Jan 13, 2014

85 - Οἱ δημοσιογράφοι ὡς πόρνοι

85 - Οἱ δημοσιογράφοι ὡς  πόρνοι

Θέλω νὰ εὐχαριστήσω τὸν κύριο Νικόλαο Κ. Παρθένη ἀπὸ τὰ Ἄγραφα ὁ ὁποῖος μοῦ ὑπενθύμισε σὲ σημερινὸ σχόλιό του, στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου, τὸν χαρακτηρισμὸ αὐτὸ τοῦ περιφήμου Ἀμερικανοῦ δημοσιογράφου τοῦ New York Times, τοῦ ΙΘ΄αἰῶνος, John Swinton (1829-1901), φίλου τοῦ Κὰρλ Μάρξ.

Swinton λοιπόν, ἀπαντῶντας, τὸ 1883, σὲ κάποιον ποὺ εἶχε σηκώσει τὸ ποτήρι του στὴν ὑγεία τοῦ ἀνεξαρτήτου τύπου, ἀπήντησε ἐξωργισμένος: "Δὲν ὑπάρχει στὴν Ἀμερικὴ κάτι ποὺ δύναται νὰ ὀνομασθῇ ἀνεξάρτητος τύπος, ἐκτὸς ἔξω στὴν ἐπαρχία. Εἶσθε ὅλοι σκλάβοι: τὸ γνωρίζετε καὶ τὸ γνωρίζω. Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας ἀπὸ ἐσᾶς ποὺ τολμᾷ νὰ ἐκφράσῃ μίαν ἀνεξάρτητη γνώμη. Ἐὰν τὸ εἴχατε κάνει θὰ ἠξεύρατε ὅτι ποτὲ δὲν θὰ ἐδημοσιεύετο. Ἐγὼ πληρώνομαι 150 δολλάρια γιὰ νὰ κρατῶ ἐκτὸς δημοσιεύσεως τὴν εἰλικρινῆ μου γνώμη ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα στὴν ὁποία ἐργάζομαι...Ὅποιος θὰ ἦταν τόσο τρελὸς ὥστε νὰ τολμήσῃ νὰ γράψῃ τὴν εἰλικρινῆ του γνώμη θὰ εὑρίσκετο πεταμένος στὸν δρόμο ψάχνοντας γιὰ ἄλλη δουλειά. Ἡ δουλειὰ τοῦ Νεοϋρκέζου δημοσιογράφου εἶναι νὰ παραχαράσσῃ τὴν άλήθεια, νὰ ψεύδεται ἀνοικτά... νὰ πουλᾷ τὴν πατρίδα του καὶ τὴν φυλή του γιὰ νὰ ἐξασφαλίσῃ τὸ καθημερινό του ψωμί... Εἴμεθα τὰ ἐργαλεῖα καὶ οἱ ὑποτακτικοὶ τῶν πλουσίων ὀπίσω ἀπὸ τὴν σκηνή... Τὸ ταλέντο μας, ἡ ζωή μας, οἱ δυνατότητές μας, ὅλα εἶναι ἰδιοκτησία τῶν ἄλλων. Εἴμεθα διανοούμενοι πόρνοι". (E. J. Schellhouse, The New Republic, 1883, σ. 122-123).

Τὸ πλέον ἀπίστευτο ψεῦδος ποὺ ὑποχρεώνεται νὰ ἐκστομῇ τὸ σύνολο τῶν πορνῶν δημοσιογράφων εἶναι νὰ δηλώνῃ ὅτι Χρυσῆ Αὐγή,  17 Ν., οἱ Πυρῆνες τῆς Φωτιᾶς καὶ  ἡ οἱαδήποτε ἄλλη νόμιμη ἀπαγορευμένη πολιτικὴ ὀργάνωση εἶναι ἐγκληματικὲς ὀργανώσεις καὶ ὄχι πολιτικές! Τοὺς ὑπενθυμίζουμε ὅτι γιὰ τοὺς ἱστορικούς, μόνον οἱ ὀργανώσεις κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου δύνανται νὰ ἀποκαλοῦνται ἐγκληματικές. Οἱαδήποτε ὀργάνωση ποὺ δρᾷ στὰ πλαίσια τῆς ἐγχωρίου ἤ τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς καὶ ἡ ὁποία φυσικὰ ξεπερνᾷ κατὰ πολὺ τὰ ἐλάχιστα σὲ σύγκριση ἐγκλήματα τῶν ὀργανώσεων τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου, μὲ ἑκατομμύρια θύματα, ὅπως τὸ ΝΑΤΟ φερ'εἰπεῖν, δὲν δύναται νὰ θεωρηθῇ ἐγκληματικὴ ὀργάνωση διότι στὴν ἀντίθετη περίπτωση, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση τῶν Σαμαρᾶ καὶ Βενιζέλου ποὺ εἶναι μέλος τοῦ ΝΑΤΟ πρέπει νὰ θεωρηθῇ ἐγκληματικὴ ὀργάνωση. Αὐτὸ λέγει ἡ ἁπλῆ λογικὴ, ἀγαπητοὶ πόρνοι δημοσιογράφοι, κατὰ τὸν John Swinton πάντα.


                        Δημήτρης Κιτσίκης                                 13 Ἰανουαρίου 2014 

5 comments:

  1. Αγαπητέ κύριε Κιτσίκη,
    συγχαρητήρια γιατί υπενθυμίσατε στους νέους πως οι δημοσιογράφοι είναι πιό πόρνες από τις πόρνες. Εμείς οι παλιοί το ξέραμε χρόνια

    ReplyDelete
  2. Θα μπορούσε ωστόσο να πει κανείς ότι οι δημοσιογράφοι πορνεύονται σαν βοηθητική δουλειά, ενώ έχουνε μια κύρια δουλειά που είναι η εξής : να παρουσιάζουν στον κόσμο τον Φαραώ. Δηλαδή κατά κάποιον τρόπο είναι ιερείς. Η βασική δουλειά του δημοσιογράφου είναι να σου λέει πώς ξύπνησε ο ηγεμόνας, τι έφαγε, τι αποφάσισε, κ.λπ.κ.λπ. Η δουλειά τους δεν είναι να λένε την αλήθεια, Η δουλειά τους είναι να λένε πως υπάρχει ένας ηγεμόνας που είναι αθάνατος, ενώ όλοι οι άλλοι δεν είναι και επιπλέον τον υπηρετούν.

    ReplyDelete
  3. Ὑπάρχουν σήμερα ΜΜΕ πού πρωτοστατοῦν στήν ταύτιση τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς μέ τό ἔγκλημα. Ὑπάρχουν καί ΜΜΕ πού τήν ἐξωράϊσαν καί συνεχίζουν νά τό κάνουν. Οἱ πόρνες τοῦ ΜΕΓΚΑ καί τῶν συστημικῶν κομματικῶν γραφείων τύπου, ὅπως καί οἱ πόρνες τοῦ ΕΞΤΡΑ3 καί οἱ κομιστές τοῦ ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟς παρά τίς διαφορές τους - ἐπιφανειακές γιά μένα ἀφοῦ οἱ πόρνες διαφέρουν μόνο στό χτένισμα καί στό τακούνι πού φορᾶνε - ἔχουν κάτι κοινό. Τά ἀφεντικά καί τῶν μέν καί τῶν δέ χρηματοδοτοῦνται ἀφειδῶς μέ θαλασσοδάνεια ἀπό τίς τράπεζες, τήν ἴδια στιγμή πού ἔχουν φεσώσει κυριολεκτικά τά δημόσια ταμεῖα.. Πόρνοι οἱ μέν , πόρνοι καί οϊ δέ

    Ὅλα αὐτά εἶναι συνέπεια τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ἐνημέρωση ἀπό ἀγαθό πρός ἐξυπηρέτηση τοῦ δημοσίου συμφέροντος μετετράπη σέ προϊόν ἀγοραπωλησίας δηλαδή σέ μέσον προσπορισμοῦ κέρδους...

    ReplyDelete
  4. Ο αγαπητός Πουτιν είχε πει πρόσφατα:

    "Δημοκρατία είναι το συμφέρον της πλειοψηφίας, όπως αυτό γίνεται αντιληπτό από την... μειοψηφία"

    ReplyDelete
    Replies
    1. Υπήρχε ένας Γάλλος πολιτειολόγος του 19ου αιώνα, ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ, ο οποίος λένε ότι είπε ότι η Γαλλική Επανάσταση δεν ήταν τομή, αλλά η συνέχιση και η εδραίωση του Παλαιού Καθεστώτος, της απόλυτης μοναρχίας δηλαδή. Εφόσον ο τύπος είναι το σήμ κατατεθέν της δυτικής δημοκρατίας, ίσως η άποψη του Τοκβίλ να μπορεί να φωτίσει το ρόλο του τύπου.

      Delete