ἤ τὸ γιουάν.

Τὸ ἀποκαλούμενο κουβανικὸ «ἐθνικὸ πέσο» (CUP) μὲ εἰδικὴ ἐμφάνιση, κοπὴ καὶ διαφορετικοῦ χρώματος, ἐτυπώθη τὸ 1994, μαζὶ μὲ τὸ ἀντίστοιχο  ἀποκαλούμενο «μετατρέψιμο πέσο» (CUC), ἄλλης ἐμφανίσεως, κοπῆς καὶ χρώματος, κατόπιν τῆς πτώσεως, τὸ 1991, τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως. Μέχρι τότε, ὅπως ἡ δραχμὴ ἦταν ἐξαρτημένη ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ δολλάριο, ἔτσι καὶ τὸ κουβανικὸ πέσο ἦταν δεμένο μὲ τὸ ῥωσικὸ ῥοῦβλι.

Οἱ μισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις καταβάλλονται σὲ ἐθνικὰ πέσος, περίπου 500 πέσος τὸν μῆνα, ποὺ ἀντιστοιχοῦν σὲ περίπου 25 μετατρέψιμα πέσος, δηλαδὴ σὲ περίπου 23 δολλάρια τὸ μῆνα. Πράγματι, ὁ μέσος μισθὸς ὅλων τῶν Κουβανῶν κυμαίνεται μεταξὺ 15 καὶ 25 δολλαρίων τὸν μῆνα, ἀλλὰ ἐπιβιώνουν λόγῳ τριῶν βασικῶν κοινωνικῶν κατακτήσεων: τὴν δωρεὰν παιδεία (100% τῶν Κουβανῶν ἔχουν κάνει 15 μὲ 17 χρόνια σπουδῶν καὶ εἶναι ὅλοι πτυχιοῦχοι εἴτε ΤΕΙ εἴτε Πανεπιστημίων), τὴν δωρεὰν ὑγεία (οἱ Κουβανοὶ ἱατροὶ θεωροῦνται ἀπὸ τοὺς καλύτερους στὸν κόσμο) καὶ τὴν ἀπόλυτη ἀσφάλεια (οὐδεὶς κλέβει, οὐδεὶς φονεύει). Ἐπιπλέον, ἀγοράζουν τρόφιμα καὶ ῥοῦχα μὲ ἐθνικὰ πέσος σὲ μαγαζιὰ μὲ ἐλαχίστη τιμή. Πρόκειται γιὰ μία λιτὴ κοινωνία τοῦ ἑνὸς ῥούχου (ὅπως ἦταν ἡ Κίνα τῆς  έποχῆς τοῦ Μάο) ὅπου ἡ ἔννοια τῆς φτώχειας δὲν εἶχε περισσότερο νόημα ἀπὸ τὴν ἔννοια τῆς φτώχειας τῶν  ὀρθοδόξων μοναστηρίων, χωρὶς πλουσίους.

Ἡ ἀνάγκη εἰσαγωγῆς ξένων ἀγαθῶν ἐπέφερε τὴν ῥαγδαία ἐξάπλωση τοῦ τουρισμοῦ πέντε ἀστέρων μὲ ἀποτέλεσμα ἕνα μεγάλο μέρος τῶν Κουβανῶν δικηγόρων, μηχανικῶν, γεοπώνων καὶ εἰδικευμένων ἐπιστημόνων νὰ προτιμοῦν νὰ ἐργάζονται ὡς γκαρσόνια καὶ κηπουροὶ στὰ μεγάλα ξενοδοχεῖα, καὶ νὰ ὑπόκεινται στὴν συστηματικὴ διάβρωση τῶν ὑπηρεσιῶν ποὺ παράσχονται στοὺς ξένους τουρίστες, μὲσῳ τοῦ φιλοδωρήματος σὲ σκληρὸ νόμισμα, ἀπαρχὴ διαφθορᾶς.

Ἤδη ἡ Ἑλλάς, ὡς χώρα ἀποκλειστικὰ τουριστική, ἔχει ἀπὸ πολλὰ χρόνια γίνει τὸ γκαρσόνι τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς ὑφηλίου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι πιὸ προσοδοφόρο γιὰ τὸν νέο Ἕλληνα ἐπιστήμονα νὰ ζῇ ἀπὸ φιλοδωρήματα στὰ τουριστικὰ καταλύματα, παρὰ νὰ ἀσχολεῖται μὲ τὴν ἐπιστήμη του. Ἡ ἐνδεχομὲνη ἀποδοχὴ τοῦ διπλοῦ εὐροῦ θὰ ἐπιτείνῃ τὴν κουβανοποίηση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ἀλλὰ στὸν χῶρο τοῦ καπιταλισμοῦ, χωρὶς τὰ προαναφερόμενα τρία ἀγαθὰ τῆς σοσιαλιστικῆς Κούβας. Δηλαδή, ναρκωτικά, πορνεία, ἐγκληματικότητα ἀντὶ ἀσφαλείας, ἀκριβῆ καὶ ὑποβαθμισμένη παιδεία ἀντὶ γιὰ καθολικὴ δωρεὰν παιδεία μὲ πανεπιστημιακὸ ἐπίπεδο γιὰ ὅλους καὶ τέλος ἐξαθλιωμένη ὑγεία.

Ἡ σοσιαλιστικὴ Κούβα ὑπῆρξε ὁ Διογένης στὸ πιθάρι του, ὑπὸ ἐξαφάνισιν σήμερα. Ἡ  καπιταλιστικὴ Ἑλλὰς θὰ ὑπάρξῃ σύντομα τὸ λουμπενπρολεταριᾶτο ὑπὸ σχηματισμόν.


Δημήτρης Κιτσίκης                                 11 Μαΐου 2015

4 comments:

  1. http://epam-kavalas.blogspot.gr/2015/04/984-7-4-2015.html

    Όπως εξηγεί και ο κ. Καζάκης στο παραπάνω video, ένα διπλό νόμισμα θα είναι καταστροφή για την Ελλάδα. Ακόμα και οι υποστηρικτές της δραχμής, προτιμούν το Ευρώ από ένα διπλό νόμισμα.

    Παρ'όλο που η παραπάνω εκπομπή έλαβε χώρα πριν ένα μήνα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να την ακούσετε.

    ReplyDelete
  2. Διάσπαρτα σχόλια α) το πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ νόμισμα ἀλλά τὸ χρῆμα. Τὸ χρῆμα δὲν εἶναι πρόβλημα έπειδή ἄλλοι τόχουνε καὶ ἄλλοι δὲν τόχουνε - εἶναι καὶ αὐτό - ἀλλά πρωτίστως ἐπειδή διαιρεῖ τὴν ἀνθρώπινη συνείδηση σὲ δύο κομμάτια, καὶ τὴν τρελλαίνει. Τὰ δύο αὐτά κομμάτια εἶναι ἡ έμπειρική πραγματικότητα άφενός, καὶ ἀφετέρου ὴ ὑποτιθέμενη μεταμόρφωσή της σε ἀξία. Ἄν δὲν κάνω λάθος αὐτό προσπαθεῖ νὰ ἐξηγήσει ὁ Μάρξ στὸ πρῶτο δυσνόητο κεφάλαιο τοῦ... Κεφαλαίου.

    Ἡ πραγματικότητα δὲν ἔχει χρηστική ἀξία. Ἡ μετατροπή τῆς έμπειρικῆς πραγματικότητας σὲ άξία λέγεται ἰδεολογία ἤ κακῶς ἐννοούμενη θρησκεία. Κακῶς ἐννοούμενη, ὅταν ὁ πιστός άναγκάζεται νὰ πιστέψει σὲ ἕναν θεό γιὰ νὰ ἀντέξει τὴν απελπισία του, ἐνῷ ἡ καλῶς ἐννοούμενη θρησκεία εἶναι νὰ τοῦ παρουσιάζεται ὁ θεός τελεῖα, ὸπότε δὲν ὑπάρχει, διότι ἡ λέξη ὕπαρξη εἶναι μιὰ λογική ἀφαίρεση. Στὴν περίπτωση αὐτή, εἶναι ἀδιαχώριστος ὁ θεός άπό τὴν έμπειρία.

    β. Ἄν δὲν κάνω λάθος, ἀντίθετα ἀπό τὶς προσδοκίες τοῦ Μάρξ, ὁ κομμουνισμός ἐπικράτησε προσωρινά σὲ περιοχές καὶ κοινωνίες ποὺ δὲν εἶχαν ἐκχρηματιστεῖ κατὰ τὸν τρόπο τῆς προηγμένης τεχνολογικά Δύσεως. Αύτό έξηγεῖ κάπως τὴν γρήγορη έθνικιστική τροπή τοῦ κομμουνισμοῦ, παραδείγματα ὁ Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος τῆς Ῥωσίας καὶ ὅλο τὸ κατασκεύασμα τοῦ Σοσιαλιστικοῦ Ῥεαλισμοῦ, ποὺ εἶχε ἐπηρεάσει τὸ ΕΑΜ καὶ τὴν ΕΠΟΝ, καί - τὸ τὶ συνέβη στὴν Ἑλλάδα μὲ τὴ διάσταση ἐθνικοῦ καὶ διεθνιστικοῦ κομμουνισμοῦ εἶναι ἀπερίγραπτο. Στὴν Κοῦβα, ὸ Φιντέλ Κάστρο ἄν δὲν κάνω λάθος πάντα πρόβαλλε τὸν ἐθνικό Κουβανέζο ποιητή Χοσέ Μαρτί. Ὁ ἐθνικισμός εἶναι ἕνα ἐνδιάμεσο στάδιο στὸν ἐκχρηματισμό τῶν κοινωνιῶν ποὺ εἶναι ὀργανωμένες μέ βάση ἄλλες ἀξίες, π.χ. τοὺς θεούς καὶ τὰ πνεύματα. Ὅλη ἡ Καραϊβική ἀκόμα ἀσχολείται φαντάζομαι μὲ τὸ βουντού, καὶ μείς ἔχουμε τὴν Ἀγία Βαρβάρα ποὺ τῆς ἀποδίδονται τιμές άρχηγοῦ κράτους.

    γ. Τὸ πρόβλημα μέ αὐτά ποὺ λέει ὁ κος Καζάκης εἶναι ὅτι ὅλοι δυσκολεύομαστε νὰ δουμε μπροστά μας στό ἄμεσο ἀλλά καὶ στὸ μακρινό μέλλον μιὰ ἑλληνική ἐξουσία ποὺ θὰ κοβει χρῆμα, δραχμές ἤ...πέσος. Μακάρι νὰ γίνει αὐτό,άλλά τότε γιατί νὰ μὴν εἶναι μιὰ παγκόσμια ἑλληνική κυβέρνηση, ἄν θέλουμε νὰ φανταστοῦμε καὶ νὰ παραδεχτοῦμε ὅτι φανταζομαστε ; Γιατί λοιπόν ὁ κος Καζάκης, ἀλλά καὶ ο Ἀλαβάνος καὶ ἄλλοι μιλάνε γιὰ πλάν Μπι καί διάφορα τέτοια, μέ δική μας ἀπόφαση - δηλαδή,ποιοί εἴμαστε ἐμείς - καὶ ὑπαινίσσονται μιὰ μελλοντική ´ἔλευση ἑλληνικῆς ἐξουσίας όπου θὰ ὑπάρχει ὑποτίθεται ἐθνική οἰκονομική πολιτική ;

    Θά γίνει ἐπαναστατική κυβέρνηση ; Εἶναι μεγάλο πρόβλημα γιὰ τὸν διανοούμενο νὰ μένει διανοούμενος, δηλαδή νὰ μὴν ἀντικαθιστᾷ τὸ εἶναι μὲ αὐτό πού θάπρεπε νᾶναι. Ἀλλά αὐτό δὲν σημαίνει ότι ὸ φιλελευθερισμός εἶναι αύτό ποὺ εἶναι. Ἴσα ἴσα, ὸ φιλελευθερισμός εἶναι μια θρησκεία ποὺ μετατρέπει τὴ συνείδηση σὲ χρῆμα. Τὸ χρῆμα εἶναι ὁ Μωάμεθ τῶν φιλελεύθερων μουντζαχεντίν.

    ReplyDelete
  3. Αρκετές πόλεις-κράτη της αρχαιότητας χρησιμοποίησαν νόμισμα με το όνομα δραχμή με πιο σημαντική περίπτωση αυτή της Αθήνας και μάλιστα την περίοδο της ακμής της. Ακόμα όμως και την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου η δραχμή χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα σε πολλές περιοχές του τότε ενοποιημένου ελληνιστικού κόσμου. Αργότερα αντικαταστάθηκε πλήρως από το ρωμαϊκό δηνάριο και έπαψε να χρησιμοποιείται ως νόμισμα. Με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους η Δ΄ Εθνοσυνέλευση του Άργους θα ορίσει ως νέο νόμισμα το φοίνικα. Όμως μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και την ανάρρηση του επιλεχθέντος από τις ξένες δυνάμεις Βαυαρού Όθωνα στο νεοσύστατο θρόνο του Βασιλείου της Ελλάδος τα πράγματα θα αλλάξουν.
    Η Ευρώπη αγνόησε και περιφρόνησε τον πολιτισμό της Ρωμανίας (της κακώς επονομαζόμενης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) και τη μετεξέλιξη του αρχαιοελληνικού μας πολιτισμού στο ρωμαίικο πολιτισμό μας. Η Ευρώπη, για να το πούμε σχηματικά, έμεινε καθηλωμένη στον Παρθενώνα, αγνοώντας πλήρως και περιφρονώντας την Αγιά Σοφιά. Ο Όθωνας και οι αντιβασιλείς του προέρχονταν από αυτό ακριβώς το κλίμα της αρχαιολατρίας και ερχόμενοι εδώ, αφού αρνήθηκαν να κατανοήσουν την πραγματικότητα που έβλεπαν μπροστά τους, θέλησαν να «αναστήσουν» την αρχαία Ελλάδα, και μάλιστα όπως την είχαν πλάσει στο μυαλό τους. Ένα από τα πολλά που επέβαλλαν προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν και η νομισματική αλλαγή με την κατάργηση του φοίνικα και την επιβολή της δραχμής, η οποία και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 2002.
    Το solidus ή σόλιδος εισήχθη στην κυκλοφορία το 312 από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο σε αντικατάσταση του δηναρίου. Η ονομασία του προέρχεται από το λατινικό επίθετο «solidus» (σταθερός), το οποίο όμως με τη σειρά του προέρχεται από το ελληνικό «όλος». Από αυτήν τη ρίζα προέρχεται πλήθος αγγλικών λέξεων όπως solid, soldier, solicit, solidarity, solidity κλ. Ο σόλιδος ήταν νόμισμα από καθαρό χρυσό, εικοσιτεσσάρων καρατίων, βάρους 4,48 γραμμαρίων. Η παραγωγή του θα συνεχιστεί για πάνω από χίλια χρόνια μέχρι τα μέσα του 14ου αιώνα, που θα αντικατασταθεί από τον Ιωάννη Ε΄ τον Παλαιολόγο με την εισαγωγή του «σταυράτου». Παρά τη νόθευση που υπέστη κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της κυκλοφορίας του, ο σόλιδος αποτελεί το πλέον μακροχρόνιο, και σταθερό νόμισμα στην ιστορία της ανθρωπότητας ενώ η σημασία του υπήρξε τεράστια. Για πολλούς αιώνες υπήρξε το μόνο αξιόπιστο μέσο των εμπορικών συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο φτάνοντας να χρησιμοποιείται από τον Αραβικό κόσμο μέχρι τις Ινδίες και τις εσχατιές της Ασίας. Η σπουδαιότητά του και η διεθνής του σημασία ήταν τόσο μεγάλη που συχνά χρησιμοποιήθηκε και ως διπλωματικό όπλο στις διεθνείς σχέσεις της Ρωμανίας.
    Κατά την υπερχιλιόχρονη χρήση του ο λαός στις καθημερινές του συναλλαγές χρησιμοποίησε για το σόλιδο και άλλες ονομασίες, όπως «νόμισμα», «χρυσίον», «υπέρπυρον», ενώ συχνά λάμβανε το όνομα του αυτοκράτορα επί του οποίου κυκλοφορούσε, όπως πχ «Μιχαλάτο» επί Μιχαήλ, ή το γνωστότερο σε μάς «Κωνσταντινάτο» επί Κωνσταντίνου. Κατά την οθωμανοκρατία, αλλά και μετά την απελευθέρωσή μας το «Κωνσταντινάτο» εκτός από τη νομισματική του αξία, απέκτησε θρησκευτική αλλά και συμβολική αξία εκφράζοντας τη συνέχεια του αγωνιζόμενου και απελευθερούμενου γένους.

    Δραχμή λοιπόν ή solidus; Εγώ προτείνω με κάθε βεβαιότητα solidus και μάλιστα γραμμένο και με τα δύο αλφάβητα. Και αυτό για να υπενθυμίζομε καθημερινά στους εαυτούς μας ότι η ιστορία της Ρωμανίας είναι η ιστορία της δική μας πατρίδας και ότι η κρατική συλλογικότητα στην οποία ζούμε σήμερα είναι συνέχεια εκείνης της συλλογικότητας. Solidus λοιπόν, για να υπενθυμίζομε στους εαυτούς μας και στις επόμενες γενιές ότι και η Λατινική γραμματεία είναι και αυτή γραμματεία του γένους μας, γιατί οι αυτοκράτορες και οι λόγιοι της πατρίδας μας έγραψαν και στα Λατινικά, γιατί πολλοί Άγιοι Πατέρες της Ορθόδοξης παράδοσής μας έγραψαν και στα Λατινικά. Είναι όλα δικά μας και δε θέλομε να παραπέσουν και να τα οικειοποιούνται άνθρωποι που δεν έχουν τις προϋποθέσεις και τον πολιτισμό να καταλάβουν το πραγματικό τους νόημα.

    ReplyDelete
  4. Ἄρα τὸ σόλιντους εἶναι τὸ εὐρώ (άπαίσιο ὄνομα) καὶ πέρα ἀπό τὴν ὀνομασία τὸ θέμα εἶναι ποιὸς τὸ ἐκδίδει. Ἄν πιστεύουμε στὴν ἰσότητα τῶν ἀνθρώπων, δὲν θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐκδίδει κανείς. Ἰσότητα, ὄχι - μάλλον ταυτότητα.

    Πέρα ἀπό τὴν ἐγγύησή του γιὰ`τὴν καθαρότητα τοῦ μετάλλου ὁ Αύτοκράτορας εἶναι ἡ γέφυρα μὲ τὸ θεῖο, τὸ αἰώνιο. Ἐδώ ὄμως δὲν πρέπει νὰ μετρήσουμε χίλια χρόνια ἀλλά πολύ περισσότερα. Ποιά αἰωνιότητα εἶναι σίγουρη ; Αὐτή ἐδῷ.

    Συμπέρασμα. Εἴμαστε ἐγκληματικά ἀνόητοι νὰ καταρρέει ἡ Βαβέλ τοῦ χρήματος καὶ νὰ κάνουμε ὅλοι σὰν μουρλοί γιὰ νὰ τὴν ξαναστήσουμε. Εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό ἔγκλημα, εἶναι λάθος !

    ReplyDelete