Oct 1, 2014

142 – Μόνη λύση ἡ ἐπάνοδος τῆς βασιλείας

142 – Μόνη λύση ἡ ἐπάνοδος τῆς βασιλείας

Μόλις ἐπέστρεψα ἀπὸ τὸ ΙΒ' ῥωσικὸ φόρουμ τῆς Ῥόδου, πεπεισμένος περισσότερο ἀπὸ ποτὲ πὼς μόνον ὁ μοναρχικὸς θεσμὸς δύναται νὰ σώσῃ τὴν ἑλληνικὴ κρατικὴ ὀντότητα ἀπὸ τὸν πλήρη καταποντισμό. Φυσικὰ δὲν βασίζω τὴν πεποίθηση αὐτὴ στὸν ἑλληνικὸ λαὸ ὁ ὁποῖος κοιμᾶται ὄρθιος μὴ δυνάμενος πλέον νὰ προσφέρῃ στὴν κοινωνία οὔτε κἄν μία ζωή, νὰ γεννήσῃ οὔτε κἄν ἕνα τέκνο, σκεπτόμενος ἀποκλειστικὰ νὰ λάβῃ μία συνταξιούλα καὶ ἀπὸ τὴν παραμονή του στὸ καφενεῖο νὰ περάσῃ ἀθόρυβα στὸ νεκροταφεῖο ποὺ θὰ πληρώσῃ τὸν τάφο του μὲ τὴν σύνταξή του. Αὐτός, συνηθισμένος νὰ ἐπαναλαμβάνῃ ὅτι, «αὐτὰ δὲν γίνονται πλέον», βασιλεῖες καὶ τὰ τοιαῦτα, καὶ δεχόμενος ἀδιαμαρτύρατα, μὲ τοὺς παπάδες του, νὰ παραβιάζονται στὴν ἐκκλησία τὰ ἱερὰ κείμενα ἀπὸ τὴν μονίμως ἐξευτελισμένη πολιτικὴ ἡγεσία, ἡ ὁποία μετέτρεψε τὸ «νίκας τοῖς Βασιλεύσι» σὲ «νίκας τοῖς Εὐσεβέσι», δηλώνει ὅτι ἡ βασιλεία δὲν δύναται νὰ προσαρμοσθῇ μὲ τὸ ἀθάνατο ἑλληνικὸ πνεῦμα ποὺ φωλιάζει πάντα στὰ σημερινὰ ἀνθρώπινα ἐρείπια κοντὰ στὴν Ἀκρόπολη. Σημειωτέον ὅτι ἐνῷ διαμαρτύρονται γιὰ τὴν κυβερνητικὴ ἀπόφαση νὰ παραμένουν ἀνοικτὰ τὰ καταστήματα τὴν Κυριακὴ ποὺ δῆθεν δὲν τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ἐκκλησιάζονται, οἱ διαμαρτυρόμενοι αὐτοὶ δὲν πατᾶνε ποτὲ στὴν ἐκκλησία.

Παράλληλα ὅμως ὁ λαὸς ὑμνεῖ τὸ Βυζάντιο ποὺ τὸ θεωρεῖ ἀμιγῶς ἑλληνικό, περιμένει τὸν Μαρμαρωμένο Βασιλιᾶ ποὺ φυσικὰ δὲν εἶναι ὁ πρόεδρος Δημοκρατίας, φλυαρεῖ ἀκατάσχετα στὸν καφενὲ ὅτι θὰ πάρῃ τὴν... Βασιλεύουσα!

Τὸ 2001, δηλαδὴ πρὸ 13 ἐτῶν, οἱ ἐκδόσεις Ἔσοπτρον ἐδημοσίευσαν βιβλίο μου μὲ τίτλο, «Τὸ Βυζαντινὸ πρότυπο  διακυβερνήσεως καὶ τὸ τέλος τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ»,  τίτλος ποὺ ἐσήμαινε ἀναγκαιότητα γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἀπολύτου μοναρχίας χωρὶς κοινοβούλιο, κατὰ τὸ βυζαντινὸ πρότυπο. Κάθεν ἡμέρα ποὺ περνᾷ μᾶς φέρνει πιὸ κοντὰ στὸ ποθούμενο, δηλαδὴ στὴν ἐπάνοδο τοῦ μοναρχικοῦ θεσμοῦ ἀπολύτου βασιλείας, εἴτε τύπου Βορείας Κορέας ἤ τοῦ συνεχιστοῦ τοῦ Βυζαντίου,  τοῦ Πούτιν τῆς Ῥωσίας.

Σήμερα, στὸ κρατίδιο, ὅλοι ἐπιζητοῦν τὴν ἔλευση τοῦ ἥρωος, ὅλοι ἔχουν στραμμένα μὲ ἀγωνία τὰ ὄμματά τους πρὸς τὸν  τάφο τῆς Ἀμφιπόλεως μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ ἐγερθῇ ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλέων, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, συνάμα ὅμως ὡς πυγμαῖοι ποὺ ἔχουν ξεχάσει τὴν γλῶσσα τους σὲ μία προτεραία καταστροφή, ψελλίζουν, χωρὶς νὰ καταλαβαίνουν τὴν ἔννοια τῶν λέξεων, ὅτι θέλουν δημοκρατία καὶ ἐλευθερία, κατακτήσεις ποὺ θὰ τοὺς  ἀφαιρέσουν οἱ βασιλεῖς.

Ἄν καὶ ὀνειρευόμεθα νὰ γίνουμε Δανία, μερικοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι μετὰ τὴν παρέλευση 150 ἐτῶν οἱ Δανοὶ βασιλεῖς μας εἶναι ἀκόμη ξένοι. Πλήρης παραλογισμὸς χουφτάλων τῆς πάλαι ποτὲ ἑλληνικῆς κοινωνίας τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ πολιτογραφοῦμε Ἀφγανοὺς καὶ Πακιστανοὺς πρώτης γενεᾶς.

Ἕνα εἶναι σίγουρο. Οἱ βασιλεῖς μας θὰ ἐπανέλθουν ἀλλὰ ἐὰν κάποιοι στενοχωροῦνται ποὺ δὲν εἶναι λαὸς ὅπως  λαὸς εἶναι φυσικὰ ὁ Παπούλιας, πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἄς πάρουν τὰ βουνὰ μὲ τὰ δεκανίκια τους καὶ ἄς μᾶς φέρουν βασιλέα ἕναν Ἄρη Βελουχιώτη. Ἀπόλυτη μοναρχία θέλουμε: κομμουνιστική,  βυζαντινὴ ἤ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.

Δημήτρης Κιτσίκης                                 1η Ὀκτωβρίου 2014


50 comments:

  1. Παρακαλῶ τοὺς σχολιαστὲς νὰ ἐπικεντρώνονται στὸ θέμα τοῦ ἄρθρου ἀντὶ νὰ παρουσιάζουν ἰδέες, ἐνδιαφέρουσες μὲν ἀλλα ἄσχετες μὲ τὸ θέμα τοῦ ἑκάστοτε ἄρθρου.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  2. Ἡ ἀλλεργία στὴ βασιλεία προκύπτει 1) ἀπὸ τὴν ταύτιση τῆς κοινωνικῆς καὶ κάθε καταπίεσης, ποὺ εἶναι προοίμιο τοῦ θανάτου, μὲ τὴ βασιλεία, ώς τὸ πιὸ ἔκδηλα ἱεραρχικὸ πολίτευμα 2) άπὸ τὴ μὴ πίστη σὲ μετὰ θάνατον ζωή, ποὺ στερεῖ ἀπὸ τὸν πόνο τὸ νόημά του 3) άπὸ τὴ μὴ πίστη σὲ ἕναν ὐπερβατικό κόσμο ποὺ νὰ βρίσκεται σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν γήινο κόσμο, ὥστε νὰ μπορεῖ ἕνας βασιλέας νὰ πεῖ ὅτι βασιλεύει ἐλέῳ Θεοῦ. Ὑπάρχει ὄμως ἕνα ἄλλο ζήτημα. Τὶ ἔχει σημασία, αὐτό ποὺ πρέπει νὰ γίνει, ἤ αὐτό ποὺ γίνεται ; Ὅταν κάποιος λέει, ἐγὼ θέλω βασιλεία, δὲν μπορεῖς νὰ τοῦ πεîς, αὐτό δὲν γίνεται, κοῖτα νὰ παραμείνεις στὴ γωνιὰ σου. Διότι αὑτὸ ποὺ σοῦ εἴπε μόλις ὐπῆρξε.Ἐπομένως, τὸ πολίτευμα δὲν ἔχει νὰ κάνει μονάχα μὲ τὴν ἱστορία, άλλὰ καὶ μὲ τὴ συνείδηση, τὴ σκέψη. Ὁ ὀπαδός τῆς ἀπολύτου μοναρχίας βλέπει ὄτι ὐπάρχει στὸν κόσμο ἔνα θεϊκό χέρι, καὶ θέλει να ταιριάξει ἡ ζωὴ τῶν άνθρώπων μὲ αὑτὸ ποὺ ὐπάρχει οὔτως ἤ ἄλλως. Μὲ ἄλλα λόγια, θέλει νὰ πάψει ἠ δυσαρμονία. Ποῦ ὀφείλεται ὄμως ή δυσαρμονία ; Δὲν ὀφείλεται ἠ δυσαρμονία στὸ ὄτι χωρίζουμε τὸν κόσμο στὰ δύο, στὸν θεϊκό κόσμο καὶ στὸν άνθρώπινο ; Έπομένως, ἠ τομή άνάμεσα στοὺς δύο κόσμους δὲν εἶναι ἄσχετο θέμα, νομίζω.

    ReplyDelete
  3. 1) Οἱ μοναδικοὶ κυβερνῆτες πού εἶχαν πράγματι διάθεση προσφορᾶς ἦσαν αὐτοὶ πού ἐχαρακτηρίσθησαν ἀπό τήν κατεστημένη ἱστοριογραφία αὐταρχικοί. Ὁ Καποδίστριας καὶ ὁ Ὄθων. Ὁ πρῶτος ἐδολοφονήθη, τὸν δεύτερο τὸν ἔδιωξαν μὲ τὶς κλωτσιές. Οἱ ὑπόλοιποι μέχρι σήμερα βασιλεῖς ἦσαν σκέτοι πολιτικάντηδες, ἄρα σαβούρες καί ἐπιζήμιοι…

    2) Ὅπως πολὺ παραστατικὰ ἀποδίδει τὴν οὐσία τῶν πραγμάτων ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος

    « Η ἱστορία τοῦ Αίῶνος αὐτοῦ ἐγράφη ὑπό την Χαντζάραν τῶν Κλεφτῶν και ὑπό το τακοῦνι τῶν Βουλευτῶν. Καί με ΨΕΥΔΗ δεν δημιουργοῦνται ΕΘΝΗ. …Οἱ Κλέφται ἐλευθέρωσαν τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀμέσως ἔπειτα τὴν ΕΣΚΟΤΩΣΑΝ….Οἱ δὲ Κλέφται, οἱ φύσει παραβάται παντὸς ἀνθρωπίνου καὶ θείου νόμου, δὲν ἐγνώρισαν νὰ βοηθήσουν τὸν Βασιλέα των εἰς κατασκευὴν διαδόχων· Διότι οἱ Κλέφται εὑρίσκονται χωμένοι παντοῦ ὅπου δὲν ἔχουν καμμίαν θέσιν καὶ ποτέ των ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἶναι. Ἀλλὰ οἱ Ἥρωες-Κλέφται - ἑξαιροῦνται οἱ Νησιώται οἱ μόνοι σεμνοί, λογικοί, ἀληθεῖς πατριῶται, καὶ ἀφιλοχρήματοι - ἐνόμισαν ὅτι ὁ Ἑλληνισμός, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐνεφύσησε τὴν πνοὴν τῆς Ἐγέρσεως, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐξύπνησε καὶ τοὺς ἐκλώτσησε διὰ νὰ μεταχειρισθοῦν τὸ ἀτομικόν των αἴσθημα τῆς Ἐλευθερίας καὶ τὸ πλιατσικολογικόν των αἴσθημα, διὰ τὸ Πανελλήνιον καλὸν καὶ δημιουργήσουν Πατρίδα, ἐνόμισαν ὅτι, ὁ Ἑλληνισμὸς ἐπαιδεύετο καὶ ἐβόγγα ὀδυνηρότερον ὑπὸ τὰς ἁλύσεις του, διὰ νὰ τοὺς δημιουργήσῃ αὐτούς, Ἄρχοντας καὶ Βασιλίσκους, διὰ νὰ τοὺς δημιουργήσῃ αὐτῶν μόνον Πατρίδα. Ἀλλὰ οἱ Κλέφται ἐνόμισαν, ὅτι εἶχον τὸ δικαίωμα νὰ φαντασθοῦν αὐτό. Ἀλλὰ οἱ Κλέφται ἐνόμισαν, ὅτι ἠδύναντο νὰ ἄρξουν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἀλλὰ οἱ Κλέφται ἐνόμισαν, ὅτι ἠδύναντο νὰ δημιουργήσουν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ οἱ κλέφται ἐνόμισαν, ὅτι ἠδύναντο νὰ δημιουργήσουν, ἔστω αὐτοὶ δι᾿ ἑαυτοὺς μόνον, μίαν μικρὴν Παστρικὴν Πατρίδα, ἡ ὁποία νὰ μὴν εἶναι μόνον, ἁπλοῦν Κλεφτικὸν Τσουλικὸν Λιμέρι. Διότι, ὅ,τι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ φαντασθῇ κανείς, οὔτε διὰ κωμειδύλλιον, αὐτὸ ἔγινε καὶ γίνεται ἐδῶ, ἕναν ὁλόκληρον τώρα αἰῶνα. Ἁπλοί, ἀνδρεῖοι, ἡρωϊκοὶ ὁπλαρχηγοί, θεότυφλοι καὶ ἰδιοτελεῖς νὰ διευθύνουν Κράτος! Διότι ὑπὸ ὅλα τὰ ψεύματα, οἱ ΕΥΖΩΝΟΙ αὐτοὶ ἐκράτησαν καὶ διηύθυναν τὰ πάντα σύμφωνα μὲ τὴν ἀγραμματωσύνην των, τὸ τοπικόν των συμφέρον, τὸ Ἀτομικόν των Συμφέρον καὶ τὴν Ἐγωϊστικήν των Μανιακὴν ΦΙΛΑΡΧΙΑΝ. Ἀγραμματότατοι, ἀμαθέστατοι καὶ κουτσουρικότατοι, πρὸς ἀντίληψιν τοῦ Γιγαντιαίου ἔργου τῆς Δημιουργίας Ἑλλάδος, ἀλλ᾿ ἀρχομανεῖς, μὲ ὅλα τὰ ἄγρια, ἐγωϊστικὰ καὶ πλιατσικολογικὰ ἔνστικτα τοῦ Κλέφτου παρεβίασαν τὰ πάντα, κατεχράσθησαν τῶν πάντων. Ἀπὸ στρατιῶται τῆς φυλῆς, ἐχρίσθησαν Ἀρχηγοί. Ἀπὸ Πληρεξούσιοι, ἔγιναν, Κύριοι. Ἐνόμισαν ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς ὤφειλε νὰ θυσιάζεται καὶ νὰ χάνεται δι᾿ αὐτούς, ἀκριβῶς ὅπως οἱ Τωρινοὶ νομίζουν, ὅτι πρέπει νὰ θυσιασθῇ καὶ χαθῇ ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμός, διὰ νὰ κάθωνται αὐτοὶ ξαπλωμένοι εἰς τὰ καφφενεῖα καὶ τὰ θέατρα. Διὰ νὰ βασιλεύουν αὐτοί. Διὰ νὰ κάνουν τὸ κέφι των. Τὸ Ἔτσι-Θέλω των. Ἀντὶ νὰ χώσουν τὴν σακαράκαν των εἰς τὴν θήκην της καὶ νὰ ὑποταχθοῦν εἰς τὸ Πνεῦμα, Αὐτοί, μὲ τὴν Χαντζάραν των ὑπεδούλωσαν….» ( ΝΕΟΝ ΠΝΕΥΜΑ )

    ReplyDelete
  4. 3) Τὸ ξήλωμα τῆς βασιλείας ἄρχισε τὸ 1843 μὲ τὴν « ἐπανάσταση» τῆς 3ης τοῦ Σεπτέμβρη, ὅταν οἱ κατσαπλιάδες μὲ μπροστάρηδες τοὺς Μακρυγιάννη καὶ Καλλέργη ἀπαίτησαν τὸ λεγόμενο Σύνταγμα. Κάτι πού κανεὶς δὲν ἤξερε τί ἐσήμαινε καὶ σὲ τί ἐχρησίμευε. Στὴν νεοελληνικὴ παραλλαγὴ του ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα Σύνταγμα - ἀντικλείδι τῆς μόλις πρὸ ἑνὸς ἔτους ( 1842) λειτουργούσης Ἐθνικῆς Τραπέζης. Διότι αὐτοὶ οἱ πρώην ἀγωνιστὲς, καὶ μετέπειτα βουλευτὲς, μὲ τὴν ἵδρυση Τραπέζης ἔχαναν τὴν δυνατότητα νὰ δανείζουν μὲ τοκογλυφικὰ ἐπιτόκια τῆς τάξης τοῦ 40%, ἐνῶ τὸ κρατικὸ ἐπιτόκιο τῆς τραπέζης τοῦ Ὄθωνα ἦταν στὸ 10%. Τά λόγια τοῦ Μακρυγιάννη πού παρέθεσα στο θέμα τοῦ Κιτσίκη για τον Ἠλιοῦ ( Εἰπωμένα σέ συνεδρίαση τῆς Βουλῆς τό 1844 καί δημοσιευμένα σε ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς ) εἶναι ἐνδεικτικά τοῦ ποιοῦ τῶν « ἐπαναστατῶν» και πρώην ὁπλαρχηγῶν. Ξέρει πολύ καλά τι γράφει παραπάνω ὁ Γιαννόπουλος. Τά θυμίζω " Ἄν εἶναι νά μείνωμεν ἡμεῖς νηστκοί, ἄς πάη στό διάβολο ἡ ἐλευθερία. Ἔφαγαν αὐτοί, ἄς φᾶμε καί ἐμεῖς τώρα "

    Ἡ χαριστικὴ βολὴ στὸν Ὄθωνα ἐδόθη τὸ 1862, ὅταν οἱ «δημοκράτες» καὶ τότε ἐθνικόφρονες τοῦ ἔδωσαν τὰ παπούτσια στὸ χέρι. Ἕνα χρόνο ἀργότερα ξέσπασε ἡ ἔνοπλη και πολυαίμακτη ἐμφύλια σύγκρουση τοῦ 1863 ἀνάμεσα στήν σάρα καί τήν μάρα, μὲ ἐπίκεντρο τὸ κτίριο τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης. Τυχαῖο ; Δὲν νομίζω. Μᾶλλον ἤθελαν να προλάβουν τον ἐρχομό τοῦ Γεωργίου τοῦ Α, τόν Ὀκτώβριο. Φοβόντουσαν μήν τούς ἔβγαινε « αὐταρχικός» σάν τόν Ὄθωνα καί τόν Καποδίστρια φαίνεται…

    4) Πρῶτο συμπέρασμα. Οἱ νεοέλληνες δὲν μποροῦν νὰ φτιάξουν ἀπὸ μόνοι τους κράτος, ἀφοῦ θέλουν ὁ καθένας ἕνα γιά λογαριασμό του. Καλύτερα νὰ ἐνσωματωθοῦν ὡς ἐπαρχία μιᾶς τῶν συνορευουσῶν χωρῶν ( Ἀλβανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Τουρκίας,ἐξαιρῶ τά Σκόπια πού καὶ αὐτὰ ἀποτελοῦν ψευδοκράτος σὰν τὴν Ἑλλάδα ), ὁπότε καὶ θὰ μεγαλουργήσουν.

    Δεύτερο συμπέρασμα. Ἡ «ἐχθρότης» τῶν νεοελλήνων πρὸς τοὺς σημερινοὺς τραπεζίτες δὲν διακρίνεται γιὰ τὰ πολιτικὰ ἢ ταξικὰ χαρακτηριστικά της. Περισσότερο ἔχει ἀτταβιστικὸ περιεχόμενο 2 αἰώνων, κουτοπονηριά, εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὴν ἐπαιτεία, τὸ γιουρούσι στὸ ταμεῖο ( γιατί να φάει αὐτός περισσότερα ἀπό μένα), τὴν ἐπιβίωση τοῦ καραγκιόζη…

    ReplyDelete
  5. Ἐὰν ὄπως τὰ ἀναλύει ὀ Ζαρατοῦστρα ἠ πλειοψηφία τῶν Ἐλλήνων ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ χρῆμα, καὶ αὐτὸ κυνηγάει, καὶ ἐφόσον τὸ χρῆμα εἶναι ἠ Δύση, τότε .ἡ Ἐλλάδα θὰ ἀνῆκε άπὸ καιρὸ στὴ Δύση ψυχῇ τε καὶ σώματι, καὶ τὸ πράγμα θὰ εἶχε τελειώσει ἐκεῖ. Ἔλα μου ὄμως ντὲ ποὺ στὴν Έλλάδα ἠ ἐπίσημη ἠθική εἶναι ἡ ἀλλεργία στὸ χρῆμα. Ἀπό αύτή τὴν ἄποψη, πράγματι οί Ἕλληνες εἶναι τῆς ἀπολύτου μοναρχίας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ἄλλα πράγματα λέω ἐγώ...φυσικά μπορεῖ ὁ καθένας νά τά ἑρμηνεύει κατά τό δοκοῦν

      Delete
    2. Πρὸς Θεοῦ - εξηγῶ παρακάτω.

      Delete
  6. Τὰ σχόλια τοῦ Ζαρατούστρα εἶναι τέλεια. Ὑπενθυμίζει καὶ τὰ λόγια τοῦ ἁγίου τῆς ἑλληνικῆς νεολαίας, τοῦ Περικλῆ Γιαννόπουλου, κατὰ πολὺ ἀνωτέρου τοῦ φουσκωμένου ἀπὸ θρησκοληψία Μακρυγιάννη.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  7. Δόξα τῷ Θεῷ, ὐπάρχουν ἀκόμα ἄνθρωποι ποὺ εἶναι στὰ σωστὰ τους, καὶ δὲν ἔχουν ἀπόψεις.

    ReplyDelete
  8. Ἡ ἱστορία δὲν εἶναι νὰ βρίσκουμε ἕνα πρόσωπο καὶ νὰ τὸν ἔχουμε γιὰ ἤρωα ἤ γιὰ ἀποδιοπομπαῖο τράγο. Δὲν ύπάρχει κανένα ἀπολύτως πρόσωπο στὴν ἱστορία. Έδῶ δὲν ὐπάρχει πρόσωπο στὴν πραγματικότητα.Τὸ νὰ βιῶνεις τὰ ἰστορικά πρόσωπα ὡς πρόσωπα εἶναι έφαρμογὴ τοῦ ἀνιμισμοῦ στὸ παρελθόν. Ἡ ἱστορική ἐπιστήμη εἶναι φιλολογικὴ επιστήμη καὶ ΕΙΝΑΙ εἰκόνες καὶ τίποτε ἄλλο. Σὲ αύτό συμφωνεῖ μὲ τὴ θεολογία, ποὺ μόνο τὸ Θεὸ ἀναγνωρίζει ώς ὑπαρκτό - Ἐγὼ εἰμί ὁ Ὦν. Ἡ ἀπόλυτη μοναρχία εἶναι ἠ ἀνιμιστικὴ ἰδεολογία τῆς φεουδαρχικῆς καὶ γραφειοκρατικῆς δυτικῆς μοναρχίας. Ἡ μοναρχία εἶναι ἀνιμιστικό σύστημα. Ὀ δυτικός μονάρχης εἶναι τό σύμβολο τῆς γήινης ένσαρκώσεως τοῦ καθενός, εἶναι ταυτόχρονα πρόσωπο καὶ συλλογικὴ προβολή. Γι` αὐτό καὶ ὄποιος ἔχει μιὰ ἄποψη, μιὰ θέση, ἔνα ἐγώ, ποὺ προπαθεῖ νὰ διατηρήσει, εἶναι μοναρχικός. Ἡ δυτική μοναρχία δὲν στέριωσε στὴν Ἑλλάδα ὄχι βέβαια ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουν ἐγώ, μακάρι νὰ μὴν εἶχαν.Οὔτε ἐπειδὴ εἶναι κατσαπλιάδες - καὶ ποιὸς ἔχει χρημοποιήσει τὴν ἔννοια τοῦ καταπλιαδισμοῦ, τὸ ξέρουμε. Ἀπλούστατα ἡ άπόλυτη μοναρχία εἶναι δυτικό σύστημα, ποὺ πατάει στὶς γερμανικές καὶ κελτικές θρησκεῖες, ἔξω ἀπό τὴ σφαῖρα ἐπιρροῆς τοῦ ἑλληνισμοῦ.
    Δυτικὴ μοναρχία στὴν Ἑλλάδα εἶναι κατανάγκην λατινοαμερικάνικη μπανανία, καὶ αὐτό ἥταν καὶ αὐτό θὰ εἶναι, άν μᾶς ξανάρθει ὁ ἄναξ.Τὸ βυζαντινὸ πρότυπο μονάρχη διαφέρει ἀπὸ τὸ δυτικό. Στὴ Δύση ὀ μονάρχης δὲν χρειάζεται νὰ κυβερνᾷ. Συχνὰ πολεμᾶ. Ἀλλὰ ὁ δυτικός μονάρχης εἶναι ἱερό, ἔνσαρκο ξόανο, ἀς ποῦμε, γιατρεύει διάφορες άσθένειες έξ έπαφῆς, καὶ εἶναι κληρονομικός διότι τὸ χάρισμα μεταβιβάζεται ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά. Γι`αὐτό τοὺς ταΐζουνε καὶ τοὺς ποτίζουνε τζάμπα σὲ Ἀγγλία καὶ Δανία. Τὸ, άς ποῦμε, ἑλληνικό πρότυπο μονάρχη εἶναι πάνω κάτω αὐτό ποὺ ἐμφανίζεται στὸν Οἰδίποδα καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ Σοφοκλέους, άλλά ἐν μέρει καὶ στὸν Ἰβάν τὸν Τρομερὸ τοῦ Αϊζενστάιν. Ὁ ἡγεμόνας ἑλληνικοῦ τύπου εἶναι σαμάνος. Εἶναι ἕνας ψυχικὸς μαχητὴς στὴν ὑπηρεσία τοῦ λαοῦ του. Ἐξ οὗ καὶ ἠ θρησκοληψία Μακρυγιάννη καὶ Παπουλάκου, ποὺ ὁ μορφωμένος έτερόχθων τὴν κοροἰδεῦει έκ τοῦ άσφαλοῦς στὸν αὐτόχθονα καὶ τὴν καμαρώνει σὰν γύφτικο σκεπάρνι στὶς ἄτσαλες νεοελληνικές παραστάσεις ἀρχαῖου δράματος. Ὅταν ὁ Άχιλλέας πλιατικολογεῖ, ὅλα ώραῖα καὶ καλά, ὅταν ὄμως ὁ φουστανελλοφόρος τοῦ 21 ἤ ὁ φανταράκος τοῦ 1922 - 100 χρόνια ! - δὲν μᾶς φέρνουνε τοὺς χουρμάδες, καὶ σηκώνουν καὶ κεφάλι, βρωμᾶνε σκορδίλα !

    ReplyDelete
  9. Πολιτικὴ εἶναι ἡ ἐπιστημονικὴ μελέτη γένεσης τῶν κρατῶν ( καὶ ἄλλων ἀνθρωπίνων συνόλων ) στὸν χρόνο ( ἱστορία ), καὶ στὸν χῶρο ( γεωγραφία). Δηλαδὴ ἡ ἱστορία δὲν ἔχει σχέση οὔτε μὲ ὄχλο ὀνομάτων, ἀλλὰ οὔτε καὶ εἰκόνων. Ἡ ἱστορία εἶναι κυρίως ἔννοιες…Καί οἱ ἔννοιες ἔχουν ὀνόματα ...

    Ἂν ἐσὺ Κωνσταντῆ στὴν ἀναφορὰ τοῦ Μακρυγιάννη, (τοῦ ὅποιου προσώπου ), διαπιστώνεις ὅτι μένω στὸ πρόσωπο, κρίνεις ἁπλουστευτικά, ἴσως κατά βάθος κρίνεις ἐξ ἰδίων, καί ἐν τέλει κάνεις λάθος. Πρέπει νά εἶναι κάποιος μορφωμένος ἑτερόχθων ἤ νά ἐκστασιάζεται στίς θεατρικές παραστάσεις ἀρχαίου δράματος ( προσωπικά δέν ἔχω τέτοιες τάσεις), γιά νά τά βάλλει μέ τόν μακρυγιαννισμό καί ὅτι αὐτός ἐκφράζει; Νοοτροπία ἑτερόχθονος ὁ Σημίτης , αὐτόχθονος ὁ Μακρυγιάννης...σκατά καί οἱ δυό τους. Δέν μένω ἐκεῖ. Ἀναγκαστικὰ ἡ ἀναφορὰ ὀνομάτων ἀντιστοιχεῖται σὲ ἔννοιες καὶ ἱστορικὲς λειτουργίες πού αὐτὲς ἐκφράζουν, σέ καταστάσεις πού ἐπιμένουν νά ἐπιζοῦν. Ὁ "Μακρυγιάννης" εἶναι κυρίαρχη ἱστορικὴ λειτουργία τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου. Κλασσικὴ περίπτωση νεοέλληνα πολιτικοῦ ἀπατεῶνος.

    Δὲν συνηθίζω νὰ σχολιάζω τοὺς σχολιαστές, ἀποφεύγω καὶ νὰ σκεφτῶ τὰ κίνητρα καὶ τὶς προθέσεις κάποιου πού δὲν γνωρίζω. Ἄρα αὐτὰ πού γράφω τώρα δὲν ἀφοροῦν ἐσένα ἀλλὰ τὰ σχόλιά σου. Ἐδῶ καὶ μῆνες ἄλλοτε κάνεις συστάσεις γιὰ ψυχραιμία, ἄλλοτε ὑποδύεσαι τὸν ἀντικειμενικὸ λέγοντας ὅτι δὲν πρέπει νὰ γράφουμε χωρὶς στοιχεῖα, ἄλλοτε συστήνεις νὰ γράφουμε σὲ ὕφος λογοτεχνικὸ γιὰ νὰ εἶναι εὐκολοδιάβαστα τὰ γραπτά, ἄλλοτε νὰ μὴν νοιώθουμε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπαντᾶμε σὲ ὁτιδήποτε γράφεται, α καὶ νὰ μὴν μᾶς πιάνει λογοδιάρροια...

    Δὲν νομίζω ὅτι τηρεῖς καὶ πολὺ αὐτὰ πού ἔχεις κατά καιρούς προτείνει. Εἶναι δικό σου θέμα καὶ τὸ ξεπερνῶ ἄνετα, ἐκτὸς τῶν περιπτώσεων πού ἀναφέρθηκες σὲ γραπτό μου, ὅποτε καὶ σοῦ ἀπάντησα στο παρελθόν. Μία παράκληση ὅμως. Μπορεῖς νὰ παραθέτεις τὶς ἀπόψεις σου γιὰ τὴν ἱστορία καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο, ὄχι ὅμως ἀποδομῶντας καὶ ἀνασυνθέτοντας τὰ σχόλιά μου ὅπως βολεύει τὴν τοποθέτησή σου; ( για παράδειγμα ἀπό ποῦ και ὡς ποῦ ἡ ἀνάλυση τοῦ Ζαρατούστρα ὁδηγεῖ στο συμπέρασμα ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων κυνηγᾶ το χρῆμα; Τί ἁλματώδης, γενικόλογη ὑπεραπλούστευση εἶναι αὐτή;; …) Εἶναι κάτι πού τὸ κάνεις συστηματικὰ καὶ - ἀνεξαρτήτως τῶν ὅποιων προθέσεών σου, αὐτὲς δὲν μὲ ἀπασχολοῦν γιατί δὲν σὲ ξέρω – ὁδηγεῖ στὸ καπέλωμα τῶν σχολίων μου καὶ τὴν διαστρέβλωσή τους γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ἀναγνῶστες.

    ΥΓ. καλό εἶναι ἐπίσης νά μήν σβήνεις 7 στά 10 σχόλια πού βάζεις…εἶναι τουλάχιστον ἄκομψο

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πρὶν κὰν τὸ διαβάσω τὸ σχόλιο κε Ζαρατοῦστρα μου, δὲν μιλοῦσα σὲ σάς ! Γὰ τὰ σβησμένα σχόλια ἔχετε δίκιο δὲν τό ξανακάνω καὶ ὀφείλεται στὸ πολυτονικὸ ποὺ δέν τόχω μάθει καὶ ἔκανα διορθώσεις. Είλικρινά, προφανῶς καὶ έπηρεάστηκα άπό τὰ σχόλια καὶ τὰ δικά σας καὶ τοῦ Κιτσίκη, άλλά δὲν μιλάω σε σάς, προσωπικά. Ἄντιδρῶ συναισθηματικά διότι τὰ θέματα ποὺ βάζει ὀ κος Κιτσίκης εΐναι πάρα πολύ ἔντονα καὶ ζόρικα. Ὄταν μιλάω γιὰ εἰκόνες, αὐτό εἶναι μιά ἰδέα καινούργια και γιὰ μένα. Προφανῶς καὶ τὰ σχόλιά σας πιάνουν τόπο, μιά καὶ βρίσκουν άντιδράσεις ! Ἐν πάσει περιπτώσει συγγνώμη ποὺ ἤμουν δυσάρεστος.

      Συγκεκριμένα γιὰ τὸ σχόλιο - μά έσείς γράψατε Ἡ «ἐχθρότης» τῶν νεοελλήνων πρὸς τοὺς σημερινοὺς τραπεζίτες..., εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὴν ἐπαιτεία, τὸ γιουρούσι στὸ ταμεῖο ( γιατί να φάει αὐτός περισσότερα ἀπό μένα), τὴν ἐπιβίωση τοῦ καραγκιόζη… Ἐ αὐτό τι εἶναι ; Εἶναι τὸ τέλος τοὺ σχολίου σας. Ἀλλά ἐγώ μὲ ἔβαλε σε σκέψεις, δὲν ἤταν έρμηνεῖα, ὄπως εἰπατε, τὸ ΣΚΕΦΤΗΚΑ τὸ σχόλιό σας. Ἐ μα τὶ ´αλλο θέλετε άπό ἕναν άναγνώστη - νὰ μὴ δουλεῦει τὸ μυαλό του ; Δὲν θέλω νὰ σὰς διαστρέψω αύτά που λέτε, εΐχα μιὰ ἰδέα ΠΑΝΩ σὲ αύτό ποὺ είπατε,

      Μακρυγιάννης. Ἐγώ άγαπάω τὸ Μακρυγιάννη ὄχι γιὰ λόγους έθνοπατριωτικούς οὐτε Σεφερικούς άλλά γιατί ἔχω ἐπενδύσει πάνω του. Έ μοῦ φαίνεται τουλάχιστον παράξενο νὰ κατηγοροῦμε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ καὶ τσιγγούνης καὶ θρησκόληπτος καὶ κομπιναδόρος νὰ ἤτανε τὸν γέννησε ἡ μάνα του άκουμπισμένη σὲ ἔνα δέντρο, καὶ νὰ τὸν κατηγοροῦμε ποὺ άντί νὰ είχαμε γιὰ πρόγονο τὸν κόμητα Μοντεχρίστο ἔχουμε αὐτόν. Ὑπερβάλλω βέβαια, άλλά ἤθελα νὰ πῶ ὄτι ύπάρχει ἕνας τόπος θέασης τῶν πραγμάτων που δὲν χρειάζεται ντὲ και καλὰ νὰ πάρεις θέση.

      Γιατί γράφω. Δὲν ξέρω, εἰλικρινά, Κάτι ἔχω πάθει με αύτό τὸ μπλογκ. Ὀ Κιτσίκης κάτι άκουμπάει. Καί σείς, βεβαίως. Νόμιζα ὄτι εἶναι κακή συνήθεια, άλλά δὲν νομίζω. Κανονικά θὰ ´επρεπε νὰ ζητήω συγγνώμη ποὺ σὰς τὰ πρήζω.

      Μοναρχία. Εἶναι πάρα πολύ ἔντονο πράγμα αὐτό ποὺ λέει ὁ Κιτσίκης. Πιάνει ὀλόκληρη τὴν κοινωνική σύγκρουση ποὺ ἔχουμε ζήσει στὸ πετσί μας τὴν Ἐλλάδα. Ἀλλά καὶ στὴ Γαλλία ! Εἶναι πολύ ζόρικα θέματα ὄλα αύτά.

      Delete
    2. Τέλος, γιὰ τὸν Περικλῆ Γιαννόπουλο= ὁ ἄνθρωπος αύτός αὐτοκτόνησε. Ὀ Μακρυγιάννης εἶναι νεκρός. Αὐτό εἶναι ποὺ τοὺς χαρακτηρίζει.

      Delete
  10. 1) Κανένας δέν κατηγορεῖ κανέναν... ἄν ὑπερασπιζόμενος τόν κάθε Μακρυγιάννη ἐσύ, (τόν κάθε Σημίτη ὁ παραδίπλα)...ἄν νοιώθεις ὅτι ὑπερασπίζεσαι τήν ὅποιας μορφή ἐπένδυσή σου δέν μοῦ πέφτει λόγος... ὅμως πάλι κάνεις τό ἴδιο λάθος θεωρεῖς δηλαδή ( ἐδῶ εἶναι ἡ - προφανῶς ἀθέλητη - διαστρέβλωση ) ὅτι τήν πέφτω στά πρόσωπα αὐτά καθ' ἑαυτά καί ἐσύ αὐτά " ὑπερασπίζεσαι"... ἐγώ ὅμως δέν ἀσχολοῦμαι μέ τόν Μακρυγιάννη σάν γιό τῆς μάνας του πού τόν γέννησε στά ἀμπέλια ( τό ἴδο γέννησε καί ἡ γιαγιά μου τόν πατέρα μου τί μ' αὐτό...) ἀλλά μέ τόν κάθε Μακρυγιάννη σάν ἱστορική λειτουργία καί τό ἀποτέλεσμα πού παράγει... ἡ ἱστορική λειτουργία δέν άσχολεῖται μέ τό πτῶμα τοῦ Μακρυγιάννη...ἄν ἰσχυρίζεσαι ὅτι ἐγώ κάνω νεκροψία χάνω τά λόγια μου.. στό τέλος ἄν τό τεντώσουμε λίγο θά καταλήξουμε νά λέμε ὅτι κάθε στιγμή πεθαίνουμε καί ξαναγεννιόμαστε καί ἄλλα τέτοια χαριτωμένα.. νά ζήσουμε τό τώρα, ἕνα Σαββατοκύριακο δικό μου μιά ζωή δικιά μου, παπαριές δηλαδή.

    2) αὐτό πού μέ νοιάζει εἶναι νά μήν χρησιμοποιεῖς ἀβέβαια συμπεράσματα γιά τήν δικιά μου θέση γιά νά τεκμηριώσεις τήν δικιά σου...ἡ ἀποσπασματική φράση μου για τούς νεοέλληνες καί τούς τραπεζῖτες κ.λπ πού ἔβαλες μπορεῖ νά σέ ὁδηγεῖ σέ ὅτι συμπέρασμα θέλεις, αὐτό πού λέω εἶναι νά μήν ἀποδίδεις τό δικό σου ἀποσπασματικό συμπέρασμα σάν δικιά μου θέση ...

    ReplyDelete
  11. 2_ Δὲν ἔβγαλα συμπεράσματα γιὰ τὴ θέση σας. Μά ἀλίμονο, δὲν εἶμαι τόσο κρετίνος, μπορεί νὰ εἶμαι ´ατσαλος, ἀλλά δὲν παρεξηγῶ κανέναν. Ἴσα ἴσα πήρα τὴ θέση σας στὰ σοβαρά. Καὶ προπάθησα νὰ τὴ μεταγράψω στὸ δικό μου μυαλό. Κοῖτα νὰ δεῖς, άου τὶ λέει ὁ Ζαρατοῦτρα - πως τὸ έξηγῶ αὐτό ; ἐδῶ ὐπάρχει παρεξήγηση, πιτέψτε με.

    1. Δὲν ὐπεραπίζομαι τὸ Μακρυγιάννη. Μιλάω γιὰ τὴν εἰκόνα, τήν ψυχική εἰκόνα. δὲν ὐπάρχει Ἑλλάδα, βαιλεία, Μακρυγιάννης, ημίτης. Ὄλα αὐτά εἶναι πραγματικές εἰκόνες ένός ἐνιαῖου ψυχικοῦ χῶρου. Δὲν εἶναι τυχαῖο που μοῦ άπαντήετε καὶ άς εμαι άπαράδεκτος. Μπορεῖ ν`α εἶναι είκόνες ὅλα αύτά, άλλά ταυτόχρονα εἶναι ζωντανά. Καὶ αύτά ποὺ λέτε ἐείς καὶ ὀ κύριος Κιτσλικης εἶναι πολὺ σοβαρά πράγματα. Γι`αυτό καὶ άντιδρῶ. Δὲν διορθλωνω το.υς τόνους.

    ReplyDelete
  12. Ἡ συμμαχία θρόνου καὶ λαοῦ σημαίνει αύτοκτονία.

    Γιατί ὁ μονάρχης ἀποδεικνύει ὄτι ό Θεός εῖναι ἄπιαστος.

    Ὸ μονάρχης εἶναι τὸ κατώφλι τοῦ θανάτου.

    Εἶναι τὸ σύμβολο τῆς άνθρώπινης ένοχῆς.

    Ὁ μονάρχης εἴναι τὸ άρχέγονο σύμβολο τοῦ ὄτι μπορεῖς νὰ κάνεις κακό.

    Ἐνῶ εἴμαστε ἀθῶοι !

    Ὀ μονάρχης σημαίνει τη δυνατότητα νὰ κάνεις κακό.

    ReplyDelete
  13. Κωσταντῆ, τὸ παραπάνω σχόλιό σου μὲ κάνει νὰ διερωτηθῶ ἄν εἶσαι προφήτης, σουρρεαλιστής, ποιητὴς ἤ μᾶς κάνεις πλάκα!
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  14. Κωνσταντῆ ταχυδακτυλουργεῖς… αὐτὸ εἶναι πού δὲν μοῦ ἀρέσει. Τὴν μία λὲς δὲν ὑπάρχει τίποτε, μετὰ ἀνακαλύπτεις εἰκόνες πού ἄλλοτε ζωντανεύουν ἄλλοτε ὄχι. Σοῦ βάζω τὸ κείμενο τοῦ Γιαννόπουλου, τὸ ξεπερνᾶς χωρὶς νὰ ἀσχοληθεῖς μὲ τόσες ἰδέες και ἔννοιες πού περιέχει, ἐπειδὴ ὁ Γιαννόπουλος αὐτοκτόνησε. Τὰ γεγονότα πού παρέθεσα ἀρχικὰ στὸ πρῶτο σχόλιο εἶναι ἄνευ οὐσίας γιὰ σένα, ἀσχέτως ἂν εἶναι δεῖκτες μιᾶς πραγματικῆς καὶ ὁλοζώντανης ἱστορικῆς διαδικασίας, τὰ ἀγνοεῖς ἐπειδὴ ὁ Μακρυγιάννης εἶναι νεκρός. Ἀντίθετα οἱ ψυχικὲς εἰκόνες ( ἄλλο φασούλι αὐτό...), πού προβάλλεις συνέχεια γιὰ σένα εἶναι ἁπτὴ πραγματικότητα.

    Ὅταν ἡ ψυχολογία εἰσβάλλει στὸν χῶρο τῆς κοινωνικῆς ἐπιστήμης γίνεται τὸ θεμέλιό της ἀποϊδεολογικοποίησης τῶν πάντων, καταλήγει σέ μιά ἀπολιτικότητα μὲ συγκεκριμένες κοινωνικὲς σκοπιμότητες. Ὅτι συμβαίνει στὸν ξεχωριστὸ ἄνθρωπο ( ἔρωτας, φόβος, θάνατος, ἡδονὴ, ἐνοχή, ἀθωότητα καὶ ἄλλα στοιχεῖα πού συχνὰ ἐπικαλεῖσαι …) δὲν μπορεῖ νὰ μεταφέρεται ἀφαιρετικὰ σὲ ἀνθρώπινα σύνολα. Ἄλλοι οἱ νόμοι τῶν συνόλων , ἄλλοι οἱ νόμοι τῶν ἐπὶ μέρους στοχείων. Ἰσχύει καὶ στὰ μαθηματικὰ αὐτό.

    Μὲ δυὸ λόγια βρίσκεσαι στὸ προθάλαμο τῆς μεταφυσικῆς καὶ τῆς παραψυχολογίας. Δέν τίς ἀπορρίπτω σάν χόμπυ, ὅταν ὅμως εἰσβάλλουν ἀπό τό παράθυρο γιά νά διατυπώσουν κοινωνικούς νόμους δέν διαφέρουν ἀπό παπατζιλίκι. Εὐχαριστῶ ἀλλὰ δὲν θὰ πάρω…

    ΥΓ. Εἶναι πολὺ πιὸ εὔκολο νὰ γράφεις τὸ σχόλιό σου ἀρχικὰ σὲ ἕναν ἐπεξεργαστὴ κειμένου καὶ διορθωμένο νὰ τὸ περνᾶς μὲ τὴν μία στὸ ἰστολόγιο…

    ReplyDelete
  15. Σᾶς ἀπαντῶ καὶ τῶν δύο μετὰ ἀπό μέρες τσαντίλας. Κοιτάξτε. Ὑπάρχουν έκατομμύρια τρόποι νὰ δεῖ καὶ νὰ βιώσει κανείς ἔνα κείμενο, ποὺ ἐξαρτῶνται ἀκόμα καὶ ἀπό τὸ ἄν ἔχει φάει ἀλατισμένο φαγητό ἤ ἀνάλατο. Γράφω συχνά ὄ,τι μοῦ κατέβει, ἀλλά νὰ εἴστε σίγουροι ὄτι δὲν σὰς δουλεύω καὶ ὄτι εἶμαι πάντα σοβαρός, ὄτι κι αν σημαίνει αὐτό. Τῶρα, ὄταν σοῦ λέει κάποιος ζήτω ἠ ἀπόλυτη μοναρχία και γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο τὸν παίρνεις στὰ σοβαρά, αὐτό ποὺ κάνεις εἶναι νὰ μεταγράψεις ψυχολογικά αὐτό ποὺ ἐννοεῖ. Οἱ κ.κ. Κιτσίκης καὶ Ζαρατοῦτρα λένε, ὀ ἔνας ζήτω ὀ ἄναξ, ὁ ἕτερος λέει, τὸ νεοελληνικόν κράτος εἶναι ἱστορικό σφάλμα. Ὄταν ἐγὼ λοιπόν γιὰ χ, ψ λόγους δὲν εἶμαι στὰ σωστά μου, καὶ τὰ παίρνω καὶ τὰ δύο στὰ σοβαρά, ἀκούω τὸν ἕνα να λέει ὄτι ἐπικοινωνεῖ μὲ τόν Θεό, καὶ τὸν ἄλλο νὰ λέει κάτι πού καὶ έγώ νιώθω άπό μικρός, κατι δὲν πάει καλά ἐκεὶ κάτω, άλλά τι εἶναι, ῤε παιδάκι μου ! Πέρα ἀπό διάφορες ἄλλες άγαρμπιές, τοῦ στύλ βάρα ὄτι σοῦ κοπανήσει στὸ πληκτρολόγιο, ἠ άγωνία μου ἑμένα κύριε Ζαρατοῦστρα εΐναι ὄτι εφ´ὅσον δὲν στέκει αὐτό τὸ σύστημα, καὶ τὸ ξέρουμε ὄτι δὲν στέκει, τί μέλλει νὰ κάνουμε.Συγκεκριμένα γιὰ τὸ σουρρεαλιστικό κειμενάκι ἐννοῶ τὸ ἐξής. Αύτό ποὺ ζοῦμε ὄλοι ἐμείς καὶ ἀν ὄχι ὄλοι έμεῖς τουλάχιστον ἔτσι τὸ νιώθω, εἶναι ἠ κρίση τῆς έξουσίας. Καταλαβαίνουμε ὄλοι ὄτι ἐξουσία δὲν στέκει. Πρέπει λοιπόν νὰ δοῦμε τί σημαῖνει αύτό, άντί νὰ τὴν ὑποκαθιστοῦμε μὲ μία τῆς άρεσκείας μας, προσωρινῆς άρεσκείας, πάντα, διότι ἠ ἀρέσκεια καὶ ἠ άπαρέσκεια εἶναι μεταβλητά πράγματα.

    Υ.Γ. Προτιμῶ νὰ κάνω λάθη στοὺς τόνους γιὰ νὰ μοῦ γίνει φυσικό, ἄν μοῦ γίνει, τὸ πολυτονικό.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ἀκριβῶς ,πρόκειται περί ἱστορικοῦ σφάλματος... σιγά τά αὐγά πάντως ἀφοῦ τά σφάλματα διορθώνονται ἀπό τήν ἴδια τήν ἱστορία πού θά " ἀποβάλλει" -διορθώσει αὐτό τό σφάλμα...Παρεμπιπτόντως μεταβλητά εἶναι ὅλα τά πράγματα ὄχι μόνον ἡ ἀρέσκεια καί ἡ ἀπαρέσκεια

      Ἡ κρίση ἐξουσίας δέν εἶναι τίποτα μπροστά στήν κρίση ἡγεσίας. Πρόκειται περί διαφορετικῶν ἀλλά σχετιζομένων πραγμάτων. Ἀπό τήν δεύτερη ξεκινᾶ τό πρόβλημα, ἀλλά καί ἡ λύση του...

      Γιά τίς προσωπικές τσαντίλες καί τίς λοιπές εὐρύτερες ἀγωνίες προτείνω σάν ἀπάντηση τά λόγια τοῦ Μανώλη Ρασούλη

      Συγκίνηση μέν , συνείδηση δέ

      Καί νά θυμάσαι ὅταν σοῦ τήν δίνει,
      ἀπό την μούχλα βγαίνει ἡ πενικιλίνη
      πού κάνει κάθε ἀρρώστια ξού καί ντά
      φτάνει νά εἶναι ὁ Φλέμινγκ κάπου ἐκεῖ κοντά

      ( ρέ μπας καί ὁ Φλέμινγκ εἶναι ὁ ἀπόλυτος μονάρχης; )

      Α ἐκτός ἀπό Κιτσίκη, νά διαβάσεις συστηματικώτερα καί περισσότερο Κακλαμάνη ...χεχεχε

      Delete
    2. Διαβάζω, διαβάζω, ἀλλά άπὸ ποῦ νἀρχίσω... Ό τσαντίλας ὠς γνωστόν εἶναι εὐαισθητούλης. Πάντως μὴ μὰς κάνετε κι έμάς ἱστορικό σφάλμα, πούμεθα ἀρβανίτες καὶ νησιῶτες στὴν καταγωγή, ἐκτός κι ἄν εἶστε καὶ σεὶς ἑπτανήσιος καὶ νοσταλγεῖτε τὴν Ἑνετοκρατία.....

      Αύτό πάλι μὲ τὴ διάκριση ἡγεσίας καὶ έξουσίας δὲν τὸ κατάλαβα, ἠ άλήθεια εἶναι ὄτι ἐγὼ τὰ βλέπω ὅλα κάπως άφηρημένα, σὰν ποὺ εἶμαι στὸν κόσμο μου. Δηλαδή ἐμένα μοὺ φαίνεται ὀ ήγέτης ἀγαρμπη ἐνσάρκωση μιᾶς ἀφηρημένης ἔννοιας, σὰν νὰ παίρνεις ἔναν τύπο καὶ νὰ τοῦ φορᾷς μιὰ περροῦκα κι ἔνα μπουρνοῦζι καὶ νὰ τὸν βάζεις πάνω σὲ ἔνα θρόνο.
      Ὀπότε τὸ πάω στὸ θεολογικό γιὰ νὰ καταλάβω τί ἐννοεῖ ὁ ποιητής. Ἠ ἀλήθεια εἶναι ὄτι δὲν ἔχω δεῖ ἠγέτη ἀπὸ πολύ κοντά, δόξα τῷ Θεῷ.

      Delete
  16. Καὶ κάτι τελευταῖο ἄν μοῦ ἐπιτρέπετε γιὰ νὰ ἐξηγήσω τὰ περὶ Μακρυγιάννη καὶ Γιαννόπουλου καὶ βασιλείας. Πιστεύω ὄτι στὴν κατάσταση ποὺ ἔχουμε φτάσει πρέπει νὰ καταργηθοῦν ὅλες οἱ γνωσιακές εἰδικεύσεις, ὄλες οἰ disciplines. Μᾶς μένει λοιπόν ή κατάστασις τοῦ εἶναι ὠς ἔχει.Ἔχουμε δυσκολία ὀρισμοῦ πλαισίου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δέν τό καταλαβαίνω τό σχόλιο. Ἀλλά σέ παρακαλῶ μήν μοῦ τό ἐξηγήσεις...χιχχιχι

      Σοβαρά τώρα, ἴσως ἡ κατάργηση κάποιων " ὁρισμῶν" νά εἶναι πρός τήν σωστή κατεύθυνση κατανόησης. Μήν τίς ἀντικαταστήσεις ὅμως μέ ὅρους φαντάσματα...πραγματικά ἀρρωσταίνω ὅταν μπαίνει ἀπό τήν πίσω πόρτα τό ὑποσυνείδητο καί τό ἀσυνείδητο γιά νά βάλει χέρι στά ἀξιώματα τοῦ Εὐκλείδη ἤ στήν θεωρία τῆς ὑπεραξίας, ἤ στίς ἀνασκαφές τῆς Ἀμφίπολης ...

      Θά λείψω γιά κάποιες ἡμέρες καί μᾶλλον δέν θά ἔχω πρόσβαση γιά νά μπορέσω νά ἀνταπαντήσω στό ὁτιδήποτε...

      Delete
    2. Ὠραῖα... χι χι. Πάντως μὲ τὴν ἔκφραση τὸ εἶναι ὡς ἔχει δὲν ἐννοῶ τὴν ἐξαφάνιση τῆς Εὐκλειδίου γεωμετρίας καὶ τὴν ἀντικατάστασή της άπό τὴ γεωμαντεῖα, άλλά τὴν άποσύνδεση τής ἰστορίας ἀπὸ τὴ μὴ ἰστορία, τῆς γεωμετρίας άπό τὴ μὴ γεωμετρία και γενικά ἀπό τὸν ὠφελιμισμό.

      Delete
  17. H ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΩΣ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ.
    ποὺ ἔχει βάλει τὸ κορμί σὲ δουλειά.

    Καταθέτω τὴν ἑξῆς σκέψη σὲ συμπλήρωση τοῦ κεντρικοῦ θέματος τοῦ ἄρθρου τοῦ κυρίου Δημήτρη Κιτσίκη. Κάθε πολίτευμα εἶναι ἕνας τρόπος σκέψης. Ὁ ἀρχαιογνώστης σχολιαστὴς κος Γιάγκος ἴσως ἐπιβεβαιώσει ἤ διαψεύσει ὄτι οἱ ἀρχαῖοι συγγραφεὶς εἶχαν ἀντιστοιχίσει κάθε πολίτευμα σὲ ἕναν τρόπο σκέψης. Ἡ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία πάει παρέα μὲ τὸν Διαφωτισμό, ὅπως τὸν ἔλεγαν οἱ ἴδιοι οἱ ἀστοί, ποὺ καὶ σήμερα, ὅπως καὶ τότε, προβάλλουν ἑαυτόν ὡς φιλελεύθερο, ἀπροκατάληπτο, μορφωμένο στὴ θεωρία καὶ τσιγγούνη, ἄπληστο καὶ ἀνελέητο στὴν πράξη. Ἀς ποῦμε ὅτι τοὺς ἔχετε σιχαθεῖ, τοὺς ὑποκριτές, καὶ θέλετε νὰ ἀνεβάσετε στὸν παγκόσμιο θρόνο τοῦ συμπαντικοῦ ἑλληνισμοῦ τὸν τηλεπαρουσιαστή τῆς γαλλικῆς τηλεόρασης Νίκο Ἀλιάγα, ποὺ τὸν κάνανε λέει πρόσφατα γραμματόσημο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Θὰ πρέπει τὴν ἔκφραση Ἑλληνικὴ Δημοκρατία νὰ τὴν ἀντικαταστήσετε μὲ μιὰν ἄλλη, ἀς ποῦμε, Ἑλληνική Αὐτοκρατορία, Πέντε Ὑπέρπυρα. Κάθομαι καὶ φαντάζομαι τὸν Νικολάκη πάνω στο θρόνο. Μαζί μὲ τὸν θρόνο ἔχω τὸν χρόνο. Ξυπνάω καὶ λέω, μὰ πῶς θὰ γίνει νὰ καθήσει ὁ Νικολάκης πάνω στὸν θρόνο ; Ἀφοῦ τὸν σκέφτομαι, τὸν ἔχασα. Ἠ σκέψη εἶναι ἀνεξέλεγκτη, αὑτό τὸ ἀνεξέλεγκτο εἶναι ὀ χρόνος. Δὲν γίνεται δουλειά. Ἀναπόφευκτα θὰ σκεφτῶ κάτι ἄλλο. Ἡ μόνη δυνατότητα νὰ καθήσει ὁ Νικολάκης πάνω στὸ θρόνο εἶναι νὰ τὸν σκέφτομαι. Σὲ σκέφτομαι, Νίκο, εἶσαι μεγάλος. Ὁ Νικολάκης μοῦ λέει, εὐχαριστῶ, δὲν φτάνει. Νίκο, εἶσαι πολύ μεγάλος. Γιὰ συνέχισε. Θὰ σὲ κάνω γραμματόσημο. Εἶμαι ἤδη. Καὶ ἐκεῖ ποὺ σκεφτόμουνα τὸ Νικολάκη, θυμάμαι ὄτι ἔχω καὶ δουλειές. Ἄμα πάει τὸ μυαλό ὄπου θέλει, πάπαλα ὁ θρόνος. Γιὰ νὰ γίνει ὀ Νικολάκης βασιλιάς τῆς προκοπῆς πρέπει νὰ τόν ἔχεις ἀπὸ δίπλα ὅπου κι άν πᾶς. Στὴ Βαβυλῶνα, στὴν Αἴγυπτο, στὴν Περσία, ὄπου κι ἀν πᾶς πρέπει νὰ βλέπεις τὸ Νικολάκη. Θὰ τοῦς κάτσω τὸ Νικολάκη στὸ σβέρκο, δηλαδή, στὸ σημεῖο ποὺ προσπαθοῦνε νὰ ἐλέγξουνε τὴν ἴδια τους τὴ σκέψη. Θέλω νὰ συγκεντρωθῶ νὰ έπιδιορθώσω τὸ μίξερ. Ὅμως δὲν τὰ καταφέρνω διότι μοῦ ἔχει κολλήσει στὸ μυαλό αὐτή ἡ Λάουρα. Ἀν εἶχα τὸ Νικολάκη. Νὰ εἴχαμε ἔναν Νικολάκη, λέει ὁ κύριος Γιανναρᾶς. Ἐκεί ποὺ παιδεύομαι ἀπάνω ἁπὸ τὸ μίξερ ἀκούω στὸ ῤαδιόφωνο ὄτι μοῦ κόψανε τὸ ἐφάπαξ. Μιὰ συμμορία ἀποτελουμένη ἀπό ἕναν πρώην ἁντιρρησία συνείδησης, τρεῖς Πακιστανούς καὶ μιὰ γρηᾶ φεμινίστρια ἀπήγαγε τὸν γιὸ τοῦ ὐπουργοῦ Ἐργασίας Δημήτρη Γκουλάγκου, ἕνα καλό παιδί, καὶ ἁπειλεῖ νὰ τὸν ἐκτελέσει, ἄν δὲν τῆς κατατεθεῖ τὸ ἕνα τρίτο τοῦ δημοσίου προϋπολογισμοῦ σὲ φρέσκα χαρτονομίσματα. Δηλαδὴ τὸ ἐφάπαξ μου θὰ πάει σὲ αὐτούς. Ἕνα Νικολάκη θέμε νὰ καθαρίσει τὸν τόπο. Τὰ προβλήματα εἶναι τὸ ψωμοτύρι τῆς βασιλείας. Πρέπει ὀ βασιλιάς νὰ μὴν εἶναι ἀκόμα βασιλιάς ἤ νὰ ἀπειλεῖται. Ὀ βασιλιάς εἰναι ἡ χελῶνα τοῦ Ζήνωνα. Ὁ Ἀχιλλέας δὲν τὴ φτάνει ποτέ. Γιὰ νὰ φτιάξεις βασιλεία, θὲς τὸν Ἀχιλλέα νὰ τρέχει καὶ νὰ μὴ φτάνει. Ὀ μονάρχης σου εἶναι ἠ χελώνα. Ὀ σκοπός σου εἶναι ὁ Ἀχιλλέας νὰ συνεχίσει νὰ τρέχει. Χάρη στὸν Ζήνωνα εἶσαι σίγουρος ὄτι τὴ χελώνα δὲν θὰ τὴ φτάσει.Τὸ πρόβλημά σου εἶναι μήπως σταματήσει ὁ Ἀχιλλέας. Γιὰ νὰ μὴ σταματήσει ὀ Ἀχιλλέας πρέπει νὰ μὴ σταματήσεις ἐσύ. Αύτό τὸ μὴ σταμάτημα - προσοχή, ὄχι κίνηση, μὴ σταμάτημα - εἶναι ἡ βασιλεία. Ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ὀ ἄνθρωπος θέλησε νὰ ἑλέγξει τὸν κόσμο, τὸν ἑαυτό του. Φαντάστηκε ἔναν βασιλιά, μιὰ προέκταση τοῦ έαυτοῦ του - ἔτσι νόμιζε - ποὺ κυριαρχεῖ πάνω στὴν πλάση. Αὐτό τὸ φαντάστηκε διότι θεώρησε ὄτι ὁ ἴδιος ἤταν μικρός, ἀδύναμος, φθαρτός. Μόνο μιὰ πανίσχυρη εἰκόνα, ἔνα ἄυλο πνεῦμα, πάνω στὸν οὐρανό, θὰ ἤτανε πιὸ ἰσχυρή ἀπό αὐτόν. Ἡ βασιλεία γεννιέται ἀπό τὴν αἴσθηση ὄτι θὰ χαθοῦμε. Μὰ, ἡ αἴσθηση αὐτή, δὲν εἶναι σκέψη ; Ἐπομένως ἠ βασιλεία εἶναι ἠ ταύτιση τῆς ψυχῆς μὲ τὸ κορμί. Ποὺ εἶναι λάθος ! Ἡ ψυχή δὲν βρίσκεται ΜΕΣΑ στὸ κορμί. Δεν μπορεῖς νὰ πεῖς ποῦ βρίσκεται, διότι αὐτό εἶναι σκέψη.Ἔτσι νομίζω ὄτι ἀπεδείχθη ὄτι ἠ βασιλεία εἶναι ἠ σκέψη τοῦ κορμιοῦ, ὄπερ ἔδει δεῖξαι, quo erat demonstrandum.


    ReplyDelete
  18. Κωσταντῆ, πραγματικὰ δὲν ἐννόησα τίποτα ἀπὸ τὸ παραπάνω σχόλιό σου. 50 ὁλόκληρα χρόνια διδάσκω ιδεολογίες καὶ πολιτικὰ συστήματα ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ γράφεις εἶναι γιὰ ἐμένα ἀκαταλαβίστικα. Μακάρι νὰ ἔχουν νὀημα γιὰ σένα.
    Δημήτρης Κιτσίκης

    ReplyDelete
  19. Καλά, 50 χρόνια ποὺ διδάσκετε δὲν σᾶς ἔχει άπασχολήσει τὸ ζήτημα τῆς συνείδησης ; Δὲν σᾶς ἔχει άπασχολήσει ἠ διάρθρωση τῶν κοινωνιῶν καὶ τῶν ἰδεολογιῶν ποὺ τὶς περιγράφουν γύρω άπό μιὰ άπόπειρα τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὸν κόσμο, τὴ φύση καὶ τοὺς ἄλλους ; Ἠ βία στὴν όποία άναφέρστε δὲν ἔχετε ποτέ σκεφτεῖ ´οτι πηγάζει άπό μιὰ προσπάθεια τοῦ άνθρώπου νὰ ἐπικοινωνήσει ;

    Δὲν καταλαβαίνεται ὄτι ἠ μοναρχία τὴν όποῖα έπικαλεῖστε εἶναι ή ἀπελπισία τοῦ ἀνθρώπου μέσα σὲ θεσμούς ποὺ δὲν καταλαβαίνει ; Ὄταν λέει ὀ κάθε ταξιτζῆς ἔνας Παπαδόπουλος μᾶς χρειάζεται, δὲν καταλαβαίνεται γιατί το λέει ;

    ReplyDelete
  20. Ἠ ἄμεση σύνδεση, ταύτιση σχεδόν, τῆς άπολύτου μοναρχίας καὶ τοῦ μονοθεισμοῦ εἶναι άκαδημαίκό lieu commun, κοινός τόπος. Ἐδῶ ὄμως δὲν μιλᾶμε γι'α άκαδημαϊσμό, πάπαλα ὀ άκαδημαϊσμός, μέχρι νὰ ξαναβγεῖ κανάς Ρισελιέ. Ἐδῶ μιλάμε γιὰ τὴν πραγματικότητα. Σὰς περιέγραψα πς περίπου στήνεται ἠ ἀπόλυτη μοναρζία ψυχοσωματικά.

    ReplyDelete
  21. Ἠ άπόλυτη μοναρχία καὶ ὄχι μοναρζία σημαίνει ὄτι στὴ σκέψη καὶ στὴ ζωή ὐπάρχει ΤΕΡΜΑ. Πιὸ κεί, δὲν ἔχει. Πάνω άπό τὸ θόλο τοῦ Παντοκράτορος δὲν ἐχε ἄλλο.. Αύτό εἶναι ἡ άπόλυτη μοναρχία.

    Ἐννοεῖται ὄτι άν διαβάσεις στὶς έφημερίδες ´οτι ὀ τάδε Νικολάκης ´εγινε βαιλέας, αύτό δὲν εναι παρά κακέκτυπο ποὺ μόνο συμβολική ἀξία ´ἔχει. Σιγά μὴν μπορεῖ ὀ κάθε κακομοίρης νὰ τὸ παίξει άπόλυτος μονάρχης άν δὲν ἔχει ὁλόκληρ θρησκεια νὰ τὸν στηρίζει.

    Ἀναλύω λιπόν καὶ έξηγῶ γιατί οἰ ´ανθρωποι φτιάχνουνε τὴ μονοθείστική θρησκεῖα καὶ τὸν ἐκπρόσωπό της έπί τῆς γῆς,τὸν άπόλυτο μονάρχη ὀ ὀποος χωρίς θρησκεῖα δὲν στέκεται παρὰ μόνο στὸ τσίρκο. Καὶ ἐξηγῶ ὀ Χριτιανός ὄτι αύτό συμβαίνει έπειδή μὰς ἔχουνε μάθει ὄτι τὸ κορμί μας εἶναι ΕΡΓΑΛΕΙΟ. Κάθε φορά λοιπόν ποὺ βιώνουμε τὸ κορμί μας σὰν έργαλεῖο, αὐτόματα φανταζόμαστε ἔνα κορμί που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ, Αυτός εἶναι ὀ Παντοκράτωρ ποὺ ἔχει ἀνθρώπινη μορφή. Ἑμεὶς φθειρόμεθα άπο τὴ χρήη καὶ αὐτός ΟΧΙ.

    Δὲν εἶναι δύκολο, ε ; Ύπάρχιε ὄμως μιὰ σωματική καὶ πνευματική κατάσταση ὄπου τὸ κορμί ΔΕΝ εἶναι ἐργαλείο καὶ αὐτή εἶναι ὄταν το κινεῖ τὸ πνεύμα άπρόσκοπτα, Ὀπότε δὲν χρειάζεσαι ἀπόλυτη μοναρχία, διότι ἠ εἰκόνα ένός στατικοῦ Θεοῦ εἶναι μπούρδα γιὰ σένα. Ὀ στατικός Θεός γεννιέται ἀπό τὴν άπελπισία καὶ τὴ φθορά, και μόνο ἀπό αὐτό.

    ReplyDelete
  22. Ενας μυθος του Αισωπου αναφερει για τα βατραχια μιας λιμνης που πηγαν στον Δια και ζητησαν να τους δωσει βασιλια. Ο Διας διασκεδασε με το αιτημα και για να τους κανει πλακα τους πεταξε ενα κουτσουρο και τους ειπε. Να ο βασιλιας σας.
    Οι βατραχοι μετα τα πανυγηρια και τις χαρες ανακαλυψαν οτι ο βασιλιας τους δεν εκανε τιποτα. Παταγανε επανω του, τον κλωτσαγανε, δεν τον σεβοντουσαν κι αυτος δεν αντιδρουσε.
    Πηγαν και διαμαρτυρηθηκαν στον Δια ο οποιος νευριασε τωρα με την ανοησια τους και τους εστειλε για βασιλια ενα νεροφιδο.
    Ετσι οι βατραχοι απεκτησαν εναν βασιλια τον οποιοι σεβοντουσαν και φοβοντουσαν και τον ταιζαν με τις σαρκες τους.
    Βασιλεις δεν ηταν μονο ο Αλεξανδρος και ο Οθωνας η ο τελευταιος και ο μονος της προκοπης απο την οικογενεια του, Παλαιολογος, αλλα και εκατονταδες αλλοι αχρηστοι και τυραννοι.
    Αυτο που κανει την μοναρχια εστω συζητήσιμη σαν πολιτευμα ειναι το οτι το κρατος ανηκει στον μοναρχη και γι αυτο το λογο το υπερασπιζει.
    Ακομη σε καποιες περιπτωσεις ο μοναρχης χρειαζεται τον λαο στην μαχη του εναντιον της ολιχαρχιας.
    Στις περισσοτερες περιπτωσεις ομως ο μοναρχης συμμαχει με το αρχοντολοι και υποδουλωνουν τον λαο.
    Φανταστειτε τον Σαμαρα η τον Βενιζελο για βασιλια και ανατριχιαστε.
    Ο Αριστοτελης μιλωντας για το πολιτευμα της Σπαρτης θεωρει τους βασιλεις, θεματοφυλακες της παραδοσης, εφοσον αυτη προβλεπει και την κληρονομικη διαδοχη τους, αλλα αυτο συνδιαζεται με την εκπροσωπηση της ολιχαρχιας μεσω της Γερουσιας και με τον ελεγχο ολων απο τον λαο, μεσω της εκλογης των πεντε Εφορων απο καθολικη ψηφοφορια.
    Δεν μπορω ουτε να φανταστω τι επιχειρηματα μπορει να εχει καποιος για να θελει να δωσει την απολυτη εξουσια χωρις κανεναν ελεγχο, οχι απλως σε καποιο προσωπο που θα επιλεξει αλλα ακομη και στους διαδοχους του που ουτε καν γνωριζει.
    Η συνδεση που κανει ο Κωνσταντης με την θρησκεια (σε γενικη μορφη) ειναι πολυ σωστη.
    Ακομη και στις διακοσμητικες μοναρχιες της Ευρωπης υπαρχει μια "θρησκεια" που στηνεται απο τα ΜΜΕ μεχρι και για τα γκομενιλικια της οποιας εστεμμενης πρωτογκομενας.


    ReplyDelete
  23. Ὄταν ὁ Δημήτρης Κιτσίκης λέει ὄτι ό Ποῦτιν εἶναι θεόσταλτος, λέει ἀκριβῶς αὐτό ποὺ θέλει νὰ ἀκούσει ό κάθε ταξιτζής - καὶ τὸ λέω πρὸς τιμήν του Κιτσίκη ἀλλά καὶ τοῦ ταξιτζή. Διότι ὁ ταξιτζής φθείρεται καθημερινά ὄπως ὄλοι μας, καὶ σὲ καιρούς κρίσης τολμάει νὰ πεῖ φωναχτά ´οτι θέλει μιὰν ἔμπρακτη χοντροκομμένη ἀπόδειξη, ἀπελπισμένη ἀπόδειξη, ὄτι θὰ ζήσει ἄφθαρτος στὸν Οὐρανό. Δὲν τοῦ ἀρκεῖ νὰ κλέβει τὸν πελάτη, νὰ ξεφορτώνει πάνω του τὶς σεξουαλικές του ἰστορίες καὶ νὰ πολιτικολογεῖ σὲ ἕνα ντελίριο, διότι θέλει δὲ θέλει τὸ πνεῦμα του εἶναι ἀθάνατο. Τὸ πνεῦμα δὲν ὑπόκειται σὲ φθορά.

    Διαπιστῶνει ὄμως ὁ ταξιτζής ὅτι τὸ κορμί του φθείρεται ὄπως καὶ τὸ ἀμάξι. Ὄταν λέει ἔνας Παπαδόπουλος μὰς χρειάζεται, δὲν τὸ λέει μετά ἀπό ἐμπεριστατωμένη πολιτειολογική άνάλυση, ἀλλά διότι ἐλλείψει καλυτέρου χρειάζεται ἕνα ξόανο, μιὰν ἔμπρακτη άπόδειξη ὄτι ὑπάρχει ἕνας ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ἄφθαρτος. Αὐτός ὀ ἄλλος κόσμος ὁ ´ἄφθαρτος εἶναι δική του προβολή. Ἀλλά δὲν το κάνει ἐπίτηδες. Ἡ προβολή γίνεται αὐτοματικά, ὄταν το κορμί του ἔχει γίνει μια μηχανή.

    Ἡ μαγκιά τοῦ Κιτσίκη εἶναι ὄτι λέει στοὺς ἄλλους ποὺ νομίζουν ὄτι εἶναι ὐπεράνω ὄτι καὶ αὐτοί εἶναι οὐλτρα-μοναρχικοί, ὑπερ-μοναρχικοί, σὰν τὸν ταρίφα, ένῷ τὸ παίζουνε ὀρθλογιστές δημοκράτες. Δὲν περνᾶν κι αὐτοί τὴ ζωῆ τους μὲ τὸ νὰ κατασκευάζουν ἕναν ἄφθαρτο κόσμο, ἀπὸ τὸν καιρό τοῦ Ὁμήρου ; Ἄλλος φαντασιώνεται τὸν κομμουνιστικό παράδεισο, ´ἄλλος τὸν φασιστικό, ´αλλος τὸν έρωτικό (χαρέμι-οὐρί τοῦ παραδείσου) καὶ οἱ ἀστοί βέβαια τὸν καλλιτεχνικό παράδεισο, μὲ τὸ πάνθεον τῶν Καλλιτεχνῶν ἠρώων καὶ τῶν ήρώων τοῦ πνεύματος. ´Αλλαξε ὁ Μανωλιός κι ἔβαλ` τὰ ροῦχα του ἀλλιώς. Ἐκεί ποὺ εἴχαμε Ἡρακλή καὶ Θησέα, ἔχουμε Μαρξ, Μπετόβεν, Τζιμ Μόρισον, Παστέρ, Μιχαήλ Ἄγγελο. Ἔχουμε καὶ τοὺς δικούς μας ποὺ θέλουνε νὰ στριμωχτούνε κι αὐτοί στὸ πάνθεον, Θεοδωράκη, Καζαντζάκη, Νικολάκη.Ὴ έστεμμένη πρωτογκόμενα τοῦ κυρίου Γιάγκου εἶναι ἠ κυρία ποὺ εἶχε ζωγραφίσει ὁ Μποτιτσέλλι σὰν ἀναδυόμενη Άφροδίτη. Ἡ προσπάθεια τοῦ άνθρώπου νὰ μεταμφιεστεῖ σὲ ἀθάνατο ἔχει κάτι τὸ γκροτέσκο.

    ReplyDelete
  24. Θὰ μπορούσαμε λοιπόν νὰ βάλουμε τὸν πολιτικό φανατισμό, τὴν καθεστωτική ἰδεολογία καὶ τὸν θρηκευτικό φανατισμό στὸ ἴδιο τσουβάλι, καὶ νὰ τὰ ὀνομασουμε θρησκεία. Καὶ νὰ ποῦμε ὄτι καὶ τὰ τρία εἶναι μιὰ ἀπόπειρα τοῦ ἀνθρώπου νὰ ξεφύγει άπὸ τὴν ἀγωνία του ἀν εναι ἤ ὄχι ἀθάνατος. Ἠ πλάκα εἶναι ὄτι ὄσο περισσότερο προσπαθεῖ νὰ πειστεῖ ὄτι εἶναι ἀθάνατος, ἄλλο τόσο πεθαίνει - γιὰ τὴν άκρίβεια, αὐτοκτονεῖ. Διότι ἐφόσον προσπαθεῖ νὰ πειστεῖ, σημαίνει ὀτι πιστεύει τὸ άντίθετο.

    ReplyDelete
  25. Ο ταξιτζης εχει πολυ δικιο να λεει οτι χρειαζομαστε εναν Παπαδοπουλο. Δεν λεει οτι θελουμε εναν οποιονδηποτε. Η διαφορα του μετα δικτατοριας δικτατορικου με τον προ αυτης, ειναι τεραστια.
    Προσωπικα ποτε δεν θα συμφωνουσα για επιβολη δικτατοριας γιατι δεν ξερουμε τι θα μας βγει. Κρινοντας ομως εκ των υστερων, ο Παπαδοπουλος ηταν ευλογια για το κρατος.
    Οπως και δεν μπορει κανεις να αμφισβητησει οτι υπηρξαν πολλοι αξιολογοι μοναρχες, αλλα δεν μπορει γι αυτο να υποστηριζει οτι ολοι η εστω οι περισσσοτεροι ηταν σωστοι και προσεφεραν καποιες καλες υπηρεσιες στους λαους τους.
    Ηγετες σαν τον Καποδιστρια τον Μεταξα και τον Παπαδοπουλο ειναι οι ευκαιριες που δινονται σ εναν λαο να βρει τον σωστο δρομο.
    Κανενας απο αυτους δεν θεωρουσε το πολιτευμα του μονιμο, αλλα μια μεταβατικη κατασταση προς κατι καινουργιο.
    Ο ενας δολοφονηθηκε, ο αλλος επεσε σε παγκοσμιο πολεμο και μαλλον δολοφονηθηκε επισης, ενω ο τριτος ανετραπει στην προσπαθεια του να περασει στο επομενο σταδιο, αν και νομιζω οτι η επιλογη του να ξαναγυρισει σε καποια μορφη κοινοβουλευτισμου ηταν και αστοχη και εδωσε την ευκαιρια να το ανατρεψουν.
    Επρεπε να ακολουθησει το προγραμματισμο που φαινεται οτι ειχε ο Μεταξας, εισαγωντας και δοκιμαζοντας καινουργιους θεσμους μεχρι να τελειοποιηθει ενα πολιτευμα που να επιτρεπει στο λαο να ελεγχει το κρατος του, μ εναν αποτελεσματικο τροπο.
    Κανενας λογικος ανθρωπος δεν περιμενει οτι θα τελειωσει η ιστορια, αλλα δεν ειναι αδυνατον να ζησουμε σ ενα πολιτευμα ευτυχισμενοι και να αφησουμε καποια παρακαταθηκη επαξια των προγονων μας στις επομενες γενιες.
    Δεν ψαχνουμε λοιπον για παραδεισους, αλλα για οασεις στην ερημο.
    Το τι κανουν οι "πολλοι" δεν ενδιαφερει και το τι γιατι το κανουν ειναι χαζη ερωτηση. Το κανουν γιατι ετσι ειναι φτιαγμενοι και το μυαλο τους δεν φτανει για να επιβληθει στην φυση τους.
    Το θεμα ειναι να βρεθει ενας τροπος/πολιτευμα που να επιτρεπει σ αυτους τους ανθρωπους με την δεδομενη φυση, να ζουν οσο το δυνατον ευχαριστα.
    Ο Λυκουργος, ο Σολων και ο Κλεισθενης, η ο Νουμας προσπαθησαν και εφτιαξαν τετοια πολιτευματα με καποια επιτυχια.
    Ο κ. Κιτσικης περιφρονωντας ολη την σοφια των νομοθετων και των φιλοσοφων προτεινει στην ουσια να επανελθουμε στην κατασταση οπου το "μεγαλο ροπαλο" διαταζει και τα μικρα υπακουν.
    Διαβασα και το αποσπασμα του Περικλη Γιαννοπουλου απο τον Ζαρατουστρα ο οποιος φερεται να υποστηριζει οτι τα ντοπια μεγαλα ροπαλα θα επρεπε να κανουν στην μπαντα για να επικρατησει το ξενο.
    Γιατι δεν ηταν καταλληλος ο Κολοκοτρωνης για ηγετης και ηταν ο Οθωνας;
    Γιατι ο Γλυγκσμπουργκ και οχι ο Μαυρομιχαλης;
    Δεν θυμαμαι ακριβως γιατι πανε χρονια που εχω διαβασει τα βιβλια του, αλλα δεν νομιζω οτι αυτο ηταν το πνευμα του Γιαννοπουλου που σιχαινοτανε οτιδηποτε ξενο.
    Η παγαποντια και η συμφεροντολογια για την οποια κατηγορει τους Κλεφτες δεν ειναι αρετες που λειπανε απο τους Βαυαρους η τους Δανους.
    Δεν εχασαν ο Κυβερνητης και ο Οθωνας απο την αντιδραση του λαου, αλλα απο την αντιδραση της ολιγαρχιας και γι αυτο δεν επεκρετησε ο λαος αλλα οι αχυρανθρωποι των ξενων.
    Το οτι δεν βασιστηκαν στο λαο για να μπορεσουν να βγουν νικητες, αλλα προτιμησαν να ειναι απολυτοι μοναρχες και να μην δινουν λογο σε κανεναν ηταν το λαθος τους και οχι το προτερημα τους.

    ReplyDelete
  26. Άπό ἱστορική καὶ ὄχι ὐπαρξιακή σκοπιά τὸ πιὸ ἐμπεριστατωμένο βιβλίο γιὰ τὴν πολιτική κατάσταση τῆς Ἑλλάδας εἶναι τοῦ Τζών Πετρόπουλος. Κανένα ἄτομο στὴν ἐπαναστατημένη ἤ άπελευθερωμένη Ἑλλάδα δὲν μποροῦσε νὰ βάλει τάξη στὸ χάος διότι ἀναγκαστικά θὰ ἔπρεπε νὰ συμβιώσει μὲ τὸ κομματικό σύστημα, ποὺ εἴτε τὸ βρίζουμε εἴτε ὄχι εἶναι καὶ σήμερα τὸ σύστημα τοῦ ἐλληνικοῦ λαοῦ.

    Σύμφωνα μὲ τὸν Πετρόπουλος, ὀ μὲν Καποδίστριας προσπάθησε νὰ κυβερνήσει μὲ ἕνα κόμμα εἰς βάρος τῶν ὑπολοίπων (Καποδιστριακό, Ῥωσικό, Κυβερνητικό ἤ τῶν Ναπαίων), ὸ δὲ Ὄθων νὰ κάνει παιχνίδι καὶ μὲ τὰ τρία, δίνοντας τὰ πρωτεῖα ἐναλλάξ στὸ καθένα. Καὶ τὰ τρία κόμματα, Ἀγγλικό Ρωσσικό καὶ Γαλλικό, ποῦ ἤταν συσσωματώσεις ῤευστές, βέβαια, ἔκαναν αὐτά ποὺ ὅλοι ξέρουμε λόγω τῆς φύσης τους ὠς πελατειακά κόμματα, πράγμα ποὺ δὲν σημαίνει ὄτι καὶ τῆς φωτισμένης Εὐρώπης τὰ κόμματα ἤταν διαφορετικά.

    Ὄταν τοῦ τελείωσε ἡ τράπουλα τοῦ Ὄθωνα, καὶ είχαν ὄλοι περάσει καὶ φύγει άπό τὴν έξουσία, ξέσπασε ἡ Γ. Σεπτεμβρίου.Ἠ άγιοποίηση τῶν αύταρχικῶν λύσεων στὴν περίπτωση τῆς Ἐλλάδας προέρχεται άπό τη φιλομοναρχική φιλολογία τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ. Ὁ Πετρόπουλος άναφέρει ἐπαινετικά ἔναν ἰστορικό Πιπινέλη, μεταξικό, ὀ οποίος άναδρομικά εἴχε θεωρήσει τὸν Ὄθωνα (ποὺ ὄλοι άνεξαιρέτως άνεξαρτήτως συμπάθειας ἤ ἀντιπάθειας θεωρούσαν προβληματικό, λόγω άδυναμίας καὶ πάνω ἀπό ὅλα άτεκνίας, αὐτό ἦταν, ἄμα δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις διάδοχο πάπαλα) ὠς προστάτη τοῦ λαοῦ ἔναντι τῆς κομματικῆς ὀλιγαρχίας. Μαζί πάνε καὶ Καποδίστριας καὶ θὰ μπορούσανε νὰ ἔχουνε βάλει καὶ τοὺς Ὑψηλάντηδες, ἄν ἠ ἀνεπάρκεια τῶν δύο άδελφῶν δὲν ἤταν κραυγαλέα.

    Τὸ μεσοπόλεμο καὶ λίγο πρωτύτερα εἴχε άναπτυχθεί μιὰ άστιική κουλτοῦρα στὴν Ἐλλάδα άρκετά φιλομοναρχική καὶ σίγουρα έθνικιστιστική, καὶ σὲ αὐτήν ἐντάσσονται ἄνθρωποι σὰν τὸν Γιαννόπουλο, τὸν Δραγούμη, τὸν Καζαντζάκη στὴ μεταξική του φάση κ.λπ. Περιττό νὰ ποῦμε ὄτι πολλοί διανοούμενοι τότε τρώγανε ψωμί άπό τὸ παλάτι, ´οπως φαίνεται καὶ ό Σπ. Μελᾶς ποὺ άναφέρει κάπου ὀ κοςΖαρατοῦστρα. Ὀ ἑλληνισμός αὐτῶν τῶν άστῶν Γιαννοπούλου συμπεριλαμβανομένου, εἶναι ἐλληνισμός- ἀντιγραφή τῶν ἐθνικῶν ἰδεολογιῶν τῆς εὐρώπης μετά τὸν κριμαϊκό καὶ κυρίως τὸν Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71. Δὲν ἔχει καμία άπολύτως σχέση μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὶς δικές της παραδόσεις. Εἶναι ἑλληνισμός τοῦ γαλλικοῦ στρατῶνος, τοῦ γερμανικοῦ πανεπιστημίου καὶ τῶν άγγλικῶν διπλωματικῶν σωμάτων.Ἠ καθεαύτό Ἐλάδα, ἠ κειμένη πέραν τοῦ βαυαρικοῦ στρατῶνος, δὲν ἔχει μοναρχία. Ἠ μοναρχία στὴν Ἐλλάδα εἶναι ἐρζάτς.
    Ἐξίσου ὀ Τρίτος Ἐλληνικός Πολιτισμός, ὀ Έλληνοχριστιανικός πολιτιμός, άλλά καὶ ή ΜεγάληἸΔέα. Ἀλλά καὶ ἠ δυτικῆς κοπῆς κομμουνιτική ίδεολογία στὴν πράξη εἶναι κομματικά φραγκολεβαντίνικα συνθήματα. Ὀ σοσιαλισμός τοῦ χάους καὶ ἠ άναρχία τῆς ταιριάζουνε μιὰ χαροῦλα. Στὴν Ἐλλάδα ὸ βαιλικός εΐναι ἕνας άκόμα κομματιμένος Ἔλληνας. Οἰ Ἔλληνες δὲν ένδιαφέρονται νὰ γίνει αύτό πού λένε οτι θένε νὰ γίνει. Θέλουν νὰ ἀναπαραγάγουν τὸ πιστεύω τῆς φατρίας τους. Γι` αύτό καὶ δὲν μπορεῖς νὰ συνεννοηθεῖς. Τῶρα ποὺ γράφω άνατριχιάζω.Ὄταν πιάσεις τὸν όπαδό ἐνός ἐλληνικοῦ κόμματος καὶ τὸν ῤωτήσεις, ῥε παιδί μου, θέλεις νὰ γίνει ἐπανάσταση ; ἄν εἶναι ΚΚΕ. Θὲς να κυβερνήσει ὀ Γλύξμπουργκ ; Ἄν εἶναι βασιλικός. Θές χούντα ; Θές άναρχία ; Θὲς - τί θες ; Μορεῖ καὶ νὰ σοῦ πεί ναι, θέλω, άλλά άμέσως καταλαβαίνεις ´οτι κάτι ἄλλο θέλει. Ἔτσι καὶ οί βασιλικοί.Τὸ ἄλλο ποὺ θέλει, νὰ μοῦ πεῖτε έσείς τί εἶναι.



    ReplyDelete
  27. Y.Γ. Μὴ μοῦ πεί κανείς ὄτι εἴπα ὄτι ο κ. Γιαννόπουλος χρηματιζόταν ! Ὁ φιλελληνισμός, φυσικά, καὶ ἠ Ἐλληνολατρεῖα εἶναι δυτικά πνευματικά καὶ καλλιτεχνικά ρεύματα.

    ReplyDelete
  28. Νὰ προσθέσω ὅτι ὁ Γιαννόπουλος σιχαινόταν ὅτι τὸ φραγκολεβαντίνικο, στὸ δὲ κείμενό του ἐπισημαίνει τὴν καταστροφικὴ ἀνικανότητα καί παρακμή τῶν ντόπιων, δὲν δείχνει καμιὰ προτίμηση στὰ ξένα ρόπαλα… Ὁ Κολοκοτρώνης δὲν μποροῦσε νὰ γίνει κυβερνήτης γιατί εἶχε πρωταγωνιστήσει στὸν ἐμφύλιο. Ὁ δὲ Μαυρομιχάλης ἦταν παράδειγμα κυβερνήτη πρὸς ἀποφυγὴν, ἀφοῦ ὄχι μόνον δὲν ἤθελε νὰ πληρώνει φόρους ἡ Μάνη, ἀπεναντίας ἤθελε νὰ διατηρήσει ὅλα τὰ προνόμια πού εἶχε ἐπὶ τουρκοκρατίας.

    Γιὰ τὴν μοναδικὴ περίπτωση Καποδίστρια πού πῆγε χαμένη τὰ ἔγραψα στὸ ἀρχικὸ σχόλιο. Οἱ λοιποὶ Γλύξμπουργκ ἀπετέλεσαν σαβούρα καὶ πράγματι ὁ ψευτοδιανοούμενος Μελᾶς ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς τζουτζέδες τους. Ἐνδεικτικὰ

    ἐδῶ …

    Ε ὄχι καί παρόμοιοι οἱ ἑλληνισμοί τῶν Γιαννόπουλου, Καζαντζάκη μέ αὐτόν τοῦ Μελᾶ ( ὁ προασπιστής τῆς ἐθνικῆς παράδοσης καί κατήγορος τοῦ Καζαντζάκη ὡς δυτικόπληκτου )…

    Κωνσταντῆ μέσα στὸ τσουβάλι ἔβαλες τὴν κατεστημένη ἰδεολογία, θρησκευτικοὺς καὶ πολιτικοὺς φανατισμούς, ὅλα αὐτὰ ὡς ἀντίδοτο στὴν ἀγωνία τοῦ θανάτου. Ξέχασες νὰ βάλεις καὶ τὴν τέχνη, καὶ αὐτὴ τὸν ἴδιο ρόλο ἐξυπηρετεῖ.
    Ἔκανες ὅμως ἀκόμα μία ντρίπλα καὶ ἐξίσωσες τὴν θρησκεία μέ τόν θρησκευτικό φανατισμό.

    « …Ἠ πλάκα εἶναι ὄτι ὅσο περισσότερο προσπαθεῖ νὰ πειστεῖ ὄτι εἶναι ἀθάνατος, ἄλλο τόσο πεθαίνει - γιὰ τὴν άκρίβεια, αὐτοκτονεῖ…» Δηλαδή ἄν δεν κάνει προσπάθεια να πειστεῖ ὅτι εἶναι ἀθάνατος θά πεθάνει λιγώτερο, ἤ δέν θά πεθάνει; Μήπως λοιπόν ἄλλη εἶναι ἡ αἰτία τῆς προσπάθειας;

    Ὁ καπιταλισμὸς στὴν Δύση καὶ ὁ σοσιαλισμὸς στὴν Ἀνατολὴ εἶναι ἡ διαίρεση τοῦ ἀρχαίου χριστιανισμοῦ σὲ δυτικό καὶ ἀνατολικό.

    Οἱ θεοί ( στατικοί, μετακινούμενοι ἤ περιστρεφόμενοι …) πού ἐκπροσωποῦνται δεν εἶναι ἡ οὐσία τῆς κάθε θρησκείας. Ἀρχικά οἱ θρησκεῖες μέ τά δόγματά τους καί σήμερα οἱ ἰδεολογίες εἶναι προσπάθειες ὀργάνωσης κοινωνιῶν ( τό Ἰσλάμ εἶναι τό πιό ζωντανό παράδειγμα κοινωνικῆς ὀργάνωσης). Ἡ οὐσία εἶναι ὅτι χωρὶς τίς ἰδεολογίες – κοινωνικό σύστημα δὲν ὑπάρχει κοινωνικὸς σκελετός. Μὲ τὸν χρόνο ἀποδεικνύονται περισσότερο, λιγώτερο ἢ καθόλου ἀποτελεσματικές. Ὅταν οἱ θρησκεῖες-ἰδεολογίες – κοινωνικά συστήματα ὑπάρχουν για χάριν τῶν ἀνθρώπων ἀντέχουν στόν χρόνο, ὅταν ὑπάρχουν οἱ ἄνθρωποι χάριν τῶν ἰδεολογιῶν –συστημάτων αὐτά κάποια στιγμή καταρρέουν…

    Μὲ αὐτά σὰν ἀφετηρία ἀναλύστε τὴν περίπτωση τοῦ νεοελληνικοῦ μπάχαλου…μόνον μετά ἔχει νόημα ἡ συζήτηση γιά τήν μορφή τοῦ πολιτεύματος Ἡ μεταφυσική ἀνησυχία περί φθαρτῆς ὕλης, ὁ φόβος τοῦ θανάτου καὶ λοιπὰ παρόμοια ἐλάχιστη σχέση ἔχουν μέ τήν κοινωνική πραγματικότητα. Εἴπαμε ἄλλοι οἱ νόμοι τῶν συνόλων, ἄλλοι οἱ νόμοι πού διέπουν τά ἐπί μέρους…

    ReplyDelete
  29. Ὤπα Ζαρατοῦστρα. Ἀσφαλῶς καὶ δὲν μοιάζουν οι Γιαννόπουλος, Mελάς, Καζαντζάκης σὲ ὄλα - έξάλλου δὲν τοὺς ἔχω διαβάσει ὄλους. Λέω ὄτι μοιάζουν στὸ ὄτι δὲν παραδέχονται ὀ καθένας μὲ τὸν δικό του τρόπο τὴν Ἐλλάδα ὠς ἔχει καὶ προσπαθοῦνε νὰ τὴν τραβήξουνε γιὰ νὰ τὴ φέρουνε σὲ ἄλλα πρότυπα. Ἐξάλλου ξέρετε πάρα πολύ καλά ὄτι ἠ έπίσημη ἰδεολογία τῆςἘλλάδας εἶναι μία - τὸ ἐθνικό κόμπλεξ.

    Δεύτερον. Πρῶτος καὶ καλύτερος δὲν εἶπα παραπάνω ὄτι ἠ τέχνη εἶναι ἠ προσπάθεια άθανασίας τῶν μπουρζουάδων ; Γιὰ τήν άκρίβεια, τὴν κληρονομήσανε άπό τὴν Ἀναγέννηση. Βλέπε Τολστόη, Τί εἶναι ἡ τέχνη.

    Τρίτον - ἠ κοινωνιολογία καὶ οἰ κοινωνικοί νόμοι ἔχουν δύο αἰῶνες ζωῆς τὸ πολύ. Τὰ ύποτιθέμενα ὀργανωμένα κράτη - δε λέω ἠ Γαλλία, ἀλλά ἠ Γαλλία ἤταν πάντα τὸ αρχι-αρχι-αρχι πρότυπο τοῦ όργανωμένου κράτους καὶ εἶναι άκόμη στο φαντασιακό τουλάχιστον - πῶς νομίζετε ὄτι ὀργανωθήκανε ; Με κοινωνικούς νόμους ; Τοὺς κοινωνικούς νόμους ὀ κοσμάκης τοὺς ἔχει γραμμένους στὰ παποῦτσια του, ἄν ἔχει παποῦτσια. Βεβαίως καὶ ἠ θρησκεῖα εἶναι τὸ άποκλειστικό συστατικό τοῦ κράτους. Μὰ καλά, δὲν καταλαβαίνετςε ὄτι ἠ Αθήνα κατέρρευσε ὄταν ξανοίχτηκε καὶ δὲν πίστευε πλέον στοὺς ἤρωες τῆς Ἀττικῆς - ὀ Παπουλάκος δὲν ἔλεγε, οἰ βασιλεῖς μας δὲν εἶναι ὁρθόδοξοι ; Χωρίς θρηκεῖα δὲν μπορεῖς νὰ δικάσεις, νὰ νομοθετήσεις, δὲν μπορεῖς νὰ θάψεις, δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις τίποτα. Βεβαίως οἰ ἰδεολογίες εναι θρησκεῖες.


    ReplyDelete
  30. Ἠ Ἑλλάδα δὲν ἔχει έθνικό θρησκευτικό, πνευματικό, πεῖτε το ὄπως θέλετε, κέντρο. Ὁ Κακλαμάνης σας αὐτό δὲν προσπαθεῖ νὰ έξηγήσει μὲ τὴ θεωρία του, ένδεχομένως σωστή, τῶν μουσουλμάνων Ἑλλήνων τῆς Δυτικῆς Χέρσου Έλλάδος ; Ἐγὼ τὸ οὐρλιάζω στοὺς γονεῖς μου, στοὺς πάντες άπό μικρός καὶ κανουνε πὼς δὲν καταλαβαίνουνε.

    Ἐδῶ στὴ Γαλλία ἔχουνε ἀκόμα μιὰ αἴσθηση πνευματικοῦ κέντρου και ἠ Ἐλλάδα ΔΕΝ ἔχει. Ἔχει ἐνδεχομένως ἕνα μυστικό κέντρο γιὰ τοὺς μεμυημένους. Βεβαίως καὶ πρῶτα εΐχε θρησκευτικό κέντρο ἠ Γαλλία - Παναγία τῶν Παρισίων - καὶ μετά ἔστησε κράτος. Ὀ Παρθενῶνας τί ήτανε , ταβέρνα ; Οἰ ἄνθρωποι δὲν εἶναι ἠλίθιοι, θέλουνε νὰ ξέρουνε σὲ τί χρησιμεύουνε ὄλα αὐτά. Οι μόνοι ἠλίθιοι εἴμαστε ἐμείς ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ζήσουμε χωρίς κέντρο.

    ReplyDelete
  31. Το νοημα της παρατηρησης μου ηταν οτι υπηρχαν Ελληνες εξισου καλοι (οι κακοι) με αυτους που εφεραν απ εξω.
    Για τον Κολοκοτρωνη πιστευω οτι θα ηταν η καλυτερη επιλογη, αλλα ο ιδιος μαλλον δεν το πιστεψε και δεν το διεκδικησε. Αν ηξερε περισσοτερη ιστορια για το τι βουρλα εχουν αναλαβει αυτοκρατοριες δεν θα ειχε τοσους ενδοιασμους.
    Προς υπερασπιση του πατριωτη μου Μαυρομιχαλη θα πω μονο οτι θα ηταν πολυ δυσκολο να δεχτει μετα απο τοσα χρονια πολεμο και το ξεκληρισμα της μισης του οικογενειας να ειναι σε χειροτερη μοιρα απ οτι με τους Τουρκους.
    Το καψιμο της εφοριας στην Μανη και ο σκοτωμος των εφοριακων, μου επετρεψε να διατηρω μεχρι σημερα την παπουδικη μου περιουσια.
    Δυστυχως εκανα την βλακεια και την δηλωσα στην εφορια, και τωρα αν και δεν εχω τιτλους ιδιοκτησιας πληρωνω ΕΝΦΙΑ, ενω για να αποκτησω τιτλους θελω τοσα οσα δεν εχω.
    Μαλλον οι τοτε Μανιατες εκαναν το σωστο.

    ReplyDelete
  32. E, αύτό εἶναι,λοιπόν. Τὸ σωστό γιὰ μένα τὸ Λοῦκο καὶ γιὰ τοὺς Μανιάτες τότε καὶ μάλλον καὶ τῶρα εἶναι το λάθος γιὰ τὸ ἐλληνικό κράτος.

    Δεν θέλει φιλοσοφία !

    ReplyDelete
  33. Αὐτό τὸ "σωστό" εἶναι ἡ θρησκεία !

    ReplyDelete
  34. Καὶ ἀν καὶ ὐποκείμενο σὲ μεταβολές, εἶναι τόσο ὐλικό ὄσο καὶ μιὰ μπουλντόζα. Δὲν πᾶ νάχεις ἑξήντα δύο ἀπόλυτους μονάρχες, όκτακόσιες ἐξηνταοκτῶ χιλιάδες Μανιάτες χωροφυλάκους (βλέπετε κύριε Γιάγκο τὴ σύνδεση προεπαναστατικῆς τοπικιστικῆς Ἐλλάδας καὶ σημερινῆς - τυχαῖο εἶναι ποὺ ὀ Μιχαλολιάκος εἶναι Μανιάτης ;) καὶ ὀγδοντα ὀκτῶ δικτάτορες, ὁ εσωτερικός κόσμος τοῦ άνθρώπου δὲν μπορεῖ νὰ κυριαρχηθεῖ. Διότι εἶναι ὐλικός. Έκτός άπό μία περίπτωση. Ποιὰ εἶναι αὐτή. Ὄτι ΜΑΘΑΙΝΟΥΝΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ.

    Αὐτό εἶναι ποὺ ἔχει ἀποδυναμώσει τὴν Ἑλλάδα.

    ReplyDelete
  35. Oἱ Ζαρατοῦστρα- Κακλαμάνης τὰ λένε άρκετά καλά στὸ ἐξής. Σοῦ λένε - ἀν κάνω λάθος, συγγνώμη κε Ζαρατοῦτρα, θὰ μὲ διορθώσετε, μπορεῖ νὰ σφάλλω, εἶμαι ἀμαρτωλός - ὄτι ὄλοι βλέπουμε ῤε παιδιά ὄτι δὲ δένει τὸ γλυκό. Πᾶμε νὰ φάμε ἔνα κουλούρι, καὶ μέχρι νὰ βγοῦμε, ἔχουμε καταρρεύσει. Καὶ δὲ μᾶς φτάνει αὐτό, πάνω σὲ αύτὴ τὴν παράξενη δυσπραγία, στὸ τσιμέντο, σούρχεται καὶ σοῦ κάθεται ἡ ἐθνική ἰδεολογία, , ἐ, ναὶ, προφανῶς αύτό που σοῦ λέει ἡ ἐθνική ἰδεολογία σημαῖνει ὄτι συμβαίνει ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο. Ἀλλά ἀπό τὴν ἄλλη τυχαίνει νὰ ζοῦνε μέσα σὲ αὐτό τὸ ἀλαλοῦμ μερικά ἑκατομμύρια ψυχές. Αὐτοί δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἰστορικά φάλματα, μηδενικά, μὴ ὄντα- ὁ Παρμενίδης λέει ὄτι τίποτα δὲν εἶναι ποὺ νὰ μὴν εἶναι. Μήπως λοιπόν ἡ ἐθνική ἰδεολογία κρύβει κάτι βαθύτερο, ὄτι στὴν Ἐλλάδα ὑπάρχει ἔνας ἐσωτερικός μηχανισμός αὐτοκατατροφῆς ; Τὶ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι μηχανισμός αὐτοκαταστροφῆς ; Σκέφτομαι κάτι. Καὶ ἀμέσως τὸ παίρνω πίσω καὶ λέω ὄτι δὲν τὸ σκέφτηκα.

    Νάτη ἠ θρησκεία. Ἀν ἠ θρησκεία τοῦ Ἔλληνα εἶναι νὰ παίρνει πίσω τὴν κάθε του σκέψη, άρχίζετε καὶ βλέπετε γιατί δὲν μπορεῖ νὰ φτιάξει ὄχι κράτος, κοινωνία. Γίνεται κράτος χωρίς κοινωνία ; Μόνο στὴν Ἐλλάδα. Καὶ αὐτό ύπό τὴν ὐπόθεση ποὺ μόλις άνέφερα, ὄτι ἡ θρησκεία τοῦ Ἕλληνα τοῦ άπαγορεύει νὰ φτιάξει κοινωνία, γιατί ἠ θρησκεῖα του εἶναι μόλις σκέφτεται κάτι, νὰ τὸ παίρνει πίσω.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ἄντε πάλι μέ τά ψυχαναλυτικά.. καί ἀπό ποῦ προκύπτει παρακαλῶ ὅτι ὁ Ἕλληνας μόλις σκέφτεται κάτι τό παίρνει πίσω;

      Καί νά ἰσχύει κάτι τέτοιο, πού δέν ἰσχύει, γιατί αὐτός ὁ αὐτοκαταστροφικός μηχανισμός παρέμεινε ἀνενεργός στήν ἀρχαιότητα, στό Βυζάντιο, στήν τουρκοκρατία; ( τήν ὁποία ὡς "κατακτημένος" ὁ Ἕλληνας κατάφερε νά τήν φθείρει; )

      ΥΓ Φυσικά καί οἱ νεοέλληνες δέν ἀποτελοῦν ἱστορικό σφάλμα. Ὅταν ὅμως γαντζώνονται πάνω του, ὑφίστανται τίς συνέπειες καί εἶναι οἱ μόνοι ὑπεύθυνοι...

      Delete
    2. Ὅταν ὅμως γαντζώνονται πάνω του, ὑφίστανται τίς συνέπειες,

      Ἐ αὐτὸ δὲν εἶπα ; Τὶ πάει νὰ πεῖ γαντζώνομαι ;

      Delete
  36. Νομιζω οτι καλως δεν αφηνουμε τα παιδια να ακολουθουν τον εσωτερικο τους κοσμο.
    Θα εχεις διαπιστωσει οτι τα παιδια δεν εχουν ηθικες αναστολες και ειναι παντελως ακαταλληλα για να φτιαξουν κοινωνιες.
    Ισως εννοεις κατι αλλο, αλλα θα πρεπει να εισαι πιο συγκεκριμενος. Αυτο που γραφεις μου φαινεται σαν αρνηση της παιδειας σε οποιαδηποτε μορφη.
    Το οτι ο εσωτερικος κοσμος ειναι υλικος το καταλαβαινω ως αρνηση της ψυχης και αποδοση στον υλικο εγκεφαλο των ιδιοτητων της. Αν εννοεις αυτο , εγω ως αθεος θα συμφωνησω, αλλα δεν βλεπω γιατι κατι υλικο δεν μπορει να κυριαρχηθει.
    Ο εσωτερικος κοσμος του υπολογιστη μου ειναι επισης υλικος και τον ελεγχω μια χαρα.
    Οι παρατηρησεις σου για το κεντρο που πρεπει να εχει ενας λαος για να κτισει γυρω του τον πολιτισμο του μου φαινονται σωστες.
    Το θεμα της θρησκειας οπως το παρουσιαζεις μου θυμιζει το αγραφο δικαιο των αρχαιων πολεων. Το Ρωμαικο δικαιο που ακολουθειται σημερα, ακολουθει μονο γραπτους νομους. Στις Ελληνικες ομως πολεις υπηρχαν και ισχυαν και οι αγραφοι νομοι. Για να γινει βεβαια αυτο πρεπει να υπαρχει και το καταλληλο δικαστηριο. Ενα δικαστηριο που αποτελειται απο δυο τρεις δικαστες δεν μπορει να κρινει με αγραφους νομους οπως ενα δικαστηριο πολιτων.
    Πολλες φορες εχω πει οτι η θρησκεια που πηγαζει μεσα απο τις παραδοσεις των λαων και καλυπτει τις αναγκες αυτες, δεν εχει σχεση με την επιβολη ανωθεν δογματων και εξ αποκαλυψεως Θεων.
    Η θρησκεια βοηθαει αυτους που δεν μπορουν να καταλαβουν το γιατι, να κανουν το σωστο, εστω και για λαθος λογους. Οι νομοι μπορουν να καλυψουν μονο ενα μερος τιμωροντας τις κακες συμπεριφορες αλλα οι περισσοτερες κακες συμπεριφορες δεν καλυπτονται απο τους νομους και πρεπει οι πολιτες να τις αποφευγουν οικιοθελως.
    Πολυ ομορφα το λεει ο Ισοκρατης
    ΔΕΙΝ ΔΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΩΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΟΥ ΤΑΣ ΣΤΟΑΣ ΕΜΠΙΠΛΑΝΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΛΛ ΕΝ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΕΧΕΙΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΤΟΙΣ ΨΗΦΙΣΜΑΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΙΣ ΗΘΕΣΙΝ ΚΑΛΩΣ ΟΙΚΙΣΘΑΙ ΤΑΣ ΠΟΛΕΙΣ.
    Αυτοι που πολιτευονται ορθα δεν πρεπει να γεμιζουν τις στοες (εκει εγραφαν τους νομους) με γραμματα (νομους), αλλα στην ψυχη να εχουν το δικαιο. Γιατι οι πολεις οικουνται σωστα οχι με τα ψηφισματα αλλα με τα ηθη.

    Τωρα για το οτι δεν ειναι τυχαια η καταγωγη του Μιχαλολιακου (αλλα και των περισσοτερων μελων της Χ.Α) εχεις δικιο αλλα ο λογος ειναι απλος.
    Οταν τις περασμενες δεκαετιες ταξιδευα στην Ελλαδα, μονο στην Μανη εβλεπα σημαιες της επαναστασης στα μπαλκονια με την επιγραφη "νικη η θανατος" πανω στον σταυρο και μονο εκει ακουγες στο καφενειο για Ελλαδα και ιστορια.
    Επειδη εδω και πανω απο 25 χρονια βρισκομαι στον εθνικιστικο χωρο παρατηρησα οτι οι περισσοτεροι στον χωρο αυτο προερχονται απο την Λακωνια και την Αρκαδια.
    Στην Κρητη ας πουμε, απο οπου καταγεται η γυναικα μου, οι Κρητικοι παρολο που κρατανε τις παραδοσεις τους και ειναι περηφανοι για την καταγωγη τους, δεν ασχολουνται σχεδον ποτε με θεματα που αφορουν το Εθνος.
    Δεν ξερω πως καταφερανε τους λεβεντες Κρητικους που εχουν χυσει το αιμα τους σε ολες τις γωνιες της Ελλαδας να δειχνουν τετοια αδιαφορια, οπως δεν ξερω πως καταφεραν και ολους τους υπολοιπους να φτασουνε σε τετοια χαλια, αλλα στην Λακωνια ο Εθνικισμος δεν εξαφανιστηκε ποτε.
    Ειναι λοιπον λογικο ενα εθνικιστικο κομμα να ξεκινησει απο εκει για να ανακαταλαβει την Ελλαδα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λογικότατο. Αφού σε όλες τις επιστολές ο επίσης λεβέντης Μαυρομιχάλης από τον καιρό της Φιλικής και επί Καποδίστρια κυβερνήτη ζητάει χρήματα μονίμως. Όλα για το Έθνος ρε παιδί μου.

      Delete
    2. Τὸ θέμα κε Γιάγκο εἶναι πολύ ἀπλό. Οἱ γονείς δὲν πρέπει νὰ ἔχουν ἐσωτερική σύγκρουση διότι τὴ μεταδίδουν στὰ παιδιά τους καὶ αύτά βασανίζονται. Μετὰ τὸ παιδί πρέπει να ἀγωνιστεῖ γιὰ νὰ άποκαταστήσει τὴν ἰσορροπία.

      Το θέμα τοῦ Πετρόμπεη ό μπαμπάκας μου Χρῆστος Λοῦκος τὸ ἔχει διαπραγματευτεῖ σὲ ἔνα ἄρθρο του. Ὀ παραδοσιακὸς μανιάτης ἠγέτης πρέπει νὰ ξοδεύει γιὰ νὰ διατηρήσει τὸ ῥόλο του. Ἐπειδή ξεκινήσανε τὴν Ἐπανάσταση. δὲν ξέρανε ὄτι μπορεῖ καὶ νὰ τοὺς φάει.

      Delete
  37. Το τι κανει ο καθε μπεης ειναι μεγαλο θεμα. Γι αυτο και μπορεις να διαβασεις υμνους απο τον ενα και κατηγοριες απο τον αλλο για το ιδιο προσωπο.
    Ο Ζαρατουστρα σε καποια σχολια του αισθανεται αρκετος για να κατηγορησει τον Μακρυγιαννη, που αλλοι τον εχουν σε μεγαλη εκτιμηση.
    Εγω δεν τολμαω να μιλησω για ανθρωπους που σε εργα δεν φτανω ουτε στα αποτετοια τους. Θα ειχε ενδιαφερον να δω και τον Θεμιστοκλη που ειρωνευεται την λεβεντια του Πετρομπεη, να στεκεται μπροστα στο χατζαρι του. Δυστυχως για μενα και ευτυχως γι αυτον, δεν ειναι δυνατη τετοια συναντηση, αλλα ο καθενας μπορει να φανταστει ποιος θα ηταν ο λεβεντης και ποιος θα χρειαζοταν μπεμπιλινο.
    Το θεμα ειναι οτι ο μπεης της Μανης αντι να αρκεστει στην ευμαρια της δουλειας, εκανε την επανασταση που κατεληξε στην εθνικη αποκατασταση των Ελληνων.
    Το αν ηταν φιτσουλας και συμφεροντολογος λιγο μ ενδιαφερει. Ηταν οτι ηταν.
    Ο Καποδιστριας απο πολλους κατηγορηται για αυταρχισμο και αλλαζονια και απο αλλους για ακομη περισσοτερα. Το εργο του ομως, οπως και η αφιλοκερδης προσφορα του υπερ της χωρας του εδωσαν μια θεση στο πανθεον των ηρωων. Ηρωες δεν ειναι οι τελειοι ανθρωποι αλλα αυτοι που σε δεδομενη στιγμη προσφερουν οσα δεν μπορουν οι αλλοι.
    Δεν μπορει κανενας να αμφισβητησει ουτε το αιμα που εδωσε η οικογενεια των Μαυρομιχαλαιων, ουτε οτι ηταν οι τελευταιοι που ειχαν συμφερον να ξεσηκωθουν, ουτε οτι χωρις αυτους οι Τουρκοι θα ηταν ακομη εδω.
    Τελος παντων αυτο δεν σχετιζεται αμεσα με τον εθνικισμο των Μανιατων τον οποιο μπορει να διαπιστωσει ο καθενας που θα επισκεφθει τον τοπο. Θα προσθεσω οτι η αγαπη αυτη για την Πατριδα δεν τους εμποδιζει να εχουν ολα τα ελαττωματα των υπολοιπων Ελληνων. Η διαφορα ειναι οτι ενα επιχειρημα που μπορει να πεισει εναν εθνικιστη δεν μπορει να πεισει τους αλλους.
    Οταν επικαλεστεις κινδυνο της πατριδας ο εθνικιστης θα το λαβει υπ οψιν,ενω καποιοι αλλοι δεν ενδιαφερονται για τετοιες λεπτομερειες.

    Για την παρατηρηση του Κωνσταντη περι εσωτερικης συγκρουσης θα πω οτι αυτη ειναι συνεχης στους λογικους ανθρωπους που ψαχνουν τις λογικες απαντησεις.
    Εσωτερικη συγκρουση δεν υπαρχει στους δεχομενους δογματα και μη σκεπτομενους.
    Ποτε δεν αμφισβητησα τους θρησκευομενους που μου λενε οτι βρηκαν την γαληνη στον "Θεο". Και τα μοσχαρια βοσκουν γαληνια χωρις εσωτερικες συγκρουσεις μεχρι να ερθει ο χασαπης. Και τα προβατα προσφερουν το μαλλι το γαλα και τα αρνια τους για να μπορουν να βοσκουν γαληνια χωρις εσωτερικες συγκρουσεις.
    Η εσωτερικη συγκρουση που ειναι καταστροφικη για τους ανθρωπους ειναι αυτη που προερχεται απο την προσπαθεια να χρησιμοποιουν την λογικη και να υπακουν σε δογματα. Αυτο που εκανε ο Σωκρατης με την μαιευτικη ηταν ακριβως να υποδεικνυει στους ερωτωμενους οτι οι απαντησεις τους ηταν αντιφατικες και αρα αυτα που πιστευαν για καποιο θεμα δεν ηταν συμβατα μεταξυ τους. Οσο οι ανθρωποι μπορουν να σπρωχνουν κατω απο το χαλι αυτες τις αντιφασεις και δεν εχουν καποιον Σωκρατη να τους ενοχλει, μπορουν να συμβιβαζονται. Οταν ομως αυτες ειναι κραυγαλεες ακομη και για τους ιδιους τοτε η εσωτερικη συγκρουση ειναι δεδομενη και καταστροφικη αν δεν λυθει.
    Αν εννοεις τετοιου ειδους εσωτερικη συγκρουση πρεπει να γινεις πιο συγκεκριμενος. Τι ακριβως ειναι αυτο που προκαλει την συγκρουση; Ποια ειναι η αντιφαση;

    ReplyDelete
  38. Αύτό ψάχνω. Νομίζω εἶναι ἠ σύγκρουση τῆς μιᾶς ἰδέας μὲ τὶς ἄλλες.

    ReplyDelete